Kalanchoe

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Według horoskopu do astrologów kwiatowych znaku zodiaku Rak (22 czerwca - 22 lipca) zaliczane są następujące rośliny: agraonema skromna, begonia masońska, fuksja hybrydowa, krzaczaste peperomie, liścienie falowane, hawortia perłowa, brodawkowata gastria, oczyszczająca (grubo liściasta, w kolorze czerwonym), morgana, aloes (drzewopodobne, kolczaste, pstrokate, odmłodzone, tatarak zbożowy, urocza dieffenbachia, agawa, kalanchoe.

Odwieczne, wiecznie zielone, soczyste Kalanchoe przybyło na nasze parapety z tropikalnych i subtropikalnych szerokości geograficznych Ameryki, Australii, Azji i Afryki. Należy do rodziny Grassulaceae, liczącej nieco ponad 125 gatunków (według innych autorów około 200) oraz do rodzaju Kalanchoe (ta ostatnia pochodzi od chińskiej nazwy jednego z gatunków). Ten rodzaj ma bogaty asortyment odmian i form, obejmujący zarówno wyprostowane, jak i pełzające krzewy oraz karłowate o mięsistych, soczystych liściach. Liczne gatunki uprawiane w domowej kwiaciarni są tradycyjnie podzielone na trzy duże grupy - kwitnące Kalanchoe (Blossfelda, Fedchenko, Bouquet-flower, Mangina, Marniera, jednokwiatowe), Kalanchoe viviparous (Degremona, pierzaste, cylindryczne) i Kalanchoe, dekoracyjne - liściaste (Millett). Większość Kalanchoe uprawianych indoor charakteryzuje się średnimi rozmiarami (z wyjątkiem Behar Kalanchoe, który w sprzyjających warunkach osiąga wysokość 1,2-1,4 m).

Z dekoracyjno-liściastego, najczęstszego

filcu Kalanchoe (K.tomentosa), którego ojczyzna nazywa się Sri Lanka. Ta osobliwa wieloletnia soczysta roślina to mały krzew o wydłużonych, soczystych łodygach i liściach, gęsto owłosiony ze srebrzysto-szarym „nalotem” (włoskami). W górnej części każdego liścia wzdłuż krawędzi znajduje się ledwo zauważalny brązowy pręgowany pasek - małe guzki pokryte brązowym włosiem, co nadaje roślinie efekt dekoracyjny. Ze względu na występowanie brązowego pokwitania na końcach liści Niemcy nazwali ten typ Kalanchoe „kocimi uszami”.

Zgodnie z zewnętrznymi cechami

proso Kalanchoe (K. millotuii)w dużej mierze przypomina filcowe Kalanchoe, ale jego liście są bardziej zaokrąglone, a włosy są białe.

Mając przestronne pomieszczenia, niektórzy hodowcy utrzymują

Kalanchoe beharskoe (K.beharensis), który raczej nie będzie pasował do naszych zwykłych parapetów. U tego gatunku łodygi są nierozgałęzione, nagie, pokryte bliznami w miejscach przyczepu opadłych liści. Ma zielone mięsiste liście, z reguły zachowane są głównie w górnej jednej trzeciej pędu. Są przeciwległe na krzyż, długości 10 cm (do 20 cm) i szerokości 5-9 cm, klinowate lub trójkątne, grubo rurkowate, faliste, pokryte szarawym woskowym nalotem. Grube brązowe włosy sprawiają, że są aksamitne w dotyku. Kwitnie latem żółtymi czteroczłonowymi kwiatami (5-7 mm). Gatunek ten jest znany w kulturze od 1903 roku.

Eksperci uważają te trzy najpopularniejsze gatunki ozdobne i liściaste za rośliny mało wymagające w warunkach wzrostu. Latem są całkiem odpowiednie dla zwykłej temperatury pokojowej, chociaż lepiej rozwijają się w chłodnych pomieszczeniach przy umiarkowanej temperaturze przez cały rok (około 15C), ale zimą nie powinny spaść poniżej 11 … 12 ° C. W przypadku Kalanchoe wskazane jest wybranie miejsca ze słonecznym parapetem, jest to możliwe nawet przy długotrwałej ekspozycji na bezpośrednie jasne promienie, ale wtedy roślina nadal nie boli lekko zacieniać w letnie południe. Roślina nie toleruje zapylenia atmosfery, dlatego prowadzi się regularną wentylację, chroniąc ją przed przeciągami. Latem Kalanchoe jest obficie podlewane (najlepiej ciepłą wodą bez wapna),unikając stagnacji wody resztkowej w misce (obecność warstwy drenażowej na dnie zbiornika jest obowiązkowa). Wysuszenie ziemskiej śpiączki latem może uszkodzić system korzeniowy rośliny. Podczas aktywnego wzrostu kalanchoe jest karmiony, aw składzie opatrunków powinny dominować nawozy azotowe. Ale zimą ostrożnie je podlewają (gdy wysycha wierzchnia warstwa gleby).

