Granat Jarzębiny - Dar Michurina

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Zdobądź piękną i zdrową roślinę w swoim ogrodzie, wyhodowaną przez wspaniałego hodowcę

Rodzaj jarzębiny obejmuje około 80 gatunków - nie dotyczy to mieszańców międzygatunkowych. Występują głównie w umiarkowanym pasie półkuli północnej. Na terenie byłego ZSRR występuje około 15 gatunków jarzębiny. Większość z nich należy do podrodzaju prawdziwej jarzębiny. Co więcej, prawie wszystkie gatunki mają własne podgatunki i formy kulturowe.

Warto zauważyć, że jarzębina uważana jest zarówno za dziko rosnące drzewo owocowe, jak i za kulturę, a przede wszystkim dekoracyjną, a dopiero potem - owocową, techniczną i leczniczą.

Szczególne miejsce wśród gatunków i odmian jarzębiny zajmuje jarzębina odmiana Granat. Przede wszystkim dlatego, że otrzymał go Iwan Wasiliewicz Michurin. Stało się to w 1925 r. Od skrzyżowania głogu syberyjskiego (Crataegus sanguinea) i jarzębiny (Sorbus aucuparia). Po drugie, jarzębina jest również cenna ze względu na swoje właściwości konsumenckie.

Tak więc jarzębina granatu to drzewo o wysokości do 4 metrów. Jest odporna, wymaga światła. Charakteryzuje się wysokimi plonami: regularnie wydaje 15 - 20 kg owoców z jednego drzewa. Niestety jest krótkotrwały - żyje tylko do 20-25 lat.

Kwiaty jarzębiny Granat są drobne, białe, zebrane w kwiatostany corymbose po 50-00 sztuk, nie ulegają zniszczeniu przez mróz. Kwiaty miododajne, zapylane przez pszczoły. Owoce jarzębiny są kuliste, bordowo-granatowe, lekko fasetowane, słodko-kwaśne, lekko cierpkie, bez goryczy, o masie do 1,6 g, ich miąższ jest żółty, soczysty, multiwitamina. Z nich można zrobić dżemy, dżemy, wino, nalewki, galaretki, kompoty, syropy, soki. Jej jagody są chętnie zjadane przez ptaki.

Jarzębina Granat jest samozapłodna, ale przy zapylaniu krzyżowym plon jest znacznie wyższy. Najlepsze odmiany zapylające dla niej: Dessertnaya, Vefed, Sorbinka. Liście naprzemienne, pierzaste, złożone z 9-11 liści, nierówne, ciemnozielone, błyszczące, wcześnie opadają.

Odmiana ta jest rozmnażana wyłącznie wegetatywnie - przez szczepienie na jarzębinie, łukowate nawarstwianie, zielone sadzonki. Techniki hodowlane są standardowe. Gleba Jarzębina Granat uwielbia darń - lekko bielicowe iły. Reaguje na nawozy organiczne. Lubi wilgoć, ale nie toleruje stojącej wody. Sadzi się jesienią lub wiosną, przed przerwaniem pąków. Doły do sadzenia są wyposażone w taki sam sposób, jak w przypadku śliwek. Drzewa powstają w formie krzaczastej lub rzadkiej. Korona powinna być lekka, zwarta, z silnymi gałęziami szkieletowymi. Jest regularnie redukowany do 3 m, a po zagęszczeniu rozcieńczany.

Spośród szkodników jarzębina granatu atakuje: mszyce, kleszcze, owady łuskowate, bąki, gąsienice. Powszechne choroby to rdza, monilioza, mączniak prawdziwy, brązowawa plama, zaraza pożarowa, więdnięcie. Środki zwalczania tych szkodników i chorób są standardowe.

Jarzębina Granat to nie tylko drzewo owocowe, ale także piękne drzewo ozdobne - ozdabiają je lśniące, rzeźbione liście, obfite kremowe kwiatostany i liczne bordowe owoce. W projektowaniu krajobrazu dobrze komponuje się z kaliną, berberysem, mahoniem i iglakami.

Świetnie prezentuje się w zwykłych nasadzeniach, w których służy nie tylko jako elegancka dekoracja, ale także jako ochrona ogrodu przed mroźnymi zimowymi wiatrami, a co najważniejsze stanowi barierę ogniową, gdyż zapobiega rozprzestrzenianiu się ognia podczas ogień.

Vladimir Starostin, dendrolog, kandydat nauk rolniczych

Zdjęcie autora