Minerały Zawarte W Warzywach I Owocach, Które Są Niezbędne Dla Zdrowia

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

← Przeczytaj poprzednią część artykułu

Jedz za swoje zdrowie. Część 2

Warzywa zawierają sole ponad 100 pierwiastków chemicznych, a sama kapusta zawiera 50 (prawie połowę układu okresowego Mendelejewa), które wzmacniają procesy fizjologiczne w organizmie człowieka.

W chlebie, mięsie i tłuszczach te minerały są nieistotne. Ponadto warzywa są cennym źródłem minerałów zasadowych (potasu, wapnia, magnezu). Ich niedobór prowadzi do naruszenia równowagi kwasowo-zasadowej krwi i innych płynów fizjologicznych, co skutkuje spadkiem wydolności i osłabieniem odporności organizmu.

Nasze kości są największymi konsumentami minerałów - wapnia i fosforu. Błędnie uważa się, że po utworzeniu szkieletu ustaje odżywianie kości. Nawet w całkowicie uformowanym ciele kości są stale dostarczane do kości. Odżywianie jest szczególnie ważne w przypadku złamań przy gojeniu kości. Wapń, fosfor, mangan są nie tylko częścią tkanki kostnej, ale także aktywują pracę serca.

Wapń przyczynia się do powstawania i wzmacniania kości i zębów, reguluje procesy normalnej aktywności układu nerwowego i sercowego organizmu, skurcze mięśni. Jest również wymagany do krzepnięcia krwi. Wapń wpływa na kurczliwość mięśni, reakcję kwasowo-zasadową organizmu, aktywuje różne enzymy, wpływa na układ hormonalny. Zwiększa mechanizmy obronne organizmu, działa przeciwzapalnie.

Obniżenie poziomu wapnia we krwi powoduje jego wydalanie z kości do krwiobiegu, powodując osteoporozę. U dzieci szkielet nie rozwija się prawidłowo, co powoduje krzywicę. Brak wapnia objawia się również zwiększoną pobudliwością, drażliwością, zwiększoną łamliwością paznokci, bezsennością, nadciśnieniem tętniczym, drętwieniem dłoni i stóp, tachykardią, bolesnością dziąseł, u dzieci - spowolnieniem wzrostu.

Osoba dorosła potrzebuje 0,8-1 g wapnia dziennie! Warzywa zawierają go trochę - od 20 do 80 mg na 100 g produktu. Najbogatsze w wapń są rzepa, sałata, buraki.

Fosfor bierze udział w reakcjach metabolicznych. Ten pierwiastek chemiczny przyczynia się do szybkiego uwalniania energii w tkankach, skurczu mięśni, a także reguluje pracę układu nerwowego. Poprawia pracę mózgu. W połączeniu z wapniem jest potrzebny organizmowi do budowy i wzmocnienia kości oraz zębów. Fosfor jest bogaty w liście pietruszki, kukurydzę i zielony groszek.

Mangan bierze udział w metabolizmie białek i energii, aktywuje niektóre enzymy, wpływa na wchłanianie wapnia i fosforu, pomaga pozyskiwać energię z pożywienia, wspomaga prawidłowy metabolizm cukrów w organizmie. Dużo manganu znajduje się w sałatce i szpinaku.

W hemoglobinie krwi jest dużo żelaza. Bierze udział w przenoszeniu tlenu przez czerwone krwinki w organizmie, a także jest częścią niektórych enzymów. Żelazo zawarte w owocach i warzywach oczyszcza krew. Jest to szczególnie konieczne dla kobiet w ciąży i osób starszych. Dużo żelaza znajduje się w melonie, szpinaku, dyni, szczawiu i jabłkach.

Potas i sód biorą udział w utrzymaniu prawidłowej równowagi kwasowo-zasadowej organizmu. Potas jest również niezbędny do prawidłowego funkcjonowania serca i rozwoju organizmu. Stymuluje przekazywanie impulsów nerwowych do mięśni. Diety o dużej zawartości potasu sprzyjają zwiększonemu oddawaniu moczu, co jest skuteczne w przypadku niewydolności nerek. Pierwiastek ten jest również przydatny przy przewlekłych chorobach układu oddechowego (zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, astma oskrzelowa).

Spadek zawartości potasu we krwi prowadzi do osłabienia mięśni, apatii, senności, utraty apetytu, nudności, wymiotów, zmniejszonego oddawania moczu, zaparć, arytmii, bradykardii.

Wzrost potasu w organizmie prowadzi do wydalania z niego sodu i płynów. Potas jest szybko wchłaniany z jelit, a jego nadmiar jest szybko usuwany z moczem. Potrzeba dla osoby dorosłej na 2-5 g potasu dziennie

Najbogatsze w potas są ziemniaki, brukselka, rzepa, rabarbar, stachy, szpinak, szczaw, kukurydza i liście pietruszki. Większość warzyw zawiera 200-300 mg potasu na 100 g.

