Stosowanie Nawozów Potasowych (część 3)

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Tajemnice nawozów potasowych

Przeczytaj poprzednią część artykułu

Wpływ nawozów potasowych na różne gleby

Wszystkie uprawy rolne bardzo potrzebują nawozów potasowych na glebach torfowych, piaszczystych i gliniastych. Nawozy te są również bardzo skuteczne na glebach zalewowych i bielicowo-zalewowych. Na nich nawozy potasowe są stosowane w połączeniu z nawozami azotowymi i fosforowymi. Tylko torfowiska, rozlewiska i łąki otrzymują czasami tylko nawozy potasowe, gdzie dobrze się opłacają.

Na wszystkich typach gleb zapotrzebowanie roślin na potas jest w dużej mierze pokrywane przez stosowanie obornika, dlatego im dalej w płodozmianie dana uprawa jest umieszczana z obornika, tym większy jest wzrost plonu z nawozów potasowych.

× Poradnik ogrodnika Szkółki roślinne Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

Oddziaływanie potasu z glebą

Przemysłowe nawozy potasowe, łatwo rozpuszczalne w wodzie, szybko wchodzą w interakcję z glebą. Kation K + jest silnie adsorbowany przez swoją część koloidalną. Zapobiega to zauważalnemu przemieszczaniu się potasu w glebie i jego wymywaniu. Zwykle nie opada głębiej niż 4-6 cm od miejsca aplikacji, przy naniesieniu powierzchniowym największa jego ilość zatrzymuje się już w górnej, 2-centymetrowej warstwie gleby. Wynika z tego, że nawozy potasowe najlepiej nakładać na warstwę korzeniową gleby na głębokość 10-18 cm, tj. wiosną do kopania.

Tak więc na glebach ciężkich i średnich wymagana jest głęboka orka nawozów potasowych, ponieważ w tych warunkach potas jest mniej związany w postaci niewymienialnej. Na glebach lekkich, na terenie o zwiększonych opadach, można również aplikować nawozy potasowe pod kultywator (w warstwie 8-15 cm).

Wchodząc do kompleksu wchłaniającego glebę, potas wypiera do roztworu równoważną ilość innych kationów, przede wszystkim wapnia, który w glebie jest najbardziej wymienny. W glebach kwaśnych, w zamian za jony potasu, roztwór glebowy wzbogacany jest o jony wodoru, glinu i manganu, co wpływa niekorzystnie na buraki, kapustę, a także wiele pożytecznych bakterii - nitryfikacyjnych, brodawkowych i wolno żyjących. Dlatego na glebach kwaśnych systematycznemu stosowaniu soli potasowych powinno towarzyszyć wprowadzenie neutralizującego dodatku wapiennego (taką samą ilość mąki dolomitowej lub innego nawozu wapiennego dodaje się do 1 części nawozu potasowego).

Po wapnowaniu gleby zwiększa się zawartość przyswajalnego potasu w glebie, tutaj wapń wapna wypiera dużo potasu ze stanu wchłoniętego do roztworu glebowego, zwiększając przyswajalność.

Rola zanieczyszczeń w nawozach potasowych

Nieuniknionym towarzyszem potasu w nawozach jest jon chloru, sodu, magnezu i siarczanu. Wszystkie jony w nawozie są niezbędne do odżywiania roślin. Dużo chloru zawiera sylwinit, karnalit, kainit. Nadmiar chloru w przypadku niektórych upraw (ziemniaków itp.) Jest czasami szkodliwy. Nie można jednak założyć, że jony chloru są całkowicie balastowe. Niedawne eksperymenty fizjologiczne sugerują, że chlor jest również potrzebny w niewielkich ilościach do odżywiania i metabolizmu organizmu rośliny, chociaż jego funkcje nadal nie są w pełni poznane. Ale jeśli jony chloru zostaną całkowicie wykluczone z pożywki, wówczas wszystkie rośliny zaczną słabnąć. Jest zawarty nie tylko w nawozach potasowych, ale także w oborniku, fosfacie, superfosfacie i innych nawozach mineralnych, a także dostaje się do gleby i liści z atmosfery z opadami atmosferycznymi.

Mobilność kationów glebowych wzrasta wraz z dodatkiem soli chlorkowych, ponieważ żaden z nich wraz z anionem chloru nie daje soli nierozpuszczalnych. Stąd wypłukiwanie zwiększonych ilości wapnia i magnezu z gleby, gdy osadzone są w niej nawozy potasowe bogate w chlor.

