Organizacja życia Pszczół W Pasiece

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-10 09:27

Wskazówki dla początkujących pszczelarzy

Odwiedzając jakąkolwiek wystawę rolniczą, będziesz zdumiony bogactwem miodu i produktów pszczelarskich oferowanych przez przedstawicieli różnych regionów. Zwykle są to produkty dużych gospodarstw pszczelarskich z Baszkirii, Ałtaju, Stawropola i innych regionów. Ale coraz częściej na działkach ogrodowych można spotkać kilka uli. Rośnie liczba pszczelarzy amatorów. Nie należy jednak myśleć, że utrzymanie rodziny pszczelej to prosta sprawa. Jest tu wiele tajemnic. Porozmawiamy dzisiaj o niektórych z nich.

Jad pszczeli jest poważny

Jeśli zdecydujesz się trzymać pszczoły w swoim ogrodzie, pamiętaj o tym lub zapytaj, czy Ty lub Twoi bliscy jesteście uczuleni na użądlenie pszczoły. Powinieneś również zapytać o to swoich sąsiadów. Jeśli nikt nie ma alergii, możesz swobodnie mieć pszczoły i trzymać je na swojej stronie przez całe lato. Ale jeśli przynajmniej jeden z członków rodziny jest uczulony na użądlenie pszczoły, dobrze to zastanów przed wprowadzeniem tych owadów. Faktem jest, że jeśli ktoś nawet nie zbliży się do ula, prędzej czy później zostanie ugryziony przez pszczoły. Jest ku temu wiele powodów:

• podczas wyboru miodu pszczoły stają się coraz bardziej wściekłe i mogą ugryźć wszystkich wokół siebie, nie tylko pszczelarza;
• jeśli wejdziesz do ula i w jakiś sposób zdenerwujesz pszczoły, mogą zaatakować nieznajomych;
• jeśli ktoś stanie przed wejściem lub przejdzie obok niego, z pewnością zostanie ugryziony przez pszczołę lub kilka pszczół jednocześnie.

Zdaniem naukowców działanie jadu pszczelego zależy od jego ilości, która dostała się do organizmu człowieka oraz od tego, jak organizm ludzki toleruje użądlenia pszczół. Jeśli na przykład zostaniesz ukąszony przez od 100 do 300 pszczół w tym samym czasie, dochodzi do ogólnego zatrucia organizmu. Objawy tego zatrucia odczuwają osoby uczulone na użądlenie pszczoły. Lekarze uważają 100 miligramów jadu pszczelego za śmiertelną dawkę. Jeśli przełoży się to na użądlenia pszczół, to jednorazowo powinno Cię ugryźć około 500 pszczół. Szczególnie niebezpieczne są ukąszenia warg, języka i boku szyi. Z powodu użądlenia pszczół człowiek może umrzeć.

Aby pszczoły mniej przeszkadzały sąsiadom i mniej ich gryzły, polecam wykonanie ciągłego ogrodzenia o wysokości od 2,5 do 3 metrów między sąsiednimi obszarami. Wtedy twoje pszczoły, przelatując nad płotem, będą latać nad obszarami sąsiadów i odpowiednio ich nie gryzą.

Wybór uli

Wybierając rodzaj ula radzę kierować się lokalnymi warunkami klimatycznymi i miododajnymi oraz lokalizacją uli: czy Twoje pszczoły zostaną latem podczas głównej łapówki w kraju, czy też będziesz wędrować z pszczołami, biorąc je w miejsca obfitego kwitnienia ziół, lipy i innych roślin, aby zbierały więcej miodu. W swojej praktyce stosowałem różne rodzaje uli:

• jednokorpusowe na 12 ramek gniazdowych, ramki były systemami Dodan;
• leżanka dla ram gniazdowych 20-22 systemu Dodan;
• ule wielokorpusowe.

W jednokadłubowym ulu 12-ramowym i leżaku rozmiar ram lęgowych wynosi 435 x 300 mm. A w ulach wielokorpusowych nie ma ramek lęgowych, w każdym korpusie ramki mają ten sam rozmiar: 435 x 230 mm. Taki ul jest wygodny do transportu pszczół, a także do łączenia kilku kolonii w jedną kolonię i do podziału kolonii na kilka różnych kolonii. Dlatego jeśli zamierzasz wędrować z pasieką, radzę zwrócić uwagę na ule wielokadłubowe.

