Szczęśliwej Rocznicy, Oranienbaum! - 2

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Nowy okres w historii Oranienbaum wiąże się z imieniem wnuka Piotra I, Karola Petera Ulricha Holsteina-Gottorpa, przyszłego cesarza Piotra III. Był synem córki Piotra I Anny, żonaty z niemieckim księciem Karlem Fryderykiem Holsztynem-Gottorpem, bratankiem szwedzkiego króla Karola XII. W ten sposób Karol Peter mógł pretendować zarówno do korony szwedzkiej, jak i holsztyńskiej. Bezdzietna cesarzowa Elizaweta Pietrowna wezwała swojego siostrzeńca do Rosji i ogłosiła go następcą tronu rosyjskiego.

Chłopiec został przywieziony do Rosji w wieku 14 lat, aw wieku 17 lat był żonaty z Sophią Frederica Augusta z Anhalt-Zerbst, którą znamy pod imieniem Ekaterina Alekseevna, przyszła cesarzowa Rosji Katarzyna II. Teraz coraz więcej historyków podnosi głos w obronie Piotra Fiodorowicza, jak go nazywano w Rosji. Możliwe, że oskarżenia o ignorancję, ignorancję, chamstwo, niechęć do wszystkiego, co rosyjskie, a nawet demencja, które często brzmiały we wspomnieniach współczesnych, w rzeczywistości nie odpowiadają prawdzie i zostały napisane, aby zadowolić i usprawiedliwić Catherine, która go obaliła i zajął tron.

Chłopiec nawet w swojej ojczyźnie wychowywał się jako przyszły spadkobierca szwedzkiego tronu i otrzymał doskonałe wykształcenie. Znał kilka języków europejskich, łacinę, kochał sztukę i muzykę, sam grał na skrzypcach, 1000 tomów jego biblioteki usianych jest własnoręcznie wykonanymi notatkami. A dekrety, które udało mu się przyjąć podczas krótkich (186 dni) panowania, mówią same za siebie. Manifest w sprawie zniesienia tajnej kancelarii, Dekret o wolności handlu zagranicznego, Manifest o wolności szlachty, zaprzestanie prześladowań religijnych staroobrzędowców, dekret o karaniu właścicieli ziemskich za okrutne traktowanie chłopów (za zabójstwo chłopa - dożywocie!) Około 200 najważniejszych dokumentów w ciągu zaledwie 186 dni rządów. Jego polityka zagraniczna jest obecnie rozpatrywana inaczej, co rzekomo stało się przyczyną zamachu stanu. Cóż, czas osądzii wrócimy do Oranienbaum.

W 1743 roku, niemal natychmiast po przybyciu Piotra Fiodorowicza do Rosji, Elżbieta podarowała mu Wielki (dawny Mienszykow) Pałac. Wnętrza są od nowa wykańczane, przebudowywane są tarasy, schody do Ogrodu Dolnego, kończy się formowanie dziedzińca od strony południowej. Za te prace odpowiada Francesco Bartolomeo (Varfolomey Varfolomeevich) Rastrelli, najlepszy architekt tamtych czasów. I, jak przypuszcza się, to on przeprojektował Dolny Ogród pałacu. Jego kompozycja jest teraz jeszcze ściślej związana z architekturą pałacu i stanowi wspaniały przykład barokowego, regularnego stylu planowania. Kontynuacją pałacowej klatki schodowej jest centralna aleja, po obu jej stronach znajdują się „koronkowe” parterowe klomby. Skomplikowane boskiety, otoczone kratami z przyciętych krzewów i drzew,znajdują się naprzeciw bocznych pawilonów pałacu i zawierają w swojej kompozycji wymodelowane ścieżki i platformy. Latem w ogrodzie wystawiano drzewa pomarańczowe i cytrynowe, kwitnące oleandry, bukszpan i laury. Później, zamiast zniszczonej drewnianej, pojawiły się w parku przywiezione z Włoch marmurowe rzeźby, w tym dzieła słynnego padewskiego mistrza A. Bonazzy. Dziedziniec po południowej stronie pałacu jest urządzony w tym samym wspaniałym stylu barokowym. Dziedziniec po południowej stronie pałacu jest urządzony w tym samym wspaniałym stylu barokowym. Dziedziniec po południowej stronie pałacu jest urządzony w tym samym wspaniałym stylu barokowym.

