Uprawa Róży: Od Czego Zacząć, Jaką Odmianę Wybrać

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Róża to piękna królowa kwiatów

Prawdopodobnie różę w porannej rosie można uznać za jeden z cudów natury tego świata. Niech to będzie tylko jedna róża, a nadal będzie w stanie sprawić, że podczas kontemplacji zapomnisz o kursie dolara i mrożącym krew w żyłach śniadaniu.

W końcu róża w ogrodzie nie jest jak róża w bukiecie: tutaj można obserwować, jak rośnie pączek, potem otwiera się kwiat, jak zaczyna świecić od wewnątrz, jak mróz rysuje wzory na jesiennych liściach róży krzak. Możesz bez końca podziwiać niesamowity kształt półotwartego pąka lub kwiatu. Róże nie mają brzydkiego krzewu, mają też piękne liście. Nawet złe ciernie na gałęziach są bardzo dekoracyjne, chociaż muszą chodzić z podrapanymi rękami.

Przewodnik ogrodnika

Szkółki roślin Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

Możesz zacząć od jednej róży, aby zapoznać się ze wszystkimi subtelnościami jej charakteru i pragnień, aby dowiedzieć się, jak o nią dbać. I dopiero po 2-3 latach, kiedy zrozumiesz, że róża jest twoją rośliną, z którą masz wzajemne zrozumienie, możesz zasadzić różami nawet cały ogród. Najważniejsze, że możesz zapewnić im opiekę, ponieważ będą żądać całego twojego czasu i uwagi.

Zacząłem się angażować w róże 15 lat temu. A z powodu braku doświadczenia zacząłem nie od jednego krzaka. Przywieźli mi zaszczepione jednoroczki z krajów bałtyckich i przez kilka lat tworzyłem swoją kolekcję, sadząc co roku 5-10 krzewów. Posadzono około 40 krzewów różnych odmian. Wśród nich były odmiany, które przeszły testy w Państwowym Ogrodzie Botanicznym Akademii Nauk ZSRR i są zalecane do powszechnego stosowania na środkowym pasie i bardziej północnych regionach, a także nowe odmiany, które nie zostały jeszcze przetestowane. Obecnie istnieje 25 najbardziej odpornych odmian, najstarsza z nich ma 15 lat.

Obliczmy naszą siłę

Tym, którzy chcą uprawiać róże, od razu powiem, że opieka nad nimi zajmuje dużo czasu. Tak więc przygotowanie moich krzewów na zimę zajmuje dokładnie dwa tygodnie, siedem dni w tygodniu, jeśli pracujesz od rana do wieczora tylko z różami. W końcu trzeba je spłukać, odciąć, odciąć wszystkie liście, zdezynfekować i przykryć zgodnie ze wszystkimi zasadami. Wiosną nie mniej czasu zajmuje otwarcie róż - a to najbardziej intensywny czas siewu! I nie ma czasu na nic innego niż majstrowanie przy różach. Mimo to róża nie jest rośliną na naszej północy, a 25 krzewów to dużo, jeśli nie ma dobrych pomocników.

Wystarczy mieć w ogrodzie 3-5 krzewów z herbacianych grup floribunda lub hybrydowych i 1 krzew róży pnącej - będzie piękny i nie będzie wymagał nadmiernego wydatku energii. Ale reszta pielęgnacji nie tylko nie jest uciążliwa, ale też sprawia przyjemność, choć wymaga dużej siły fizycznej. Róże należy podlewać, poluzowywać i ścinać właśnie w okresie ich wzrostu i kwitnienia, kiedy są bardzo piękne, więc bieganie po krzakach z konewką jest nawet jakoś przyjemne.

Dbanie o róże w tym czasie przynosi satysfakcję również dlatego, że róże są niezwykle wdzięcznymi roślinami, które gwałtownie reagują na opiekę nad nimi obfitym kwitnieniem. Róża zawsze stara się zakwitnąć, moim zdaniem jest to jej ulubiona rozrywka i na tym polega jej różnica w stosunku do wszystkich innych krzewów. Różami można po prostu „zachorować”. Ktokolwiek próbował celowo wyhodować przynajmniej jeden krzew róży, zostaje przez niego schwytany na zawsze.