Rośliny przesadza się w razie potrzeby, ale tylko wiosną (pod koniec okresu spoczynku). Podłoże glebowe dla nich przygotowywane jest z mieszanki gleby liściastej, próchnicznej i torfowej (stosunek 1: 1: 1) z niewielkim dodatkiem piasku. W przypadku osobników wieloletnich dorosłych stosunek darni, liści i piasku jest zalecany jako 2: 1: 0,5. Odczyn podłoża glebowego powinien mieścić się w zakresie pH 5,5-6,5. W domu rośliny tej grupy gatunków są z reguły rozmnażane przez sadzonki liści i łodyg, które łatwo ukorzenić w piasku lub torfie (ale przed sadzeniem sadzonki są suszone przez 1-2 dni). Dopóki sadzonki nie utworzą dobrego systemu korzeniowego i nie zakorzenią się, są bardzo ostrożnie podlewane (nawiasem mówiąc, pojemnik z sadzonkami nie musi być przykrywany). W miarę rozwoju młode rośliny przenosi się do większych pojemników.

Spośród szkodliwych owadów na Kalanchoe mogą pojawić się pająki i roztocza, owady łuskowate i wciornastki, a także kilka rodzajów robaków, które silnie skolonizowane pokrywają całą powierzchnię liści. Wydłużone owalne ciało (wielkości 3-4 mm) wełnowca pokryte jest woskowatym białawym nalotem. Z reguły każdy pojedynczy robak lub owad łuskowy usuwa się ręcznie. Możesz potraktować roślinę roztworem mydła w płynie mydła potasowego (20 g / l wody), dodając do niego actellic (w ilości 2 ml / l). Robak korzeniowy żyje na korzeniach Kalanchoe w glebie. Powoduje zahamowanie wzrostu roślin, aw dużych ilościach i ich śmierć. Ten szkodnik jest wykrywany przez białe worki woskowe: istnieje wrażenie, że gleba jest jakby otoczona grudkami waty. Przy bliższym zbadaniu (zwłaszcza pod lupą) można wyróżnić samice (1,5-2 mm) koloru białego lub różowego.

Wskazane jest przeszczepienie rośliny poprzez dokładne zbadanie jej systemu korzeniowego; jako siatka bezpieczeństwa możesz pozbyć się nowej gleby za pomocą roztworu actellik. Liście zasiedlone przez roztocza przeciera się wacikiem zwilżonym gorącą (50 ° C) wodą (20 g zielonego mydła / l). Z akarycydów można użyć neoronu (1 ml / l wody) lub actellic (są one traktowane 2-3 razy w odstępie 7-10 dni). Niemniej jednak, zdaniem ekspertów, preferowane są środki zapobiegawcze, aby zapobiec wnikaniu tych szkodników na rośliny, ponieważ już dotkniętą roślinę trudno jest wyleczyć.

Konieczne jest monitorowanie stanu innych (sąsiednich) roślin, a także zapobieganie wprowadzaniu tych szkodliwych owadów z dzikimi lub ogrodowymi kwiatami do pomieszczenia, w którym trzymany jest Kalanchoe. Możliwe jest również pojawienie się zgnilizny na korzeniach i podstawie łodygi (w postaci ciemnych plam), co jest spowodowane przez grupę patogennych mikroorganizmów grzybiczych. Przy pierwszych objawach choroby stosuje się roztwór Foundationol (2 g / l). Wewnątrz te trzy ozdobne, liściaste gatunki Kalanchoe są umieszczane zarówno w jednej ekspozycji, jak iw grupach - w połączeniu z innymi sukulentami, a także z dużymi kamieniami lub małymi kamykami. Miłą cechą tych sukulentów jest ich stosunkowo szybki wzrost pod sztucznym światłem świetlówek.