A w 1756 roku inny wybitny architekt VIII wieku, Antonio Rinaldi, został mianowany głównym architektem Oranienbaum. Jest takie wyrażenie - „geniusz miejsca”. To Rinaldi stał się „geniuszem miejsca” dla Oranienbaum, to on stworzył wspaniały zespół przyrodniczo-architektoniczny, który rozsławił Oranienbaum wraz z innymi arcydziełami naszyjników pałacowo-parkowych w Petersburgu.

Wszystko zaczęło się od gry. W 1756 r. Petershtadt, mała "zabawna" forteca "złożona z pięciu bastionów uzbrojonych w 12 żeliwnych armat", została położona dla Piotra Fedorowicza na wysokim brzegu rzeki Karosty u jej ujścia do Dolnego Stawu, zgodnie z projektem „rzemieślnik kamienia” Martin Hoffmann. Nie zapominaj, że sprawy wojskowe i fortyfikacje były obowiązkową częścią edukacji następcy tronu. A może przyszły cesarz przeczuwał już swój tragiczny los … Twierdza mimo niewielkich rozmiarów odpowiadała wszystkim zasadom sztuki fortyfikacyjnej. W planie była to gwiazda 12-promienista, otoczona ziemnymi wałami i wypełnioną wodą fosą (ich pozostałości wciąż można zobaczyć w parku), a nad fosami przerzucono mosty zwodzone. Piotr Fiodorowicz nosił stopień komendanta tej twierdzy, a jej garnizon składał się z Holsteinów,specjalnie zwolniony z ojczyzny. Twierdza toczyła „zabawne bitwy” z „warunkowym wrogiem” - bardzo małą fortecą Jekaterynburg, położoną niedaleko na południe od Wielkiego Pałacu. Na Dolnym Stawie, zwanym „Morzem Małej Rozkoszy”, bitwy morskie „wesołej floty” - miniaturowego 12-działowego statku „Oranienbaum”, fregaty „St. Andrzeja "i kambuza" St. Catherine”i„ Elizabeth”. Charakterystyczne jest, że podczas bitew na „morzu” „św. Catherine "… Wydaje się, że to dużo mówi …bitwy morskie „wesołej floty” - miniaturowy 12-działowy statek „Oranienbaum”, fregata „St. Andrzeja "i kambuza" St. Catherine”i„ Elizabeth”. Charakterystyczne jest, że podczas bitew na „morzu” „św. Catherine "… Wydaje się, że to dużo mówi …bitwy morskie „wesołej floty” - miniaturowy 12-działowy statek „Oranienbaum”, fregata „St. Andrzeja "i kambuza" St. Catherine”i„ Elizabeth”. Charakterystyczne jest, że podczas bitew na „morzu” „św. Catherine "… Wydaje się, że to dużo mówi …

Antonio Rinaldi zbudował w twierdzy mały dwupiętrowy pałac dla Piotra Fedorowicza. Pałac i Brama Honorowa to niestety wszystko, co przetrwało do dziś z licznych budowli twierdzy. To także pierwsze budynki Rinaldiego, które przetrwały do dziś. Już teraz okazują zamiłowanie do stylu, który będzie gloryfikował rokokowego architekta, lekkiego i wdzięcznego, tak odmiennego od uroczystego i wspaniałego baroku. Miniaturowy pałac (łącznie sześć sal reprezentacyjnych), z elegancką prostotą architektury zewnętrznej, zachwyca różnorodnością i wyrafinowaniem wystroju wnętrz. Jedną z cech charakterystycznych nowego stylu było wykorzystanie we wnętrzu modnych detali w duchu „chińskim” - laki, obrazy, autentyczna chińska i japońska porcelana. I mały parkzaprojektowany przez Rinaldiego przy udziale ogrodnika Lambertiego w dolinie rzeki Karosty obok pałacu, wyróżniał się także łatwością i gracją planowania. Elementy stylu regularnego - przystrzyżone kraty krzewów, regularne rzędy drzew otaczające alejki, zestawiono w nim symetryczne platformy z naturalnymi zakolami brzegu rzeki, kaskady, lekkie mostki i wdzięczne pawilony - Menażeria (Menażeria) z fontanną Ermitaż, altana Słowika, chiński dom Z twierdzy, z wysokiego klifu na brzeg rzeki, można było zejść drewnianymi schodami z wymyślną balustradą. Ogród wyglądał bardziej jak włoskie ogrody tarasowe, tradycyjnie założone na zboczach, a nie francuskie, ale pozbawione ścisłej symetrii i ozdobnego przepychu typowych dla barokowych ogrodów. Kontynuacją tego tematu była kolejna praca architekta - Zespół Własnej Dachy, stworzony przez Rinaldiego dla Katarzyny II.