Tablica ogłoszeń

Kocięta na sprzedaż Szczeniaki na sprzedaż Konie na sprzedaż

Do wyboru: grupy ogrodowe (zajęcia) róż

Róże są bardzo różnorodne. Tak więc w strukturze krzew róży może być rozłożysty, półrozkładalny, zwarty. Wysokość - od 20 cm do 3-4 m. Kwiaty są proste, półpełne, podwójne; duże i małe. Kolor kwiatów jest jednokolorowy, dwukolorowy, wielokolorowy. Płatki są płaskie, zagięte, faliste, ząbkowane, skręcone. Liście są błyszczące i matowe, twarde i miękkie, kolor od jasnozielonego do ciemnozielonego. Aromat kwiatów może być aromatyczny, bardzo aromatyczny, słaby, z niewielkim lub zerowym aromatem.

Nowoczesne róże są podzielone na grupy ogrodowe (klasy), z których najczęściej mamy następujące:

Najpopularniejsze są hybrydowe róże herbaciane, krzewy do 1,5 m, kwiaty duże, pięknie ukształtowane z wysokim środkiem, często pojedyncze.

Róże Floribunda - każda kępa kwiatowa ma kilka małych kwiatów, nowoczesne odmiany mają kwiaty o bardzo pięknym kształcie i kolorze. Grupa jest bardziej odporna niż poprzednia.

Róże pnące - większość z nich ma długie, cienkie rzęsy o długości do 4 m, drobne kwiaty zebrane są w kwiatostany - to prawdziwe pnące róże pnące. Współczesne odmiany mogą mieć mocne, twarde łodygi i dość duże, pięknie ukształtowane kwiaty - są to pnącza. Są szczególnie wielkokwiatowe róże pnące - klaymbings - zwracam na nie uwagę, żeby ich nie skusiły - to są róże z południa. Mniej popularna (bo jest ich mniej) jest grupa Grandiflora oraz nowe grupy róż Groundcover, Patio. Do przeszłości odchodzą róże Polyanthus, przodkowie floribundy, coraz popularniejsze stają się róże miniaturowe, które są uprawiane jako rośliny domowe, w ogrodzie i na balkonach w doniczkach, rzadko w ziemi.

Róże krzewiaste to rozległa grupa róż zwykle wysokich, zarówno starych form ogrodowych, jak i nowoczesnych. Do tej grupy należą róże Parkovye i Semi-plecione.

Teraz te klasy są wskazane na opakowaniach róż. Jednak ta klasyfikacja jest już uważana za przestarzałą, ponieważ nawet eksperci nie zawsze mogą dokładnie określić, do której klasy należy ta lub inna róża, często pojawia się zamieszanie. Dlatego proponuje się nową klasyfikację - nie ze względu na pochodzenie, ale na cel. Na przykład, róże proponuje się podzielić na grupy róż pnących, rabatkow, miniaturowych, parkowych, dzikiej róży, okrywowych, szlachetnych itp. Wkrótce prawdopodobnie zobaczymy nowe napisy na opakowaniach z sadzonkami. Dzięki temu możesz wybrać róże według swoich potrzeb.

Nie trzeba się spieszyć, by zdobyć najnowsze odmiany, słuchać reklam i pięknych zdjęć, bo nowe nie zawsze nam odpowiadają. Lepiej jest najpierw wypróbować odmiany roślin, które zostały przetestowane w naszym regionie i są odporne na nasze warunki klimatyczne. To prawda, że piękno wielu nowych odmian może sprawić, że podejmiesz ryzyko.

Odmiany róż: co umarło, a co przeżyło

Jakie odmiany zginęły na moim miejscu w ciągu ostatnich 15 lat? Niestety tych, którzy mają najsilniejszy aromat i którzy z niego słynęli. Na przykład Duftwolke, słynąca z zapachu.

