Rozmnażanie Powojników, Chorób I Szkodników, Zastosowanie W Projektowaniu Ogrodów

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Przeczytaj poprzednią część. ← Klasyfikacja i odmiany powojników, schronienie na zimę

Walcz z chorobami i szkodnikami powojników

Odmiany powojników Multi Blue

Choroby. Powojnik ma choroby grzybowe, wirusowe, bakteryjne i fizjologiczne.

Najgroźniejszą chorobą powojników, która może zniszczyć całą kolekcję, jest więdnięcie lub więdnięcie spowodowane przez różne mikroskopijne grzyby. Najczęstszym jest więdnięcie wertykalne i fusarium. W przypadku tej choroby, zwykle w okresie pączkowania, pędy tracą jędrność, więdną i wysychają. Czasami dzieje się tak z pojedynczymi pędami, ale potem cała reszta może sukcesywnie umrzeć.

Przewodnik ogrodnika

Szkółki roślin Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

Przyczyną więdnięcia jest zatykanie naczyń rośliny przez rosnące grzyby. Infekcja żyje w glebie i na dolnych partiach pędów. Choroba dotyka głównie rośliny osłabione, przekarmione azotem, mające defekty na pędach, przez które infekcja wnika do rośliny. Więdnięcie może być spowodowane przez różne grzyby, te same, które powodują różne plamy na liściach. Kontrola plamek jest również bardzo ważna dla zapobiegania więdnięciu infekcyjnemu.

Fizjologiczne więdnięcie można pomylić z więdnięciem infekcyjnym, które występuje, gdy dolna część łodyg jest mechanicznie uszkodzona. Łodygi powojników są bardzo delikatne i przy nieostrożnym odchwaszczaniu, podwiązce, z powodu silnego wiatru, mogą pęknąć, co doprowadzi do więdnięcia pędu. Kiedy więc wykryjesz więdnięcie pędu, musisz najpierw wyeliminować prawdopodobieństwo jego pęknięcia.

Zapobieganie więdnięciu polega na sadzeniu zdrowego materiału nasadzeniowego, wypełnianiu środka krzewienia i dolnej części pędów grubym piaskiem, zrzucaniu gleby u podstawy preparatami bakteryjnymi: extrasol, fitosporyna i inne. Trichodermine (glyocladin) jest skutecznie wprowadzana do gleby u podstawy. Działania te należy rozpocząć wiosną i powtórzyć latem i jesienią.

W przypadku wystąpienia choroby zwiędłe pędy należy całkowicie wyciąć i ostrożnie usunąć ze wspornika. Glebę u podstawy krzewu należy zrzucić, a dolne części pędów spryskać chemikaliami. Dobry efekt daje fundationol, w przypadku jego braku, HOM, ordan i inne preparaty zawierające miedź. Obecnie na rynku pojawiają się nowe leki zwalczające zgniliznę korzeni, zakażenie gleby.

Muszą być również skuteczne w zwalczaniu więdnięcia powojników. Preparaty miedziowe są skuteczne przeciwko wszystkim chorobom grzybiczym. Opryskując dolne partie roślin miedzią i innymi preparatami, zapobiegamy również więdnięciu zwalczając plamienie. Dobry efekt zapewnia wyciek dezynfekujący i oprysk pestycydami, a następnie (po 7-10 dniach) obróbka preparatami biologicznymi.

Szkodniki. Spośród szkodników najczęściej występują mszyce i przędziorków, z których bardzo pomocne są fitoverm i inne podobne preparaty.

Nicienie korzeniowe są niebezpieczne dla powojników. Niszczy korzenie rośliny, na których następnie pojawiają się obrzęki - galasy. Zainfekowana roślina jest skarłowaciała i może umrzeć w przypadku silnego zakażenia. Najważniejsze, aby nie przynosić nicienia z materiałem do sadzenia do ogrodu, niszczyć silnie zakażone rośliny, dezynfekować glebę, a nie sadzić powojników w miejsce zmarłych z powodu chorób.

Powielanie powojników

Istnieje wiele sposobów rozmnażania powojników. Gatunki powojników dobrze rozmnażają się przez nasiona, odmiany - poprzez dzielenie krzewów, nawarstwianie, sadzonki, szczepienie. Rozważmy tylko kilka metod wygodnych w hodowli amatorskiej w otwartym terenie.