Sód, chociaż nie jest zawarty w podstawowych składnikach dla wszystkich roślin, znajduje się jednak we wszystkich uprawach rolniczych. Stwierdzono, że wiele roślin reaguje pozytywnie na wprowadzanie sodu do pożywki. Dotyczy to przede wszystkim buraków, warzyw krzyżowych, marchwi i niektórych zbóż.

Zawartość magnezu w nawozach potasowych jest bardzo korzystna. Przy stosowaniu fizjologicznie kwaśnych nawozów amonowych z wchłaniającego kompleksu glebowego wypłukuje się dużo magnezu. Takie straty magnezu są bardzo zauważalne na glebach lekkich, ich żyzność na magnez spada. Wprowadzenie soli potasowo-magnezytowych nadrabia straty, zwłaszcza na glinach piaszczystych. Dlatego nawozy zawierające magnez mają lepsze działanie niż nawozy potasowe, które nie zawierają magnezu. Minerały śladowe w nierafinowanych solach potasu są również korzystne w poprawie wzrostu i rozwoju roślin na wielu glebach.

Im mniej potasu przyswajalnego dla roślin rolniczych znajduje się w glebie, tym większe dawki nawozów potasowych należy stosować, aby uzyskać wysokie plony.

× Tablica ogłoszeń Kocięta na sprzedaż Szczeniaki na sprzedaż Konie na sprzedaż

W pierwszym roku życia buraki i inne rośliny okopowe pochłaniają potas przez cały sezon wegetacyjny, ale szczególnie dużo w drugiej połowie sezonu wegetacyjnego, kiedy następuje intensywna kumulacja węglowodanów. W tym czasie przy słabym odżywianiu potasem synteza białek jest opóźniona, wzrasta kumulacja rozpuszczalnych niebiałkowych substancji azotowych w korzeniu, co pogarsza jakość plonów, zwłaszcza buraków cukrowych. Głód potasu (a także nadmiar azotu) przyspiesza pojawienie się kwitnących łodyg w pierwszym roku życia buraka, gwałtownie zmniejsza plon i zawartość cukru w roślinach okopowych. Buraki lepiej reagują na dodatek soli potasowych zawierających chlorek sodu. Jednak na glebach lekkich magnez potasowy działa lepiej niż wszystkie inne nawozy. Do kopania gleby na wiosnę aplikuje się dawkę K ₂ O 10-12 g / m².

Ziemniaki to typowa roślina „potażowa”. Popiół z bulw ziemniaka zawiera od 44 do 74% potasu, czyli prawie półtora raza więcej niż chlorek potasu, najbardziej skoncentrowany nawóz. W lipcu ziemniaki otrzymują 60% całkowitej ilości potasu w plonie. Dlatego wiosną pod ziemniaki do kopania aplikuje się 12-15 g / m² K ₂ O, niezależnie od tego, czy wprowadzono obornik, czy nie. Odbywa się to w celu zapewnienia optymalnego odżywiania ziemniaków w lipcu i podczas dojrzewania uprawy. Najlepszymi formami nawozów potasowych są formy siarczanowe i zawierają magnez (siarczan potasu, magnez potasowy itp.), Ponieważ ziemniaki nie tolerują nadmiaru chloru.

Warzywa są również bogate w potas i dobrze na nie reagują. Nawozy potasowe (chlorek potasu i inne nawozy zawierające chlor) mają pozytywny wpływ na pomidory, kapustę (12-20 g / m² K ₂ O do kopania). Potas zwiększa zawartość cukru w roślinach warzywnych i zmniejsza ich zachorowalność podczas długotrwałego przechowywania zimą.

Cebula, ogórki i marchew cierpią z powodu zwiększonego stężenia roztworu glebowego, dlatego do kopania gleby na wiosnę stosuje się tylko skoncentrowane nawozy potasowe (siarczan potasu) (8-10 g / m² K ₂ O).

Uprawy owoców i jagód bardzo dobrze reagują na nawożenie potasem. Pod wpływem nawozów potasowych rośnie procent kwitnących gałęzi jabłoni, rośnie część handlowa (owoce duże i jaśniejsze), rośnie liczba owoców w plonie, rośnie mrozoodporność i mrozoodporność upraw. Nawozy najlepiej stosować pod koniec kwietnia do wykopywania odstępów między rzędami, z wyłączeniem kręgów przy pniach i stref ochronnych w pobliżu roślin.

To wszystko. Zaprzyjaźnij się z nawozami potasowymi. Życzę powodzenia.