Gatunek I Uprawa Kalatei

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Znakowi Wodnika (21 stycznia - 19 lutego) towarzyszą takie rośliny domowe znane wielu hodowcom kwiatów, jak przyjemny stromantus, dracena Gosfera, krzyż Rowleya, najpiękniejsza poinsecja (najpiękniejsza wilczomlecz), fittonia z żyłkami srebrzystymi, abutilon w paski (klon wewnętrzny), jatrofa dna, tricolor tricolor (drzewo), coleus i kalatea.

Coraz częściej rośliny doniczkowe o pięknych liściach lub obficie kwitnące są używane jako kwiaty prezentowe. Do pierwszych roślin należy Calathea GFMey - z rodziny Marantaceae. Tutaj stoi przede mną na szafce pod oknem w całej swojej „liściastej” urodzie - tak spektakularnej z jej niezwykle pomalowanymi, prawie wyprostowanymi liśćmi!

W jej ojczyźnie - w tropikalnych dżunglach Ameryki Południowej i Środkowej - występuje około 150 gatunków kalatei, gdzie rośnie pod baldachimem tropikalnego lasu, wzdłuż brzegów rzek. Dzięki pełzającym kłączom o wyprostowanych i pełzających pędach jej rośliny tworzą czasem prawdziwe zarośla.

Zdaniem ekspertów te rośliny o spektakularnym wzorze na liściach wymagają starannej pielęgnacji i nie mogą być polecane początkującym hodowcom, ale w rękach doświadczonych amatorów stają się wspaniałymi przykładami tropikalnej flory.

Kalatea jest uważana za kapryśną roślinę, gdy jest trzymana w pokojach. Jest odporna na cień, nie toleruje jasnego światła (szczególnie bezpośredniego światła słonecznego), ponieważ takie oświetlenie powoduje bladość liści, a roślina wygląda na wyjątkowo przygnębioną.

Kalatea jest bardziej odpowiednia do pomieszczeń od strony północnej lub północno-zachodniej, wystarczająco ciepła (optymalnie 20 ° C … 22 ° C), przeciwwskazane jest zimowanie na zimno; roślina jest chroniona przed przeciągami i nie pozwala na gwałtowną zmianę temperatury.

Ponadto latem kalatea kocha wilgoć, dlatego podlewa ją obficie (ciepłą, miękką wodą), a otaczające powietrze nie powinno być suche. Aby zwiększyć zawartość wilgoci, roślina jest regularnie opryskiwana. Doniczkę z rośliną lepiej postawić na szerokiej palecie z mokrymi kamykami lub z ciągle mokrym mchem, piaskiem lub torfem (najlepiej w szklarni pokojowej).

Zimą jest trzymany w dobrze oświetlonym miejscu (ale nie w bezpośrednim świetle słonecznym) w temperaturze co najmniej 18 ° C; podlewanie jest niezwykle rzadkie. Należy pamiętać, że przy bardzo niskiej wilgotności powietrza liście reagują na to wysychaniem i przyciemnianiem końcówek, po czym mogą one ogólnie spaść; wzrost całej rośliny spowalnia.

Przy niedoborze wilgoci w glebie górne liście zwijają się i poplamione, dolne żółkną, ale przy nadmiarze wilgoci system korzeniowy zaczyna gnić, a łodygi więdną. Szybkie więdnięcie łodyg obserwuje się również, gdy powietrze w pomieszczeniu jest zbyt zimne.

Podobnie jak wiele strzał, w kalatei zauważono jedną interesującą cechę. W nocy jego liście unoszą się i toczą, podczas rozpylania zbliżają się do duszy.

Kalatea kwitnie w kwietniu-czerwcu z nieatrakcyjnymi kwiatami, umieszczonymi w małych kwiatostanach w kształcie kolców. W okresie aktywnego wzrostu roślinę karmi się co dziesięć dni organicznym lub mineralnym nawozem azotowym.

Kalateę przesadza się wiosną co 2-3 lata. Ponieważ jego system korzeniowy jest mały, do tego celu stosuje się szerokie i niskie pojemniki. Dla roślin dorosłych mieszankę gleby przygotowuje się z gleby liściastej, próchnicznej, torfowej i darniowej (2: 2: 2: 1) z dodatkiem mączki kostnej, a drenaż z sadzonek lub kawałków połamanej cegły układa się na dnie garnek.

Kalateę rozmnaża się przez sadzonki (wiosną i latem), które są zakorzenione w dowolnym podłożu (w ciepłym pomieszczeniu z umiarkowanym podlewaniem) lub dzieląc podczas przeszczepu (doniczka z przegrodą jest przykryta folią do ostatecznego ukorzenienia).

