Choroby Czarnej Porzeczki

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Jak rozpoznać choroby czarnej porzeczki i walczyć z nimi ze względu na wysokie plony tej uprawy

W czarnej porzeczce najczęstsze i najbardziej szkodliwe są choroby grzybowe (grzybice) - plamienie (antraknoza i septoria), rdza (kielich i kolumienka) oraz mykoplazma - frotte. Są poważnym powodem osłabienia owocowania i produktywności krzewów tej kultury.

Brązowa plama porzeczki

Plamki występują prawie na każdej działce ogrodowej, ale czas ich pojawienia się jest w dużej mierze związany z warunkami pogodowymi sezonu wegetacyjnego. Poważne uszkodzenia roślin przez te choroby zmniejszają powierzchnię asymilacyjną liści i prowadzą do przedwczesnego opadania liści w środku lata, do pogorszenia jakości (spadek zawartości cukru) jagód, do słabego wzrostu pędów rocznych i silnego osłabienie roślin. Zaatakowane krzewy słabo hibernują, obniżają odporność na uszkodzenia przez inne szkodniki i choroby, a także na skutki niekorzystnych warunków atmosferycznych.

Antraknoza (brązowa plamka) występuje na liściach, ogonkach, młodych pędach i jagodach. Na liściach grzyb tworzy małe zaokrąglone plamki, na powierzchni których pojawiają się czarne guzki z zarodnikami: pękające, przybierają postać białych ziaren. Jasnobrązowe kropki z czerwoną obwódką są przymocowane do jagód. Antraknoza powoduje wczesne opadanie liści i obumieranie młodych pędów. Choroba rozwija się silnie w drugiej połowie lata. Intensywny rozwój choroby jest charakterystyczny dla dość wilgotnego lata z niskimi temperaturami; w okresach gorącej i suchej pogody choroba rozwija się słabo.

W czarnej porzeczce odmiany Belorusskaya Sweet, Golubka, Imandra-2 wykazują największą odporność na brązowe plamienie. Należy zauważyć, że choroba ta dotyka również wszystkie rodzaje porzeczek i znacznie słabsze - agrest.

× Poradnik ogrodnika Szkółki roślinne Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

Przez Septoria (biała plama) działa na liście, łodygi i jagody. Na początku choroby na liściach pojawiają się małe zaokrąglone plamki o jasnobrązowym kolorze, które rozszerzają się i łączą z poważnymi uszkodzeniami. Później obserwuje się rozjaśnienie tych plamek (ale z pojawieniem się ciemnobrązowej obwódki), pośrodku których (na górnej stronie liścia) wyraźnie widoczne są małe czarne kropki - owocniki z zarodnikami: z ich pomocą, grzyb rozmnaża się. Na pędach znajdują się wydłużone plamy tego samego koloru; z czasem pękają i pogłębiają się, przypominając wyglądem wrzody. Odlatujące zarodniki infekują coraz więcej nowych liści i pędów. Septoria wpływa na owoce krótko przed dojrzewaniem: na jagodach pojawiają się małe, przygnębione brązowe plamki.

Biała plama jest szczególnie szkodliwa w sezonach charakteryzujących się wysoką temperaturą i wilgotnością w okresie wiosenno-letnim oraz w nasadzeniach zagęszczonych. Jeśli warunki pogodowe sprzyjają rozwojowi choroby, straty plonów mogą przekraczać 50%.

Nie ma odmian czarnej porzeczki odpornej na zarazę septorii, mniejszą podatnością charakteryzują się odmiany Belorusskaya Sweet i Yunnat. Istnieją odmiany porzeczek, które wykazują złożoną odporność lub niską podatność na obie grzybice: Memory Vavilov, Binar, Veloy, Poetry, Heiress i Detskoselskaya … Czerwona porzeczka cierpi na słabszą septorię (rzadziej dotyka agrest).

Środki zwalczania plam porzeczkowych są takie same. Aby im zapobiec, wymagane jest: utrzymanie optymalnej odległości między roślinami, zapobieganie zgrubieniu krzewów (przerzedzenie i usunięcie dotkniętych i uszkodzonych pędów) oraz terminowe niszczenie chwastów, które tworzą wysoką wilgotność w krzakach.

W celu zwiększenia odporności roślin na wiosnę zaleca się stosowanie pełnoporcjowego nawozu mineralnego wraz z mikroelementami (0,6 g siarczanów cynku, miedzi, manganu na 1 m²) wraz z wprowadzeniem do gleby. Odporność roślin można również zwiększyć opryskując liście w czerwcu (opatrunek dolistny) roztworem mieszanki nawozów (1-2 g siarczanu miedzi, 2 g kwasu borowego, 5 g siarczanu manganu, 3 g siarczanu cynku, 3 g molibdenianu amonu na 10 litrów wody) lub już gotowe preparaty zawierające pierwiastki śladowe (należy dokładnie monitorować przygotowywanie stężenia roztworu, aby zapobiec poparzeniom młodych liści). Jesienią, aby zmniejszyć zasób infekcji zimujących, opadłe liście są kompostowane lub podczas kopania gleby pod krzakami są rozwarstwione ziemią.

× Tablica ogłoszeń Kocięta na sprzedaż Szczeniaki na sprzedaż Konie na sprzedaż

Czara porzeczkowa rdza

Na liściach, ogonkach, kwiatach i jajnikach porzeczek pojawia się rdza kielichowa, na której tworzą się pomarańczowo-żółte płatki z wgłębieniami kielichowymi. Choroba ta jest interesująca, ponieważ rozwija się na porzeczkach w pierwszej połowie lata, a następnie wydaje się zanikać: zmienia właściciela i przechodzi na turzycę, która rośnie na glebach bagiennych lub silnie nawilżonych. Pomimo tej „migracji” rdza kubkowa jest bardzo szkodliwa dla porzeczek iw latach epifitotii powoduje silny opadanie liści i duże uszkodzenie jajników, co prowadzi do utraty znacznej części zbiorów jagód. Choroba dotyczy również czerwonych porzeczek i agrestu.