Dorosły potrzebuje tylko 3-6 g sodu. Oznacza to, że dokładnie tyle soli kuchennej powinno się spożywać dziennie, a nie 20-30 g, jak wielu. W ludzkim organizmie daje odczyn zasadowy, ale opóźnia wymianę wody, zagęszcza krew, zaburza procesy metaboliczne. Wysoki poziom spożycia soli kuchennej może wywołać migreny, atak astmy, pojawienie się hemoroidów (z powodu nadmiaru sodu płyn zatrzymywany jest w układzie krążenia, co może powodować obrzęk żył odbytu). Ograniczenie spożycia soli powinno również dotyczyć osteoporozy. Nadmierne stosowanie soli powoduje choroby nerek, pęcherza, serca, naczyń krwionośnych, obrzęki i nadciśnienie. Należy pamiętać, że chlor wchodzący w skład soli jest najsilniejszą trucizną, która razem z sodem powoduje te same problemy zdrowotne. Nie należy jednak całkowicie wykluczać z diety soli, zwłaszcza dużych szarych,ponieważ odgrywa ważną rolę w zastępowaniu starych komórek w organizmie młodymi.

Wszystkie warzywa mają niską zawartość sodu, co jest szczególnie cenne w profilaktyce i leczeniu miażdżycy i nadciśnienia, a także chorób nerek, zwłaszcza złogów soli.

Magnez obniża poziom cholesterolu we krwi. Pomaga zwiększyć odporność, działa rozszerzająco na naczynia krwionośne i przeciwskurczowe, zwiększa wydzielanie żółci, pobudza perystaltykę jelit, uczestniczy w przemianach metabolicznych, wspomaga przemianę cukrów w energię, reguluje pracę mięśni i prawidłową pobudliwość układu nerwowego. Magnez zapobiega tworzeniu się kamieni nerkowych, bierze udział w tworzeniu kości i szkliwa zębów.

Przy braku magnezu w organizmie może wzrosnąć zawartość wapnia w ścianach tętnic, sercu, nerkach, co wpływa na zdrowie. Niedobór magnezu najpierw prowadzi do zmęczenia, częstych bólów głowy, utraty uwagi, zwiększonej wrażliwości na zmiany atmosferyczne, prowadząc do bólu kości. Następnie tachykardia, przerwy w pracy serca z silnym bólem, bezsenność, poranne zmęczenie, nawet po długim śnie, płaczliwość, bóle brzucha, uczucie ciężkości w ciele, nagłe zawroty głowy, utrata równowagi, pojawienie się migoczących kropek przed oczami, drganie powiek, kurcze mięśni, mrowienie i sztywność mięśni, wypadanie włosów i łamliwe paznokcie.

Przy nadmiarze magnezu w organizmie możliwy jest senność, senność, niedociśnienie, bradykardia.

Średnie dzienne spożycie magnezu wynosi 600-800 mg, w okresie ciąży, laktacji i wzrostu dawkę zwiększa się półtora raza.

Warzywa zawierają magnez od 10 do 40 mg na 100 g. Wszystkie rodzaje kapusty, zwłaszcza brokuły, szpinak, karczoch, rzepa, sałata i buraki, gromadzą ten pierwiastek bardziej niż inne.

Miedź jest niezbędna do prawidłowego procesu tworzenia się krwi. Promuje wchłanianie żelaza przez organizm do tworzenia hemoglobiny. Miedź jest niezbędna człowiekowi do normalnego funkcjonowania układu oddechowego. Bierze udział w syntezie białek i enzymów.

Przy braku miedzi w pożywieniu u człowieka rozwija się podwyższony poziom cholesterolu, niedokrwistość, pigmentacja skóry i włosów, wypadanie włosów, wysypka, zmęczenie, częste infekcje, depresja, osteoporoza i biegunka.

Dzienne zapotrzebowanie na miedź wynosi 1-3 mg. Powinieneś również wiedzieć, że aspiryna zaburza wchłanianie miedzi z pożywienia. Niestety niszczy witaminę C.

Najwyższa zawartość miedzi występuje w ziemniakach. W warzywach jest mało miedzi (około 0,1 mg na 100 g). Najbogatsze w nim są bakłażany, pomidory, dynia, ogórki, papryka, rzodkiewki, rutabagi, buraki, seler, sałata, a także dereń, jabłka leśne, maliny, jeżyny, truskawki, piwo, pęczak.

