Uprawa Aloesu - Agawy

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Przeczytaj część 1. ← Rodzaje aloesu

Drzewo aloesowe, agawa, sabur

Opis rośliny

Drzewo aloesowe (Aloe arborescens) - w tłumaczeniu oznacza „cierpliwy pod palącymi promieniami słońca”, „gorzki”.

Wieloletnia soczysta roślina z rodziny lilii. Liście są soczyste, zielonkawoszare z cienką, łatwo zmywalną woskową powłoką; siedzący na łodydze, naprzemiennie, wydłużony wyrostek mieczykowaty, lekko rowkowany, lekko zakrzywiony. Na krawędziach liści znajdują się charakterystyczne chrzęstne trójkątne ciernie, często zawinięte w kierunku wierzchołka liścia.

Wysokość rośliny w uprawie wewnętrznej wynosi do 70-80 cm, długość liści 15-40 cm Rozgałęziony krzew ze zdrewniałą łodygą zwykle wymaga wsparcia, tym bardziej potrzebuje tego roślina jednopędowa. Korzenie są włókniste, długie, na łodygach tworzą się korzenie powietrzne.

Podręcznik ogrodnika

Szkółki roślin Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

Geneza i historia kultury

Ojczyzną aloesu jest Afryka Południowa i Wschodnia. W naszym kraju jest najbardziej znana jako domowa agawa lecznicza. (Agawy o potężnych mięsistych liściach z cierniami są często nazywane wiekowymi.) W warunkach wewnętrznych aloes kwitnie niezwykle rzadko - jest mało światła i ciepła. Zimą w szklarniach ogrodów botanicznych czasami można zobaczyć kwitnącą roślinę: czerwone lub pomarańczowe rurkowate kwiaty zbiera się w gęstej pachowej szczotki. W domu kwitnie corocznie.

Lecznicze właściwości aloesu znane były już ponad 3 tysiące lat temu. Informacje o nim znajdują się w pismach Corneliusa Celsusa (I wne), Pliniusza Starszego (23-79 ne). Z Ewangelii Jana wiadomo, że do pochówku Chrystusa użyto kompozycji mirry (mirry) i aloesu „około stu litrów”.

Aloes został znaleziony w ogrodach Arabii i Palestyny ponad dwa tysiące lat temu. Rzymianie hodowali go również w ogrodach. Sok był używany do robienia kadzideł. Zebrano go z ciętych liści i wysuszono, aby uzyskać zielonkawo-brązowe kawałki żywicy zwane sabur. Ze względu na gorycz liści zwierzęta nie jedzą soczystych liści aloesu.

Z liści niektórych gatunków aloesu wydobywano włókna do produkcji dywanów i lin żeglarskich. Liny były lekkie i mocne, służyły dłużej niż liny konopne pod wpływem wody morskiej.

Jednym z pierwszych rodzajów aloesu stosowanym w celach leczniczych był

aloes. W nowoczesnych kosmetykach ten rodzaj jest aktywnie stosowany w kremach, szamponach, balsamach, tonikach i innych produktach do pielęgnacji skóry i włosów.

tablica ogłoszeń

Sprzedaż kociąt Sprzedaż szczeniąt Sprzedaż koni

Uprawa aloesu i pielęgnacja roślin

W pokojach. Uprawa aloesu w Twoim pokoju jest łatwa. Głównym warunkiem jest jasne miejsce, umiarkowane podlewanie latem i rzadkie zimą. Temperatura powietrza w miesiącach zimowych nie powinna być wyższa niż + 12 … + 14 ° С. Cieplejsza lub zimniejsza zawartość zimą i obfite podlewanie prowadzą do gnicia rośliny.

Przy temperaturze gleby + 10 ° C i niższej korzenie gniją, zwłaszcza w wilgotnej glebie. Z tego powodu rozety aloesowe są często łatwo usuwane z ziemi, a pojawienie się ich liści z utraconym turgorem staje się oczywiście bolesne. W takim przypadku wszystkie uszkodzone tkanki, martwe korzenie odcina się ostrym nożem, a skrawki suszy się przez 2-3 dni w chłodnym miejscu. Następnie sadzonki (rozety) sadzi się na wilgotnym piaszczystym podłożu lub perlicie w celu ukorzenienia.

