Uodpornienie Podinfekcja, Uodpornienie Bierne Uodpornienie Czynne - Zaszczep Swojego Zwierzaka Na Czas

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

„Zamarzamy teraz i śnimy o wiośnie i słońcu, a co nam to grozi, zapominamy. Z każdą stopioną warstwą śniegu dostajemy porcję rozmrożonej kupy! Jakie inne niespodzianki, poza fragmentami butelek, trzymają zaspy? Wiosna przyjdzie - wtedy się dowiemy."

(Z listu od znajomego, również weterynarza, Mayi Belozerovej).

Dopóki łajno nie odwilży, porozmawiajmy o szczepieniach, a jednocześnie ogólnie o profilaktyce.

Zapobieganie to podstawa medycyny humanitarnej i weterynaryjnej. Ale co mogę powiedzieć, prawie każdy zawód: terminowa kontrola techniczna uratuje cię przed wypadkiem, zajęcia z trudnymi nastolatkami zmniejszą przestępczość nastolatków i tak dalej, i tak dalej. Profilaktyka oszczędza nerwy i czas, ale co najważniejsze - życie i zdrowie! Pierwszą rzeczą, która przychodzi na myśl, jeśli chodzi o zapobieganie chorobom, są szczepienia.

Szczepionki zostały opracowane dla prawie wszystkich zwierząt domowych przeciwko wielu (ale niestety nie wszystkim) chorobom. Jeśli właśnie nabyłeś zwierzę, musisz je zaszczepić dwukrotnie, niezależnie od pory roku. W przyszłości szczepienia przeprowadza się zwykle raz w roku i zaleca się zaplanowanie ich na zimną porę roku, podczas gdy wszelkiego rodzaju patogeny drzemią pod warstwą śniegu. Następnie, kiedy nagromadzone przez zimę, wiesz-co, pojawi się, te same patogeny będą się roiły, roiły się i rozmnażały aktywnie …

Podanie szczepionki jest uodpornieniem czynnym. Jaki jest sens uodpornienia czynnego? Dlaczego tak się nazywa? Czynniki sprawcze niektórych chorób są wprowadzane do organizmu, a sam organizm (aktywnie) uczy się radzić sobie z nimi. Dlaczego choroba nie rozwija się po wprowadzeniu prawdziwych patogenów?

Tło. Słowo „szczepionka” pochodzi od łacińskiego słowa „vacca” - krowa. Tak tak! Wynalezienie szczepionki zawdzięczamy chorym krowom, uroczym dojarkom i angielskiemu lekarzowi Edwardowi Jennerowi. Aż do XIX wieku w Europie szalały różne infekcje, sama ospa pochłonęła miliony istnień! Na szczęście dla ludzkości Jenner nie był wytwornym naukowcem miejskim, ale praktykował w małym miasteczku. Od mieszkańców wioski usłyszał, że ludzie, którzy mieli krowiankę (a jest to bardzo łatwo tolerowane - kilka pryszczów na rękach i to wszystko) nie chorują na człowieka. Być może Jenner nie uwierzyłby w „plotki kobiety”, ale jako mężczyzna nie mógł nie zauważyć, że mieszkańcy miasta oszpeceni ospą są uderzająco różni od pięknych wieśniaczek o czystych twarzach. Okazało się, że podczas dojenia pękają pęcherzyki ospy na wymieniu,wpadają w ręce wiejskich piękności i zostawiają tylko małe ślady na dłoniach. 14 maja 1796 roku miało miejsce wielkie wydarzenie w medycynie (i weterynarii) - dr Jenner dokonał pierwszego szczepienia: przeciął skórę małego chłopca na jego ramieniu i namaścił zawartość fiolki na krowie wymion. Chłopiec rozgrzał się i wyzdrowiał. Kilka tygodni później „miły” Jenner wstrzyknął temu samemu chłopcu krew mężczyzny chorego na ospę … (Tak, jacy jesteśmy, lekarze, sadystowie …) Chłopiec … NIE zachorował !!! Brawo!Chłopiec rozgrzał się i wyzdrowiał. Kilka tygodni później „miły” Jenner wstrzyknął temu samemu chłopcu krew mężczyzny chorego na ospę … (Tak, jacy jesteśmy, lekarze, sadystowie …) Chłopiec … NIE zachorował !!! Brawo!Chłopiec rozgrzał się i wyzdrowiał. Kilka tygodni później „miły” Jenner wstrzyknął temu samemu chłopcu krew mężczyzny chorego na ospę … (Tak, jacy jesteśmy, lekarze, sadystowie …) Chłopiec … NIE zachorował !!! Brawo!

