Grubość I Odmiany Folii Szklarniowych, Naprawa Folii

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Ostrożnie traktuj folie szklarniowe

Wiadomo, że w naszych warunkach klimatycznych niemożliwe jest wyhodowanie dobrych zbiorów upraw ciepłolubnych (pomidorów, ogórków, papryki, bakłażanów itp.) Bez przykrycia ich folią. Niestety wielu letnich mieszkańców i ogrodników kupuje albo niewiarygodne folie, ale tanie lub trwałe i drogie, ale słabo sprzyjające zbiorom.

Ponieważ wybór filmu to delikatna sprawa, autorka uznała za konieczne wskazanie głównych czynników obniżających trwałość filmów. Najważniejsze z nich to:

Grubość i różnica grubości folii

Doświadczenie pokazuje, że takie folie są mniej trwałe, jeśli mają małą grubość i dużą różnicę grubości. Najczęściej rynek oferuje klientom folię o grubości 0,100; 0,120 i 0,150 mm, a wraz ze wzrostem grubości jego cena rośnie. To samo obserwuje się z różnicą grubości, która według mojego doświadczenia może wynosić od 0,01 do 0,015 mm. Z tego jasno wynika, że cienka folia o różnej grubości będzie służyć przez krótszy okres. Oznacza to, że najlepiej nie skąpić, płacić więcej, tylko wybrać grubszy film. Dzięki temu wytrzyma trzy sezony zamiast jednego o minimalnej grubości.

Materiał ramy filmu

Większość letnich mieszkańców i ogrodników w ogóle nie bierze pod uwagę tego czynnika. Tymczasem, zgodnie z danymi eksperymentalnymi, na szorstkiej niepomalowanej ramie lub zardzewiałym metalu folia intensywnie traci elastyczność, staje się krucha, krucha i szybko się zapada. Rzeczywiste wydłużenie przy zerwaniu osiąga w takich przypadkach mniej niż 100%. Jeśli drewno jest strugane, metal nie jest zardzewiały, a oba materiały są pomalowane na biało, wówczas wydłużenie przy zerwaniu folii wynosi 250-350%. Wszystko to wskazuje, że przy gładkiej ramie folia odkształcająca się i ocierająca może służyć nie 1, ale 2-3 sezonom.

Rodzaj filmu

Wskaźnikiem, który decyduje o lekkim odżywieniu roślin, a co za tym idzie o plonie upraw uprawnych, jest przepuszczalność promieniowania fotoaktywnego, która dla folii stabilizowanych, hydrofilowych i PVC sięga 85-90%, utrzymująca się średnio przez trzy lata. Wieloletnie doświadczenie pomogło mi w dokonaniu wyboru: wolę folię hydrofilową, która choć droga, ale wyklucza wnikanie skoncentrowanych kropli wilgoci na rośliny, zapobiegając prawdopodobieństwu ich choroby. Ponadto folia ta zapewnia minimalną przepuszczalność promieniowania podczerwonego (35%), zamieniając powłokę w swego rodzaju pułapkę na energię promieniowania. W sprzedaży pojawiła się również stabilizowana wersja filmowa. Jest różowawy ze względu na zawarty w nim pigment, nie blaknie, daje wzmocnione pomarańczowo-czerwone spektrum światła, korzystne dla roślin. Z jednego z tych filmów korzystam już od dwóch lat i nie ma żadnych skarg na jego jakość.

Zabezpieczenie filmu

Zerwanie filmu, być może nawet częściej niż z powodów już wymienionych powyżej, wynika z błędów, gdy jest on zamocowany na ramie. Jeśli przyjrzysz się uważnie różnym szklarniom i szklarniom w okolicy, możesz zauważyć, że często folia jest przymocowana gwoździami, a nawet bez podkładek, dlatego często odpada i stopniowo rozpada się na kawałki. Folię należy mocować do konstrukcji drewnianych nie bezpośrednio gwoździami, ale za pomocą listew i listew przyszybowych, które mocno dociskają ją do ramy. Jeśli rama jest metalowa, najpierw mocuje się do niej szynę, do której przybija się folię, naciskając ją drewnianymi listwami. Kiedy folia układana jest na łukach ogrodu, zwykle zaleca się po prostu zakryć jej dolną krawędź ziemią. Jednak ta metoda jest zawodna i pogarsza warunki pielęgnacji roślin. W praktyce coraz częściej do tej krawędzi panelu przymocowany jest pasek gęstego materiału z pętelkami, a na ziemi układana jest deska lub kołki z gwoździami do pętli. Jednocześnie, aby dostać się do roślin lub przewietrzyć szklarnię, wystarczy zdjąć zawiasy z gwoździ.

Naprawa folii

Jak pokazuje praktyka, nawet bardzo dobra folia, po spełnieniu wszystkich powyższych warunków, po trzech latach eksploatacji przestaje służyć z powodu starzenia, zmian grubości i niedokładnej obsługi. Jednak opierając się na własnych doświadczeniach oraz doświadczeniach innych letnich mieszkańców i ogrodników, mogę powiedzieć, że trwałość folii można przedłużyć o kolejne 1-2 sezony dzięki jej naprawie. Obecnie doświadczeni ogrodnicy zwykle stosują pięć metod naprawy filmów. To:

• zszywanie krawędzi nitkami, dla których kawałki są połączone paskiem grubego papieru między nimi, a linie są rzadkie;
• topienie łączonych krawędzi, przy czym są one zaciskane między dwiema gładkimi metalowymi płytami, a części paneli wystające na zewnątrz o 1 cm są wystawiane na działanie palnika lub lampy spirytusowej;
• spawanie, w którym krawędzie paneli nakładają się na siebie, przykryte papierem lub nawet gazetą i wykonywane na styku żelazkiem lub lutownicą;
• przyklejenie uszkodzonych krawędzi panelu klejem, dla którego łaty z folii są smarowane klejem, na przykład markami PVA i szybko nakładane na uszkodzone obszary, a klej szybko twardnieje;
• klejenie brzegów uszkodzonych miejsc folii taśmą klejącą np. taśmą klejącą dostępną na rynku.

Z własnego doświadczenia wiem, że dobrze naprawione filmy mogą nadal z powodzeniem służyć, jeśli nie zgodnie z ich przeznaczeniem, to w nowy sposób. Doświadczenie ich stosowania w czasie mrozów jest szczególnie udane jako druga warstwa schronienia pod szklarnię, szklarnię lub rabatkę ogrodową, a także gdy ziemia przed siewem lub sadzeniem jest zimna i należy ją podgrzać.

Bardzo ważne jest, aby dobrze dbać o swoje filmy po zakończeniu sezonu letniego. Zaleca się zmyć wszystkie folie z przylegającej ziemi i brudu, wysuszyć, a następnie zwinąć i przechowywać w pomieszczeniu.

Podsumowując, chciałbym zauważyć, że wszystkie opisane zalecenia dotyczące wyboru folii oraz metod ich przechowywania i naprawy niewątpliwie pomogą nie tylko uzyskać dobre plony roślin ciepłolubnych, ale także znacznie zaoszczędzą Twoje pieniądze.