Rosnący Granat O Zwykłej Formie Karłowatej: Oświetlenie I Temperatura

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Uprawa granatu

Istnieje legenda, że kształt działek granatu sugerował kształt nakrycia głowy królów - korony. Zapewne dlatego granat nazywany jest często królem owoców. Wcześniej naukowcy wyizolowali rośliny z rodzaju granatu z rodziny granatów (Punicaceae). Zgodnie z systemem klasyfikacji taksonomicznej roślin kwitnących APG II (2003) granat zaliczono do rodziny Lythraceae.

Granat jako roślina owocowo-lecznicza znany jest od starożytności (według różnych źródeł jego historia sięga 2000-5000 lat). Obrazy kwiatów i owoców granatu były używane w ornamentach starożytnych Greków, Egipcjan, Arabów, Bizantyjczyków, Asyryjczyków. Suszone owoce granatu znaleziono w piramidach egipskich faraonów.

Wzmiankę o granacie można znaleźć w Starym Testamencie („jabłka granatu”), mitach starożytnej Grecji i Rzymu (mit uprowadzenia Persefony - córki bogini ziemi Diometry - przez władcę podziemnego Hadesu, który dał porwanego granatu do jedzenia), dzieła starożytnych myślicieli: Pliniusza, Galena, Dioskorydów i innych. Bardzo ważne jest znaczenie mitu uprowadzenia Persefony, polegającego na alegorycznym przedstawieniu corocznego jesiennego więdnięcia i wiosennego odradzania się świata roślin, co symbolizuje tu ziarno granatu.

Rozpiętość

Niektórzy badacze uważają kraje Azji i Bliskiego Wschodu za ojczyznę granatu, ponieważ to w nich koncentrują się dzikie zarośla granatu i różnorodne formy kulturowe.

Istnieją dwa rodzaje tej rośliny: granat zwyczajny (Punica granatum) i owoc granatu socotransky (Punica protopunica). Granat rośnie na obszarach o klimacie subtropikalnym i tropikalnym. Obecnie ogrodnicze formy granatu pospolitego uprawiane są w większości krajów Azji, Bliskiego Wschodu, Europy Południowej, Afryki, Australii, wysp Oceanu Spokojnego i Indyjskiego, a także w Ameryce Środkowej i Południowej. Na terytorium Rosji granat pospolity rośnie na wybrzeżu Morza Czarnego na Kaukazie, w Dagestanie.

Granat socotran to endemiczna roślina pochodząca z wyspy Socotra na Oceanie Indyjskim (Jemen).

Podanie

Granat uprawiany jest jako roślina owocowa, ozdobna, lecznicza. Sok zawiera cukry, kwasy (cytrynowy, jabłkowy), minerały (mangan, magnez, wapń, fosfor, żelazo, miedź, cynk, aluminium, krzem, chrom, nikiel), witaminy (C, B ₁, B ₂, B ₆, B ₁₅, PP, E), garbniki, flawonoidy, garbniki, różne aminokwasy, oleje.

Do celów leczniczych stosuje się owoce (sok i skórkę), liście i kwiaty granatu.

Sok stosuje się przy anemii, różnych chorobach nerek, kamicy nerkowej i woreczka żółciowego, jako środek przeciwgorączkowy i przeciwzapalny.

Do celów kulinarnych wykorzystuje się sok, z którego przygotowuje się różne desery, napoje i syropy oraz pestki owoców, które służą jako przyprawa do różnych potraw i sosów.

Granat zwyczajny

Granat - drzewa liściaste lub wiecznie zielone i drobne rozgałęzione krzewy o wysokości 4-6 m (rzadko pojedyncze okazy osiągają 15 m). Gałęzie rośliny są cienkie, ale wystarczająco mocne i elastyczne, aby utrzymać ciężar ciężkich owoców. Kolor kory jest szaro-brązowy, czasami na gałęziach pojawiają się ciernie.

Liście granatu są przeciwległe, delikatne, błyszczące, mają podłużny kształt i jasnozielony kolor.

Ogrodowe formy granatu mają proste i podwójne kwiaty. Kwiaty pojedyncze lub podwójne (czasami skupione w pęczkach), o średnicy 3-5 cm, tworzą się na końcach pędów. Najczęstsze kolory kwiatów odmian ogrodowych granatu: pomarańczowo-czerwony (ognista czerwień), różowy, żółty, biały, kremowy. Zasadniczo na granacie pojawiają się dwa rodzaje kwiatów: niektóre - z krótkimi kolumnami w kształcie dzwonu (sterylne lub sterylne), owoce nie są wiązane i opadają po kwitnieniu; inne są biseksualne, w kształcie dzbanka z długimi kolumnami, z których wyrastają owoce, które stanowią około 3-20% ogólnej liczby kwiatów na roślinie. Czasami można znaleźć kwiaty form pośrednich. Na granacie większość kwiatów, które się pojawiają, jest sterylna, ale nadają roślinie bardzo elegancki, dekoracyjny wygląd, który pozwala na wykorzystanie jej jako żywopłotu. Niektórzy hodowcy usuwają jałowe kwiaty, które odbierają energię granatowi.

Sadowe odmiany granatu pospolitego zaczynają kwitnąć i owocować około 3-7 lat po posadzeniu (u karła Nana owoc granatu wcześniej - około 1-2 lata). Okres kwitnienia ogrodowych form granatu to maj - sierpień. Pierwsze owoce jagodowe pojawiają się w sierpniu, główne zbiory dojrzewają w październiku. Owoce to kuliste, słodko-kwaśne jagody o średnicy 15-20 cm z gęstą skórką i trwałym skórzastym działkiem z 5-7 trójkątnymi płatkami. Kolor skórki jest inny - od brązowo-czerwonego do pomarańczowo-żółtego.