Ukorzenione rośliny sadzi się w małej misce na piaszczysto-kamienistym podłożu zmieszanym z ziemią ogrodową, do gleby dodaje się granulki długo działającego złożonego nawozu AVA, aby zmniejszyć częste nawożenie szybko działającymi nawozami i trzymane w półsuchym podłożu w dobrze oświetlonym miejscu. Ponieważ AVA nie zawiera azotu, od wiosny do jesieni rośliny są karmione raz na 2-3 tygodnie szybko działającym nawozem złożonym o słabym stężeniu (nie więcej niż 1 g na litr). Zimą rośliny te, jako południowcy, potrzebują dodatkowego oświetlenia.

Propaguj drzewo aloesowez reguły wegetatywnie: ukorzenianie pędów w piasku lub wodzie, a także cięcie łodygi. Łodygę kroi się na kawałki o długości 10-15 cm, plasterki suszy się na powietrzu przez 1-3 dni, posypuje proszkiem węgla aktywnego i sadzi w czystym wymytym piasku lub mieszance piaszczystej gleby na głębokość 1-2 cm, wiąże do kołka - sadzonki są ciężkie. Sadzonki nie są spryskiwane, piasek jest wilgotny, cieniowanie nie jest wymagane.

Kiedy pojawiają się korzenie, młode rośliny aloesu sadzi się w małych doniczkach. W miarę wzrostu należy je przeładowywać do większych pojemników. Dobry drenaż jest wymagany na dnie doniczki (warstwa 2-3 cm keramzytu lub połamanych kawałków cegły), ponieważ korzenie gniją od podmoknięcia, a roślina umiera.

Podlewanie aloesuniezwykle rzadki zimą, umiarkowany latem - gdy podłoże wysycha. Stagnacja wody w studzience jest niedopuszczalna zarówno latem, jak i zimą. Niepożądane jest, aby woda dostała się do kątów liści. Rozpylanie nie jest wymagane. Od czasu do czasu warto kąpać się aloesem pod prysznicem w pozycji leżącej - aby uniknąć podlewania zatok liściowych. W tym samym czasie doniczkę umieszcza się w plastikowej torbie, aby kurz i ewentualne szkodniki (roztocza, pochwy) nie wpadły w ziemię. Pochwy rzadko infekują aloes, ale jeśli tak się stanie, usuwa się je wacikiem zamoczonym w roztworze mydła i alkoholu.

Skład mieszanki glebowej: ziemia darniowa, arkusze, gruby piasek lub żwir (2: 1: 0,5) z dodatkiem drobnych kawałków łamanej cegły (keramzyt) i węgla drzewnego, granulatu złożonego długo działającego nawozu AVA.

Latem aloes można zabrać na zewnątrz i po słonecznej stronie, zapewniając ochronę przed wiatrem. Najpierw trzeba stopniowo przyzwyczajać rośliny do powietrza i słońca - jak sadzonki kwiatów czy warzyw.

Należy zauważyć, że technologia rolnicza wszystkich innych rodzajów aloesu jest podobna do technologii drzewa aloesowego.

Gromadzenie, skup i przechowywanie surowców

Przygotowanie surowców leczniczych z drzewa aloesowego polega na wycinaniu dorosłych liści (powyżej trzech lat) o każdej porze roku, ale bardziej opłaca się to robić jesienią, w październiku - listopadzie i umieszczać je w papierowej torbie na 25 dni w zimnym (+ 3 ° C) ciemnym miejscu (spiżarnia, lodówka).

Badania przeprowadzone przez akademika V. P. Filatova wykazały, że w celu zwiększenia aktywności biologicznej składników soku z aloesu podobna ekspozycja jest wymagana w warunkach graniczących z życiem liści. Pod koniec określonego okresu liście są dobrze myte, spłukiwane przegotowaną wodą, suszone, miażdżone i wyciskane przez sterylną serwetkę.

W celu długotrwałego przechowywania filtruje się, gotuje przez kilka minut, schładza, wlewa do ciemnej butelki i dodaje 95% alkoholu (80 ml soku - 20 ml alkoholu). Nalegaj w chłodnym miejscu przez dwa tygodnie.

Apteki sprzedają gotowy sok z aloesu. Przeciwwskazaniami do stosowania aloesu są nieżyt żołądka i choroba wrzodowa żołądka, dlatego przed zastosowaniem leków konieczna jest konsultacja lekarska.

Przeczytaj część 3. Terapeutyczne zastosowanie agawy aloesowej →

Elena Kuzmina,

fot. Autorka