Od Czego Zacząć Rozwój Strefy Podmiejskiej: Oczyszczenie Terenu I Zbudowanie Fundamentu (sam Budowniczy - 1)

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Mój własny konstruktor

część 1, część 2, część 3, część 4, część 5, część 6

Od dłuższego czasu zajmowałem się budową na działkach ogrodniczych otrzymanych przez naszych współobywateli od państwa w ramach zapomnianego już `` Programu Żywnościowego '' lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku. Od tego czasu wiele się zmieniło w życiu ogrodników i ogrodników. Ktoś nadal żywi się swoją małą ziemią z 6 akrów, a najbardziej przedsiębiorczym udało się już przenieść na otwarte przestrzenie budynku cat-tej.

Dzisiaj, dla osób o niskich dochodach, kwestie związane z małymi budowami na ich terenach są nadal aktualne. Mówimy o tych, którzy z wielu powodów nie mogą skontaktować się z dużymi firmami budowlanymi. Postaram się pomóc im w rozwiązaniu niektórych problemów, opierając się na doświadczeniach własnych i kolegów.

Jednym z głównych problemów, które programiści próbują rozwiązać, jest maksymalne zmniejszenie kosztów tworzenia i rozwoju witryny. Jest tylko jeden sposób - wykonać większość pracy własnymi rękami oraz rękami swoich bliskich i przyjaciół.

Pierwsze kroki

Przed przystąpieniem do tworzenia i planowania witryny musisz wyobrazić sobie, jak chcesz ją zobaczyć, i oczywiście lepiej jest naszkicować ogólny plan na papierze, biorąc pod uwagę nie tylko swoje zainteresowania, ale także interesy twoich sąsiadów, ponieważ będziesz musiał mieszkać obok siebie przez ponad rok. Jednocześnie nie należy zapominać o obowiązujących zasadach budowlanych. Szczególnie chcę zwrócić Twoją uwagę na przestrzeganie norm przeciwpożarowych, a to, wierz mi, leży w Twoim interesie!

Więc jesteś właścicielem małej, ale bardzo pożądanej działki o powierzchni od 6 do 12 akrów. Rosną na nim drzewa i krzewy. A co z tym wszystkim zrobić?

Narzędzia początkującego mieszkańca lata. Zacznijmy od wymaganych narzędzi. Wskazane jest, aby mieć co najmniej:

1. Siekiera do ścinania korzeni drzew i krzewów.
2. Topór wykończeniowy do wszystkich innych rodzajów stolarki.
3. Ruletka na 5-10 metrów.
4. Ołówek.
5. Łopata.

Ponieważ ładunki w dziewiczym lesie są dość duże, polecam łopatę z poprzecznym uchwytem w górnej części uchwytu. Ten projekt pozwala stworzyć największy wysiłek - deklaruję to odpowiedzialnie. W odległej przeszłości odgarnąłem setki metrów sześciennych ziemi, wypróbowałem każde narzędzie, ale właśnie do tego doszedłem.

Będziesz także potrzebował lin - tutaj jest, jeśli to możliwe, tak jest, ale należy pamiętać, że łatwiej jest pracować z grubszą liną (12-15-20 mm), ręce nie są tak nierówne.

Usuwanie drzew i pniaków

Kiedy ścinałem drewno na działce ogrodowej w Divenskaya, najpierw zastosowałem dość prostą, ale niezwykle skuteczną metodę. Jego istota jest następująca: z pomocą drabiny wykonanej z improwizowanych materiałów wdrapałem się z końcami dwóch lin w dłoniach na świerk, wdrapałem się na sęki na wierzchołek drzewa i bezpiecznie je tam zawiązałem. Schodząc w dół, przywiązałem obie liny do dolnej części drzewa stojącego w pewnej odległości. Wygląda to mniej więcej tak (patrz rysunek 1): im większa odległość A i im wyżej obie liny są przywiązane do skręconego drzewa, tym bardziej racjonalny jest twój wysiłek.

