Jak Umieścić Kwiaty W Ogrodzie Owocowym

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Współistnienie roślin owocowych i ozdobnych

Aranżacja ogrodów ma bardzo długą historię, a same ogrody mają bardzo różnorodne przeznaczenie, nie tylko użytkowe.

Kiedyś urządzano ogrody do refleksji, poetyckich marzeń, nauki; w średniowieczu ogrody klasztorne były przeznaczone do modlitw i pobożnych rozmów (ale rosły też rzadkie rośliny lecznicze i pachnące, a także pokarmowe).

Później ogrody zamożnych ludzi były przeznaczone do przyjmowania gości, uroczystości i oficjalnych wydarzeń na szczeblu państwowym. W okresie romantyzmu były ogrody na kameralne randki i melancholijne spacery …

Jednocześnie zawsze istniało przekonanie, że prawdziwy ogród powinien zaspokajać wszystkie ludzkie zmysły: nie tylko wzrok, ale także smak (stąd potrzeba roślin owocowo-jagodowych i warzywnych w ogrodzie), słuch (opieka nad ptakami, szeleszczące strumienie i wodospady, harfy eoliczne i muzyka wiatru), węch (obecność pachnących ziół, kwiatów, drzew i krzewów) itp.

Przewodnik ogrodnika

Szkółki roślin Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

Organizatorzy ogrodów przez cały czas starali się dać człowiekowi powód do głębokich refleksji filozoficznych, refleksji, nastrojów i poetyckich marzeń w ogrodach. W swoim rodzaju i idealnej esencji ogród odzwierciedlał otaczający świat. „Ogrodnik taki jest ogrodem” - mówili na początku XVIII wieku.

Rozchodnik (Rozchodnik)

Nie można sobie wyobrazić również nowoczesnych ogrodów, które są zarówno ogrodem, jak i warzywnikiem, bez dekoracji kwiatowych. Biorąc pod uwagę niewielkie rozmiary naszych działek ogrodowych, może być bardzo trudno połączyć użyteczne, potrzebne i przyjemne w postaci pięknej różnorodności kwiatów. A jednak całkiem możliwe jest wyhodowanie na klasycznym 5-6 akrach całego pełnego zestawu drzew owocowych, krzewów jagodowych, warzyw i setek gatunków roślin ozdobnych.

Przede wszystkim ogrodnik musi sam zrozumieć, jaki rodzaj relacji zachodzi między roślinami różnych gatunków w jego ogrodzie: która z nich konkuruje, a kto współpracuje ze sobą o składniki odżywcze gleby, wilgoć i światło.

Korzenie młodych drzewek owocowych przez pierwsze 3-4 lata życia w ogrodzie znajdują się blisko powierzchni gleby, dzięki czemu kręgi pnia utrzymywane są w „czystej parze”, czyli w luźnej i wolnej postaci rośliny. Jeśli jabłonie rosną na nisko rosnących stadach, to w kolejnych latach kręgi przy łodydze o średnicy około metra pozostają niezajęte, a na pozostałej części obszaru pod koroną drzewa można umieścić roczne kwiaty, naprzemiennie według rodzin i lat. Ponadto pod koronami jabłoni mogą wygodnie rosnąć gruszki, śliwki, wiśnie, rośliny okrywowe oraz niskie byliny z powierzchownym systemem korzeniowym.

Cietrzew

Jeśli oświetlenie w tym miejscu jest wystarczające, można tam posadzić rozchodniki - białe, grubolistne, gryzące, kamczackie, lidyjskie, fałszywe, zagięte, skaliste i inne. Bez uszkodzeń drzew owocowych pod koroną mogą rosnąć drobnokwiatowe kwiaty: muscari, hiacynt, cebulica, chionodoxa, krokusy, jarząbka, ptasia trawa (ornithogalum), a także żonkile i tulipany. Fiołek trójbarwny (bratki), który zdobi ich żółte liście, a także dwuletnie złocienie z kwiatami przypominającymi chryzantemy drobnokwiatowe i różnorodne jednoroczne na pierwszym planie są dobrymi partnerami dla cebul.

