Veronica To Piękna Roślina Ozdobna: Odmiany I Uprawa

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Veronica - do skalistych ogrodów przy murach oporowych i krawężnikach

Pochodzenie nazwy rośliny Veronica wyjaśnia się na różne sposoby, niektórzy uważają, że nazwali ją na cześć świętej Weroniki, inni, że pochodzi od łacińskiego „vera unica”, co oznacza - prawdziwe lekarstwo.

Rodzaj Veronica obejmuje około 300 gatunków, które występują w prawie wszystkich częściach świata, ale najszerzej w Europie (głównie w basenie Morza Śródziemnego) i Azji.

W Rosji i krajach sąsiednich występuje około 150 gatunków. Gatunki te są reprezentowane jako trawy jednoroczne, dwuletnie i wieloletnie, a czasem krzewinki.

Przewodnik ogrodnika

Szkółki roślin Sklepy z towarami do domków letniskowych

Pracownie projektowania krajobrazu

Veronika austriyskaya

Łodygi Veroniki są proste, czasami wyciągnięte przeciwległymi liśćmi, rzadziej układ jest naprzemienny lub zawijany.

Kwiaty są średniej wielkości, często białe, rzadziej niebieskie lub niebieskie, czasem różowe, zebrane w kwiatostany w kształcie nadgarstka lub kolca.

Najczęściej spotykana weronika jest często spotykana w lesie lub na łące i łatwo ją rozpoznać po delikatnych, cienkich i niebieskawych płatkach, czasem oznaczonych białą plamką pośrodku.

Veronica to roślina bardzo często wykorzystywana w projektowaniu ogrodów jako element zjeżdżalni alpejskich. Oto najczęstsze rodzaje Veronica:

Veronica Armenian

Veronica Austrian - pochodzi z obrzeży lasów i półsuchych łąk Europy, Kaukazu, Azji Mniejszej i Syberii. To bylina osiągająca pół metra wysokości. Forma rośliny to krzew wyrastający z kłącza. Ciekawe liście - wydłużone, owalne, postrzępione na brzegach, soczysty zielony kolor. Kwiaty zbierane są w gęstych uszach, miłych dla oka w maju-czerwcu. Jedyną wadą jest to, że nie toleruje wilgotnych miejsc i może wytrzymać niskie temperatury tylko do - 23 ° C.

Veronica Armenian - pochodzi z Azji Mniejszej. Osiąga wysokość 10 centymetrów, tworząc gęste zarośla gęsto liściastych, pełzających łodyg. Liście są owłosione. W okresie kwitnienia roślina jest dosłownie pokryta fioletowymi kwiatami, które kwitną od maja do czerwca. Stosowana w ogrodach skalnych do sadzenia na dużych powierzchniach, na skalistych ścianach kwiatowych, na tarasach iw suchych miejscach. Veronica armenian jest bardzo dekoracyjna na obszarach, gdzie występują zakątki dzikiej przyrody lub naturalnej scenerii.

Veronica large - naturalnie rośnie w europejskiej części naszego kraju, na Kaukazie, w zachodniej Syberii, Azji Środkowej, Europie Zachodniej, w basenie Morza Śródziemnego. Jest to roślina wieloletnia o wyprostowanych lub wznoszących się łodygach. Dorosłe rośliny często tworzą gęste kuliste krzewy, osiągające 25 centymetrów wysokości. Podczas kwitnienia rośliny osiągają wysokość do 60 centymetrów. Liście są całe, nagie u góry, owłosione u dołu. Kwiaty są jasnoniebieskie, różowawe i białe, zebrane w gęste kwiatostany racemose, osiągające długość siedmiu centymetrów. Kwitnie od końca maja przez 40-45 dni. Zimuje bez zadaszenia, rośliny najlepiej wyglądają w rozproszonych nasadzeniach.

Rozgałęziona Veronica - rośnie na miejscach skalistych i kamienistych, szczególnie uwielbia wapienne zbocza gór Europy, gdzie tworzy niskie, a czasem wysokie zarośla poduszkowe. Jego kwiaty, umieszczone na długich szypułkach i zebrane w kwiatostany racemose, wyglądają bardzo dekoracyjnie, zwykle są pomalowane na jasnoniebiesko i mają czerwonawy pas u podstawy kielicha, czasami można również znaleźć rośliny o różowawych kwiatach.

