Wiciokrzew Kędzierzawy Do Ozdabiania Pionowych Przedmiotów W Ogrodzie

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Wiciokrzew kędzierzawy dzieli się na dwie grupy, różniące się charakterystyką wzrostu i metodami przycinania. Rośliny z pierwszej grupy, na przykład wiciokrzew, wiciokrzew lub koza (lonicera), tworzą kwiaty w kątach liści na rocznych przyrostach.

Ten wiciokrzew jest powszechnie sadzony w celu zacienienia altan. Czasami szaleje. Jedynym zadaniem przycinania tego wiciokrzewu jest ograniczenie przerostu. Ilość przycinania zależy od przestrzeni przydzielonej tej roślinie.

Co roku w marcu - kwietniu konieczne jest usunięcie wszystkich niechcianych przyrostów na nim. Stymuluje to pojawienie się młodych pędów, które szybko wypełniają uformowane puste przestrzenie i kwitną pod koniec sezonu. Kwiaty są żółtawe lub różowo-białe, czerwonawe z rurkowatymi rogami w kształcie lejka. Wieczorem wydzielają zapach. Drugą grupę tworzy bardziej pospolity wiciokrzew pnący, kwitnący na bocznych pędach zeszłorocznego przyrostu.

Przewodnik ogrodnika

Szkółki roślin Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

Jeśli rośliny nie są dotykane, wspinają się, przylegają do starych drzew lub ścian i rosną bez przycinania. W tym przypadku pędy przeplatają się i zwisają naturalnie i swobodnie, tworząc na gołych łodygach tzw. „Ptasie gniazda”. Aby nadać im bardziej atrakcyjny wygląd, przycinanie światła odbywa się corocznie natychmiast po kwitnieniu. Część słabych starych gałęzi i niektóre wyblakłe pędy są skrócone do silnych wzrostów.

Wyglądają na to, że młode pędy są przywiązane do podpory, ale rośliny wyglądają lepiej, gdy zwisają swobodnie, tworząc ciągłą pokrywę kwitnienia. Winorośl nadaje krajobrazowi trzeci wymiar, umożliwiając stylizację obiektów pionowych.

Wiciokrzew wiciokrzew jest pospolity w rejonach Europy Środkowej i Południowej, na Kaukazie, w Azji Mniejszej. Nie jest jej też obcy mój ogród na Przesmyku Karelskim. Pięknie kwitnący, ozdobny, pnący się krzew wspinaczkowy osiągający wysokość do 6 m. W kierunku podstawy jego łodygi gęstnieją i zdrewniałe. 2-3 lata po posadzeniu liana wygląda jak krzak od dołu, ale nadal wymaga wsparcia.

Młode pędy są jasnozielone, po oświetlonej stronie fioletowo-czerwonawe. Liście eliptyczne lub szeroko eliptyczne, wielkości 4x10 - 3,5x6 cm, powyżej ciemnozielone, poniżej niebieskawo-szare. Ich górne 2-3 pary rosną razem w eliptyczny dysk.

W kątach każdego akcentowanego liścia umieszcza się trzy kwiaty, tworząc kwiatostan w kształcie głowy lub corymbose. Kwiaty są biseksualne o specyficznym kształcie z daleko wystającymi pręcikami. Kwiatostany osiągają 5 cm długości, w środku białe, różowobiałe, żółtawe lub czerwonawe. Na zewnątrz z fioletowym odcieniem lub fioletowo-czerwonym z białymi paskami, pachnące, szczególnie wieczorem, z rurkowato-lejkowatą koroną. Owoce pomarańczowo-czerwone lub czerwone z bardzo krótką szypułką, jakby przyklejone do liść, zebrany w 6-8 sztuk.

Wiciokrzew ten zaczyna rosnąć w połowie kwietnia. Liście kwitną na początku maja, kwitnie na początku czerwca, w zależności od warunków atmosferycznych, 10-20 dni. Dobrze przyciąga pszczoły. Liście żółkną pod koniec października. Odrosty pojawiają się z korzeni, dzięki czemu roślina rośnie zarówno w górę, jak i na zewnątrz. Wiciokrzew jest dość odporny na zimę, ale wierzchołki pędów, pomimo całkowitej zdrewnienia, lekko przymarzają w ostre zimy. Jego zdolność tworzenia pędów jest wysoka. Jest światłolubna, wymagająca żyzności i wilgotności gleby.

