Ukorzenienie Zdrewniałych Sadzonek Owoców Lub Roślin Ozdobnych

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Istnieje wspaniały sposób rozmnażania krzewów - ozdobnych i jagodowych - jest to sposób ukorzeniania sadzonek zdrewniałych. Jest to nieco trudniejsze niż ukorzenienie zielonych sadzonek, ale wygodniejsze.

Wygoda polega na tym, że mogą (i powinny) być zakorzenione wczesną wiosną, przed pęknięciem pąków, tj. przed otwarciem sezonu letniego, gdy jest jeszcze czas wolny. Możesz zdobyć łodygę rośliny, którą chcesz, od przyjaciół i sąsiadów, i nie musisz kupować drogiego krzewu.

Oczywiście nie wszystkie rośliny można rozmnażać przez zdrewniałe sadzonki. W literaturze można znaleźć informacje, że czarne, czerwone, białe, złote porzeczki, wiciokrzew, rokitnik i wiele odmian winorośli dobrze zakorzeniają się z upraw jagód. Nie wszystkie odmiany zapuszczają korzenie w agrestu. Na przykład europejskie odmiany Data, angielski żółty, zielona butelka w ogóle się nie zakorzeniają. Odmiany Russian, Smena, Malachite, Northern Grape, Kolobok, Eaglet, Yubileiny zakorzeniają się w około połowie przypadków, tj. o 50% inne odmiany są słabo zbadane.

Z roślin ozdobnych spirea, tamaryks, dereń, akcja, wiciokrzew, kalina, irga, wiele róż, forsycja, wolfberry, chubushnik, dziewicze winogrona i inne dobrze się zakorzeniają.

Sadzonki są pobierane z rocznych przyrostów. Im młodszy krzew, tym łatwiejsze jest ukorzenienie. Bardzo ważne jest, aby wybrać odpowiednią długość cięcia. Sadzonki, które są zbyt długie, odparowują dużo wilgoci, zbyt krótkie sadzonki mają niewielki zapas składników odżywczych. Takie sadzonki albo nie zapuszczają korzeni, albo umierają później, gdy liście się otwierają. Dlatego z sadzonek zbiera się zwykle kawałki gałęzi o długości 25-35 cm, a bezpośrednio przed sadzeniem wycina się z nich sadzonki o długości 18-20 cm. W przypadku czerwonych, białych, złotych porzeczek długość sadzonek powinna być większa - 25 -30 cm Zapuszczają się gorzej niż czarna porzeczka. Najlepsza grubość sadzonek to 8-12 mm.

U większości roślin część rocznego pędu, blisko podstawy, jest lepiej ukorzeniona (tworzy korzenie). W przypadku śliwek łodygę należy ciąć nie tylko podstawą, ale nawet zgrubieniem dolnej części łodygi. Podobnie, tj. wraz z zagęszczeniem sadzonki są również wycinane z innych trudnych do ukorzenienia roślin. Górne cięcie jest ukośne nad górną nerką, tak aby górna część cięcia znajdowała się na tym samym poziomie. Dolne cięcie jest proste, wykonane 15-20 cm od góry, niezależnie od tego, jak będzie się znajdować w stosunku do najbliższej nerki. Podstawę sadzonek, ale nie samą łodygę, traktuje się proszkiem stymulującym tworzenie korzeni, na przykład korzeniem lub heteroauzyną. Górne cięcie pokrywam var ogrodem.

Teraz sadzonki są wygodnie sadzone w plastikowych kubkach. Gleba może być używana tak samo jak w przypadku papryki lub pomidorów. Aby nie uszkodzić kory w miejscu cięcia na cięciu, przed sadzeniem wykonuję pionowy kanał w glebie ołówkiem lub rurką o średnicy nieco większej niż grubość cięcia na głębokość sadzenia, następnie wlewam trochę kalcynowany piasek do niego i zainstaluj na nim cięcie. Wolne przestrzenie dookoła cięcia wypełniam również piaskiem, podlewam wszystko, a szczególnie piasek. Klamkę przykrywam szklanką, stawiam w chłodnym miejscu, nie na słońcu. Głębokość cięcia powinna być taka, aby nad powierzchnią gleby pozostawały 1-2 pąki.

W przyszłości dbam o to, aby zabrudzenia w szybie nie wysychały, regularnie spryskuję i wietrzę wycinki, aby zapobiec tworzeniu się pleśni.

Pod koniec maja ukorzeniona łodyga, już z liśćmi, przyzwyczajam się do otwartego powietrza, a następnie ostrożnie, aby nie uszkodzić glinianej bryły, przeszczepiam ją na otwarty teren. Początkowo mieszka pod lutrasilem lub pod gazetą pokrytą folią. Spryskuję roślinę i gazetę wodą dwa razy dziennie, rano i wieczorem. Następnie stopniowo zdejmuję osłonę. Jesienią powstają całkiem żywotne krzewy owocowe lub ozdobne.