Wszystkie niebieskie róże zdechły - Mainzer Fastnacht, Shocking Blue, Jacaranda - są bardzo, bardzo pachnące. (Czyste niebieskie róże jeszcze nie istnieją, nazywają po prostu róże niebieskie, w których kolor odchyla się w kierunku niebieskiego, w rzeczywistości są niebieskawo-liliowe lub niebieskawo-szare).

Róże Cordes, hodowane do cięcia i żyjące w warunkach szklarniowych, na przykład Szampan, nie chciały mieszkać w otwartym terenie.

Miniaturowe róże również nie żyły długo w ogrodzie - myślę, że z powodu mojego braku doświadczenia, ponieważ udało mi się je wyhodować w otwartym polu.

Kiedy przeanalizowałem odmiany martwe i zachowane według klas, okazało się, że odmiany z grup ogrodniczych parkowych i róż pnących okazały się najbardziej odporne w naszym klimacie. Floribundy i wiele hybrydowych róż herbacianych dobrze sobie radzą. Najbardziej niestabilne odmiany należą do grupy róż półrośnie - z tej grupy zginęły najpiękniejsze odmiany. Takie same wyniki uzyskali ogrodnicy z sekcji miłośników róż w Domu Naukowców w Lesnoy. Generalnie odnosiło się wrażenie, że najbardziej odpornymi odmianami są te stare, które mają 50-100 lat.

Najniebezpieczniejszym okresem w życiu róż jest ich pierwsze zimowanie. W tym czasie większość krzewów umiera. Wymaga to specjalnych kryjówek. Podczas drugiej zimy wypadają tylko najsłabsze okazy. W przyszłości dojrzałe i wzmocnione krzewy zniosą wszystkie nasze problemy klimatyczne.

Oto lista dojrzałych odmian, które od wielu lat zdobią mój ogród, dlatego mogę polecić je do uprawy na naszym terenie. Prawie wszyscy „urodzili się” w Niemczech i we Francji.

- Klasa hybrydowych róż herbacianych: Gloria Dei, Burgundy 81, Folklore, Angelica, Madame Delbar, Grand Mogul, Alexandra, Belami.

- Klasa Floribunda: Sonya, Ay Paint, Lilly Marlene, La Minuette, Eropeana, Frisia (Freesia, Sunsprite) - jedyna zachowana, bardzo pachnąca róża.

- Klasa róż pnących: Excelsa, Dorothy Perkins, Pauls Scarlet Climber, New Down, Itersen Rosarium, Flammentanz, Heidelberg.

- Klasa róż półpnących i opryskowych: Lighthouse - odmiana wyhodowana w Nikitskim Ogrodzie Botanicznym. Westerland to odmiana, którą większość ogrodników, którzy ją uprawiali, żyła nie dłużej niż trzy lata, ja "przetrwałem" 13 lat.

- klasa róż parkowych: Ritausma (odmiana pochodząca z Łotwy), Grothendorst i Pink Grothendorst - róże z płatkami goździków, Robusta, a także Dornrezchen i Rheinaupark (według innej klasyfikacji te dwie róże należą do grupy półwrastających róże).

Róże w naszych północnych ogrodach mogą cierpieć z powodu deszczu, porannych mgieł: na płatkach pojawiają się plamy. Taką wadę ma obficie kwitnące piękno Belami - hybrydowa róża herbaciana o najdelikatniejszych różowych kwiatach. Wszystkie inne róże w moim ogrodzie są odporne na wilgoć, nawet ulewny deszcz. Widać, że często nie mamy dla nich wystarczająco dużo ciepła. Chociaż dobrze kwitną w zimne lata i świetnie wyglądają, w ciepłe lata są nieporównywalnie liczniejsze. Oczywiście jest skromniejszy niż na południu. Tam jednak róże cierpią z powodu upałów w ciągu dnia, a na naszej północy są dobre w porannej rosie, w południe i wieczorem. W ciepłe dni róże pachną mocniej.