Wiciokrzew rozmnaża się przez nasiona, sadzonki i nawarstwianie. Nasiona wysiewa się jesienią lub wiosną po czterech miesiącach stratyfikacji. W przypadku rozmnażania wegetatywnego sadzonki zbiera się pod koniec kwitnienia, czyli w pierwszej połowie czerwca. Wiosną pędy otrzymują wskazówki niezbędne do dekoracji ogrodu.

Wiciokrzew kędzierzawy wspina się na wspornik, do którego może się przyczepić. Podpora powinna zapewniać wsparcie podczas silnych wiatrów i opadów śniegu. Roślin nie należy sadzić blisko ściany. Pomiędzy nimi zawsze powinien być odstęp 20-30 cm Przy samej ścianie gleba jest zwykle bardzo sucha. Prowadzi to zwykle do słabego wzrostu, obumierania gałęzi i rzadkiego kwitnienia.

Wiciokrzew wiciokrzew stosuje się przeważnie do samotnych nasadzeń na trawniku, służy do ozdabiania ścian budynków i konstrukcji. Z jej pomocą tworzą ogrodnictwo wertykalne altan, werand, balkonów, tarasów, gzymsów, murów oporowych, parterowych budynków, starych drzew. Bardzo atrakcyjna w nasadzeniach łączonych z różami pnącymi, krzewami iglastymi i liściastymi.

Ciekawe odmiany wiciokrzewu

Istnieją inne rodzaje wiciokrzewu, nie tylko kręcone, które można wykorzystać w kompozycjach ogrodowych.

Wiciokrzew szary to liana ozdobna, podobna wyglądem do wiciokrzewu, ale jest mniejsza - do dwóch metrów wysokości.

Wiciokrzew Korolkova jest jednym z najbardziej dekoracyjnych. To środkowoazjatycki krzew liściasty o wysokości do trzech metrów. W młodości ma delikatnie owłosione gałęzie. Liście są szeroko jajowate lub eliptyczne, niebieskawo-zielone lub szaro-szare. Dają roślinie wyjątkową oryginalność. Efekt zwiększa się wraz z pojawieniem się jasnoczerwonych pąków. Wiciokrzew jest uroczy w okresie kwitnienia, kiedy kwitną obficie różowe kwiaty.

Rośnie z powodzeniem w warunkach regionu Leningradu. Różni się od innych rodzajów wiciokrzewu słabym uszkodzeniem przez szkodniki i choroby. Odporna, ale w bardzo surowe zimy występuje niewielkie przymarzanie drewna jednorocznego. Wiciokrzew jest ozdobą przez cały sezon wegetacyjny. Świetnie prezentuje się w nasadzeniach samotnych oraz w nasadzeniach luzem grupowych na pojedynczych działkach ogrodowych iw parkach miejskich.

Wiciokrzew Maaka jest szeroko rozpowszechniony w Chinach, Korei, Japonii i na Dalekim Wschodzie naszego kraju. Jest to rozłożysty krzew lub drzewo o wysokości do pięciu metrów. Kora na pędach jest jasnoszara. Liście w kształcie od jajowato eliptycznych do szeroko lancetowatych, stopniowo spiczaste.

Pachnące kwiaty wiciokrzewu Maaka są duże, śnieżnobiałe, rozmieszczone wzdłuż pędów nad liśćmi w regularnych rzędach, podczas kwitnienia żółkną. Jagody są bezszypułkowe, kuliste, luźne, niejadalne.

W okres wegetacyjny wchodzi pod koniec kwietnia, kwitnie pod koniec maja, owoce dojrzewają pod koniec sierpnia. Masowe zabarwienie liści następuje pod koniec września. Ten wiciokrzew jest odporny. Przyrasta rocznie do 30 cm. Odporna na suszę. Rzadko uszkadzane przez szkodniki i choroby.

Wiciokrzew maak jest dobry w okresie owocowania i po opadnięciu liści, kiedy gałęzie są gęsto obsadzone krwistoczerwonymi owocami, które utrzymują się na gałęziach przez długi czas. Jest dobrą rośliną miodową. Stosowana w dekoracji ogrodów, a także innych odmian wiciokrzewu.