To był początek aktywnej immunizacji. Jak już zrozumiałeś, szczepionki nie są wytwarzane z silnych, podstępnych i niebezpiecznych patogenów tej lub innej choroby zakaźnej, ale albo z ich nieszkodliwych „krewnych”, albo ze sztucznie osłabionych szczepów lub z zabitych mikroorganizmów, a nawet ogólnie tylko z ich części lub egzotoksyny - białka wytwarzane przez mikroorganizm.

Uodporniająca infekcja

Osłabiony lub zabity patogen (lub białko patogenu) znajdujący się we krwi powoduje mobilizację mechanizmów obronnych organizmu. To samo, co w wojsku: wzięli język, poznali wszystkie podstępne plany wroga, zbadali jego możliwości i zaczęli wzywać i szkolić nowych żołnierzy. W tkance limfoidalnej organizmu w pośpiechu syntetyzowane są białka - immunoglobuliny. Antygen (patogen) i przeciwciało (immunoglobulina) pasują do siebie jak klucz do zamka. Ponieważ organizm sam wytwarza te przeciwciała, odporność ta jest dość długa - zwykle co najmniej rok. Należy pamiętać, że produkcja przeciwciał wymaga czasu - co najmniej 10-14 dni. W tej chwili ciało jest nadal bezbronne wobec prawdziwego wroga.

Szczepić można tylko całkowicie zdrowe zwierzęta !!! Pamiętaj o tym raz na zawsze !!! Istnieją wyjątki - szczepionki przeciwko porostom („Vakderm”, „Microderm”, „Polivak-TM”), przeciwpasożytnicze („Immunoparasitan”) i toksoidy („ASP” lub preparaty przygotowane bezpośrednio z krwi chorego zwierzęcia) - do leczenia zwierzęcia, ALE TYLKO przez lekarza i ŚCIŚLE według instrukcji oraz w celu zapobiegania. W przypadku wszystkich innych szczepionek obowiązuje niezachwiana zasada: szczepić tylko zdrowe zwierzę! Jeśli zaszczepisz chore lub nawet osłabione zwierzę, to szczepionka w najlepszym przypadku po prostu nie zadziała, w najgorszym - jeśli zwierzę jest chore na to, przeciwko czemu jest szczepione - choroba rozwinie się w silniejszej postaci.

W dodatku jest takie slangowe słowo: „uderzony” - lekarz przychodzi i widzi obraz typowy dla jakiejś choroby zakaźnej, to potwierdzają to analizy, ale właściciele przysięgają i przysięgają, że zwierzę zostało zaszczepione na czas. Dlaczego szczepionka może się „przebić”? Jakie subtelności musisz wiedzieć? Co może wpłynąć na skuteczność szczepienia i jego bezpieczeństwo?

Problemy mogą się pojawić, jeśli szczepionka straciła ważność lub była przechowywana (transportowana) w niewłaściwy sposób. Szczepionkę należy przechowywać w lodówce i przewozić w lodowej kolbie, chłodziarce lub na lodzie. Nie wahaj się - sprawdź termin ważności - odpowiedzialny lekarz nie poczuje się urażony i nie odmówi. Jeśli szczepisz się w domu, sprawdź warunki, w jakich lekarz przyniósł Ci szczepionkę. Jeśli chcesz samodzielnie kupić szczepionkę, wybierz niezawodną aptekę i noś ją w odpowiednich warunkach.

Niestety nikt nie jest bezpieczny przed tym, że partia nie będzie wadliwa (wirus nie jest dostatecznie osłabiony w żywej szczepionce, do produkcji stosuje się tani adiuwant - substancję wzmacniającą odporność itd.).

