Uprawa Cyprysu W Pomieszczeniach

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Pod znakiem Koziorożca

Według horoskopu znak zodiaku Koziorożca (22 grudnia - 20 stycznia) odpowiada deremskej i pachnącej dracenie, ficusom, jukce słonia, palmom wachlarzowym, srebrnym i grubym kobietom w kształcie sierpa („drzewo pieniędzy”, „drzewo małp "), laur szlachetny," żywe kamienie ", uprawy iglaste.

W asortymencie iglastych roślin domowych wśród amatorskich hodowców kwiatów cyprys zajmuje skromniejsze miejsce i jest znacznie mniej powszechny niż takie drzewa iglaste, jak araukaria, tuja i cyprys, szeroko znane w domowej kwiaciarni.

Drzewo cyprysowe ma jeszcze kilka nazw - cyprys i fałszywy cyprys. Według niektórych ekspertów, jego rodzaj (Chamaeparis) łączy 7 gatunków i należy do rodziny cyprysów (Cupressaceae).

W warunkach naturalnych cyprys żyje w Ameryce Północnej na wybrzeżu Oceanu Spokojnego i Atlantyku, a także w subtropikalnych regionach Azji Wschodniej. W naturze występuje w postaci drzew i wysokich krzewów o stożkowatej koronie, osiągając wysokość 50 m lub więcej.

× Poradnik ogrodnika Szkółki roślinne Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

Niektórzy kochankowie trzymają cyprys w domu w formie stylu bonsai: wtedy jego rośliny nie osiągają imponujących rozmiarów. Ale jeśli ma zapewnione raczej korzystne warunki i opiekę w warunkach wewnętrznych, jest w stanie stosunkowo szybko przekształcić się w dość dużą roślinę.

Dlatego lepiej jest trzymać cyprys w przestronnym pomieszczeniu lub w ogrodzie zimowym. Jest to wiecznie zielone drzewo o stożkowatej koronie, o spłaszczonych gałęziach (ułożonych poziomo), opadające, ułożone w dwóch rzędach.

Chociaż cyprys należy do rośliny raczej odpornej na cień, dla optymalnej konserwacji musi wybrać wystarczająco jasne miejsce, ale gdzie bezpośrednie światło słoneczne jest wykluczone z liści.

Ustawiając się w ogrodzie należy wziąć pod uwagę, że nie toleruje nadmiernego nasłonecznienia. Latem lepiej jest wynieść roślinę doniczkową na świeże powietrze (w ogrodzie, na loggii lub balkonie), ale należy ją chronić przed przeciągami. Jeśli zostanie posadzony na otwartym terenie, nadmierne podlewanie lub zalanie nie jest dozwolone. W tym okresie potrzebuje wystarczającej ilości ciepła (temperatura co najmniej 20 ° C).

Ponadto ta iglasta roślina jest dość wrażliwa na brak wilgoci w powietrzu i glebie, dlatego często i regularnie podlewa się ją niewielką ilością miękkiej wody, zapobiegając jej stagnacji na patelni. Aby podłoże było stale wilgotne (szczególnie w okresie gorącym), można je układać na kamyczkach rozłożonych na szerokiej patelni z wodą.

Aby zmniejszyć parowanie wilgoci z wierzchniej warstwy gleby, zaleca się również jej ściółkowanie; wskazane jest spryskiwanie korony rośliny wodą kilka razy dziennie, ponieważ potrzebuje ona dużej wilgotności. Jesienią podlewanie jest zmniejszone, zapobiegając wysychaniu ziemnej śpiączki.

Ponieważ roślina ta stosunkowo wolno pobiera składniki odżywcze, nawożenie pogłówne (w postaci słabych roztworów płynnych nawozów organicznych), nawet w okresie aktywnego wzrostu, odbywa się umiarkowanie (raz na dwa tygodnie), po uprzednim spulchnieniu powierzchni gleby (najlepiej po wstępnym rozlaniu niewielką ilością wody).

Wiosną należy usunąć suche gałęzie. Jeśli przeprowadza się przycinanie, usuwa się nowe dodatkowe pędy, aby korona nie rosła, a gałęzie okazały się proporcjonalne do siebie. Ale po pojawieniu się liści nie zaleca się częściowego cięcia pędów, należy je całkowicie usunąć, równomiernie oczyszczając wszystkie wysuszone liście z korony.

Cyprys rośnie stosunkowo wolno. Jeśli hodowca pozwala roślinie rosnąć naturalnie i nie ogranicza jej rozwoju, wówczas przeszczep przeprowadza się w razie potrzeby. Uprawiając go w stylu bonsai, przeszczep wykonuje się co 3-5 lat - tylko wczesną wiosną.

Do uprawy wybiera się wystarczająco przestronny pojemnik na cyprys, ponieważ tworzy duży system korzeniowy. Podłoże glebowe przygotowuje się z żyznej luźnej (porowatej) gliniasto-sodowej gleby wapiennej. Na dnie garnka należy ułożyć drenażową warstwę z pękniętej cegły lub kamyków. W okresie zimowym lepiej jest to określić w pomieszczeniu o temperaturze 10 ° C.