Veronica virginskaya - pochodząca ze wschodu Ameryki Północnej, gdzie rośliny osiągają wysokość 130 centymetrów, krzew jest dość stabilny z soczystymi zielonymi, okółkowanymi liśćmi i białymi lub niebieskimi kwiatami zebranymi w kwiatostan wiechowaty. Gatunek ten jest najbardziej dekoracyjny w okresie kwitnienia od czerwca do sierpnia.

Goryczka Veronica - naturalnie rośnie w środkowych i południowych regionach europejskiej części Rosji, na Krymie, na Kaukazie iw Azji Mniejszej. Goryczka Veronica to niska, zielna roślina tworząca poduszkowate krzewy, osiągająca 45 centymetrów wysokości. Liście rozety są lancetowate, skórzaste i zielone, osiągają długość pięciu centymetrów. Kwiaty są bladoniebieskie lub białawe z ciemnoniebieskimi żyłkami, osiągają średnicę jednego centymetra i występują w wielokwiatowych, luźnych kwiatostanach w kształcie kolców. Ta Veronica kwitnie w czerwcu i cieszy oko przez 2-3 tygodnie. Dość zimotrwały gatunek, wytrzymuje spadek temperatury do -29 ° C.

Veronica spikelet

Woody Veronica to wieloletnia roślina osiągająca wysokość 4-5 centymetrów, pokryta szarym pokwitaniem, o różowych kwiatach i pełzających silnie liściastych łodygach, razem tworzą piękny szaro-zielony dywan, który kwitnie od maja do lipca.

Veronica długolistna - występująca w europejskiej części Rosji, na Syberii, na Dalekim Wschodzie, w Azji Środkowej i Chinach, to wieloletnia roślina osiągająca wysokość 50 centymetrów o przeciwległych lub okółkowatych liściach liniowo-lancetowatych. Kwiaty są jasnoniebieskie, zebrane w wierzchołkowe kwiatostany racemose, osiągające długość 25 centymetrów, kwitnące w czerwcu i przyjemne dla oka przez 50 dni.

Veronica spikelet rośnie dziko w europejskiej części Rosji, na Kaukazie, Syberii i Azji Środkowej, Europie Zachodniej i basenie Morza Śródziemnego. Roślina osiąga wysokość 40 centymetrów i ma małe lub pojedyncze łodygi oraz wierzchołkowe, racemiczne i gęste kwiatostany, osiągające długość 10 cm, z umieszczonymi w nich jasnoniebieskimi, różowawymi, fioletowymi lub białymi kwiatami. Kwitnienie rozpoczyna się w połowie czerwca i trwa 35-40 dni. Ta Veronica jest dość odporna na zimę (wytrzymuje do -35 ° C) i jest dekoracyjna nawet przy jednym nasadzeniu.

Veronica nitkowata to krótka bylina o cienkich, długich pędach pełzających pokrytych jasnozielonymi zaokrąglonymi liśćmi. Kwiaty są niebieskie, pojedyncze z ciemnymi żyłkami, wyrastające na długich szypułkach z liści pachowych. Ten gatunek Veronica kwitnie od kwietnia do czerwca.

Veronica siwowłosa - dziko występująca w całej europejskiej części Rosji, Syberii, Dalekiego Wschodu, Europy Zachodniej, Japonii i Korei. Roślina osiąga wysokość 40 centymetrów. Podczas kwitnienia krzewy rozprzestrzeniają się, później mają kształt poduszki. Liście szeroko lancetowate, biało-tomentozowe po obu stronach i po przeciwnej stronie. Kwiatostany są gęste, wierzchołkowe, racemiczne, osiągające długość pięciu centymetrów. Kwiaty są bardzo dekoracyjne, jasnoniebieskie. Kwitnienie rozpoczyna się pod koniec lipca i trwa 35 dni. Zimuje swobodnie i z powodzeniem łączy się z pierwiosnkami, a także niskimi i wysokimi bylinami.

Veronica broadleaf - naturalnie rośnie w górach południowej i środkowej Europy. Roślina osiąga wysokość 50 centymetrów, liście małe, całe, nagie i poniżej owłosione oraz kwiaty o różnych kolorach (od niebieskiego do białego), zebrane w gęste kwiatostany racemose osiągające długość 7 centymetrów. Kwitnienie jest długie, począwszy od maja, roślina ta cieszy oko przez 40-45 dni.

Veronica Schmidta - rośnie na Sachalinie, Wyspach Kurylskich i Japonii. Pędy kwiatostanowe wznoszą się na wysokość 7-12 centymetrów, pokryte są dużymi, jasnoniebieskimi kwiatami zebranymi w kwiatostany pachowe. Kwitnie od końca maja przez 3-4 tygodnie.