Kolumnowa rdza atakuje tylko liście porzeczki: na górnej stronie widoczne są chlorotyczne plamy, na dolnej pomarańczowe krosty, które pod koniec lata mogą gęsto pokrywać blaszkę liściową. Dotknięte liście brązowieją, wysychają i przedwcześnie opadają. Masowy rozwój choroby obserwuje się w okresie kwitnienia i powstawania jajników (szczególnie przy ciepłej i wilgotnej pogodzie). Grzyb może z powodzeniem zimować na liściach pod 5-7 cm warstwą ziemi.

Aby zmniejszyć częstość występowania tego typu rdzy, pomocne jest stosowanie tych samych technik rolniczych, co do zwalczania plam. Latem można zastosować trzykrotne opryskiwanie krzewów przeciwko patogenom antraknozy, rdzy i septorii - to jest przed kwitnieniem - najważniejszy zabieg; bezpośrednio po kwitnieniu, ale nie później niż 20 dni przed zbiorem jagód; po zbiorze owoców 1% roztworem mieszanki Bordeaux, której wszechstronność polega również na zmniejszeniu szkodliwości patogenów wielu innych grzybów i szeregu chorób bakteryjnych.

Terry czarna porzeczka

Czarna porzeczka frotte to najgroźniejsza, bardzo szkodliwa choroba. W północno-zachodniej części kraju powoduje znaczne uszkodzenia nasadzeń porzeczki czarnej, „kosząc” prawie wszystkie najbardziej rozpowszechnione odmiany o wysokiej wydajności i dobrym smaku.

Chorobę można łatwo rozpoznać po chorych (zmodyfikowanych) kwiatach. Dotknięte kwiaty stają się niejako przezroczyste (od biało-żółtego do fioletowego), brzydkie, podwójne i opadają przed pojawieniem się owoców. U chorych roślin obserwuje się również pojawienie się wąskich, małych liści z nielicznymi żyłkami, co powoduje, że liść wygląda na pomarszczony.

Często młode liście pięciopłatowe stają się trójklapowe, nabierając ciemnozielonego koloru i tracąc specyficzny zapach. Pąki boczne nie tworzą zarośli kwiatowych, ale pędy zagęszczone wegetatywnie. Chore krzewy degenerują się: stają się bezpłodne lub charakteryzują się znacznym spadkiem plonu jagód.

Czynnik wywołujący chorobę rozprzestrzenia się wraz z materiałem nasadzeniowym; nosicielem mykoplazmy jest roztocz porzeczkowy.

Czasami frotte nazywa się „rewersją”; nazwa ta wiąże się z dwiema cechami choroby: po pierwsze oznacza stan, w którym zmieniają się charakterystyczne cechy liści (cały krzew wygląda tak, jakby powrócił do wyglądu swoich dzikich przodków), a po drugie, w ciągu kilku lat choroba wydaje się być zamaskowana (nie pojawia się przez rok lub dwa), po czym powraca („odwrócona”).

Odmiany porzeczek charakteryzują się nierówną odpornością na roztocza frotte i owocowe, ale moim zdaniem wskazane jest wybieranie odmian na osobistej działce głównie według pierwszego wskaźnika. Wiadomo, że odmiany czarnej porzeczki Odzhebin, Ałtaj, Vystavochnaya, Leningrad Giant, Izmailovskaya są dotknięte frotte i roztoczami w stopniu silnym lub średnim.

Odmiana czarnej porzeczki Doveka jest odporna na frotte, ale jest uszkodzona przez kleszcza. Odmiany czarnej porzeczki Pilot A. Mamkin i Belorusskaya Sweet są słabo podatne na kleszcze (i choroby grzybowe), odmiany Vologda i Volodinka nie są odporne na kleszcze.

Chociaż wymienione odmiany nie są złymi odmianami pod względem ich podstawowych cech, ogrodnicy powinni wziąć te cechy pod uwagę ze względu na ich odporność na te szkodliwe obiekty. Aby zwiększyć odporność roślin na tę chorobę mykoplazmową (także ją ograniczyć), eksperci zalecają przestrzeganie zasad wysokiej techniki rolniczej: stosowanie nawozów potasowych, przestrzeganie prawidłowego czasu podlewania i terminowe traktowanie gleby. Powinieneś kupować tylko zdrowy materiał do sadzenia, uważaj na kupowanie go od przypadkowych osób. Niemożliwe jest zbieranie sadzonek z wierzchołków, pędów podstawy i krzewów dotkniętych kleszczem.

Czasami walkę przeprowadza się z samym kleszczem wczesną wiosną: wyrywając spuchnięte pąki zamieszkałe przez tego szkodnika. Przycinanie roślin pod korzeniem (pod "pniem") przed pączkowaniem może dać pozytywny efekt w walce z roztoczami porzeczkowymi, ale nie pozwala uratować już zakażonego krzewu przed frotte i tym samym uciec od samego patogenu. Rośliny silnie dotknięte tą mykoplazmozą muszą zostać wyrwane z korzeniami i spalone; jednocześnie należy przestrzegać płodozmianu: zaleca się nie sadzić nowych krzewów w tym samym dołku, ale cofnąć się co najmniej o metr lub zająć ten obszar inną uprawą rolną.

Alexander Lazarev,

kandydat nauk biologicznych,

starszy badacz, Ogólnorosyjski Instytut Ochrony Roślin,

Puszkin