Popularny owoc granatu zawdzięcza swoją nazwę „Punica granatum” od łac. „Punicus” - „punic”, „granatus” - „ziarnisty”. Starożytni Rzymianie nazywali granat „malum punicum” („jabłko punickie”) lub „malum granatum” („ziarniste jabłko”). Rzeczywiście, każdy owoc granatu zawiera średnio 500-700 ziaren otoczonych przezroczystym jasnoczerwonym miąższem, które są podzielone na segmenty cienkimi, jasnymi błonami.

Granat karłowaty

Chciałbym opowiedzieć o moim dziesięcioletnim doświadczeniu w uprawie karłowatej odmiany granatu zwyczajnego Nana, znanej w uprawie kwiatów w pomieszczeniach.

Granatowiec zwyczajny (Punica granatum Nana) to krzew liściasty, karłowata forma granatu pospolitego, rosnąca w warunkach naturalnych w północnych Indiach (Himalaje), Europie Południowo-Wschodniej, Azji Południowej. Granat karłowaty Nana został po raz pierwszy opisany jako naturalna forma w 1803 roku. W uprawie kwiatów w pomieszczeniach uprawia się rośliny w doniczkach (doniczkach), granat jest często używany do tworzenia kompozycji bonsai (docenia się jego zwartość i naturalnie mały rozmiar).

Granatowiec karłowaty jest miniaturową kopią granatu pospolitego, zaczynając od wyglądu ogólnego, a kończąc na poszczególnych częściach rośliny. Oczywiście są między nimi pewne różnice - u granatu karłowatego Nana kwiaty są pomarańczowo-czerwone (ognistoczerwone), aw ogrodowych formach granatu pospolitego często spotyka się inne kolory kwiatów; małe owoce zawierają mniej ziaren.

Kwiaty granatu karłowatego Nana są frotte, o długości 2-3 cm, bardzo jasne. Ciągle pojawiają się na krzaku w okresie wiosenno-letnim. Jej liście są zielone, podłużne, błyszczące, drobne (zwykle mniejsze niż kwiaty).

Owoce są kuliste, jednocześnie na jednym krzaku zawiązanych jest 5-10 sztuk. Kolor skórki owoców: czerwonawy, brązowo-różowy. Owoce pojawiają się w okresie jesienno-letnim. Dojrzałe owoce karłowate są jadalne, podobnie jak pełnowymiarowe owoce z dużych krzewów i małych drzew. Ale są bardzo małe (2 do 4 cm średnicy) i zawierają niewielką ilość miazgi, dlatego są uważane za dekoracyjne.

Wysokość granatu karłowatego wynosi zwykle od 30 do 50 cm (znacznie rzadziej sięga 1 m). Jeśli warunki są sprzyjające, granat w kształcie Nany może kwitnąć i owocować od kwietnia do listopada.

Właściciele kotów powinni pamiętać, że granat karłowaty może przyciągnąć uwagę ich zwierząt. Kwiaty i kuliste owoce wiszące na cienkich gałęziach zachwycą zabawne zwierzęta. W każdym razie nie spotkałem jeszcze kotów obojętnych na granat. Z własnego doświadczenia mogę zauważyć, że taka gra nie przyniesie wiele szkody roślinie (oczywiście poza oderwanymi kwiatami i owocami), roślina po tym zaczyna intensywnie wypuszczać nowe pędy i obficie kwitnąć.

Warunki przechowywania granatu

Aby stworzyć sprzyjające warunki, granat potrzebuje dobrego oświetlenia, odpowiedniej temperatury i wilgotności, obfitego podlewania i regularnego nawożenia w trakcie aktywnego sezonu wegetacyjnego.

Warunki oświetlenia i temperatury

Granat karłowaty to roślina kochająca jasne światło, ale należy ją chronić przed bezpośrednim, palącym światłem słonecznym. Do umieszczenia granatu najlepiej nadają się okna południowe, wschodnie lub zachodnie.

Aby utrzymać granat, optymalna temperatura w ciepłym sezonie wynosi + 15 … + 30 ° С, a zimą potrzebuje temperatury + 5 … + 15 ° С. Granat karłowaty w formie Nana jest bardziej odporny na mróz i suszę niż jego duże odpowiedniki. Na przykład rośliny tej postaci mogą wytrzymać spadki temperatury do -10 … -15 ° C. W ciągu roku (szczególnie w okresie intensywnego wzrostu) granat można wietrzyć.

Okres spoczynku granatu trwa od listopada do grudnia do lutego. Roślina może całkowicie lub częściowo zrzucić liście. W tym czasie musi stworzyć warunki na chłodną zimę: umieść go w chłodnym pomieszczeniu o słabym świetle, zmniejsz podlewanie. Oczywiście w warunkach miejskich trudno jest stworzyć takie warunki dla granatu, ponieważ temperatura w mieszkaniu będzie wyższa niż + 10 … + 15 ° C, dlatego w okresie odpoczynku granat będzie musiał być regularnie spryskiwane. Podłoże glebowe musi być półsuche. Wiosną, po pojawieniu się pąków, granat należy umieścić w dobrze oświetlonym miejscu chronionym przed zimnem. Jeśli pomieszczenie, w którym trzymany jest granat, jest jasne i ciepłe, roślina nie może zrzucić liści. W takim przypadku okres uśpienia granatu zostanie skrócony i wyniesie tylko jeden miesiąc.