Rodzaje I Uprawa Szparagów W Pomieszczeniach Iw Ogrodzie

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Według horoskopu dla znaku zodiaku Bliźnięta (21 maja - 21 czerwca) do astrologów kwiatowych zalicza się następujące rośliny: paprocie (sercowate, garbate blehnum, kolczaste), pierzaste palmy (daktyle kanaryjskie i robelena, kokos Weddel), zebrin tradescan, pełna wdzięku kalisia, purpura, cyjanotis cianus, czubaty chlorophytum, bluszcz, szparagi (pierzaste, gęsto kwiatowe, szparagi)

Hodowcy domowi wysoko cenią szparagi - z rodziny szparagowatych - ze względu na ich charakterystyczne ozdobne gałązki, gęsto obsadzone igłopodobnymi „liśćmi”, które w rzeczywistości są odrodzonymi pędami. Tłumaczenie nazwy rodzaju szparagi (występuje w nim około 300 gatunków) z języka greckiego oznacza „szparagi”. Rodzaj nosi grecką nazwę tej rośliny.

Przewodnik ogrodnika

Szkółki roślin Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

W warunkach naturalnych szparagi nisko rosnące są rozmieszczone w postaci krzewu o cienkich, długich gałęziach wystających bezpośrednio z suchej gleby piaszczystej (ale w pobliżu rzek) w klimacie umiarkowanym, w wilgotnych tropikach i subtropikach Afryki Południowej i Wschodniej: na poziomie morza aw górach na wysokości do 1 km … Wśród jego gatunków są liany, trawy i krzewy.

Głównym wyróżnikiem roślin jest redukcja łodyg i zmiana ich wyglądu. Rośliny te charakteryzują się mięsistymi (w postaci zgrubień bulwiastych) korzeniami, które gromadzą składniki odżywcze i wodę dla rośliny w celu jej dostarczenia w krótkich okresach niedoboru wilgoci. Jest rośliną dwupienną: na jednym egzemplarzu kwiaty z pręcikami, z drugiej - ze słupkiem. Jeśli roślina słupkowa jest zapylana pyłkiem pręcikowym, czerwonym, powstają czarne jagody.

Szparagi stały się modą i dekoracyjną uprawą kwiatów we wnętrzach od XIX wieku. Umieszczane są na oknach o orientacji północno-wschodniej lub północno-zachodniej. Szparagi są bardziej odpowiednie do rozproszonego jasnego światła, chociaż mogą dobrze dostosowywać się w półcieniu. Dobrze rosną przy sztucznym oświetleniu (świetlówki). Rośliny chronione są przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Chociaż istnieje opinia, że niektóre gatunki tolerują je w ciągu 3-4 godzin, nadal nie jest to warte ryzyka.

Kwiaciarnie lubią tę roślinę, ponieważ rozwija się dość normalnie zarówno w ciepłych, jak i stosunkowo chłodnych pomieszczeniach. Ale szparagi nie tolerują przeciągów, więc podczas wietrzenia - uwielbia świeże powietrze - jest zamknięty przed zimnymi prądami powietrza. W pierwszych 2-3 latach rośliny pnące i wysokie nie wymagają podparcia, są później osadzane za pomocą żyłki wędkarskiej, liny, listew i innego odpowiedniego do tego celu materiału.

Szparagi to rośliny szybko rosnące i długowieczne (do 8-12 lat). Przesadza się późną zimą - wczesną wiosną. Młode okazy są zwykle przeładowywane corocznie, starając się ostrożnie przenieść glinianą kulkę z systemem korzeniowym. Dorosłe rośliny przesadza się w razie potrzeby - zwykle po 2-3 latach, kiedy bulwiaste korzenie wypełniają całą przestrzeń w pojemniku.

Tablica ogłoszeń

Kocięta na sprzedaż Szczeniaki na sprzedaż Konie na sprzedaż

Przed tą procedurą szparagi są obficie podlewane, aby ziemia była dobrze nasycona wodą. Po kilku godzinach roślinę ostrożnie wyjmuje się z doniczki, a kłącze dzieli się ostrym nożem na kilka części (w zależności od wielkości krzewu). Szczególnie starają się nie niszczyć glinianej bryły, aby grudki ziemi były trzymane w każdej części. Usuwane są również zgniłe i wysuszone kawałki kłącza.

