Krzem W żywności

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Absorpcja krzemu z pokarmów bogatych w błonnik jest prawie dwa razy większa niż z pokarmów ubogich w błonnik. Analiza diety dzieci pod kątem zawartości krzemu wykazała, że stosuje się głównie żywność rafinowaną, ubogą w błonnik. Wchłanianie krzemu zależy od różnych składników mineralnych diety, co może obniżać rozpuszczalność tego pierwiastka. Należą do nich tlenek żelaza i aluminium.

Z drugiej strony brak krzemu może wystąpić przy ciągłym stresie psychologicznym, przy przeciążeniu nerwowym, nerwicy, która może również powodować przekrwienie jelit i zaparcia. Dlatego należy systematycznie monitorować wykorzystanie roślin wzbogaconych w krzem w pożywieniu, naprzemiennie przyjmując w czasie różne kolekcje, aby nie przyzwyczaić się do tych samych ziół.

Niedobór krzemu objawia się chorobami skóry, wypadaniem włosów, rozdwajaniem paznokci oraz słabym gojeniem się ran i złamań. Jego brak jest często spowodowany nowoczesną zachodnią dietą, w tym mąką, białym ryżem i obranymi warzywami.

Należy zrozumieć, że rafinacja żywności prowadzi najczęściej do utraty krzemu. Często trafia na odpady produkcyjne wraz ze skórką owocu. Tak więc podczas mielenia ziarna i wytwarzania semoliny, mąki najwyższej jakości, główny produkt jest dokładnie oczyszczany z łupiny ziarna, która zawiera krzem.

Semolina jest często przeznaczona do karmienia dzieci i potrzebuje ona krzemu i to pięć razy więcej niż dorośli. Jeśli w jedzeniu dziecka jest go za mało, zaczyna się anemia, która następnie prowadzi do krzywicy, chorób układu limfatycznego.

Biała mąka zawiera tylko 20% krzemu zawartego w ziarnach pszenicy. Odpowiada to 0,007-0,008% składnika w przypadku mąki białej, podczas gdy w mące gruboziarnistej 0,03%.

Wysokie stężenie wapnia w wodzie pitnej (twardej wodzie) może również prowadzić do niedoboru krzemu.

Inne przyczyny jego braku: zanieczyszczenie technogeniczne toksycznymi mikroelementami - ołowiem, kadmem, aluminium itp., Mała aktywność fizyczna, brak krzemu w wodzie pitnej, brak witamin. Pierwiastki takie jak bor, mangan, żelazo obniżają poziom krzemu w organizmie, zapobiegając jego wchłanianiu.

W organizmie krzem dobrze współgra z molibdenem, magnezem, fluorem - ich obecność zwiększa zapotrzebowanie organizmu na ten pierwiastek. Krzem ma przyjazne relacje z włóknem. Należy pamiętać, że do poprawy jego wchłaniania potrzebne są wapń, potas, magnez i mangan.

Krzem znajduje się we wszystkich produktach roślinnych, w tym w soku winogronowym, winie i piwie. Szczególnie obficie występuje w łusce takich zbóż, jak owies, proso i ryż. Pod tym względem ziarna pszenicy są od nich znacznie uboższe. Generalnie rośliny jednoliścienne (np. Zboża) zawierają stosunkowo duże ilości krzemu i są silikofilami, w przeciwieństwie do roślin dwuliściennych (np. Strączkowych), w których ilość tego pierwiastka jest znikoma.

Wśród roślin jednoliściennych występuje wiele roślin wodnych (hydrofitowych) i kochających wilgoć. Rośliny te rosną w środowisku bogatym w wysoko przyswajalny krzem i dlatego łatwo gromadzą go w swoich tkankach. Rekordzistami pod względem zawartości krzemu wśród roślin lądowych są najstarsze z nich - skrzypy zarodnikowe, mchy i banany. Czyli w suchej masie skrzypu polnego zawiera 9% krzemionki, aw popiele - do 96%. Do 10% krzemu znajduje się w łuskach ryżu, a 8% w topinamburze. Dla porównania: według niektórych źródeł sucha masa trawy zawiera 0,3-1,2% krzemu (0,04-0,13 w koniczynie i 0,1-0,2 w lucernie). Nawiasem mówiąc, ryż, który jest podstawowym pożywieniem wielu ludów Azji, jest szczególnie interesujący jako roślina krzemionkowa.

Najwięcej krzemu znajduje się w roślinach (i ich pożywieniu) rosnących na obszarach stepowych, półpustynnych, pustynnych i górskich, czyli w najmniej sprzyjających warunkach bytowania. Pomimo tego, że jego zawartość w wodach gruntowych jest bardzo niska (20-50 mg / l), jest absorbowana przez rośliny w znacznych ilościach. Tak więc przez rok od 1 hektara ziarna ekstrahują 105-120 kg dwutlenku krzemu, buk - 63 kg, świerk - 54, koniczyna - 20, warzywa - 10, ziemniaki - 8 kg. Dwutlenek krzemu stanowi ponad połowę składników mineralnych, które zboża pobierają z gleby.

Naukowcy odkryli, że krzem jest integralną częścią wszystkich roślin, a jego zawartość w ich żywej masie wynosi średnio 0,02-0,15%, a w sianie 0,1-3%. Występuje również w produktach roślinnych bogatych w celulozę, otrębach, płatkach owsianych i pełnoziarnistym pieczywie. Dużo krzemu zawiera: owies, proso, pszenicę (pełnoziarniste), otręby pszenne, kiełki pszenicy, ryż łuskany, ryż, jęczmień, otręby, kiełki zbóż, morele, banany, brunatnice, rzepy, buraki, wiśnie, musztarda liściasta, rodzynki, figi suszone, kapusta biała i kalafior, truskawki ogrodowe i leśne, kalarepa, kukurydza, cebula, lucerna, majeranek, marchew, ogórki, mniszek lekarski, pasternak, sałata, buraki, seler, słonecznik, śliwki, pomidory dojrzałe, dynia, fasola, daktyle, chrzan, szpinak, jabłka.

Pod wpływem dwutlenku krzemu zwiększa się wchłanianie potasu, magnezu, a niekiedy wapnia przez rośliny (zwykle zmniejsza się wchłanianie tego ostatniego z nadmiarem krzemu w pożywce). Zwiększenie udziału krzemionki w żywieniu roślin może wyeliminować toksyczne działanie żelaza, manganu, miedzi, arsenu, glinu, strontu-90 i fenoli. Wręcz przeciwnie, przy braku krzemu gromadzenie się żelaza i manganu w roślinach gwałtownie wzrasta.

Tabela 1. Zawartość krzemu w warzywach, owocach i zbożach,%

Nazwa	Ilość krzemu (SiO 2)
	w suchej masie	w popiele
słonecznik bulwiasty	8.1	-
Rzodkiewka	6.5	-
Ziarno owsa	2.6	1.0
Ziarno jęczmienia	2.1	0,4
Mniszek lekarski	2.4	-
kalafior	1.5	-
Rzepa	1.3	-
Sałatka	1.3	-

Jak zachować zdrowie dzięki roślinom i krzemowi

Część 1: Rola krzemu w medycynie tradycyjnej i naukowej

Część 2: Krzem w żywności

Część 3: Wskazówki dotyczące stosowania krzemu roślinnego

A. Baranov, doktor nauk biologicznych, T. Baranov, dziennikarz