Cyprys rozmnaża się przez nasiona (wiosną) i sadzonki częściowo zdrewniałe (od jesieni), których przeżycie przyspiesza przy zastosowaniu preparatów hormonalnych na skrawki i przy mniejszym nagrzewaniu gleby.

× Tablica ogłoszeń Kocięta na sprzedaż Szczeniaki na sprzedaż Konie na sprzedaż

Niezwykłą cechą cyprysu jest zdolność niektórych jego gałęzi do mutacji, co pozwala uzyskać nowe okazy drzew z sadzonek, ogromną różnorodność form i odmian różniących się wyglądem, liśćmi, których kolor różni się od jasnych zielony do bladoszarego.

Jego formy mogą rosnąć nie tylko w zamkniętym terenie, ale także w ogrodzie, gdzie trzeba je przykryć na zimę, dlatego po osiągnięciu określonej wysokości roślinę w razie potrzeby można przenieść na otwarty teren, ponieważ jest Ciekawą cechą charakterystyczną, zdaniem wielu ekspertów, jest odporność na zimno.

Eksperci nazywają gatunek cyprysa najbardziej akceptowalnym do uprawy w pomieszczeniach - groszek (Chamaecyparis pisifera) i rzadziej Lawson (Chamaecyparis lawsoniana).

W warunkach naturalnych cyprys grochowy rośnie na wilgotnych kwaśnych glebach subtropikalnych Japonii, osiągając wysokość 25-27 m. Ma stożkowatą koronę i poziomo rozłożone gałęzie, gęsto ulistnione pędy, niebieskawo-niebieskie igły, puszyste. Cyprys grochowy ma kilka nisko rosnących form, które z powodzeniem można stosować w domu.

Tak więc forma Filifera nana uprawiana w stylu bonsai to krzew wielkości karła z ciemnozielonymi łuskowatymi igłami, osiągający w wieku 25 lat około 40 cm wysokości i 90 cm szerokości.

Filifera Sangold to krótka, bardzo wolno rosnąca odmiana (do maksymalnie 1 m wysokości w tym samym okresie) z szerokostożkową koroną (do 2 m średnicy). Ma czerwono-brązową korę i łuskowate, złocistożółte igły.

Cyprys Lawsona (C. lawsoniana) - pochodzi z południowych stanów wybrzeża Pacyfiku Ameryki Północnej (Kalifornia). W naturze jej okazy osiągają wysokość 50 m. Ta wiecznie zielona, często szerokopiramidalna roślina ma gałęzie z małymi łuskowatymi, ściśniętymi igłami (zielone u góry, srebrzyste lub niebieskawo-zielone poniżej) w kształcie wachlarza. Ma dość elastyczne drewno, więc z oryginalnego drewna można tworzyć różne style.

Istnieje wiele form dekoracyjnych, różniących się budową i rozmiarem korony, kolorem i długością igieł. Niektóre z nich są nawet zdolne do zimowania w centralnej Rosji. Na gałęziach bocznych wszystkie gałęzie kolejnych rzędów znajdują się w jednej płaszczyźnie, która początkowo ma pozycję pionową, a następnie odchyla się w poziomą.

W kulturze pokojowej jest uważany za stosunkowo bezpretensjonalny, ale rośnie dość szybko, dlatego przeprowadza się raczej rzadkie nawożenie - raz na 1-1,5 miesiąca (wiosna-jesień). Jego forma Fletchery nana (wysokość 1-1,2 m) - w kulturze od 1939 roku - charakteryzuje się szerokostożkową koroną oraz cienkimi i delikatnymi igłami. Według ekspertów cyprys Lawsona jest dobrze rozmnażany przez nasiona (główne gatunki) lub sadzonki z młodych pędów (odmiany).

Wraz ze wschodnią tują, najczęściej występującą w uprawie kwiatów w pomieszczeniach, cyprys jest dobrym materiałem dekoracyjnym do ogrodnictwa wewnętrznego. Jego rurkowate okazy latem mogą być bardzo interesujące na tarasach krajobrazowych, balkonach i holach. Do tych celów wybiera się szczególnie spektakularne formy z piramidalną, kolumnową, kulistą i płaczącą koroną.

Pojawienie się chorób grzybiczych na cyprysach jest możliwe, gdy podczas przycinania nie są przestrzegane odpowiednie standardy fitosanitarne i wprowadzana jest infekcja.

Roztocza czerwone, które mogą osiedlić się w pomieszczeniu o niskiej wilgotności powietrza, usuwa się wacikiem zwilżonym alkoholem, a także są niszczone przez spryskanie roztworem akarycydu (actellic lub neoron), ale stężenie tych leków zmniejsza się o 2-3 razy w porównaniu z zalecanymi dla zwykłych roślin. Ponadto nie zaszkodzi najpierw sprawdzić możliwość poparzenia igieł z przygotowanego koncentratu na osobnej gałęzi.