Wadą tych uli jest to, że pszczoły zimują gorzej na swoich ramach i wiosną wychodzą słabiej niż w ulach z ramkami gniazdowymi 435 x 300 mm. Jeśli masz ciepłe i suche zimowisko dla pszczół, w którym zimą temperatura nie spada poniżej -3oC, to możesz zdecydować się na ule multi. Jeśli jednak latem nie będziecie wychodzić z pszczołami, to polecam trzymać je w legowiskach na 20 ramek lęgowych lub w ulach na 10-12 ramek lęgowych.

Pszczoła ląduje

Jeśli zamierzasz trzymać pszczoły tylko na daczy, to zanim je rozpoczniesz, polecam zapytać, czy w promieniu 2-3 kilometrów od twojej działki ogrodowej jest wystarczająco dużo roślin miododajnych. Jeśli nie ma roślin miododajnych lub jest ich bardzo mało, to Twoje pszczoły nie będą w stanie zapewnić miodu nie tylko Tobie, ale także sobie, pożywieniem na nadchodzącą zimę. Po prostu nie mają gdzie znaleźć i przynieść nektaru do produkcji miodu. A jeśli nie będą przechowywać miodu na zimę, umrą z głodu.

Jeśli w okolicy jest wystarczająco dużo roślin miododajnych, pszczoły można trzymać w ogrodzie, nawet latem nie wychodząc w inne miejsca. Silna rodzina pszczół zawsze zapewni sobie i tobie prawdziwy miód.

Ile uli potrzebujesz

Niektórzy początkujący pszczelarze rozpoczynają test tylko w jednym ulu - jednej kolonii pszczół. Zalecam założenie kilku rodzin pszczelich na raz: co najmniej dwóch. To jest dla celów ubezpieczeniowych.

Tak się składa, że w jednej z rodzin pszczelich z jakiegoś powodu królowa zniknie. A jednocześnie w ulu, a tak się dzieje, nie ma otwartego potomstwa, dlatego pszczoły nie będą w stanie wyhodować nowej królowej. Taka kolonia pszczół bez królowej jest skazana na zagładę. Ale jeśli masz dwie lub więcej rodzin, możesz przestawić ramkę z otwartym czerwiem z innego ula do ula bez matki, iw ten sposób uratować kolonię pszczół bez matki. W jajach otwartego potomstwa pszczoły będą składać mateczniki i wykluć nową matkę.

Które pszczoły wybrać?

Większość początkujących pszczelarzy interesuje się pszczołami spokojnymi, niezbyt złymi, zwłaszcza jeśli pszczelarz planuje trzymać pasiekę na wsi przez całe lato.

Do pszczół miłujących pokój należą: pszczoły kaukaskie i karpackie oraz złe pszczoły miodne - las baszkirski i środkoworosyjski. Jeśli chcesz trzymać pszczoły przez całe lato tylko w swoim domku letniskowym, polecam wybrać rasy pszczół kaukaskich i karpackich. Ale jeśli latem zabierzesz pasiekę gdzieś w odległe miejsca, w których jest mało ludzi, to polecam użyć rasy pszczół środkowo-rosyjskich. Rasa ta jest najbardziej przystosowana do centralnej Rosji, gdzie zimy są długie, a latem może być kilka dni letnich.

Faktem jest, że u ras kaukaskich pszczół, zdaniem ekspertów, jelito do trzymania kału jest zaprojektowane tylko na okres od 4 do 5 miesięcy, a ponieważ na naszym obszarze okres zimna może być dłuższy, pszczoły mogą być w ula od 6 do 6,5 miesiąca. Pszczoły karpackie i kaukaskie nie znoszą takiego okresu przebywania w ulu, dlatego często opróżniają jelita bezpośrednio w swoim „domu”, co niekiedy prowadzi do wystąpienia różnych chorób. Nie obserwuje się tego u pszczół środkowo-rosyjskich, ponieważ ta rasa jest przeznaczona na długą zimę.

Hoduję pszczoły karpackie i kaukaskie, ponieważ moja pasieka jest w letnim domku przez całe lato. Jednak z tego powodu nie mogę wcześnie pozyskiwać młodych królowych. Powodem jest to, że może nie być upału, w którym królowe tych ras latają w maju i czerwcu. Pszczoły intensywnie składają mateczniki, mateczniki wykluwają się, ale nie mogą latać - temperatura nie może wzrosnąć do + 25oC przez cały miesiąc. Po pewnym czasie królowa staje się bezpłodna, a pszczoły zastępują ją inną.

Według ekspertów, jeśli królowa nie kojarzy się z trutniami przez 30-35 dni, to traci zdolność do krycia, a pszczoły muszą ją zastąpić. Aby to zrobić, potrzebują otwartego potomstwa. Jeśli pszczelarz umieści w ulu ramkę z jajami (z otwartym czerwiem) z innego ula, pszczoły będą mogły wyhodować inną matkę i zastąpić nią starą. Ale jeśli kolonia pszczół żyje na wolności i nie jest zależna od człowieka, to taka kolonia pszczelska umiera, ponieważ nie ma już jaj do składania nowych mateczników.