Gdy korony stają się gęstsze, oświetlenie kręgów przy pniu zmniejsza się i zmienia się wybór roślin. Istnieje wiele gatunków bylin, dla których półcień, a nawet zacienione miejsca są najbardziej odpowiednie dla ich natury. Najczęstsze z nich to orlik, badan, barwinek, brunner, luźnica, heuchera, diklitra, irys błotny, irys syberyjski, nagietek błotny, skalnica klinowata, skalnica cieniowa, konwalia majowa, mięta, melisa, żonkil (poetycki), oxalis, hosta (formy zielonolistne), corydalis, pierwiosnki i inne rośliny.

Skalnica

Jeśli jabłonie w ogrodzie są szczepione na wysokich podkładkach (są to prawie wszystkie stare drzewa), wówczas ich korzenie wnikają głęboko w ziemię, a korzenie bylin znajdują się w płytszych warstwach. Ta okoliczność umożliwia wykorzystanie obszaru kręgów przy łodydze do aranżacji szerokiej gamy klombów z dużym zestawem gatunków i odmian. Jednocześnie pod każdym z drzew można tworzyć miniogrody o ciągłym kwitnieniu. Warto upewnić się, że wiele gatunków bylin okazuje się bardzo plastycznych i świetnie czuje się w niecodziennym środowisku. Wiele gatunków kochających światło z powodzeniem rośnie w cieniu i półcieniu, znacznie zwiększając swoją zwykłą wysokość, ale przy dobrym odżywianiu nie koliduje to z obfitością kwitnienia.

Biorąc pod uwagę różnorodność gatunkową i odmianową bylin, może istnieć nieskończona różnorodność opcji umieszczania roślin. Byliny w tym przypadku są preferowane jako najbardziej trwałe, odporne, niewymagające wiele pielęgnacji, wysoce dekoracyjne rośliny kwiatowe.

Krwawnica

Jedną z największych praktycznych zalet rabat kwiatowych w kręgach blisko łodygi jest ich zdolność do hamowania wzrostu chwastów. Ale najważniejszą rzeczą, moim zdaniem, jest stworzenie dywanu z różnych roślin kwitnących nieprzerwanie od wczesnej wiosny do śniegu. Jednocześnie drzewa owocowe i jagody regularnie owocują, wnosząc swoje kolory do każdego dnia w ogrodzie - od przebudzenia delikatnej zieleni pąków, kwitnienia śliwek i czereśni, jabłoni, odbijających się echem białych i fioletowych kwiatów z bujnymi pędzlami bzu ciemnofioletowego - do owocnikowania szkarłatnym kolorem truskawek, rzędów malin, białych, czerwonych, czarnych porzeczek i jeżyn.

I to już od ponad pół wieku - nasz ogród obchodził tę rocznicę w 2004 roku. Oczywiście na początku tak nie było. Była ziemia wykopana okopami i lejkami, którą pielęgnowały ręce naszych rodziców, potem bardzo młodzi ludzie, którzy prawie nic nie wiedzieli o mądrości ogrodowej, wciąż przepełniona obrazami strasznych trudów lat wojny, ale już kładli swoje pierwszy ogród.

Już od pierwszych kroków my, dzieci, pomagaliśmy dbać o ogród, a wszyscy cieszyli się z każdego małego zwycięstwa w pojmowaniu odwiecznego rzemiosła ogrodnika. Każdej wiosny życie roślin odradzało się po zimowym odrętwieniu, a my także odradzaliśmy się wraz z kwiatami i drzewami. Tak więc dorastało pierwsze pokolenie dzieci, a moja siostra i ja wybraliśmy zawód hodowcy kwiatów. Wtedy moje córki i siostrzeńcy dorastali w ogrodzie, pojmując i chłonąc jego piękno i wieczną nowość. W roku jubileuszowym dla ogrodu mój mały wnuk stawiał pierwsze kroki, zatrzymywał się przy każdej gałęzi kwiatowej i jagodowej, podziwiając je i dotykając z wielką przyjemnością i zainteresowaniem.

