Tworzenie Pasa Samochodowego Na Twojej Stronie - 2

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Tory dla pojazdów mają często szerokość 3 m. W przypadku oblodzenia stanowią doskonałe lodowisko, a gdy lód się topi - basen. Żarty na bok, ale dzień po dniu nieprzyjemne jest poleganie na kaprysach pogody, a niekończące się czyszczenie ścieżek jest męczące. Możesz ułatwić sobie życie, pamiętając o rutynie dbania o osobistą „autostradę” na etapie kładzenia jej fundamentów.

Wymagane minimum

Główna zasada dla torów o dowolnej skali mówi, że koryto powinno mieć nachylenie od środka do granic z prędkością 5-10 stopni na metr. Ta prosta technika pozwoli usunąć stopioną wodę i deszczówkę grawitacyjnie ze środka płótna i wyeliminuje tworzenie się kałuż. Drugi etap jest trudniejszy. Aby uniknąć zalania rabat kwiatowych i trawników, strumienie deszczowe i roztopione z powierzchni drogi należy kierować do kanalizacji deszczowej lub burzowej. Idealnie woda powinna tam spływać grawitacyjnie, tj. sieć powinna znowu mieć niewielkie nachylenie. Na skrzyżowaniu, a czasem wzdłuż granic ścieżek, wzdłuż krawędzi ślepej przestrzeni, przy wejściu do garażu, przy wejściu do domu, zamontowane są kolektory deszczowe, z których woda odprowadzana jest kanałami na zewnątrz teren. Sieć kanałów można podłączyć do sieci kanalizacyjnej. W tym celu stosuje się standardowe złącza.

Jednak eksperci radzą zbudować oddzielny rów do zbierania wody drenażowej i powierzchniowej, jak najdalej od studni kanalizacyjnej, aby uniknąć zalania studzienki i pojawienia się „pachnącej” gnojowicy na powierzchni. Jeśli na relief mają spływać strumienie deszczu, stosuje się specjalne bloki drenażowe. Są zakopane w ziemi, gdzie gromadzą wodę, a następnie małymi porcjami wprowadzają ją do ziemi.

W sieci handlu detalicznego i hurtowego można dziś znaleźć wiele różnych komponentów do sieci dystrybucji. Są to profile stalowe, ocynkowane i plastikowe (wzmocniony polipropylen lub polietylen o dużej gęstości) oraz kanały wykonane z betonu zbrojonego włóknem szklanym. Kanały betonowe są cenione za zwiększoną wytrzymałość, mrozoodporność i odporność na korozję. Jednak niewielka waga kanałów z tworzywa sztucznego ułatwia ich transport i instalację. Odcinki kanałów są wyposażone w kraty żeliwne lub ocynkowane lub nierdzewne, stalowe i plastikowe o różnych kształtach, ale kratki z otworami siatkowymi umożliwiają lepsze przepuszczanie wody.

Jeśli nie potrzebujesz wałka

Kolejnym nieszczęściem naszego regionu są gwałtowne zmiany nie tylko sezonowej, ale także dobowej temperatury powietrza na tle dużej ilości opadów. Jeśli po deszczu lub śniegu i deszczu spadnie mróz, ścieżki i parkingi zostaną pokryte lodową skorupą.

Istnieją trzy sposoby radzenia sobie z mrozem. Pierwszy - ręczny mechaniczny - jest oczywisty, drugi - automatyczny, z pomocą ogrzewania płótna - rozważymy osobno, a trzeci - mechaniczny, ale, że tak powiem, stopą, należy wspomnieć osobno. Ma zastosowanie w przypadku, gdy płótno nie jest ciągłe, ale złożone. Co więcej, wielkość fragmentów, czy to płyt, płytek czy kostki brukowej, nie ma znaczenia. W każdym miejscu, najczęściej w najpopularniejszych, pod poszczególne elementy powłoki układany jest elastyczny profil z mrozoodpornej elastycznej gumy. Zagraniczni producenci nazywają to ShurStep i gwarantują zachowanie elastyczności gumy w temperaturach od -60 ° C do + 60 ° C. Sposób działania urządzenia jest prosty: po dociśnięciu ruchomego elementu profil wygina się i wracając do poprzedniego położenia, łamie lód na drobne kawałki.

Produkt zagraniczny ma ograniczenia - płytki nie powinny być grubsze niż 10 mm. Dlatego ich klasycznie czarny ShurStep jest używany głównie do zapobiegania oblodzeniu stopni schodów i małych tarasów. Krajowi rzemieślnicy zgadli, że używają porowatych brykietów gumowych uszczelnionych ze wszystkich stron, ale jak dotąd ten produkt jest rzadki. Oczywista prostota metody daje miejsce na wyobraźnię domowych rzemieślników. Możesz użyć gumy piankowej, kawałków miękkiego mrozoodpornego plastiku i przycinania opon, które służyły ich życiu. Ważne jest tylko, aby nie dać się ponieść grubości poduszki, aby nie potknąć się podczas chodzenia.

