Uprawa Rzepy I Brukwi

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Więcej uwagi na główne rosyjskie warzywa - rzepę i brukwi

Rzepa pojawiła się w Rosji bardzo dawno temu, zaczęli ją uprawiać na długo przed pojawieniem się innych roślin warzywnych. Miało to ogromne znaczenie w żywieniu Rosjan aż do rozsiewu ziemniaków.

Rzepa karmiła nie tylko chłopów, wędrowców, mieszczan i wojowników, ale była też podawana na stołach carskich i bojarów. Jedli pieczony, gotowany, gotowany na parze, używali go jako nadzienia do ciast, przygotowywali z niego złożone potrawy, a nawet robili kwas chlebowy. Młode liście poddawano fermentacji, a zimą gotowano z nich kapuśniak i gulasz.

W Rosji rzepa była uważana za główne warzywo do XVIII wieku i odgrywała teraz taką samą rolę jak ziemniaki. To było najtańsze warzywo. Nie bez powodu do dziś mówi się: „Taniej niż gotowana na parze rzepa”.

Od czasów starożytnych ludzie wiedzą, że rzepa jest dobra dla zdrowia. Kiedy nauczyli się określać skład chemiczny roślin, zostało to potwierdzone.

× Poradnik ogrodnika Szkółki roślinne Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

Rzepa jest bogata w substancje energetyczne i plastyczne. Znaleźli w nim białka i węglowodany. W warzywach korzeniowych zidentyfikowano stearyny, karotenoidy, fosfatydy i kwasy tłuszczowe, antocyjany i szereg innych związków. Rzepa jest bogata w witaminy. Pod względem ilości witaminy C często przewyższa ona często pomarańcze, cytryny, białą kapustę, rzodkiewki, pomidory, maliny i truskawki prawie dwukrotnie, buraki stołowe i cebulę sześciokrotnie, a ogórki i marchewki 12 razy. Oprócz kwasu askorbinowego gromadzą się w nim witaminy B1, B2, B5, PP, karoten (w odmianach mięsa żółtego). Rzepa zawiera ważne dla organizmu minerały - potas, wapń, fosfor, magnez, żelazo.

W niektórych odmianach rzepy jest więcej cukru niż w stosunkowo słodkich jabłkach.

Obecność olejków gorczycowych nadaje rzepie specyficzny smak i zapach, aw połączeniu z fitoncydami - właściwości bakteriobójcze.

W krajowej medycynie ludowej rzepa była uważana za lekarstwo. Na północy od dawna jest stosowany jako środek przeciwszkorbutowy. Sok z rzepy z miodem uważany jest za stymulant układu krążenia. Odwar lub sok z rzepy pije się z silnym zimnym kaszlem i chrypką. Za pomocą mieszanki puree z surowej rzepy i tłuszczu gęsiego (2: 1) miejsca odmrożeń są rozmazane. W medycynie naukowej jest szeroko stosowany jako dietetyczny produkt spożywczy na wiele chorób.

Rutabaga - była tak popularna wśród naszych przodków jak rzepa. Pod wieloma względami przypomina rzepę, ale przewyższa ją pod względem wartości odżywczej. Jest bogatszy w witaminę C, która jest również bardzo odporna na przechowywanie w okresie zimowym i gotowanie brukwi, co czyni go szczególnie cennym produktem zimą i wczesną wiosną, kiedy brakuje witamin. Warzywa korzeniowe zawierają dużo cukrów, które są reprezentowane przez glukozę i fruktozę, substancje pektynowe. Zawartość niacyny i witaminy B6 jest dość wysoka. Rośliny okopowe zawierają dużo większe ilości soli potasu, fosforu i siarki. Ludzie uważają rutabagi za dobry środek moczopędny i wykrztuśny. Przygotowane z niej potrawy polecane są przy otyłości. Sok Szwed służy do przyspieszenia gojenia trudnych do blizn ran po oparzeniach.

Wymagania dotyczące rzepy i brukwi w technologii rolniczej

Blask

Rzepa i brukwi to długie rośliny dzienne. Oznacza to, że przy krótkim dniu ich rozwój jest powolny.

Ponieważ rośliny te reprezentują korzenie dwuletnie, w pierwszym roku tworzenie się rośliny okopowej w krótkim dniu jest wolniejsze niż w przypadku długiego.

Są mniej wymagające pod względem intensywności światła niż buraki, marchew, seler. Dlatego można je uprawiać jako rośliny zagęszczające wzdłuż krawędzi grzbietów, wzdłuż ścieżek.