Warstwowanie to ukorzenienie pędów bez oddzielania ich od rośliny matecznej. Można ukorzenić zeszłoroczne zdrewniałe pędy, młode pędy z bieżącego roku, dolne węzły pędów przez hilling (warstwy pionowe). Myślę, że najprostszym i najskuteczniejszym jest ukorzenienie zeszłorocznych pędów wiosną. Jesienią na roślinie przeprowadza się słabe przycinanie, pozostawiając pędy o długości metra, niezależnie od grupy przycinającej odmiany, a roślinę przykrywa się na zimę, aby zachować te pędy.

Wiosną, po sprawdzeniu obecności żywych, dobrze rozwiniętych pąków, pęd umieszcza się w przygotowanym rowku. Pęd jest przymocowany do ziemi, na przykład za pomocą haczyków z drutu, ale nie zasypia od razu. Gdy z pąków wyrosną młode pędy o długości około 10-15 cm, pędy przykrywa się lekką, pochłaniającą wilgoć glebą (na przykład mieszaniną piasku i torfu), tak aby młode pędy wydostały się z gleby. Ich wierzchołki są ściśnięte, gleba jest podlewana i utrzymywana w wilgoci przez całe lato.

Aby poprawić ukorzenianie, przed ułożeniem pędu można wyciąć korę w okolicy węzłów i posypać ją korzeniem. Latem przydatne jest podlewanie warstw heteroauxinem, cyrkonią i innymi środkami poprawiającymi ukorzenienie. Następnej wiosny warstwy należy rozdzielić, pociąć na osobne części w zależności od liczby ukorzenionych węzłów. Zwykle takie sadzonki są uprawiane na specjalnym łóżku lub w doniczkach przed sadzeniem w stałym miejscu.

Sadzonki. Powojniki mogą być rozmnażane zarówno przez zeszłoroczne, jak i młode sadzonki. Zeszłoroczne sadzonki można wycinać z pędów zakonserwowanych na roślinach zimą lub ścinać jesienią i przechowywać w niskiej temperaturze dodatniej. Sadzonki powinny mieć jeden międzywęźle i dwa węzły.

Po namoczeniu w heteroauxinie należy je sadzić w luźnej glebie, na przykład w mieszaninie torfu i piasku. W przeciwieństwie do większości sadzonek z innych roślin, oba węzły muszą być zakopane w glebie. Górny węzeł będzie w glebie na głębokości 1 cm, dolny - na 3 cm, tj. Cięcie sadzi się ukośnie, tylko górna końcówka pędu wystaje z ziemi. Sadzonki z bieżącego roku (młode) ścinane są po zakończeniu wzrostu pędów, podczas pączkowania.

Środkowa wegetatywna część pędu trafia do sadzonek. Młode sadzonki mają jeden węzeł z dwoma liśćmi, których powierzchnię należy zmniejszyć, usuwając niektóre płaty. Podczas sadzenia węzeł pogłębia się o 1-2 cm, można również użyć sadzonek z jednym węzłem i „długą nogą”. W tym przypadku sadzonki są wyrywane z węzła (lub wycinane), aby nad węzłem nie było pędu, a cały międzywęźle pozostawał pod węzłem. Lepiej jest ukorzenić takie sadzonki w wodzie w ciemnym naczyniu.

Dolną część nogi należy przykryć wodą, gdy odparuje, należy ją uzupełniać. Lepiej jest ukorzenić w pomieszczeniu w stałej temperaturze + 20 … + 25 ° С. Gdy tylko uformują się korzenie o długości do 1 cm, sadzonki należy sadzić w ziemi. Wszystkie sadzonki należy sadzić w sadzonkach (specjalne rabaty, przykryte polietylenem i zacienione przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych) lub przykryć po posadzeniu słoikami, zakrętkami z plastikowych butelek.

Dobrze zakorzeniają się w rozproszonym świetle w stale wilgotnej glebie i powietrzu, bez przegrzania i hipotermii. Wskazane jest podlewanie ich preparatami sprzyjającymi tworzeniu się korzeni podczas procesu ukorzeniania. Na zimę sadzonki należy przykryć lutrasilem na niskim podłożu (plastikowe pojemniki), aby sadzonki nie naciskały na ziemię gęstym śniegiem i nie dusiły się. Przed sadzeniem na stałe zaleca się hodować ukorzenione sadzonki przez kolejny rok w ogrodzie lub w doniczkach.

Powojniki w projektowaniu ogrodów

Trudno jest stworzyć kompletny ogród ozdobny bez powojników. Ale ważne jest, aby sadzić powojniki, aby były jak najbardziej dekoracyjne, a jednocześnie dobrze się czuły. Jednym z najważniejszych punktów jest wsparcie.