Tablica ogłoszeń

Kocięta na sprzedaż Szczeniaki na sprzedaż Konie na sprzedaż

Dzikie wiciokrzew wcześnie kwitnący występuje w południowo-wschodniej części naszego kraju. Jest to słabo rozgałęziony krzew do 1,5 m wysokości. Kora jest słomkowożółta, łuszczy się, podobnie jak inne rodzaje wiciokrzewu, w podłużne paski. Młode pędy są brązowe, sztywno włókniste. Młode liście są jajowate lub szeroko jajowate, owłosione, owłosione. Wiosną są jasnozielone, latem zielone, jesienią złocistożółte.

Kwiaty są sparowane, cylindryczno-lejkowate, z regularną lub dwuwargową odnogą, na długich (2,5 cm) szypułkach. Jagody są przeważnie pojedyncze, kuliste lub lekko podłużne, jasnoczerwone z białym nalotem o średnicy do 6 mm, niejadalne. Po dojrzewaniu natychmiast odpadają.

Wiciokrzew jest odporny na zimę, odporny na cień. Toleruje strzyżenia i przeszczepy. Propagowane przez nasiona, sadzonki, nawarstwianie. Kultura jest praktycznie nieobecna. Zasługuje na uwagę ze względu na oryginalny, przypominający drzewo kształt i wczesne pojawienie się jasnych różowo-liliowych kwiatów na bezlistnych gałęziach oraz kolorowe owocowanie. Stosowany do nasadzeń pojedynczych i grupowych.

Wiciokrzew Maksimowicza - o kwiatach ciemnofioletowych, Wiciokrzew Morru z ciemnoczerwonymi, czasem żółtymi owocami, Wiciokrzew Ruprechta - z jasnożółtymi obfitymi kwiatami i efektownymi czerwonymi owocami (krzew do 4 m wysokości). Tego typu wiciokrzew jest skuteczny przez cały sezon wegetacyjny, nadaje się do wszystkich rodzajów nasadzeń ozdobnych i zasługuje na jak najszersze zastosowanie.

Wiciokrzew Tołmaczowa to krzew o wysokości do 1,4 m. W naturze rośnie tylko na Sachalinie. Ale czasami występuje w centralnej Rosji. Ozdobne czarne owoce do 9 mm długości z ciemnofioletowymi lub czarnymi wypustkami. Posiada wysoką zimotrwalosc.

Wiciokrzew jest złocisty z złotożółtymi ozdobnymi kwiatami o miodowym zapachu. Owoce są czerwono-koralowe, kuliste, zrośnięte u nasady. Liście są jasnozielone. Używany do nasadzeń grupowych i spektakularnych żywopłotów.

W ostatnich latach w centrach ogrodniczych pojawiły się nowe importowane odmiany wiciokrzewu pnącego.

Blench sandten jest najbardziej bujny o jasnozłotych kwiatach. Skromny. Najlepsze wiciokrzewy kręcone. Nieuszkodzony przez szkodniki. Wysokość rośliny do 6 metrów.

John Clayton - z doskonałą, rzadką kolorystyką. Ta niesamowita odmiana o wysokości do 4,5 metra jest niezwykle rzadka - błyszczące żółte kwiaty utrzymują się przez całe lato. Jest to liana o pięknych niebieskawo-zielonych liściach przypominających drzewa eukaliptusowe. Bardziej zwarty niż większość odmian wiciokrzewu.

Złoty płomień - niezwykle pięknie kwitnie przez całe lato aż do jesieni. Kwiaty rurkowate są jasnoróżowe, żółte ze złotym odcieniem. Piękne, opalizujące liście z miedzianym połyskiem i niebieskim odcieniem. Przechowuje się dobrze do jesieni. Ostre mrozy często niszczą ostatnie kwiaty. Warto zauważyć, że przyciągają ptaki i motyle. Cecha charakterystyczna - bujny krzew nie rośnie, ładnie rośnie. Znajduje zastosowanie w kratach, w dekoracji ścian, zasłaniając brzydkie miejsca.

Wiciokrzew kędzierzawy rozmnaża się przez zimowe sadzonki z dwoma lub trzema oczami. Sadzonki sadzi się w skrzynkach i trzyma pod szkłem. Wiciokrzew łatwiejszy do hodowli niosek, odrostów korzeniowych i letnich sadzonek zielonych Odległość przy sadzeniu na stałe 1,5 metra. Wszystkie rośliny pnące wiciokrzewu preferują stanowiska słoneczne, umiarkowanie wilgotną glebę odżywczą. W przypadku silnych mrozów należy je przykryć gałęziami świerkowymi lub świerkowymi.