Następnie każdy kawałek umieszcza się w osobnym pojemniku na tym samym poziomie, co przed podzieleniem. Powierzchnia podłoża powinna być znacznie niższa niż krawędź doniczki, ponieważ bulwiaste korzenie podnoszą glebę w miarę rozwoju. Podczas przesadzania usuwa się suche, wyblakłe i nagie łodygi, aby zrobić miejsce dla młodych pędów. Za optymalną proporcję podłoża glebowego uważa się 2 części ziemi darniowej, 2 - próchnicę, 2 - liście, 1 - piasek.

Latem temperatura jest utrzymywana w granicach 18 … 25 ° C (minimum 11 … 12 ° C, ale lepiej nie doprowadzać jej do tego znaku). Latem podlewanie miękką wodą o temperaturze pokojowej powinno być (szczególnie w czasie upałów) wystarczająco obfite. Ale między podlewaniem musisz trochę wysuszyć podłoże.

Nadmiar wilgoci w glebie i stagnacja wody w studzience są niedozwolone; na dnie zbiornika wymagana jest warstwa drenażowa. Jeśli pomieszczenie jest suche i ciepłe, roślinę spryskuje się rano osiadłą wodą. Top dressing od maja do września dwa razy w miesiącu (jednym z nich jest napar z nawozu po rozcieńczeniu wodą w stosunku 1:10 z dodatkiem azotanu potasu).

Zimą szparagi przechowuje się w chłodnym, jasnym pomieszczeniu, umiarkowanie podlewanym. Zdaniem ekspertów, jeśli temperatura spadnie poniżej 14 ° C, bryła ziemi powinna być prawie sucha. W lutym, kiedy pojawiają się młode pędy, zwiększa się podlewanie.

Zbyt wysoka temperatura i brak światła mogą powodować żółknięcie „liści” i pędów. Jeśli zaczną żółknąć lub odpadną, eksperci sugerują odcięcie całej masy nadziemnej do systemu korzeniowego. Większość gatunków zrzuca liście, jeśli pozostają na słońcu przez zbyt długi czas lub podłoże jest bardzo suche.

Szparagi częściej rozmnaża się dzieląc krzew ostrym nożem na dwie lub więcej części (o każdej porze roku, ale najlepiej na początku sezonu wegetacyjnego lub w czasie przesadzania), jeśli to możliwe, starając się zachować system korzeniowy najlepiej jak to możliwe, a także nasiona pokryte gęstą skorupą, dlatego kiełkują tylko na wilgotnym podłożu.

Nasiona wysiewa się w glebie lekkiej wczesną wiosną (luty-marzec). Ponieważ pojawiają się w ciemności, przed pojawieniem się pędów, ziemia po siewie pokryta jest nieprzepuszczalnym materiałem chroniącym przed światłem. Dbają o utrzymanie dostępu powietrza do powierzchni gleby, a ziemia nie spleśniała, dlatego okresowo (po 3-4 dniach) wentylowane są w temperaturze co najmniej 20 ° C.

Sadzonki pojawiają się zwykle po 3-4 tygodniach. Kiedy stają się silniejsze, najpierw zanurza się je w małych pojemnikach (o średnicy 7-8 cm), a następnie przesadza do doniczek 10-12 cm. Kwitnienie i pełne owocowanie rozpoczyna się w 5-6 roku życia roślin wyhodowanych z nasion (nawiasem mówiąc, owoce szparagów są bardzo trujące).

Spośród 7-8 gatunków powszechnych w uprawie kwiatów w pomieszczeniach, dużym zainteresowaniem cieszą się szparagi pierzaste (A.plumosus) i szparagi o gęstych kwiatach (A. denisiflorus).

Łacińska nazwa „plumosus” szparagów plumose (szczeciniastych) oznacza „pierzasty”. Jest to związane z podobieństwem jego gałęzi do ptasiego pióra. Jest to pnący krzew karłowaty o obficie rozgałęziających się półleżących nagich pędach, z cienkimi otwartymi (ułożonymi poziomo) gałązkami, gęsto pokryty bardzo cienkimi włóknistymi klaudiami o delikatnym zielonym odcieniu, przypominających krótkie igły (miękkie w dotyku). roślina stan przewiewny.

Zewnętrznie pierzaste szparagi przypominają paproć i sprawiają wrażenie wyjątkowo wdzięcznej rośliny, jakby utkanej z magicznej żółtawo-zielonej ażurowej koronki. Kwitnie niepozornymi małymi (pojedyncze lub 2-3 szt.) Zielonkawo-białymi kwiatami, z których można zawiązać owoce - czerwone jagody zawierające czarne pestki. Ta cenna roślina pnąca jest trzymana do kształtowania krajobrazu w pomieszczeniach, głównie w wiszących wazonach.