Daty lądowania

Czas sadzenia róż w ziemi to wiosna, nie później niż 10 czerwca, aby miały czas na dobre zakorzenienie. W przeciwnym razie nie zimują w naszym regionie. Im później róża zostanie posadzona, tym mniejsze szanse na przetrwanie. Sadzenie róż jesienią jest dla nas prawie bezużyteczne, bez względu na to, jak sprzedawcy przekonają Cię inaczej.

Jeśli pąki na sadzonce jeszcze się nie obudziły, możesz je natychmiast posadzić, gdy tylko gleba się roztopi. Jeśli pąki zaczęły rosnąć, będziesz musiał opóźnić sadzenie do połowy maja.

Przed sadzeniem krzewy należy stopniowo przyzwyczajać do otwartego powietrza, słońca. Utwardzone krzewy nabierają różowej „opalenizny” na korze. Jeśli po wylądowaniu w ziemi nadejdą przymrozki, będziesz musiał je przykryć na noc, na przykład kartonowym pudełkiem, w przeciwnym razie młode pędy zamarzną. Konieczne jest również schronienie dorosłych krzewów przed mrozem, na których rzuciły się młode pędy.

Sadzenie róż

Aby róże dobrze rosły i obficie kwitły, gleba musi być uprawiana co najmniej 50 cm, a do róż pnących - 60 cm Jeśli ta warstwa na terenie jest mniejsza, należy wykopać dołek o wymiarach 50 x 50-60 cm pod każdym krzakiem i wypełnij jego żyzną ziemię bez nierozłożonej materii organicznej. Dodaj superfosfat, popiół - pół litra puszki, możesz poeksperymentować z nowym nawozem AVA.

Nie wykopuj dziur w gliniastej glebie, w której gromadzi się woda. Konieczne jest zapewnienie możliwości przepływu wody, drenażu. Im większy dół, tym wolniej rośnie krzew. Odległość między krzewami zależy od ich przyszłej wielkości i wynosi 40-60 cm, dla róż pnących - 1-1,5 m.

Podczas sadzenia miejsce szczepienia (róże są zwykle szczepione na dzikich gatunkach) należy pogłębić o 5-8 cm - im jaśniejsza gleba, tym większe pogłębienie. Jeśli miejsce szczepienia jest owinięte wstążką, należy ją usunąć.

Jeśli odsłonięte korzenie trochę wyschły, to przed sadzeniem należy przez noc opuścić cały krzew w ciepłej wodzie. Przed sadzeniem takich krzewów należy wyciąć suche korzenie, a pozostałe skrócić do 20 cm, dobrze byłoby zanurzyć korzenie w zacierze gliniastym.

Przed sadzeniem sadzonki są odcinane, pozostawiając 2-3 najsilniejsze pędy na krzakach, wszystkie inne pędy są małe i zakrzywione, a pędy cieńsze niż ołówek są całkowicie wycinane. Musisz dokładnie zbadać sadzonkę: nie ma na niej dziczy - pędów, które wyrosły poniżej miejsca szczepienia (tak się też dzieje). Całkowicie odetnij dzikie ptaki, nie pozostawiając konopi. Pokryj wszystkie kawałki lakierem ogrodowym. Lewe pędy skracamy, pozostawiając po 2-3 pąki na każdym, dla róż pnących - 5-8 pąków.

Po posadzeniu w ziemi krzewy są obficie podlewane i mulczowane warstwą torfu 10 cm, niektórzy ogrodnicy wyrzucają krzewy o 15-10 cm - w celu zachowania części uprawnej na wypadek mrozu i pąków rosnąć, krzewy są delikatnie i stopniowo nudzą.

Krzewy należy sadzić wieczorem, najlepiej przy pochmurnej pogodzie. Wskazane jest, aby na kilka dni osłonić je przed słońcem, na przykład założyć kapelusz z gazety.