Oczyszczanie przyszłości

Ścieżki samochodowe są skutecznie odciążane od szlamu i lodu przez wewnętrzne systemy ogrzewania elektrycznego. Ze względu na wysoki koszt systemy te nie są jeszcze rozpowszechnione w naszym kraju, ale zasługują na rozważenie jako najwygodniejsze systemy. Można je układać zgodnie z zasadą „ciepłych podłóg” elektrycznych: w zaprawie cementowej podłoża zatopiony jest kabel grzejny, zabezpieczony przed przemarzaniem specjalną osłoną z materiałów odpornych na ciepło i wodę. Kabel grzejny musi charakteryzować się dużą wytrzymałością mechaniczną, elastycznością, plastycznością, odpornością na wilgoć, bezpieczeństwem przeciwpożarowym oraz charakteryzować się szerokim zakresem temperatur pracy (-40 … + 90 ° C).

Instalacja przeciwoblodzeniowa podłączana jest do sieci energetycznej 220 lub 380 V. Bezpieczeństwo jej działania zapewnia wyłącznik różnicowoprądowy (RCD) lub różnicowy automat. Ten punkt jest bardzo ważny, ponieważ w momencie włączania przewodu samoregulującego pojawiają się prądy rozruchowe, których moc jest trzykrotnie lub więcej razy większa niż moc prądów znamionowych.

Aby uniknąć przeciążeń, statecznik został uzupełniony o przekaźnik czasowy, dzięki któremu przewód grzejny włączany jest etapami. Instalacja jakichkolwiek systemów przeciwoblodzeniowych jest trudna, dlatego powinna być wykonywana wyłącznie przez wyspecjalizowane organizacje, które są w stanie udzielić wieloletniej gwarancji na urządzenia elektryczne i instalację oraz przeprowadzić konserwację pogwarancyjną - przeglądy kontrolne i konserwację prewencyjną system należy przeprowadzać co najmniej raz na kwartał, a testy okresowe - dwa razy w roku (wiosną i jesienią).

System elektrycznego ogrzewania torów nie jest tanią przyjemnością dla zagranicznego konsumenta, ale cieszy się niesłabnącą popularnością, gdyż ulepszone kable nie wymagają już dużej mocy, co pozwala na osiągnięcie znacznych oszczędności w kosztach eksploatacji. Ścieżki łączące budynek główny i aneksy połączone wspólną siecią ciepłowniczą mogą być również ogrzewane rurociągiem położonym pod nimi. Aby jednak zapobiec pęknięciom rurociągu z powodu zamarzania, zaleca się ułożenie nadmiarowego systemu kablowego. Aby ciepło docierało dokładnie do ścieżki, a nie do ziemi pod nią i wokół niej, rurę należy zamknąć z trzech stron izolacją termiczną, a dopiero potem zasypać piaskiem. Okazuje się, że „kanapka” podłoża pod takimi torami musi mieć dodatkową warstwę.

Wielu potencjalnych klientów gotowych „ciepłych ścieżek” będzie zainteresowanych świadomością, że będą musieli samodzielnie wybrać rodzaj materiału termoizolacyjnego, jego grubość oraz ilość warstw. Przemysł wytwarza wiele rodzajów materiałów termoizolacyjnych do rur. Oprócz płyt, brykietów i rolek o różnych formatach wiele materiałów ma postać rur o różnych średnicach. Zwykle panele układane są na dnie wykopu jako podstawa, która niezawodnie osłania ciepło, a rury są już ułożone na nich. Niezaprzeczalną zaletą takiego systemu jest brak kosztów eksploatacji, ponieważ zarówno wody techniczne, jak i ściekowe mogą pełnić rolę źródła ciepła. Wady tradycyjnie obejmują wysoki koszt systemu i złożoność uszczelki - materiały termoizolacyjne należy układać na zakładkę, aby uniknąć powstawania mostków termicznych.

Żywotność drogi, jak już wspomniano, wynosi dziesięciolecia. Aby tor był ogrzewany z wysoką jakością przez cały ten okres bez zbędnego zużycia zasobów ciepła i energii, konieczne jest zastosowanie izolatora ciepła o takiej samej żywotności. Niestety dealerzy dużych firm produkujących materiały termoizolacyjne (TIM) czasami nie posiadają wszystkich informacji o produkcie i wprowadzają kupujących w błąd.

Faktem jest, że nie wszystkie TIM-y są przeznaczone do długotrwałej eksploatacji, nadają się do użytku na zewnątrz i zakopania w ziemi, ponieważ mokre tracą właściwości izolacyjne, a pod wpływem mrozu ulegają zniszczeniu. Tak zachowują się materiały na bazie wełny mineralnej i styropianu, które nie są uszczelnione w specjalnych powłokach hydroizolacyjnych lub styropian z luźną warstwą zewnętrzną. Duże firmy z reguły wytwarzają szeroką gamę produktów do różnych celów, a nieprofesjonalistom może być bardzo trudno określić, co jest potrzebne na oko. Producenci nie ukrywają przeznaczenia swoich produktów, kupujący powinien jedynie dokładnie zapoznać się z zaleceniami w adnotacji produktu lub w broszurze reklamowej. Złożoność to ilość tekstów, które trzeba będzie przestudiować, zanim będzie można dojść do prawdy. Izolacja termiczna jest również mile widziana w przypadku kabla grzejnego, ale nie ma potrzeby budowania rowu. W celu celowego zabezpieczenia przed oblodzeniem wystarczy położyć jedną warstwę materiału termoizolacyjnego pod zaprawą cementową.