Istnieją dwie odmiany tego gatunku: najdelikatniejszy szparag pierzasty (A.plumosus var.tenuissimus) różni się od głównego gatunku mniej rozgałęzieniem i jeszcze cieńszymi „liśćmi”; dobrze rośnie w sztucznym świetle; nawiasem mówiąc, może rozmnażać się przez zielone pędy, które są używane jako sadzonki, i szparagi pierzaste karłowate (A.plumonus var.nana) - zredukowaną kopię tego pierwszego.

Uważa się, że spektakularna, półkrzewiasta stara kultura wewnętrzna, krzew szparagów jest bardziej ukochana wśród hodowców kwiatów niż poprzednie gatunki. W domu wspina się po łodygach wyprostowanych roślin, osiągając kilka metrów długości. W warunkach wewnętrznych, w dobrze wyrosłej roślinie, odnotowuje się opadające pędy półzrewolucjonizowane, osiągające wysokość 1,5-2 m. Pędy są obficie pokryte dużymi miękkimi kladoniami.

Przy dobrej pielęgnacji kwitnie wdzięcznymi, pachnącymi białymi kwiatami, z których następnie wiąże się czerwone jagody z czarnymi nasionami. Jako kultura ampelous nadaje się do dekoracji ścian i różnych aranżacji w wiszących wazonach; umożliwia oświetlenie fluorescencyjne.

Szparagi szparagowe (A. asparagoides) występują znacznie rzadziej w uprawach hodowlanych w pomieszczeniach, chociaż wyróżniają się swoimi półtorometrowymi pędami pełzającymi (z owalnymi, błyszczącymi „liśćmi” podobnymi do liści Tradescantia), które następnie wymagają podparcia.

Ścięte pędy tych szparagów długo zachowują świeżość, dzięki czemu stanowią dobry dodatek przy układaniu bukietów i kompozycji kwiatowych. Co ciekawe, owoce tego gatunku mają zapach pomarańczy.

Trzymając szparagi w domu, mogą pojawić się pewne problemy związane z ich chorobami i szkodnikami. Szara zgnilizna rozwija się z reguły z mechanicznym uszkodzeniem pędów, na których grzybnia tego patogenu pojawia się w ciemnoszarym kolorze. Jest szczególnie aktywowany, gdy roślina jest mocno zagęszczona. Aby zwalczyć, według ekspertów, konieczne jest ostrożne wycięcie dotkniętych części rośliny, a następnie potraktowanie jej fungicydem (na przykład fundamentazol - 2 g / l wody).

Jeśli w ziemnej śpiączce przez długi czas występuje nadmiar wilgoci, możliwe jest brązowienie i obumieranie młodych pędów (zgnilizna korzeni). Warto usunąć taką roślinę z podłoża glebowego, a okaże się, że system korzeniowy jest mocno zgniły. Spośród szkodliwych owadów można znaleźć przędziorków na szparagach, robaku (i znacznie rzadziej owadzie łuskowym), najczęściej mszycach, które z reguły zasiedlają głównie młode pędy.

Amatorskim hodowcom kwiatów szczególnie trudno jest poradzić sobie z kokcydami (owadami łuskowatymi i owadami łuskowatymi), ponieważ w ich kolekcjach zwykle gromadzi się dużą liczbę różnych roślin. Przy słabej populacji szparagów kokcydy można wyeliminować bez pestycydów - za pomocą szczoteczki do zębów zamoczonej w wodzie z mydłem. Ale przy bardzo dużej liczbie szkodników szparagi są wyjmowane z pomieszczeń mieszkalnych i spryskiwane karbofosem (10 g na 10 litrów wody). Po dniu (po przewietrzeniu) rośliny można wnieść do pomieszczenia.

Należy jednak pamiętać, że w większości przypadków szparagi nie tolerują dobrze chemicznych środków ochrony roślin. W związku z tym należy najpierw spróbować spryskać wodą z mydłem (na bazie płynnego mydła potasowego, 20 g / l). Jeśli ta technika okaże się niewystarczająca do ich zniszczenia, zabieg można powtórzyć (2 razy w ciągu 7-8 dni) dodając actellic (w ilości 1-1,5 ml / l) do powyższego roztworu. I dopiero wtedy uciekaj się do karbofosu.