Veronica jest zmiażdżona. Charakterystyczną cechą gatunku jest obecność długiego kłącza, za pomocą którego roślina jest utrzymywana na żwirowej glebie. Roślina nie jest wysoka, wysokość rosnących łodyg wynosi 20-25 centymetrów. Kwiaty są bladoniebieskie, zebrane w długie krzewy, kwitną od czerwca do lipca i kwitną do jesieni.

Przeanalizowaliśmy więc najczęstsze typy Veroniki, teraz porozmawiajmy o wyborze miejsca do ich sadzenia, o technologii uprawy i rozmnażania, a także o zastosowaniu tej rośliny.

Lokalizacja

Veronica nie jest bardzo wymagająca pod względem warunków egzystencji, ale są światłolubne. Ponadto niektóre gatunki lubią wilgoć, na przykład gatunki długolistne, goryczki i gatunki górskie Veronica Virginia, takie jak kłoska Veronica, tłuczeń i austriacka, są również odporne na suszę.

Wymagania glebowe

Wszystkie rodzaje Veronica absolutnie nie są wybredne pod względem rodzaju, składu i jakości gleby, dlatego odpowiednia jest dla nich zwykła gleba ogrodowa. Jeśli chodzi o kłoski Veroniki i kruszony kamień, dla ich lepszego ukorzenienia i długiej pełnej żywotności, kruszony kamień należy dodać do gleby.

Pielęgnacja roślin

Natychmiast po kwitnieniu pędy należy odciąć, a krzew zostanie odnowiony z powodu nowego wzrostu liści. Jeśli chodzi o pielęgnację roślin zimą, nie ma się czym martwić, nie są wymagane wszystkie rodzaje Veronica przykryte na zimę.

Reprodukcja

Veronica, podobnie jak większość roślin, rozmnaża się przez podzielenie krzewu, sadzonek łodygi i nasion.

Rozmnażanie przez podzielenie krzewu jest prawdopodobnie najłatwiejszym sposobem rozmnażania wegetatywnego, ponieważ ma włóknisty system korzeni i dużą liczbę pędów, dorosły krzew można pociąć na kilka części, w zależności od chęci. Lepiej jest to zrobić wczesną wiosną, kiedy liście dopiero zaczynają się rozwijać, ale można również w sierpniu, jednak istnieje ryzyko utraty w tym rośliny. Podczas przesadzania na stałe część rośliny jest odcinana. Ostateczna odległość między roślinami zależy od ich wielkości.

Najtrudniejsza jest metoda rozmnażania przez zielone sadzonki. Składa się z następujących elementów: w czerwcu-lipcu wybierane są młode, ale dość elastyczne pędy, z których ścinane są sadzonki o długości 4-6 centymetrów z jednym lub dwoma międzywęźlami. Następnie sadzi się je w szklarni pod folią na podłożu z żyznej gleby, na którą wylewa się piasek warstwą 5-7 centymetrów. Sadzone w czerwcu korzenie powstają we wrześniu. Powstałe ukorzenione sadzonki należy natychmiast przesadzić do ziemi, a dopiero następnej jesieni otrzymasz pełnoprawny materiał do sadzenia.

Nasiona wysiewa się jesienią w ziemi, aw drugim roku kwitną sadzonki.

Zastosowanie roślin

Veronica jest używana do różnych ogrodów skalnych, murów oporowych, krawężników i tak dalej. Wiele gatunków, między innymi, jest również bardzo dobrymi roślinami okrywowymi, ponieważ tworzą bardzo gęstą darń. Na przykład goryczka Veronica bardzo dobrze prezentuje się w niewielkich zbiornikach wodnych położonych przy skalniaku, a jej powierzona Weronika maskuje brzeg stawu.

Partnerzy Veroniki

Prawie wszystkie jego typy świetnie prezentują się zarówno w nasadzeniach grupowych, jak i okazowych. Ale są też pewne różnice. Na przykład goryczka Veronica wygląda bardzo dobrze razem z różnymi pierwiosnkami, gravilatami, dzwonkami; Veronica spikelet i kruszony kamień z powodzeniem łączy się z skalnicami, rozchodnikami, goździkami, a także pelargoniami dalmatyńskimi. Jeśli chodzi o dużą Weronikę, najwygodniej jest posadzić ją obok białego bławatka, różowo-liliowej litery, brzoskwiniowego dzwonka i czerwono-pomarańczowego gravilata.