U pszczół środkoworosyjskich królowa lata wokół w niższej temperaturze, dlatego w naszym regionie zawsze lata dookoła. Gdyby pszczoły z centralnej Rosji nie były złe, trzymałbym je na swoim miejscu i zebrałbym znacznie więcej miodu.

Leżaki ulowe dla 22 ram gniazdowych systemu Dodan

Rój pszczół

Wielu początkujących pszczelarzy uważa, że ula z pszczołami można postawić tylko na działce ogrodowej i nie jest konieczne monitorowanie i opieka nad rodziną pszczół. Jeśli to zrobisz, prędzej czy później pszczoły z tego ula zaczną się roi, a potem całkowicie się rozproszą. Rójka to instynkt rozrodczy pszczół. Właściciel pasieki odczuwa krzywdę roju, ponieważ rój pszczół, który roi się przynajmniej raz w tym sezonie, przyniesie znacznie mniej miodu niż rodzina, która nigdy się nie roiła.

Oto przykład z mojej praktyki: rodzina, która się nie roiła, dała mi około 60 kilogramów miodu, podczas gdy inna rój pszczół dała mi tylko jeden sklep - około 15 kilogramów.

Doświadczeni pszczelarze wiedzą, że jeśli kolonia pszczół nie zostanie na czas wyprowadzona ze stanu roju, może uformować i uwolnić do dziesięciu rojów. Najpierw odlatuje pierwszy rój, składający się z połowy pszczół znajdujących się w ulu, następnie drugi rój, składający się z połowy pszczół, które pozostały w ulu po pierwszym roju. I to będzie trwało, aż wszystkie pszczoły odlecą przed „żalem pszczelarza”.

Zasadniczo pszczoły roją się do 15 czerwca, ale z powodu pewnych zmian pogody rójka może czasami trwać do 30 czerwca. W mojej praktyce zdarzały się przypadki, gdy rój pszczół roiło się nawet w lipcu. Jeśli twoim zadaniem jest tylko zdobycie jak największej liczby nowych rodzin, a nie interesuje cię miód, to możesz poczekać na rój, a gdy odleci, złap go i umieść w nowym ulu. Jesienią wyrośnie z niego silna kolonia pszczół, którą można następnie sprzedać lub zatrzymać w celu powiększenia pasieki.

Niektórzy początkujący pszczelarze, którzy złapali rój po raz pierwszy, mają tendencję do sadzenia go w nowym ulu przez jego szczyt (dach), strząsając pszczoły. To jest poważny błąd. Dzięki tej metodzie sadzenia roju pszczoły mogą odlecieć z „domu”, który im zapewniłeś.

Aby twój rój nie odleciał po raz drugi, musisz go sadzić nie przez szczyt ula, ale przez wejście. Każda pszczoła musi wejść w „drzwi” swojego nowego domu, wtedy będzie miała pewność, że jest w nowym domu. Procedura ta może zająć kilka godzin (czas zależy od liczebności roju), ale jednocześnie możesz mieć pewność, że zasadzony przez Ciebie rój nie odleci od zadeklarowanej przez Ciebie obudowy, tylko pozostanie w Twojej pasiece. Złowioną rójkę polecam sadzić tylko w pustym ulu, po uprzednim zapewnieniu mu wszystkich warunków do normalnego życia w nowym „domu”:

• koniecznie umieść w pustym ulu, do którego przesadzisz rój, kilka ramek z suchym lądem - w nich pszczoły dodadzą miód, który zabrały ze sobą w drogę;
• nie zapomnij postawić ramek z naciągniętym fundamentem - rój pszczół ma dużo energii budulcowej, ponieważ produkuje dużo wosku, musi też zapewnić miejsce, w którym go wykorzystają;
• Polecam również założyć ramę z buku miodowego, jeśli taką masz.

W żadnym wypadku nie sadzaj od razu, jeśli nie ma łapówki, nowo złapanego roju do czyjejś kolonii pszczół - pszczoły z tej kolonii pszczół mogą przerwać rój, nawet jeśli pszczoły roju są z miodem. Jeśli chcesz połączyć świeżo złowioną rójkę z inną rodziną pszczół, nie podłączaj jej od razu, ale po kilku dniach i tylko przez gazetę.

