Jak Wyhodować Ananasa Na Parapecie

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Nasz magazyn niejednokrotnie opowiadał o ciekawych doświadczeniach związanych z uprawą południowych roślin owocowych na parapetach w Sankt Petersburgu i innych miastach północy. Czytelnicy dowiedzieli się o doświadczeniach związanych z uprawą cytryny, mandarynki i innych cytrusów, granatu karłowatego w pomieszczeniach i biurach … Wiemy, że kawowce uprawia się także w domowych szklarniach. A oto kolejne ciekawe doświadczenie - ananas dojrzewający na parapecie w mieszkaniu w Petersburgu.

Oczywiście jest mało prawdopodobne, aby w ten sposób udało się zaspokoić potrzeby rodziny na ananasy, ale sam fakt wyhodowania rośliny tropikalnej i pozyskania egzotycznego owocu na naszej szerokości geograficznej jest bardzo interesujący. Ponadto w Rosji od XVIII wieku ananasy uprawiano w szklarniach i ogrodach botanicznych. Dlatego głos oddaje się autorowi eksperymentu.

Przypadkowo wyhodowałem ananasa. Kilka lat temu kupiliśmy ten owoc z piękną kępką. Ananas okazał się bardzo smaczny, a jego korona była zielona i żal mi było go wyrzucić. I próbowałem to wykorzenić.

Po odcięciu czubka ananasa usunąłem z niego dolne liście, pozostawiając kikut (około 3 cm długości) do momentu pojawienia się pąków korzeniowych (są to punkty na powierzchni obwodu łodygi). Dolną część kępki ananasa suszyłem przez kilka godzin na powietrzu i włożyłem do słoika z wodą tak, aby woda dotarła do dolnych liści. Wodę w brzegu wymieniłem po trzech dniach. Po pojawieniu się korzeni (około 3 cm długości), sadziłam kępkę ananasa w małej doniczce (jej średnica wynosiła 10 cm). Na dno wylano warstwę keramzytu, aby nadmiar wody zniknął, ponieważ ananas jest rośliną tropikalną i nie toleruje stojącej wody. Użyłem najpopularniejszej gleby - do kwiatów w domu ze sklepu. Później dowiedziałem się, że ananas bardziej kocha luźną, pożywną i lekko kwaśną glebę. Sadzę w jasnym, ciepłym miejscu na parapecie (tam okna wychodzą na zachód),tak, aby nie było bezpośredniego światła słonecznego ani przeciągów.

Po około dwóch miesiącach ananas się zakorzenił. Nauczyłem się tego, kołysząc. Roślina siedziała ciasno w doniczce. A potem położyłem go w najjaśniejszym miejscu na parapecie. Zadbała o ananasową doniczkę z hipotermii w okresie zimowym, ponieważ optymalna temperatura do jej utrzymania to 20 ° C … 25 ° C. Dlatego w tym czasie owinęła garnek wełnianym szalikiem.

Ananasa karmiłam kwiatami w pomieszczeniach - raz w miesiącu od wiosny do jesieni nawozami płynnymi „Effekton” i „Ideal” - jedna nakrętka na litr wody, naprzemiennie. Podlałem roślinę ciepłą, osiadłą wodą wewnątrz wylotu. W końcu ananas jest tropikalnym, wieloletnim ziołem z rodziny Bromeliv, aw jego ojczyźnie, rosnącej w tropikalnej części Ameryki Łacińskiej, w ujściu gromadzi się woda z opadów deszczu. Latem podlewałam częściej, zimą rzadziej.

W doniczce ananas obnosił się jak zielona rozgwiazda, wymagając ostrożnego obchodzenia się z nim, ponieważ ma ostre końce. Nawiasem mówiąc, przeczytałem, że jego liście zawierają wiele mocnych włókien, dlatego mieszkańcy Ameryki Łacińskiej używają ananasa jako rośliny przędzalniczej.

Każdej wiosny przesadzałem roślinę do innej doniczki o średnicy 3 cm większej metodą przeładunkową, bez niszczenia grudki ziemi. System korzeniowy ananasa jest bardzo mały, więc dorosła roślina rosła całkiem znośnie w doniczce o pojemności trzech litrów.

Cztery lata później, gdy liście rośliny osiągnęły długość 70 cm, wiosną podlewając ananasa, zaglądając do wylotu, nagle znalazłem na nodze mały owoc z malutką kępką. Byłem tym bardzo zaskoczony. Czytałem, że aby roślina przyniosła owoce, trzeba ją specjalnie potraktować acetylenem (bezbarwnym gazem wytwarzanym przez zmieszanie wody i węglika wapnia), tak jak ma to miejsce w krajach, w których ananasy są uprawiane na skalę przemysłową. Niczego nie przetworzyłem mojej rośliny, ale zaczęła formować owoc! Mój ananas wyrósł obok dużej rośliny aloesu. Być może ta okolica miała pozytywny wpływ na kształtowanie się płodu. Nie wiem…

Latem zabraliśmy naszą ciekawość do daczy i posadziłem ananasa w szklarni z pomidorami, uwalniając go z garnka. Jesienią owoce ananasa urosły i zżółkły. Wielkość okazała się jednak bardzo skromna, ale smak był niesamowity - miąższ jest delikatny, słodki z lekką kwaskowatością, pachnący i całkowicie niewłóknisty, jak zakupione ananasy. Po owocowaniu rozeta matki wygasła, a obok pojawiły się nowe małe rozetki, które również spróbuję wyhodować.

Doświadczenie okazało się bardzo pozytywne i postanowiliśmy spróbować wykorzenić wszystkie ananasy, które trafią na nasz świąteczny stół.

Jeśli któryś z czytelników wyhodował duży owoc ananasa - podzielmy się naszym doświadczeniem, bo prawie dwieście lat temu nasi przodkowie uprawiali egzotyczne owoce i warzywa na królewski stół, ale my możemy dla naszego!