Hortensje Rolnicze I Ogrodnicze

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Przeczytaj poprzednią część. ← Hortensja wielkokwiatowa, petiolate i barwna

Uprawa hortensji w północno-zachodniej Rosji, część 4

Wymagania hortensji dla warunków wzrostu

Hortensja wielkokwiatowa

Agrotechnologia to przede wszystkim spełnienie wymagań roślin do warunków wzrostu. W przypadku hortensji wymagania te są dość specyficzne, ale generalnie rośliny te są bezpretensjonalne, łatwo dostosowują się do różnych warunków i dobrze rosną w naszych ogrodach.

Wszystkie rodzaje hortensji mają podobne wymagania dotyczące warunków wzrostu, różniąc się głównie odpornością na zimno i stopniem tolerancji odcienia.

Tryb ogrzewania

Najbardziej odporne na zimno są hortensje wiechowate i barwne. Ich pędy dobrze dojrzewają jesienią i nie są uszkadzane przez mróz nawet do -40oС. Nie są osłonięte na zimę, jedynie system korzeniowy wymaga ochrony w bezśnieżne mrozy. Hortensja drzewiasta nie jest bardzo odporna na zimno, ale po przycięciu zamarzniętych pędów szybko regeneruje się i kwitnie w tym samym roku.

Przewodnik ogrodnika

Szkółki roślin Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

Hortensje wielkokwiatowe, ząbkowane i wiele innych rzadkich w naszym kraju hortensji nie są wystarczająco zimotrwałe i wymagają w zależności od odmiany i warunków uprawy lekkiego lub dokładnego schronienia. Wiele odmian w ogóle nie zimuje na zewnątrz. U hortensji wielkokwiatowych młode liście i pąki kwiatowe często zamarzają podczas późnych wiosennych przymrozków. Z tego powodu hortensje mogą nie kwitnąć w tym roku.

Wilgoć

Wszystkie hortensje kochają wilgoć, potrzebują systematycznego, obfitego podlewania, ściółkowania gleby. Te środki pielęgnacyjne są szczególnie ważne podczas sadzenia w miejscach nasłonecznionych, na glebach piaszczystych. Hortensja wielkokwiatowa boi się wysychania bardziej niż inne. Duże hortensje wiechowe mogą tolerować dość długą suszę. Większość hortensji, z wyjątkiem dużych wiechowatych, nie boi się wysokich wód gruntowych. Aby korzenie nie wnikały zbyt głęboko w glebę i mniej cierpiały z powodu wód gruntowych, hortensje należy przesadzać i dzielić w odpowiednim czasie.

Gleba

Hortensje mają dość specyficzne wymagania glebowe: wszystkie preferują glebę pochłaniającą wilgoć, oddychającą, lekko kwaśną, a nawet kwaśną. Pamiętaj, aby dodać do gleby torf, próchnicę, ale nie obornik. Nie dodawaj wapna do dołu do sadzenia. Na glebach obojętnych, a szczególnie zasadowych, możliwa jest chloroza liści (żółknięcie), związana ze słabym wchłanianiem żelaza w takich warunkach. Nie należy przekarmiać hortensji azotem, ponieważ opóźnia to wzrost pędów, pogarsza ich dojrzewanie, a tym samym zmniejsza zimotrwalosc. Potas sprzyja lepszemu kwitnieniu i zwiększonej zimotrwałości hortensji, ale lepiej jest go wprowadzić w postaci siarczanu potasu. Po wprowadzeniu popiołu bogatego w potas zmniejsza się kwasowość gleby, co jest niekorzystne dla hortensji. Na glebach kwaśnych fosfor wchłania się gorzej, więc dodawanie go w dużych ilościach nie ma sensu.

W kolorowych hortensjach wielkokwiatowych kwasowość gleby i obecność w niej różnych pierwiastków chemicznych, głównie aluminium i żelaza, wpływa na kolor kwiatostanów. Bardziej kwaśna gleba i wysokie stężenie w niej soli glinu i żelaza przesuwa barwę hortensji na niebieską stronę. Spadek kwasowości gleby i wzrost stężenia fosforu powodują, że hortensje stają się różowe lub czerwone.