Ogród nadal żyje i ozdabia nasz. Najbardziej wzruszającym widokiem są dzieci, rodzice, babcie i prababcie z prawnukami radośnie uśmiechającymi się wśród kwiatów. To było takie szczęście, że w urodziny mojej mamy zawsze zbieraliśmy się i obchodziliśmy je z całą rodziną w kwitnącym i owocnym sierpniowym ogrodzie.

Tablica ogłoszeń

Sprzedaż kociąt Sprzedaż szczeniąt Sprzedaż koni

Barwinek

Ogród stopniowo wypełniał się kwiatami. Zajmowali zacienione miejsca, w których warzywa nie mogły już w pełni rosnąć. Teraz prawie pod każdym drzewem i między krzewami jagodowymi, gdzie jest przestrzeń i światło, osiedliły się kwiaty i stworzyły mini-ogrody ciągłego kwitnienia, różniące się od siebie. Nie ma tak wielu rodzajów roślin kwiatowych, ale wybrano bezpretensjonalne, które mogą być partnerami dla wszystkich innych.

Krokusy, Galanthus, Chionodox, Scylla jako pierwsze budzą się wiosną. Ścieżki obramowane są przez pierwiosnki różnych typów i kolorów oraz stokrotki. Następnie żonkile i wczesne tulipany kwitną grupami w różnych częściach ogrodu. Niebieskie muscari wyznaczają granice mini-klombów, otoczone jagodami i jarząbkami. Wszędzie przyjemne dla oka kwiaty-portrety bratek, samodzielnie poruszają się po ogrodzie samosiewem.

Kwiat wiesiołka

Pod koroną rodzimej śliwki w ogrodzie od wielu lat rosną razem pierwiosnek pospolity, krokus wiosenny i irys niemiecki - gatunki te zajmują trzy linie przestrzeni od ścieżki do pni śliwek. Po stronie północnej rośnie kilka krzewów floksa paniculata z kwiatami o barwie biało-różowej, pośrodku placu - wiesiołek, roślina drobiowa (ornithogalum), dicentra formosis (niska). Południową część ogrodu kwiatowego zajmują kępy muscari i pelargonii łąkowej ze żwirem rzecznym (dwa ostatnie gatunki są dzikie, kwitną bardzo obficie i skutecznie wypełniają czerwcową przerwę w kwitnieniu). Ten zestaw roślin zapewnia kwitnienie od kwietnia (krokusy) do października (floks paniculata). Jest mała sztuczka w przedłużaniu kwitnienia floksa: jeśli na samym początku odetniesz kilka łodyg w bukiety, to z pąków pachowych wyrosną nowe pędy,Kwitnie pod koniec lata i zachwyca aż do mrozu.

Stokrotki

Pod starą jabłonią dobrze się dogadują pierwiosnki pospolite i siebold, kwitnące później niż wszystkie pierwiosnki - prawie do końca czerwca; służą jako granica ogrodu kwiatowego. W drugiej linii za mleczno-żółtym wiesiołkiem rosną poetyckie żonkile, oba gatunki kwitną jednocześnie na przełomie kwietnia i maja (w zależności od pogody). Od strony północnej mini-ogród kwiatowy zamyka linia niewymiarowych astilby z kwiatostanami koloru biało-rubinowego, kwitnących w lipcu.

Zachodnią część placu zajmuje krzew wysokiej astilby z kwiatostanami barwy moreli, którą efektownie uwydatnia ozdobna zboże - falaris o barwnym ulistnieniu i wysokich łodygach z wdzięcznymi wiechami kwiatów. Wewnątrz prostokąta znajduje się kilka krzewów górskiego chabra z dużymi niebieskimi kwiatostanami, które kwitną w czerwcu, a także wysokie nowe astry belgijskie i jesienne helenium. Gatunki te kwitną później niż inne - w sierpniu - październiku. Znalazło się też miejsce na niski aster krzewiasty z piękną kulistą koroną i małym płatkiem (erigeron) kwitnącym w lipcu-sierpniu liliowo-różowymi kwiatostanami-koszyczkami. Pod koniec czerwca zakwita duży, jasny orientalny mak, rosnący pośrodku przed pniem jabłoni.