Ciepło

Rzepa i rutabagi to rośliny odporne na zimno. Ich nasiona zaczynają kiełkować w temperaturze 1-2 ° C, ale optymalna temperatura do ich kiełkowania wynosi 9-11 ° C. Sadzonki mogą wytrzymać krótkotrwałe mrozy do -3 … -4 ° С, dorosłe rośliny do -6 … -8 ° С. Optymalna temperatura dla wzrostu i rozwoju roślin to 15-17 ° C. Przy znacznych spadkach temperatury wzrost spowalnia i możliwe jest pojawienie się „kwiatów” z gruboziarnistym, zdrewniałym korzeniem. Nadmiar ciepła ma negatywny wpływ na rzepy i brukwie. W przedłużonej temperaturze 20 ° C rośliny okopowe są gruboziarniste i tracą swoje właściwości dietetyczne.

Wilgoć

Rzepa i rutabagi mają słaby system korzeniowy, w przeciwieństwie do buraków, marchwi. Dlatego do uformowania plonu potrzebują wystarczająco wilgotnych gleb i wysokiej wilgotności powietrza. Jednak ich zapotrzebowanie na wodę w różnych fazach wzrostu i zmian rozwojowych: najbardziej wymagają wilgoci podczas kiełkowania nasion, kiedy pojawiają się sadzonki, na początku formowania prawdziwych liści oraz w okresie intensywnego formowania roślin okopowych (jeden miesiąc przed zbiorem). Podlewanie w tych okresach przy braku deszczu znacznie zwiększa plon roślin okopowych.

W warunkach suszy powietrznej rzepa i brukwi są silnie atakowane przez szkodniki, w szczególności przez pchły ziemne, które w niektórych porach roku mogą całkowicie zniszczyć sadzonki, zwłaszcza rzepę.

Reżim żywieniowy

Rzepa i rutabaga zajmują jedno z pierwszych miejsc po ziemniakach i kapuście pod względem usuwania składników pokarmowych z gleby.

Spożycie azotu, fosforu, potasu w rzepie i brukwi jest znacznie bardziej energiczne niż w burakach. Stąd możemy stwierdzić, że są one bardziej wrażliwe na wprowadzanie nawozów mineralnych w pierwszych okresach wzrostu i rozwoju niż buraki i marchew.

Nie zaleca się stosowania nawozu świeżego obornika pod rzepę, brukwie. Na ubogich glebach bielicowych jesienią wprowadza się zgniły obornik lub próchnicę.

Uważa się, że rzepa i rutabagi są tolerancyjne na zwiększoną kwasowość roztworu glebowego, chociaż optymalnym wskaźnikiem jest pH 6-7. Rzepa na glebach kwaśnych jest bardziej dotknięta kilem niż rutabaga.

Wapnowanie kwaśnych gleb przeprowadza się jesienią w poprzedniej kulturze. Przy silnej kwasowości wprowadza się 500-600 g wapna, średnio 300-400 g. Wapń wiąże nadmiar szkodliwych dla roślin form glinu, manganu i tlenku żelaza, które obniżają plon. Oprócz makroskładników, rzepa i brukwi są bardzo wrażliwe na wprowadzenie pierwiastków śladowych.

Najważniejszy jest bor - zwiększa plon roślin okopowych, ich zawartość cukru i odporność na choroby. Miedź i magnez biorą udział w metabolizmie, zwiększają zawartość chlorofilu w komórkach.

Gleba i poprzednicy

Najlepsze gleby dla rzepy i rutabag to gleby gliniaste i gliniaste, bogate w próchnicę. Wybierz miejsce, w którym w ciągu ostatnich 3-4 lat nie uprawiano warzyw z rodziny krzyżowych (rzodkiewka, rzodkiewka, kapusta wszystkich typów). Rzepa, rutabagi dobrze rosną na nawożonych glebach. Najlepsi poprzednicy rzepy i brukwi: pomidor, ogórek, zielonki, dynia, ziemniaki wczesne.

Jesienne kopanie odbywa się na głębokość 22-25 cm wraz z wprowadzeniem zgniłego obornika.

Wiosną glebę wykopuje się na głębokość 18-10 cm i do bronowania stosuje się kompletny nawóz mineralny - 70-80 g ekofoski na 1 m².

× Tablica ogłoszeń Kocięta na sprzedaż Szczeniaki na sprzedaż Konie na sprzedaż

Odmiany rzepy i rutabagi

Najbardziej rozpowszechnioną odmianą rzepy jest Petrovskaya 1. Charakteryzuje się płaskimi i zaokrąglonymi płaskimi korzeniami o jasnożółtym kolorze, miąższ jest żółty, soczysty, słodki. Odmiana średnio wczesna, owocująca. Stosunkowo odporny na bakteriozę i phomozę. Długookresowe przechowywanie jest zadowalające. Nadaje się do uprawy na różnych typach gleb.