Obrazek 1

Dalej działania są następujące: Wiszę na jednej z lin - wierzchołek świerka pochyla się do mnie, żona w tym czasie bez wysiłku ciągnie drugą linę i niezawodnie przywiązuje ją do spodu drugiego drzewa. Wchodzę na tę drugą linę i wiszę na niej - świerk wciąż opada niżej, a moja żona znowu ciągnie i zawiązuje pierwszą linę. A po kilku takich zmianach w ciągnięciu lin, co trwało około 10 minut, dwudziestopięciometrowy świerk o średnicy u podstawy 36 cm bez ścinania korzeni położył się na ziemi we właściwym kierunku. Pozostało nam tylko powolne wycofanie się na bezpieczną odległość. W takim przypadku korzenie można odciąć szorstkim siekierą, ale należy pamiętać, że w przyszłości i tak trzeba będzie je usunąć. Dlatego niech świerk zrobi to za Ciebie.

Ta metoda jest dopuszczalna tylko w przypadku żywego świerku. Ten gatunek drzewa ma korzenie baldaszkowate (powierzchniowe). Jeśli musisz wykorzenić sosnę, należy pamiętać, że ma ona potężny korzeń kotwiczny, który sięga na głębokość kilku metrów i ręcznie, bez pomocy wyciągarki, będzie trudny, choć możliwy. W takim przypadku będziesz musiał wykopać system korzeniowy, odciąć większość korzeni i, oczywiście, korzeń kotwicy, do którego nie zawsze jest łatwo dotrzeć.

Brzozy i osiki należy wyrywać z korzeniami bardzo ostrożnie. Mogą pęknąć, jeśli linka lub kabel jest zbyt mocno obciążony. W takim przypadku lepiej kopać więcej i odciąć korzenie.

Dla ułatwienia pracy polecam wagu - to iglasty słup o długości 3-5 metrów. Vaga jest umieszczana pod korzeniem (patrz rysunek 2) lub bezpośrednio pod pniem, a Twoja waga znacznie zwiększa przyłożoną siłę. Im dłuższy vag, tym skuteczniejszy wynik

W niektórych przypadkach można nie tylko zaniedbać obecność pniaków na terenie, ale także wykorzystać je jako element projektowania krajobrazu. Środek pnia jest ścięty lub wycięty (jeśli jest piła łańcuchowa), do powstałego pojemnika wlewa się glebę i sadzi kwiaty. To nie tylko ozdobi twoją witrynę, ale po pewnym czasie całkowicie zniszczy kikut, rozwiązując w ten sposób problem wykorzenienia.

Zdjęcie 2

W przypadku korzystania z wyciągarki ręcznej, dla wygodnego i niezawodnego mocowania pętli linowej do drzewa, zalecam użycie uchwytu montażowego, który obecnie jest łatwy do kupienia w sklepach Fastener. Podczas pracy z wyciągarką i innymi narzędziami pamiętaj o środkach bezpieczeństwa i przestrzegaj ich niezachwianie! W czasach masowego rozwoju miejsc urazy wśród ogrodników nie były rzadkością. Należy pamiętać, że w przypadku zerwania lina lub lina mogą zranić Ciebie i osoby wokół Ciebie oraz zwierzęta.

Ale nie rozmawiajmy o smutnych rzeczach. Wracając do listy niezbędnych narzędzi, przypomnę Ci o grabie - z ich pomocą możesz uformować swoje pierwsze łóżko. Podane zostaną rzodkiewki, koper i oczywiście ziemniaki. Aby wypoziomować wykopaną ziemię, nie jest trudno wykonać prostownicę z kawałka deski (patrz rysunek 3). Aby to zrobić, potrzebujesz piły do metalu, młotka i gwoździ. Zamiast młotka możesz (tylko ostrożnie) użyć siekiery. Możesz także zaopatrzyć się w `` Przyjaźń-2 '', czyli za pomocą dwuręcznej piły. Piła łukowa również dobrze się pokazała.