Dicentra (diclitra)

Najstarszą jabłonią w ogrodzie jest Robinovka, ma ponad 50 lat, wciąż jest pełna siły i piękna, regularnie owocuje. Pod jego koroną jasnożółte stokrotki kaukaskiego Doronicum, późne tulipany z grupy Rembrandt (czerwone z żółtym i czerwonym z białym, jakby pomalowane pędzlem artysty), a także kilka krzewów piwonii odmiany mlecznej Pani Roosevelt (jasny róż, frotte), kwitnąca na przełomie czerwca i lipca. Duży krąg pnia uzupełnia spektakularny rabarbar z wysoką, bujną szypułką i dużymi falistymi liśćmi; rośnie bliżej żywopłotu porzeczki czarnej wzdłuż wschodniej krawędzi stanowiska.

Brzegi trójkolorowej altówki, która kwitnie od wiosny do mrozu, otacza ten kwiatowy ogród pod jabłonią. Atrakcją ogrodu jest „łąka tulipanów”, która rozpościera się pod solidną pepiną szafranową, również bardzo szacowną jabłonią. Różnobarwne tulipany kwitną swobodnie pod przezroczystą majową koroną jabłoni. Latem zastępują je nagietek i wszechobecna altówka trójkolorowa, wyrastająca z samosiewu i przedstawiająca wspaniałe „portretowe” kwiaty w najdziwniejszych kombinacjach kolorów, kresek i plam na aksamitnej tkaninie ich płatków.

Badan

Szczególne miejsce w ogrodzie pod drzewami owocowymi zajmują wieloletnie astry sadzone w grupach: alpejskiej, włoskiej, krzewiastej, nowobelgijskiej i nowozelandzkiej. Każdy z tych gatunków kwitnie jednocześnie i ogólnie - prawie przez całe lato. Od końca lipca lub sierpnia zakwita zaskakująco jasny aster krzewowy o wspaniałym, prawidłowo kulistym kształcie korony, którą formuje samodzielnie, bez udziału ogrodnika i szczególnie dobrze sprawdza się w dobrym oświetleniu.

Krzewy liliowo-różowe, fioletowe, biało-niebieskie - kulki aster dumosus (jego łacińska nazwa) doskonale komponują się z wysokimi astrami z Nowej Belgii i Nowej Anglii, które kwitną w ogrodzie prawie ostatni i zdobią go nawet po mrozie pierwszy lekki śnieg. Tego typu wieloletnie astry z pewnością muszą zadomowić się w Twoim ogrodzie i mogą rosnąć pod koroną drzew nie zajmując dużo miejsca, grając na pierwszych skrzypcach w jesiennej symfonii kolorów.

Aquilegia

Pielęgnacja klombów pod koronami drzew owocowych polega na zapewnieniu wystarczającego odżywienia wszystkim roślinom. Wczesną wiosną nawożenie azotem tradycyjnie podaje się na wciąż zamarzniętej lub lekko rozmrożonej glebie: mocznik lub saletra rozsypujemy powierzchownie w ilości łyżki stołowej na metr kwadratowy powierzchni w całym ogrodzie. W dojrzałych ogrodach (powyżej 10 lat) korzenie drzew są rozrzucone po całym obszarze, dlatego należy karmić całe terytorium.

Następnie w czerwcu - lipcu podaje się dwa kolejne nawozy z pełnym nawozem zgodnie z zaleceniem na opakowaniu. W ostatnich latach najlepszy efekt uzyskano stosując Kemira kwiatową lub uniwersalną. Woda w razie potrzeby podczas długotrwałej suszy We wrześniu glebę wolną od chwastów mulczujemy kompostem lub torfem wapiennym warstwą 3-7 cm, po odcięciu łodyg wyblakłych roślin. Możesz zostawić te pocięte łodygi na miejscu, złożyć „chatkę” dla lepszej retencji śniegu, a następnie wysłać je wiosną na pryzmę kompostu.

Kwiaty dobrze żyją w sadzie nawet w bardzo dojrzałym wieku, ożywiają go kolorami i aromatami, niech takich ogrodów jest więcej.