W ostatnim czasie kalatea stała się ulubionym obiektem hodowców, którzy pozyskali wiele jej nowych, oryginalnych odmian. Kilka rodzajów kalatei jest popularnych w kulturze pokojowej. Najpiękniejsza, według wielu hodowców kwiatów, Kalathea Makoy (C. makoyana) ma jajowate (do 30 cm długości) liście umieszczone na prostych, długich ogonkach i pomalowane pięknym wzorem: ciemniejsze owalne lub wydłużone plamy są umieszczone na główne aksamitne zielone tło.

Ale zdobiona kalatea (C.ornate) jest moim zdaniem również zaskakująco piękna i nie ustępuje poprzedniej (jej ojczyzną jest dorzecze Amazonki w Brazylii). Liście ogonków liściowych (nieco mniejsze) są eliptyczne, ich górna strona jest żółtawozielona ze srebrzystymi i różowawymi liniami - paskami (z czasem blakną), odchylającymi się od nerwu centralnego (sama ma biały prążek po obu stronach), a dolna strona ma kolor ciemnofioletowo-czerwony.

Liście u nasady mają specjalną przegubę z pędem, co pozwala im łatwo obracać się w kierunku źródła światła. W sprzedaży częściej występuje odmiana różowo-prążkowana (C. ozdobna odm. Roseo-lineata Regel), charakteryzująca się wydłużonymi ciemnozielonymi błyszczącymi liśćmi z ukośnie skierowanymi różowymi lub białymi paskami, ułożonymi parami.

Bardzo piękna różowa kalatea (C. roseopicta) jest niestety dość rzadka. Jego liście są z różowymi żyłkami i paskami, które blakną z wiekiem. Podłużne liście kalatei Lubbersa (C.lubbersii) mają dość imponujący wygląd: na blaszce liściowej występują na przemian duże żółte i jasnozielone plamki (jej dolna strona jest zielona).

Malowana kalatea (C. picturata) i królowa Maui (C. maui Queen) są interesujące dzięki grze jasnozielonych i ciemnozielonych liści. Calathea niezwykła (C.insignis) charakteryzuje się bardzo długimi (do 50 cm) liśćmi skierowanymi pionowo do góry. Ich jasnozielona blaszka liściowa jest ozdobiona na górze niesamowitym wzorem naprzemiennych dużych i małych plam, a jej wewnętrzna strona jest fioletowa.

Kalatea w paski (C. zebry) jest czasami nazywana „podobną do zebry”. Wielu hodowców kwiatów woli mieć go w swojej kolekcji - z jego niesamowicie pięknymi, jasnozielonymi, aksamitnymi liśćmi, ozdobionymi szerokimi, brązowymi, ukośnie skierowanymi paskami.

Te niezwykle piękne dekoracyjne liściaste niskie rośliny zielne mogą być odpowiednie do pomieszczeń, aranżacji kompozycyjnych, kształtowania krajobrazu. Obserwując wszystkie wymienione powyżej warunki ich utrzymania, możesz wyhodować wystarczająco obszerne krzewy tego egzotycznego kwiatu.

W przypadku kalatei, zwłaszcza na różnorodnych formach, problematyczne okazuje się szybkie wykrycie przędziorka. Często jest to zauważane już wtedy, gdy rozmnaża się tak aktywnie, że utworzona przez niego cienka delikatna pajęczyna będzie dość wyraźnie widoczna, którą otacza dolną część liści. Z tego powodu eksperci zalecają okresowe sprawdzanie spodniej strony liści za pomocą lupy 3-10x.

Pająk to bardzo mały, stosunkowo mobilny owad (wielkości 0,2-0,4 mm), koloru zielonkawożółtego. Na liściach szkodnik ten z reguły pozostawia również ślady swojej aktywności (ekskrementy w postaci białawego proszku i wysuszone skórki po jego wylince). Pozytywny wynik uzyskuje się przez spryskanie dwa do trzech razy roztworem neoronu (stężenie 0,2%), które przeprowadza się w odstępach 5-7 dni.

Jeśli nadmierne zwilżenie ziemskiej śpiączki jest obserwowane przez długi czas, roślina może osłabić, w wyniku czego w jej systemie korzeniowym aktywowane są czynniki wywołujące zgniliznę grzybową (fusarium).

Konieczne jest pilne zaprzestanie podlewania, przeszczepienie chorej rośliny, oczyszczenie jej systemu korzeniowego z zepsutej części, rozlanie nowego podłoża wodnym roztworem fungicydu (na przykład 0,2% zawiesina Foundationolu). W niektórych przypadkach zgnilizny grzybicze atakują liście, co powoduje pojawienie się małych, a później coraz bardziej bladych plam.