Rysunek 3

Zakłada się, że granice Twojej działki są zaznaczone na planie ogrodniczym. Wiesz, dokąd jadą iz jakimi sąsiednimi obszarami się stykają. Masz już plan rozwoju i ulepszenia swojej ulubionej ziemi. Jeśli teren jest bardzo wilgotny, wskazane jest wykopanie rowków drenażowych na obwodzie, których głębokość i profil zależą od stopnia zawilgocenia gleby. Wskazane jest odprowadzanie wody z rowków drenażowych do rowów wykopanych podczas budowy drogi. Chociaż nachylenie terenu czasami dyktuje kierunek jego przepływu.

Fundacja - fundament domu

A teraz zbliżamy się do rozpoczęcia budowy. Porozmawiajmy o fundamentach. Wiele osób wie, że dobry fundament to ważny warunek trwałości budynku. Załóżmy, że nie masz pieniędzy na dostawę piasku (a drogi nie zostały jeszcze ukończone), zakup cementu i zbrojenia na fundament, ale są ręce i pewna ilość kłód i słupów, które przygotowałeś, okorowany i starannie ułożony na podszewce. I musisz dobrze zbudować `` tymczasową chatę '', powiedzmy 3x4 metry. Nie masz dużo czasu - weekend i krótkie wakacje.

W takim przypadku mogę zaoferować tymczasowy fundament pod Twój budynek. Na słupach - czasami nazywane krzesłami. Wystarczy na 15-20 lat, a nawet dłużej.

Wykonaj oznaczenia w wyznaczonym miejscu, wbij cztery kołki. Na zaznaczonym miejscu, mniej więcej na bagnecie łopaty, usunąć górny poziom próchniczny gleby do warstwy mineralnej. Zamiast kołków na głębokość 130-140 cm kopie się w żerdziach wykonanych z okorowanych kłód. Pożądane jest użycie sosny jako materiału, można użyć świerku. Dno wykopanego dołka należy najpierw przykryć warstwą piasku o grubości ok. 30 cm, filary należy wcześniej spalić na stosie. Szczególnie ostrożnie obrabiaj część filaru, która będzie znajdować się na granicy dwóch mediów - gleby i powietrza, a także dolnego końca. To w tych miejscach najintensywniej zachodzą procesy rozkładu.

Aby uzyskać większą trwałość, drewno można pokryć stopionym bitumem, dodając objętościowo do 10% oleju napędowego lub zużytego oleju silnikowego. Podczas tej operacji zachowaj szczególną ostrożność, uważaj na oparzenia!

Dlaczego konieczne jest spalanie filarów? To bardzo proste - wszelkiego rodzaju przeciwnicy z drewna nie trafiają w spalone drewno.

Podczas wykopalisk archeologicznych archeolodzy usunęli z ziemi spalone części starożytnych budynków, które leżały na różnych głębokościach przez wiele stuleci. Podczas piłowania spalonych kłód okazało się, że praktycznie nie uległy one gniciu.

Wkopałeś się w filary, przetworzyłeś prawidłowo, zgodnie z twoimi oznaczeniami. Teraz potrzebujemy jeszcze jednego narzędzia, nazywamy go poziomicą, innymi słowy - poziomicą. Działa zgodnie z prawem naczyń połączonych. Do tego celu przydatna jest gumowa lub plastikowa rurka o średnicy wewnętrznej od 3 do 10 mm i długości około 10 metrów. W naszym przypadku długość tuby można ograniczyć do 6,5-7 metrów, ale lepiej zostawić ją z pewnym marginesem, z myślą o przyszłości i dla wygody użytkowania. Jeśli rura nie jest przezroczysta, konieczne będzie włożenie w jej końce szklanych rurek o odpowiedniej średnicy 100-150 mm. A nasza poziomica jest gotowa!

Będziesz także potrzebował pojemnika z czystą wodą - wiadra lub słoika o pojemności 4-5 litrów. Potrzebny będzie asystent, może nawet dziecko.