Wszystkie te subtelności najlepiej wziąć pod uwagę podczas przygotowywania miejsca do sadzenia hortensji. W przeciwnym razie trudno będzie zmienić sytuację z kolorem kwiatostanów z późniejszymi środkami do pielęgnacji hortensji wielkokwiatowej. Na ubogich glebach piaszczysto-bielicowych, bogatych w żelazo, stare odmiany różowej hortensji wielkokwiatowej mają jasnoniebieski kolor. Jeśli chcesz zmienić różową hortensję w niebieską, musisz zwiększyć kwasowość gleby, dodając do niej kwaśny torf, torfowiec i ściółkę iglastą.

Możliwe jest zwiększenie stężenia żelaza w glebie poprzez podlewanie krzewów roztworem siarczanu żelazawego (50 gramów na wiadro wody), a zwiększenie stężenia glinu - ałun glinowo-potasowy lub siarczan glinu. Aby podlać krzaki, aby zmienić kolor, musisz kilka razy przed zabarwieniem kwiatostanów. Podlewanie można powtórzyć jesienią, aby wpłynąć na kolor w przyszłym roku. Zakopywanie gwoździ i innego żelaza zalecane w niektórych artykułach w celu zmiany koloru hortensji jest bezużyteczne. Na skład gleby nie ma wpływu biały kolor wszystkich rodzajów hortensji.

Wybór miejsca i sadzenie hortensji

Ząbkowana hortensja

Miejsce dla hortensji należy wybrać w oparciu o ich wymagania dotyczące warunków wzrostu i osiągnięcia maksymalnej dekoracyjności. Właściwy wybór miejsca na hortensję wiechową jest szczególnie ważny, ponieważ rośnie przez długi czas w jednym miejscu i nie toleruje przesadzania w stanie dorosłym. Resztę hortensji można przesadzać kilka razy, wybierając najbardziej odpowiednie miejsce.

Hortensje nie lubią miejsc wietrznych, wskazane jest sadzenie ich w pobliżu budynków, ale nie za blisko, aby nie zwiększać niebezpieczeństwa zamarznięcia systemu korzeniowego w okresie zimowym. Konieczne jest również zabezpieczenie kruchej hortensji wiechowej przed śniegiem spadającym z dachu. Wybierając miejsce na hortensję wielkokwiatową i ząbkowaną, należy wziąć pod uwagę wygodę schroniska zimowego. Bez tego opieka nad hortensjami będzie znacznie skomplikowana.

Najlepiej sadzić wszystkie hortensje wiosną. Hortensje, które przezimowały w ziemi można sadzić zaraz po roztopieniu się ziemi, a te otrzymane ze szklarni z liśćmi - dopiero po ustąpieniu mrozów. Otwór do sadzenia powinien być wystarczająco obszerny - od 50x50 cm do 80x80 cm, w zależności od wielkości rośliny.

Na glebach lekkich, piaszczystych dobrze jest wyłożyć glinę na dno, a jeśli możliwa jest stagnacja wody, wymagany jest drenaż. Przy wysokim stanie wód gruntowych rośliny należy sadzić na wzniesieniu, co jest szczególnie ważne w przypadku hortensji wiechowatej. Dół należy wypełnić mieszanką gleby z dodatkiem torfu, piasku, próchnicy, superfosfatu, nawozu potasowego (50 g na dół). Dodaj nawozy mineralne zawierające azot w niewielkich ilościach (20 g na dołek). Nie ma potrzeby dodawania świeżego obornika i wapna. Lepiej jest sadzić hortensję wiechową z wyraźną łodygą do poziomu kołnierza korzeniowego. Resztę hortensji należy sadzić nieco głęboko.