Kiedyś, złapawszy rój, tego samego dnia wieczorem wypuściłem go przez wejście do innej kolonii pszczół. „Kiedy zaroi się od pszczół miodem, w czyjejś rodzinie nie zostaną zabite” - pomyślałem. Następnego dnia, wstając wcześnie, ze smutkiem stwierdziłem, że cały rój, który wysłałem do czyjejś kolonii pszczół, został zabity. Gdybym podłączył rój nie tego samego dnia, w którym go złapałem, ale kilka dni później i połączył go przez gazetę, pszczoły połączyłyby się stopniowo i być może rój pozostałby cały.

Tylko ich królowa mogła cierpieć, ponieważ dwie królowe nie mogą żyć w jednej kolonii pszczół. A pszczoły musiałyby wybierać królowe. Ponieważ każda kolonia pszczół żyje dla „przyszłego pokolenia”, w jej interesie leży wybór najzdrowszej i najbardziej płodnej królowej. Zdarzały się przypadki, gdy kolonia pszczół przyjmowała rój i zabijała jego królową, a rój, który przybył wraz z rojem, pozostawał we własnej rodzinie.

Nie radzę łączyć schwytanego roju z rodziną pszczół, która jest w stanie roju. Najpierw wyjmij kolonię pszczół ze stanu roju i dopiero potem połącz ją ze schwytanym rojem poprzez gazetę. Silna łapówka pomaga wyprowadzić kolonię pszczół ze stanu roju. Ale jeśli nie ma silnej łapówki i nie zamierzasz jej sztucznie tworzyć, wytnij z kolonii pszczół wszystkie mateczniki, które pszczoły złożyły. Jeśli przegapisz przynajmniej jedną roślinę mateczną, rój z tej rodziny na pewno odleci.

Kiedy rój opuszcza swoją rodzinę, przeszczepia się na najbliższe drzewo lub krzew. Wysokość przeszczepu zależy od wieku macicy: jeśli macica jest stara, rój jest nisko, a jeśli macica jest młoda, może przeszczepić się na najwyższym drzewie, które znajduje się w Twojej okolicy lub w jej pobliżu. Będzie siedział tam przez około trzy godziny, aż pszczoły zwiadowcze wysłane przez rój znajdą schronienie. Ale jeśli rój opuści rodzinę, a pogoda nagle się pogorszy, pszczoły niekoniecznie wracają do swojego „domu”, do ula. W mojej praktyce zdarzały się przypadki, gdy rój żył na drzewie, czekając na dobrą pogodę przez około siedem dni!

Kiedyś, obserwując pszczoły, zobaczyłem z przerażeniem rój wylatujący z ula. Ze względu na deszczową pogodę przez cały tydzień nie mogłem zobaczyć tej kolonii pszczół i podjąć środki zapobiegające rojeniu pszczół. Najpierw rój poleciał na wierzchołek sosny, ale potem nieco opadł i usiadł na pniu wierzchołka świerka, którego wysokość wynosiła około 9 metrów. Nie można było dostać się do roju, ponieważ nie miałem drabiny tej wielkości. Ponadto gałęzie na szczycie były cienkie.

Nagle zaczęło padać. I zamiast odlecieć w ciągu kilku godzin, rój został przy drzewie na noc - jakby dawał mi szansę, abym go zdjął. Wisiał tak przez kilka dni i chodziłem wokół drzewa, ale nie mogłem nic na to poradzić. Gdy pogoda się poprawiła, wyszło słońce, spokojnie opuścił moje miejsce i poleciał do nieznanego mi domu.

Ponieważ roje czasami siedzą wysoko, pszczelarz musi być w stanie wspinać się na drzewa. W końcu musi nie tylko wspiąć się na rój, ale także siedząc wysoko na drzewie, umieć umiejętnie zasadzić go w roju, przenosząc użądlenia pszczół! Dlatego zanim pozwolisz na rój pszczół i pojawienie się pszczół, zastanów się: czy potrafisz wykonywać takie akrobatyczne „sztuczki”? Jeśli zamierzasz pozwolić na rójkę, radzę uważać, aby na terenie lub wokół niego nie było wysokich drzew.