Jeden z pracowników bierze w ręce pojemnik z wodą i wznosi się na wysokość 2-3 metrów i opuszcza koniec rurki do wody. Drugi bierze drugi koniec rurki do ust i wciąga trochę powietrza. W tym celu możesz użyć gumowej gruszki aptecznej. Woda zaczyna wpływać do rury wydłużonej w linii prostej i stopniowo wypiera ze sobą powietrze. Gdy tylko pęcherzyki powietrza przestaną wydostawać się z rurki, należy ją ścisnąć kciukiem - najpierw od dołu, potem od góry. Jeden z budowniczych podchodzi do pierwszego filaru, robi na nim znak na żądanej wysokości; drugi kładzie fajkę na drugim słupku (trzymając ołówek). Jednocześnie obaj uwalniają kciuki z rurek. Poziom wody pokazuje, jak pierwszy filar różni się wysokością od reszty. Rozważaćże ruch wody nie następuje natychmiastowo - prędkość zależy od przekroju rury: im większa średnica wewnętrzna, tym szybciej następuje wyrównanie.

Rysunek 4

Pomiaru dokonują obaj pracownicy dolnego menisku (patrz rysunek 4). Płynnie przesuwając rurki w pionie, konieczne jest wyrównanie poziomu wody i znaku na pierwszym filarze, po czym naniesione są znaki na drugim i kolejnych słupkach. Budowniczy przy pierwszym filarze pozostaje na miejscu, tylko drugi się porusza. Za każdym razem, przed przejściem do następnego filara, obaj pracownicy muszą mocno ścisnąć rurkę palcem i puścić tylko w tym samym czasie, w przeciwnym razie woda będzie musiała zostać uzupełniona.

Po zakończeniu znakowania dokonywany jest pomiar kontrolny dla dwóch losowo wybranych słupków. Jeśli poziom jest taki sam, a błąd nie jest duży, możesz przeciąć filary zgodnie z wykonanymi oznaczeniami.

Teraz zawsze masz punkt odniesienia do sterowania budynkiem, na przykład do pomiaru wysokości ścian lub poziomu belek krokwiowych. Określić wysokość słupów od podłoża funkcją budynku - dla chaty tymczasowej wyższej, dla łaźni - niżej, aby było cieplej.

Przez długi czas otrzymujesz niezawodny i tani fundament, który nie boi się nawet falującej gleby. Kiedy ziemia zamarza, drewniany słupek nie jest wyciskany, ale ściskany. Do tej pory domy z bali o wymiarach 6x6, a nawet 6x10 metrów bezpiecznie stoją na takich fundamentach!

Ale po umieszczeniu kolumny w przygotowanym miejscu należy ją przykryć piaskiem (patrz rysunek 5 A), który jest ostrożnie ubijany ubijakiem. Wykonany jest z kawałka kłody o odpowiednim rozmiarze i wadze. Poprzeczny uchwyt jest przymocowany do końca kłody (patrz Rysunek 5 B). Pożądane jest wbicie go w nacięcie (patrz rys. 5 B).

Rycina 5

Po dostarczeniu fundacji kapitałowej filary można łatwo usunąć, ale to osobna historia na przyszłość.

Przypominanie, że między filarem a dolną koroną budynku nie będzie zbędne, konieczne jest ułożenie złożonego na pół kawałka pokrycia dachowego. Jest w stanie zapewnić dość niezawodną hydroizolację. Zalecenie to dotyczy wszystkich typów fundamentów.

Inna dość prosta wersja lekkiego fundamentu jest następująca: znakowanie wykonujemy ponownie za pomocą kołków, po uprzednim usunięciu górnego (próchnicznego) poziomu gleby do warstwy mineralnej. Wbijamy kołki w miejsca przyszłej lokalizacji narożników bloków żelbetowych (patrz rys.6).

Ryc.6

Jak widać na rysunku, wymiary wykopu są zwiększone z każdej strony bloku żelbetowego o 100 mm. Głębokość wykopu na podsypkę piasku musi wynosić co najmniej 500 mm. Piasek należy zagęścić ubijakiem. W procesie ubijania wskazane jest rozlanie go wodą - wtedy osiadanie pod budynkiem będzie nieznaczne.