25 grudnia 1761 roku (w starym stylu), po śmierci cesarzowej Elżbiety, cesarzem został ogłoszony Piotr III. Zaledwie sześć miesięcy później, 28 czerwca 1762 roku, w wyniku spisku, w którym uczestniczyła jego żona, przyszła Katarzyna II, został zdetronizowany. To właśnie w Oranienbaum został aresztowany, a tydzień później, 17 lipca, nastąpiła tajemnicza śmierć w pałacu Ropsza (znajduje się on we wsi Ropsza, powiat łomonosowski - przyp. jego aresztowanie.

Ale zmiana władzy państwowej służyła tylko dalszemu rozkwitowi Oranienbaum. Jeszcze przed zamachem przyszła cesarzowa Ekaterina Aleksiejewna kupowała działkę w pobliżu Wielkiego Pałacu, marząc o zbudowaniu na niej „małego domu”. Jako architekt został zaproszony również Antonio Rinaldi, który opracował plan całego parku. I natychmiast po wstąpieniu Katarzyny II na tron rozpoczęto prace budowlane.

Na planie parku Own Dacha można zobaczyć te same techniki, które zastosował Rinaldi podczas tworzenia ogrodu w Petershtadt - dowolne połączenie elementów regularnych i krajobrazowych, brak głównej osi symetrii, obfitość ozdobnych pawilonów, altany, mosty i inne budynki ogrodowe. Jednak duża powierzchnia parku (ok. 160 ha) pozwoliła architektowi w pełni rozwinąć wyobraźnię. Plan parku uderza różnorodnością: we wschodniej części znajdują się poprawne geometrycznie wzory alejek prowadzących do pawilonów „kamienic kawalerskich”, a od zachodu - układ krajobrazowy z kapryśnymi krętymi ścieżkami, rodzaj „ wodny labirynt”- staw z figurami, z szesnastoma wysepkami połączonymi mostami i zdobionymi rzeźbionymi drewnianymi altanami. Dwie części parku oddziela Aleja Potrójnych Lipów. A także „chińskie biura” z miniaturowymi ogrodami,labirynt ogrodowy, karuzela, klomby parterowe, kawiarenka … Swoboda i lekkość planowania, odejście od ogólnie przyjętych praw i przepisów, wdzięk, zabawny charakter budowli i budowli - wszystkie znaki tego samego stylu rokokowego, którego przykłady niewielu zna się na architekturze ogrodowej.

W południowej części parku wybudowano dla cesarzowej niewielki parterowy pałac, przypominający raczej pawilon ogrodowy. Z uwagi na to, że część pomieszczeń urządzono w tym samym modnym stylu „chińskim”, cały pałac nazywano też „chińskim”. Pałac w Oranienbaum jest wyjątkowy - jest to jedyny zabytek architektury epoki rokoka w naszym kraju i jeden z nielicznych na świecie. Niekwestionowanym arcydziełem świata jest słynna Gabinet Szklanych Koralików, którego ściany zdobią panele haftowane wielobarwnym szenilem na tle srebrnych szklanych koralików. Niepowtarzalne i wzorzyste parkiety stworzone według rysunków Rinaldiego z ponad 140 gatunków drewna. „Chiński pałac jest jedyną w swoim rodzaju perłą, dziełem sztuki tak integralnym, tak harmonijnym, tak niesamowicie wykonanym - tak wdzięcznym, eleganckim bibelotem, że patrząc na niego,nie sposób nie podziwiać …”- tak pisał o nim słynny historyk sztuki A. Benois.