Jod jest biostymulantem i immunostymulatorem. Jest ważny dla hormonów tarczycy, które regulują metabolizm komórkowy, w którym jest skoncentrowany. Pierwiastek ten wchodzi w skład hormonów, które regulują metabolizm, aktywują rozkład cholesterolu, regulują pracę układu sercowo-naczyniowego, zapobiegają wzrostowi krzepliwości krwi i tworzeniu się skrzepów krwi. Jest ważna dla prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego, wzrostu i odporności organizmu na niekorzystne warunki zewnętrzne. Komórki produkujące hormon tyroksynowy potrzebują jodu. Przy braku jodu tarczyca odczuwa ciągły jego brak i nie może z tego powodu prawidłowo funkcjonować.

Niedobór jodu przyczynia się do rozwoju wola, różnych guzów i torbieli, wzrostu masy ciała, powoduje ogólne osłabienie, wzmożone zmęczenie, senność, bóle głowy, suchość w ustach i skórze, dreszcze, częste przeziębienia, niedociśnienie, bradykardię, zmniejszenie popędu płciowego u mężczyzn i naruszenie cyklu miesiączkowego u kobiet. Dzieci mają słaby rozwój mózgu. Mają opóźnienia w rozwoju umysłowym i fizycznym. Dzienne zapotrzebowanie na jod wynosi 100-150 mcg (do 300!).

Warzywa zawierają niewielką ilość jodu. Dużo jodu znajduje się w szpinaku, rukiew wodnej. Podczas gotowania i długotrwałego przechowywania produktów traci się do 60% jodu.

Selen wraz z witaminą E chroni nasz organizm na poziomie komórkowym. Działa jako przeciwutleniacz, podobnie jak witamina E, ale nie zastępuje jej ani nie oddziałuje z nią. Selen oddziałuje na czynnik rozmnażania i dojrzewania komórek rozrodczych, ale przede wszystkim hamuje wzrost i rozwój komórek nowotworowych w organizmie, a także hamuje deformację normalnych komórek. Selen zwiększa odporność organizmu na wirusy i grzyby oraz niszczy pleśń. Jest to konieczne dla ciała w tysięcznych grama. Rafinowana żywność go nie zawiera. Występuje w otrębach pszennych, kiełkach pszenicy, czosnku i chrzanie, a także w krwawniku i kielichach. Topinambur, pietruszka, seler, koperek są bogate w selen.

Cynk jest niezbędny do prawidłowego rozwoju kości i naprawy tkanek. Wspomaga przyswajanie i aktywację witamin z grupy B. Cynk występuje przede wszystkim w szpinaku i nasionach cukinii.

Do prawidłowego funkcjonowania gonad i syntezy hormonów potrzebne są pierwiastki śladowe, takie jak miedź, selen, cynk i żelazo.

Tak cenny pierwiastek jak złoto, działające uspokajająco na układ nerwowy, zawarty jest w jednej roślinie - kukurydzy oraz w postaci rozpuszczalnych, a więc przyswajanych przez nasz organizm związków.

Substancje mineralne mięsa, ryb i produktów zbożowych podczas trawienia dają związki kwaśne. Warzywa natomiast zawierają fizjologicznie zasadowe sole, które utrzymują proporcje kwasów i zasad niezbędnych do prawidłowego metabolizmu organizmu, a także zasadowego odczynu krwi. Aby zneutralizować kwaśne substancje nagromadzone w organizmie człowieka w związku ze spożywaniem mięsa, ryb, sera, pieczywa, różnych zbóż, konieczne jest wprowadzenie produktów reakcji alkalicznej z pożywieniem. Szczególnie dużo soli alkalicznych w szpinaku, a także ogórku, warzywach korzeniowych, kalarepie, fasoli, sałacie i ziemniakach, bakłażanach, a nawet pomidorach. Często osoby cierpiące na zgagę unikają jej, jedząc świeży ogórek lub marchew w ich naturalnej postaci.

Nawiasem mówiąc, zawartość składników mineralnych w warzywach można zwiększyć 3-10-krotnie, stosując odpowiednie nawozy do gleby podczas nawożenia głównego lub pogłównego (zarówno korzeniowego, jak i dolistnego), a także mocząc nasiona w ich solach elementy przed siewem.

Ciąg dalszy →

Przeczytaj serię

Jedz dla zdrowia:

1. Wartość odżywcza warzyw
2. Minerały zawarte w warzywach i owocach, które są niezbędne dla zdrowia
3. Jakie witaminy dostarczają nam warzywa
4. Jakie witaminy dostarczają nam warzywa. Kontynuacja
5. Zawartość witamin w pokarmach roślinnych
6. Zawartość witamin, enzymów, kwasów organicznych, fitoncydów w warzywach
7. Wartość warzyw w żywieniu, diety roślinne
8. Diety roślinne na różne choroby