Jak zrobić bloki fundamentowe

Szalunki do wykonywania bloków mogą być wykonane z różnych materiałów. Najłatwiej jest ubić ziemię, wykopać otwór o głębokości 200-300 mm, boku - 500 mm, zamknąć ściany i dno otworu kawałkami folii, rozłożyć zbrojenie, a następnie wypełnić betonem.

Po tygodniu klocek można wyjąć łomem lub machaniem i kładąc go na końcu przetoczyć (jest to znacznie łatwiejsze niż przenoszenie) na przygotowanej poduszce z piasku. Należy pamiętać, że 90% wytrzymałości betonu uzyskuje się w ciągu 26 dni i nie narażać go na silne uderzenia przed upływem tego czasu.

Najprostszy szalunek można wykonać z kartonu o odpowiednich wymiarach, podane przeze mnie wymiary nie są obowiązkowe i mogą się różnić w różnych kierunkach, ale przypominam, że im wyższy fundament, tym trwalszy budynek.

Jeśli masz deski śmieciowe lub sklejkę, możesz użyć tego materiału również do deskowania. W takim przypadku bloki będą dokładniejsze. Pamiętaj, aby we wszystkich wariantach zastosować folię do ścian i spodu szalunku. Bloki będą wypoziomowane i czyste, a szalunek będzie można usunąć bez większego wysiłku. Folia może pochodzić ze śmieci, na przykład ze starych plastikowych toreb. Jeśli nie używasz folii, deski i sklejkę należy pokryć zużytym olejem maszynowym.

Wzmocnieniem mogą być kawałki grubego drutu, części starych łóżek itp. itp. W swojej praktyce z powodzeniem stosowałem siatki stalowe z pojemników szklanych oraz sprężyny wypalonych mebli tapicerowanych, naciągnięte na wymagany wymiar.

Skład betonu może się również różnić. Stosunek objętości: 1: 2: 3, tj. 1 część cementu, 2 części piasku, 3 części tłucznia lub żwiru; lub 1: 3 -1 część cementu, 3 części piasku; lub 1: 4 - 1 część cementu, 4 części piasku.

Mieszankę zaprawy miesza się na sucho, stopniowo dodaje się wodę, tylko 60-70% objętości cementu. Wygodne jest przygotowanie roztworu na dużym arkuszu żelaza lub na płaskiej drewnianej desce.

Piasek powinien być górski lub rzeczny. W przypadku zastosowania gliny piaszczystej beton nie będzie miał wystarczającej wytrzymałości.

Na takim fundamencie można postawić nie tylko tymczasową chatę, ale także dość duży dom z bali. Konieczne jest jedynie zwiększenie ilości bloków i wielkości przygotowanej strony. Wiele wiejskich domów wciąż stoi na kamieniach bez fundamentów z listew i jak one stoją!

Przygotowując się do budowy fundamentu, musisz pamiętać o możliwym nachyleniu swojej witryny. Jeśli jest nachylenie, będziesz musiał zwiększyć wypełnienie piaskiem w odpowiednich miejscach, nie zapominając o jego ubijaniu (patrz ryc. 7). Będziesz także musiał zwiększyć poziome wymiary otworów.

Postać: 7

Oznaczenie wysokości poduszek piaskowych odbywa się na tych samych kołkach przy użyciu tej samej poziomicy. Nie warto na tym oszczędzać czasu - w przyszłości będzie to wielokrotnie rekompensowane wygodą pracy podczas późniejszej budowy.

W tym numerze przeanalizowaliśmy dwie najprostsze opcje fundamentów. Bardziej złożone konstrukcje można przedstawić w kolejnych numerach czasopisma.

Jestem pewien, że w miarę komunikowania się będziecie mieli do mnie różne pytania - chętnie na nie odpowiem na łamach pisma i mam nadzieję, że będzie to owocna współpraca.

Przeczytaj resztę artykułu →

Mój własny konstruktor:

część 1, część 2, część 3, część 4, część 5, część 6