Przycinanie hortensji

Wszystkie rodzaje hortensji są na swój sposób piękne, ale aby zachować te rośliny w ogrodzie przez wiele lat, do rocznego i obfitego kwitnienia, hortensje, jak żadne inne rośliny, wymagają starannego i, co najważniejsze, prawidłowego przycinania. Prawidłowe przycinanie określa, jak dekoracyjna będzie roślina i jak obfite będzie kwitnienie. Przycinanie w dużej mierze determinuje wielkość kwiatostanów. W przypadku nieprawidłowego przycinania hortensje o dużych liściach mogą w ogóle nie kwitnąć. Ponadto w wyniku przycinania krzew jest formowany zgodnie z założeniami projektowymi.

Główne przycinanie hortensji odbywa się wiosną. Jesienią większości gatunków nie trzeba przycinać. Ważne jest, aby u hortensji wiechowej odcinać wyblakłe kwiatostany, co ogranicza odrywanie gałęzi. Hortensje kochające ciepło są przycinane przed schronieniem, przede wszystkim w celu ułatwienia pracy. Czasami wygodnie jest przenieść część głównego przycinania na jesień. Czas wiosennego przycinania nie jest bardzo ważny. Zwykle przeprowadza się to po stopieniu się śniegu, zanim liście zaczną odrastać.

Nie zaobserwowałem wypływu soku podczas późnego przycinania, zauważonego przez niektórych autorów. Jeśli chodzi o inne krzewy, to po niekorzystnym zimowaniu i przemarznięciu przycinanie najlepiej wykonać w późniejszym terminie, kiedy lepiej widać stopień uszkodzenia pędów i pąków. Stare krzewy lepiej odmłodzić, wycinając duże gałęzie we wcześniejszym terminie. Powstawanie roślin, ich przycinanie zależy od charakterystyki wzrostu pędów i osadzania się na nich pąków kwiatowych. Te cechy są bardzo różne dla różnych rodzajów hortensji, dlatego rozważymy przycinanie osobno dla każdego z głównych typów.

Hortensja drzewna

Hortensja drzewiasta to typowy krzew o dużej zdolności pędów, dużej liczbie pędów zerowych. Dlatego zwykle tworzy się jako wolno rosnący krzew. Po posadzeniu pędy są zwykle skracane dla lepszego wzrostu krzewu. Hortensja podobna do drzewa obficie kwitnie na końcach pędów bieżącego roku, a te roczne pędy powstają na całej długości pędów z poprzedniego roku, a także na starszym drewnie, a nawet na pędach podziemnych (pędy zerowe). Najsilniejsze zerowe pędy mogą kwitnąć. Pozwala to na silne przycinanie hortensji bez wpływu na kwitnienie.

W przypadku hortensji drzewnej wszystkie rodzaje przycinania przeprowadza się corocznie, przeprowadzane na większości krzewów. Rozważmy je w kolejności, w jakiej są wykonywane w praktyce.

Przycinanie sanitarne - w przypadku hortensji drzewnej jest to głównie przycinanie zamarzniętych końców zeszłorocznych pędów i połamanych gałęzi.

Przycinanie odmładzające - przycinanie do nasady gałęzi starszych niż 3-4 lata, a przede wszystkim tych, na których w ubiegłym roku występowały słabe przyrosty.

Cienkie przycinanie - cięcie słabych zerowych pędów, małych pędów, które nie są w stanie kwitnąć i zagęszczają krzew.

Przycinanie do kwitnienia to skrócenie przyrostów z ostatniego roku, pozostawiając na nich 2-4 pary dobrze rozwiniętych pąków, z których w bieżącym roku wyrastają silne pędy kwiatowe. Możliwe jest przycięcie wszystkich pędów na określonej wysokości, aby nadać krzakowi bardziej regularny, zwarty kształt. Często po mroźnych zimach sanitarne cięcie zamarzniętych pędów zastępuje wszystkie rodzaje przycinania.

Podobnie niektóre gatunki znajdujące się w pobliżu są odcinane jako drzewo: pstrokata hortensja, jesion i inne.

Tatyana Popova, ogrodniczka

+7 (904) 631-55-57, +7 (812) 272-87-66

hydrangea.ru/