Muszą spełniać wiele wymagań: być wystarczająco mocne i trwałe, dobrze komponować się ze stylem ogrodu i być piękne (powojniki zamkną je dopiero do końca czerwca). Powinny być przyjazne dla powojników. Trzymając się ich, winorośl powinna wzrosnąć. Należy wziąć pod uwagę wysokość winorośli i jej zdolność do przylegania do podpór.

Podpora powinna być taka, aby jesienią można było łatwo wyjąć z niej baty bez ich łamania. Na różne okazje, specjalnie zbudowane pergole, ekrany i łuki, kraty drewniane, metalowe lub plastikowe, siatki z odpowiednio dużą oczkami i sznurkami są wygodne i piękne. Czasami trzeba zastosować wyjmowane podpórki: szpilki bambusowe, patyki z włóknem kokosowym.

Jeśli ta odmiana powojników ma wysokość 3-4 m, a kwitnienie koncentruje się w górnej części winorośli, dobrym podporą będzie łuk, wzdłuż którego bicze, wzniesione, opadną z drugiej strony. Po posadzeniu takich powojników po obu stronach otrzymujemy łuk całkowicie pokryty kwiatami. Siatki i kratki są bardzo wygodne dla powojników poddawanych krótkiemu przycinaniu jesienią. Po obcięciu niepotrzebne rzęsy pozostałe na podporze można usunąć, pocinając je na kawałki.

Jeśli musisz ostrożnie usunąć rzęsy do zimowania siatkami i kratkami, nie będzie to łatwe. O wiele łatwiej jest usunąć winorośl z sznurków, szpilek. Wygodne jest zainstalowanie zdejmowanych podpór dla powojników posadzonych w ogrodzie różanym, które nie przeszkadzają w schronieniu róż i powojników. W każdym razie planując sadzenie powojników, należy pomyśleć o jego wsparciu.

Rozważ kilka skutecznych i dość powszechnych opcji wykorzystania powojników w projektowaniu.

Powojnik Blue Light

Wszelkie winorośle, a zwłaszcza powojniki, świetnie zdobią dom, werandę, wejście do domu. Możesz umieścić podpory (kraty) wzdłuż ściany w pewnej odległości od niej lub rozciągnąć siatkę, linki do ściany, do dachu budynku.

Bardzo dobrze, jeśli przemyślane jest połączenie koloru ściany i kwiatów powojnika. Ściany kratowe oplecione powojnikami mogą odgrodzić patio, część wypoczynkową, „zielony pokój”. Bardzo ozdobne łuki z powojnikami lub połączeniem powojników i róż pnących.

Nad ścieżką prowadzącą do domu lub altanki można wykonać system łuków lub pergoli. Altanka opleciona powojnikami i różami wygląda bardzo romantycznie. Powojniki można sadzić wzdłuż ogrodzenia z ekspozycją wschodnią, południową lub zachodnią. Bardzo ważne jest przemyślenie punktów widzenia, punktów widzenia, tj. miejsca, z których powojniki będą wyglądać najkorzystniej, biorąc pod uwagę kierunek oświetlenia, odległość do powojników, jego wysokość.

Nigdy nie rozważamy sadzenia roślin oddzielnie od całego ogrodu, od jego sąsiadów i towarzyszy. Towarzysze sadzenia rozwiązują wiele problemów - to przedłużenie dekoracyjności w okresie, gdy główna roślina nie kwitnie, i maskowanie niedoskonałości, na przykład gołego dna powojników, i tworzenie harmonijnych lub kontrastowych kombinacji kolorystycznych. Ważne jest, aby szanować odległość między roślinami oraz brać pod uwagę wielkość i kompatybilność systemów korzeniowych.

W zależności od odległości (co najmniej 50 cm) powojniki wyglądają bardzo dobrze w towarzystwie róż, a możliwe są opcje z różami z różnych grup - wspinaczka, zarośla, floribundy. Wystarczająco blisko powojników, zakrywających ich stopę, można sadzić floks, astilbe, inne byliny o płytkich korzeniach, rośliny bulwiaste. Rośliny jednoroczne są bardzo wygodne, a nawet przydatne w przypadku powojników, zwłaszcza nagietków i nagietków, które odstraszają szkodniki.

Dzięki dobrze dobranym odmianom powojników, odpowiednim wzornictwu i przestrzeganiu prostych zasad techniki rolniczej, każdy ogrodnik może uczynić swój ogród jeszcze piękniejszym.

Tatyana Popova, ogrodniczka

Zdjęcie Vladimir Popov