Efekt szczepienia zależy bezpośrednio od stanu zdrowia dziecka, a to z kolei od zdrowia rodziców i prawidłowego przebiegu ciąży. Jeśli rodzice nie zostali wypędzeni z robaków przed kryciem, nie zostali zaszczepieni, matka jest zbyt młoda lub przeciwnie stara na ciążę, ciąża przebiegała z powikłaniami, poród nie przyszedł na czas, wystąpiły powikłania w poród, dzieci nie otrzymały siary i tak dalej - wiadomo, że odporność potomstwa jest osłabiona. Te okruchy wymagają dodatkowego przygotowania do szczepienia. Skontaktuj się z lekarzem. Ponadto spotyka się coraz więcej przypadków wrodzonych niedoborów odporności, zwłaszcza u ras wyhodowanych z „twistem” - taką czy inną anomalią genetyczną, która nadaje rasie egzotyczny wygląd. „Piękno” takich ras jest wątpliwe, a zdrowie słabe.

Duże znaczenie mają warunki żywienia i utrzymania. Jest to szczególnie ważne w przypadku niemowląt. Wzrost i rozwój sam w sobie jest dużym obciążeniem dla organizmu i wymaga zwiększonej zawartości białek, kalorii, witamin i minerałów w diecie, a produkcja przeciwciał jest podwójnym obciążeniem. Niejednokrotnie mówiono o prawidłowym żywieniu i kompetentnym podawaniu witamin i minerałów, nie chciałbym się powtarzać, ale: ciepły pokój, wygodna pościel, odpowiednio dobrane jedzenie, dobre suplementy witaminowo-mineralne (szczególnie zimą - okres wiosenny) są kluczem do zdrowia.

Czynna immunizacja (podanie szczepionki)

Jednym z warunków udanego szczepienia jest kwarantanna. Podczas kwarantanny nie można chodzić ze zwierzęciem, należy zdjąć z niego obuwie. Pierwsze 10-14 dni po pozyskaniu nowego lokatora trzeba pozwolić mu się przyzwyczaić, zadomowić, a jednocześnie obserwować, czy pupil jest zdrowy (nowe mieszkanie to stres, a na tle stresu, problemy, które do tej pory były ukryte, mogą „pojawić się”). W tym czasie konieczne jest usunięcie pcheł i kleszczy, jeśli nagle pojawią się, i należy podać lek przeciw robakom. Pasożyty, zwłaszcza robaki, nie tylko znacząco osłabiają układ odpornościowy, ale są również silnymi alergenami. Jeśli wszystko jest w porządku, możesz zrobić pierwsze szczepienie. Powtórzenie następuje po 3-4 tygodniach, a kwarantannę usuwa się dopiero 10-14 dni po drugim wstrzyknięciu.

Nawet jeśli szczeniak lub kociak nie zmieni miejsca zamieszkania, można go zaszczepić nie wcześniej niż w wieku dwóch miesięcy, ponieważ do tego czasu w jego krwi znajdują się przeciwciała pobrane z siary matki. Zjawisko to nazywane jest odpornością na siarę (siarę). Przeciwciała niszczą wszystkie antygeny, które dostały się do organizmu - czy to niebezpieczny mikroorganizm, który może powodować choroby, czy nieszkodliwy zawarty w szczepionce. Z jednej strony w tym okresie dziecko jest chronione przed infekcją, ale z drugiej nie można go zaszczepić - szczepionka nie zadziała.

Podczas szczepienia (i to nie tylko dzień zastrzyku, ale także te 10-14 dni, które są potrzebne do produkcji przeciwciał) ważne jest, aby chronić zwierzę przed stresem. Stres to nie tylko walka, wybuchy petard podczas świąt noworocznych, przybycie hałaśliwych gości czy przeprowadzka. Stres to także niewłaściwe karmienie, ruję lub odwrotnie - hipotermia. Nic dziwnego, że w naszym klimacie wszystkie owrzodzenia przypisywane są „zimnu”. Zimno nie powoduje chorób, tylko zaostrza to, na co organizm już cierpi. Jeśli zwierzę zostanie zaszczepione w stresującej sytuacji, szczepionka może nie działać.

Szczepienie bierne (podanie surowicy)

Psy mają dodatkowe czynniki ryzyka, ponieważ chodzą i wchodzą w interakcje z bliskimi. Szczepionka może „przebić się” pod koniec okresu odporności poszczepiennej (zwykle rok), jeśli na drodze psa zostanie złapany szczególnie silny, agresywny patogen lub jeśli zwierzę doznało silnego stresu - na przykład atak innego psa i walka. To kolejny argument przemawiający za ponownym szczepieniem zimowym: wiosna (czytaj: wyskakująca kupa) nie zaskoczy nas.