Ale najbardziej niezwykłą konstrukcją była kolejka górska, zaprojektowana z myślą o ulubionej rozrywce w Rosji - jeździe na nartach z gór. W latach 50-tych podobną konstrukcję zbudował Rinaldi w Carskim Siole. Ale wzgórze Oranienbaum było znacznie wspanialsze niż wzgórze Carskie Sioło. Przylegał do niezwykle pięknego kamiennego pawilonu, z jego galerii można było wspiąć się na platformę, która znajdowała się na wysokości około 20 m, a już z peronu stok o długości ponad 500 m składający się z trzech niewielkich wzniesień zaczął się. Jechaliśmy nie zimą, ale latem na specjalnych wózkach inwalidzkich poruszających się po specjalnych torach. Wzgórze otaczała kolumnada z dolnym i górnym chodnikiem, ozdobiona wazami i rzeźbami. Etnograf i podróżnik I. G. Georgi tak to opisał: „Góra jest sklepieniem o wysokości około 10 sazh. wysokości, posiadające galerię i chatę na szczycie,w którym znajduje się sześć rzeźbionych i złoconych jednobarwnych ozdobionych, jak triumfalne rydwany, gondole i osiodłane zwierzęta - stok i ogólnie wszystko jest takie samo jak w Carskim Siole. Z każdej strony stoku znajduje się zadaszona kolumnada, po której można chodzić w górę iw dół, a zwłaszcza powyżej - nie tylko swobodne powietrze, ale również bardzo przyjemny widok.” Nie wszystkie pomysły architekta zostały zrealizowane. Na przykład w zachodniej części parku zaplanowano spiralny staw z figurami i okrągłą świątynię na spiralnym półwyspie. A od strony zatoki do pawilonu Roller Coaster miało prowadzić uroczyste wejście z półkolistymi schodami, balustradą na górnej platformie i figurową fontanną na dole.jak to było w Carskim Siole. Z każdej strony stoku znajduje się zadaszona kolumnada, po której można chodzić w górę iw dół, a zwłaszcza powyżej - nie tylko swobodne powietrze, ale również bardzo przyjemny widok.” Nie wszystkie pomysły architekta zostały zrealizowane. Na przykład w zachodniej części parku zaplanowano spiralny staw z figurami i okrągłą świątynię na spiralnym półwyspie. A od strony zatoki do pawilonu Roller Coaster miało prowadzić uroczyste wejście z półkolistymi schodami, balustradą na górnej platformie i figurową fontanną na dole.jak to było w Carskim Siole. Z każdej strony stoku znajduje się zadaszona kolumnada, po której można chodzić w górę iw dół, a zwłaszcza powyżej - nie tylko swobodne powietrze, ale również bardzo przyjemny widok.” Nie wszystkie pomysły architekta zostały zrealizowane. Na przykład w zachodniej części parku zaplanowano spiralny staw z figurami i okrągłą świątynię na spiralnym półwyspie. A od strony zatoki do pawilonu Roller Coaster miało prowadzić uroczyste wejście z półkolistymi schodami, balustradą na górnej platformie i figurową fontanną na dole.w zachodniej części parku zaplanowano spiralny staw z figurami z Okrągłą Świątynią na spiralnym półwyspie. A od strony zatoki do pawilonu Roller Coaster miało prowadzić uroczyste wejście z półkolistymi schodami, balustradą na górnej platformie i figurową fontanną na dole.w zachodniej części parku zaplanowano spiralny staw z figurami z Okrągłą Świątynią na spiralnym półwyspie. A od strony zatoki do pawilonu Roller Coaster miało prowadzić uroczyste wejście z półkolistymi schodami, balustradą na górnej platformie i figurową fontanną na dole.

Cały zespół Daczy Własnej z pałacem, parkiem i pawilonami jest również wyjątkowy, nie ma odpowiedników. Jest to jedyny ze wszystkich zespołów pałacowo-parkowych w Petersburgu, w którym wszystko - architektura obiektów parkowych i ich wystrój wnętrz, a także sam układ parku zostały wykonane według pomysłu jednego. autor. Dlatego mimo kolejnych zmian i strat wciąż zadziwia nas niesamowitym urokiem i harmonią.

Następuje zakończenie

Natalia Golubeva, fitodesigner, pracownik Ogrodu Botanicznego Uniwersytetu Państwowego w Petersburgu