Ale jeśli nie chcesz, aby twoje pszczoły się roiły, rozważ następujące kwestie:

- póki nie ma łapówki lub jest, ale bardzo źle, podziel rodzinę pszczół na pół. W części pozostawionej bez królowej pszczoły będą układać mateczniki, aby wydobyć kolejną matkę. W tej samej połowie umieść ramki z wydrukowanym czerwiem z połowy ze starą królową. Następnie, gdy zacznie się główna łapówka, ponownie połącz obie rodziny w jedną. W ten sposób unikniesz roju całej kolonii pszczół, a przy odrobinie szczęścia wyprowadzisz na świat młodą królową. Pamiętaj tylko, że z połowy, którą zostawiłeś bez królowej, pszczoły zadbają o siebie i zaczną owocnie pracować dopiero wtedy, gdy wyklują młodą królową, która lata dookoła i zaczyna składać jaja;

- jeśli oddzielenie kolonii pszczół jest niepraktyczne, spróbuj obciążyć pszczoły pracą. Im więcej pracy ma kolonia pszczół, tym mniej pszczoły „myślą” o rozmnażaniu. Bardzo dobrze, gdy pojawia się mocna łapówka. Wówczas kolonia pszczół zmobilizuje wszystkich swoich krewnych do dostarczenia jak największej ilości nektaru dla siebie i dla „przyszłego pokolenia”. Instynkt zdobycia jak największej ilości pożywienia jest wyższy niż instynkt rozrodczy pszczół. Ale jeśli pogoda się pogorszy, a pszczoły nie mogą nawet wylecieć z ula, to po kilku dniach mogą wejść w stan roju. Aby kolonia pszczół przy złej pogodzie nie mogła nawet „myśleć” o roju, niektórzy pszczelarze w tym czasie zaczynają podawać jej syrop cukrowy. W ten sposób dają pszczołom pracę, a kolonia pszczół nie myśli o rojeniu.

Ale pszczoły mogą roi się nie tylko z braku pracy, ale także z braku „warunków do życia”: jeśli będą ciasne w ulu, część z nich odleci w poszukiwaniu nowych, przestronnych mieszkań. Czasami roi się od pszczół, gdy zdają sobie sprawę, że królowa nie ma gdzie odrobaczać - wszystkie ramki są wypełnione miodem lub chlebem pszczelim. W takich przypadkach, aby pszczoły nie czuły się stłoczone w ulu, zalecam wcześniejszą rozbudowę gniazda. Aby to zrobić, możesz umieścić dodatkowe ciała z suchym lądem i fundamentem (jeśli ul jest wielokorpusowy) lub dodatkowe zapasy (jeśli trzymasz pszczoły w łóżku).

Swoboda zbierania miodu

To prawda, że można to zrobić tylko w ciepłe dni. Wolna przestrzeń w ulu jest również bardzo ważna przy zbieraniu miodu. Pszczoły muszą wytwarzać miód z nektaru. Dlatego polecam: jeśli jest mocna łapówka, a pogoda jest ciepła, postaw jeden dodatkowy budynek lub magazyn z ziemią, gdzie pszczoły złożą nowo przyniesiony nektar, który będzie stopniowo dojrzewał.

Kilka lat temu, jesienią, tworząc gniazdo pszczół na zimę (o tym jak przygotować pszczoły do zimy przeczytasz w moim artykule w # 8, 2013), podałem pszczołom syrop cukrowy, aby mogły uzupełnić swoje niekompletne ramki i zapieczętuj je. Niektóre rodziny dobrze przyjmowały syrop, a kilka uli prawie nic. Kiedy obejrzałem te ule, zobaczyłem, że pszczoły nie mają gdzie polać syropu, a tym bardziej z niego zrobić miód. W ulu nie było na to wolnego miejsca - darmowe plastry miodu! Dlatego jeśli latem podczas zbierania miodu kolonia pszczół będzie dla Ciebie słabo pracować, sprawdź, czy ma wolne plastry, w które pszczoły mogą umieścić nowo przyniesiony nektar.

Niektórzy pszczelarze mają deficyt ramek podczas łapówki, z tego powodu podczas łapówki muszą brać nieopieczętowany miód pszczołom i wypompowywać niezabezpieczony miód, a ramki z powrotem wkładać do ula. Przy wyborze miodu radzę wyjmować z ula tylko w całości zadrukowane ramki, w skrajnych przypadkach powinno być co najmniej dwie trzecie zadrukowanych ramek. Miód niedrukowalny można wziąć tylko wtedy, gdy łapówka nie była dłuższa niż trzy tygodnie. Jeśli się pośpieszysz i wypompujesz niedojrzały (niedojrzały) miód, może on potem stać się kwaśny.

Ale dojrzały miód może również ulec pogorszeniu, jeśli jest przechowywany w wilgotnym pomieszczeniu, w którym może gromadzić dużo wilgoci. Dlatego zalecam przechowywanie pompowanego miodu tylko w suchym miejscu. Upewnij się, że nie dostanie się do niego woda.

Powodzenia w utrzymywaniu pszczół i dobra łapówka na nowy sezon dla wszystkich początkujących pszczelarzy!