„Rodzaj” szczepienia to podkażenie uodparniające. Zwierzęta stale narażone na czynniki zakaźne (wędrujące lub mające weterynarza) zwykle rzadko zapadają na choroby zakaźne. Wynika to z faktu, że mają minimalny, ale stały kontakt z patogenami, a organizm opracowuje sposoby radzenia sobie z nimi. To oczywiście nie jest szczepienie w pełnym tego słowa znaczeniu, ale mechanizm obronny jest ten sam. Nawiasem mówiąc, dlatego dzieci, których matki nie gotują bielizny i nie prasują pieluch po obu stronach, również chorują znacznie rzadziej i łatwiej niż dzieci matek, które są skazane na bezpłodność.

Szczepienie ma kilka wad. Są to reakcje alergiczne (cokolwiek by się rzec - antygen to białko) i nietypowy przebieg choroby, jeśli szczepionka zostanie „zaatakowana”. Tych wad można całkowicie uniknąć, a korzyści wynikające ze szczepień znacznie przewyższają. Kilka zasad. Jeśli Twój zwierzak jest uczulony, przed szczepieniem podaj lek przeciwhistaminowy. Aby uniknąć „zepsucia” szczepionki, należy przestrzegać wszystkich powyższych zasad szczepień. I wreszcie, jeśli pomimo zaszczepienia zwierzę w tajemniczy sposób zachoruje - biegnij na wizytę u lekarza! Samoleczenie i konsultacje korespondencyjne z lekarzem apteki nigdy nie przyniosą oczekiwanego efektu. Powikłania po „lekko” i „niezauważalnie” przeniesionej infekcji mogą być bardzo godne ubolewania.

Kilka słów o biernej immunizacji. Jeśli nie mamy czasu na wytworzenie naszych przeciwciał (powiedzmy, że dowiedziałeś się, że połowa psów z Twojej zwykłej firmy zachorowała na zarazę), to z pomocą przyjdą nam serum i globuliny. Otrzymywane są z krwi zwierząt dawców, którym wstrzyknięto antygeny, więc zawierają już gotowe przeciwciała. Kontynuując analogię z wojskiem: jeśli nie mamy własnych sił, by poradzić sobie z wrogiem (jesteśmy takimi pacyfistami - byliśmy zbyt leniwi, żeby się na czas zaszczepić), wzywamy pomoc - oddział Alfa - silny, specjalnie przeszkolony faceci, którzy sami zniszczą agresora. Jednak jest tu też kilka „ale”. Po pierwsze, sensowne jest wstrzyknięcie surowicy w okresie inkubacji lub w pierwszym dniu choroby. Wtedy organizm zaczyna produkować własne immunoglobuliny i wprowadzanie obcych nie jest już tak ważne. Po drugie,surowice dla jednego gatunku zwierząt są często uzyskiwane z krwi innego gatunku. W takim przypadku może wystąpić reakcja alergiczna na obce białko, dlatego podanie surowicy powinno być poprzedzone wprowadzeniem leku przeciwalergicznego. Po trzecie, serum nie jest panaceum: gdy tylko nadarzy się okazja, przestrzegając wszystkich zasad, zaszczep zwierzę. Pamiętaj, że można to zrobić dopiero po ustaniu odporności biernej (2-3 tygodnie).jak zakończy się odporność bierna (2-3 tygodnie).jak zakończy się odporność bierna (2-3 tygodnie).

I wreszcie, nie przeciążaj układu odpornościowego organizmu. Szczepienia są potrzebne, stosowanie serum jest niezbędne, ale nie daj się ponieść emocjom! Nie skracaj zalecanych odstępów między szczepieniami. Nie używaj wielu szczepionek z rzędu: na przykład, jeśli chcesz zaszczepić swojego zwierzaka zarówno przeciwko infekcjom wirusowym, jak i półpasiecowi, jedną szczepionkę zaszczep się w grudniu, a drugą w marcu. Pamiętaj, że odporność zależy nie tylko od liczby szczepień, ale także od zdolności organizmu do adekwatnej na nie odpowiedzi, co z kolei determinują warunki żywienia i utrzymania. Flirtowanie z układem odpornościowym może prowadzić do odwrotnego, katastrofalnego skutku - immunosupresji, kiedy organizm traci zdolność reagowania i obrony.

Powodzenia i zdrowia!