Spośród odmian rutabagi niezrównaną, szeroko znaną jest Krasnoselskaya. Rośliny okopowe są płaskie lub zaokrąglone. Ich kora w dolnej części podziemnej jest żółta, rzadziej jasnożółta, głowa jest szaro-zielona, często ze śladami zabarwienia antocyjanów. Miąższ zwarty, intensywnie żółty, słodki. Odmiana bardzo wczesna, owocująca. Dobrze znosi kwasowość gleby. Utrzymanie jakości zimą jest wysokie. Odmiana jest niestabilna na kil. Odporny na kwiaty.

Uprawa rzepy i brukwi

Rzepę wysiewać w dwóch okresach - wczesną wiosną (koniec kwietnia - początek maja) i latem (połowa czerwca - początek lipca). Rzepę z pierwszego terminu siewu stosuje się latem, a w drugim okresie zimą. Schemat wysiewu - 15x3 cm, głębokość siewu - 1,5 cm Sadzonki rozcieńcza się w odległości 6-8 cm od siebie 15-20 dni po wysiewie. W tym samym czasie uprawy są odchwaszczane, a następnie rozluźniane nawy boczne.

Dobry efekt uzyskuje się nakładając 20 g superfosfatu i 20-30 g popiołu na 1 m² na bruzdy podczas siewu. W pierwszym okresie życia roślin, a zwłaszcza po przerzedzeniu, uprawy są podlewane. Poluzowanie odstępów między rzędami, pielenie, podlewanie i karmienie przeprowadza się w razie potrzeby. W okresie wegetacji karmione są 1-2 razy roztworem ekofoski - 50 g na wiadro wody.

Rutabaga w porównaniu z rzepą jest kulturą późno dojrzewającą (od wysiewu do dojrzewania mija 90-120 dni). Jest uprawiany przez sadzonki lub przez wysiew nasion bezpośrednio na otwarty teren.

W przypadku sadzonek wysiew nasion przeprowadza się w połowie kwietnia na izolowanych redlinach w rzędach co 5 cm. Sadzonki są przerzedzane, pozostawiając 5-6 cm między roślinami w rzędzie. Sadzonki podlewane, karmione, izolowane w zimne noce, gleba jest poluzowana, folia jest podnoszona w celu wentylacji, spunbond. Cała opieka jest taka sama jak w przypadku kapusty.

Pod koniec maja - początek czerwca sadzonki sadzi się w rzędach co 45-60 cm na stałe miejsce, dodając 1 g superfosfatu i 2 g popiołu do dołków, następnie podlewane i posypywane suchą ziemią. Rośliny umieszcza się w rzędzie w odległości 20-30 cm od siebie. Podczas suchej pogody bruksia jest systematycznie podlewana i spulchniana. Tydzień po posadzeniu sadzonki są karmione roztworem gnojowicy lub dziewanny (2 kg na 10 litrów wody na 20 roślin), a na początku lipca, po odchwaszczeniu, kompletnym nawozem mineralnym (ekofos) 50 g na 10 litry wody z dodatkiem mikroelementów: 1 g kwasu borowego, siarczanu miedzi, siarczanu magnezu. Miesiąc po posadzeniu rośliny są karmione popiołem drzewnym 50 g na 10 litrów wody i spudem.

W przypadku uprawy beznasiennej nasiona rutabagi w otwartym terenie wysiewa się pod koniec kwietnia - początek maja na redlinach w odległości między rzędami 40-45 cm, aw rzędzie między dołkami - 15-18 cm, są one uszczelnione na głębokość 20 cm, kilka sztuk na otwór.

W momencie pojawienia się trzeciego prawdziwego liścia siew jest przerzedzany, pozostawiając rośliny w rzędach w odległości 20-30 cm od siebie i jednocześnie pieląc. W przyszłości prowadzona jest taka sama pielęgnacja, jak przy uprawie sadzonek rzepy.

Rzepa i brukwi mają ten sam kompleks chorób i szkodników jak inne rośliny krzyżowe (rzodkiewka, kapusta itp.), Dlatego wymagają podobnych środków (chemicznych, biologicznych i agrotechnicznych) w celu ochrony.

W celu uzyskania wczesnej produkcji brukwi zbiera się selektywnie rośliny okopowe o średnicy 10–12 cm, a do spożycia jesienią i zimą rzepę i brukselkę zbiera się jednoetapowo pod koniec sezonu wegetacyjnego, zapobiegając jego przemarznięciu. Czyszczenie odbywa się przy suchej pogodzie. Liście są cięte w odległości 1-1,5 cm od główki rośliny okopowej.

Rośliny okopowe przechowywane są w piwnicach, piwnicach. Uszkodzone i chore próbki są usuwane bezpośrednio przed przechowywaniem. Optymalna temperatura do przechowywania rzepy i brukwi to 0 … -10 ° С. Względna wilgotność powietrza 90-95%. Sprawdzona metoda przechowywania brukwi i rzepy w woreczkach foliowych. Stwarza to warunki do podwyższenia stężenia dwutlenku węgla i wilgotności względnej powietrza, co przyczynia się do lepszego zachowania roślin okopowych.