Jeżyny, Uprawa Na Miejscu I Odmiany. Część 1

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Blackberry to mój ulubiony

Soczyste, smaczne io po prostu upajającym zapachu owoce jeżyny dojrzewają już wtedy, gdy zaczynamy tęsknić za świeżymi jagodami, bo większość krzewów jagodowych ma dojrzałe owoce wcześniej i nie ma po nich śladu. Jeżyny są pyszne nie tylko świeże, idealnie nadają się do wszelkich domowych przetworów, które przy okazji są nie tylko niesamowicie smaczne, ale także bardzo przydatne!

Z lasu do ogrodu

Jeżyny są bardzo wygodną uprawą, pierwsze zbiory nie potrwają długo, nawet mały krzew, który ma nie więcej niż trzy lata, daje pierwsze owoce. W przyszłości plon tylko wzrośnie, niewiele zależy od warunków zewnętrznych, dlatego jest stabilny i regularny. Dość często jeżyny mylone są z malinami i nie powinno to dziwić, bo są bardzo podobne, ale są też różnice. A przede wszystkim wielkość zbiorów: w przypadku jeżyn jest kilka razy większa, być może dlatego, że kwitnie później niż maliny i nie spada pod mrozem, a może dlatego, że jest to uprawa bardziej odporna na suszę.

Ogólnie jeżyny nie są nowością, ludzie używają ich jagód od bardzo dawna, ale potem zbierali je wyłącznie z dzikich roślin, ale teraz są zbierane głównie z osobistych działek, ponieważ prawie nie ma dzikich jeżyn. Przez długi czas jagody zbierane z dzikich roślin odpowiadały ludziom, ale w połowie XIX wieku zaczęto podejmować pierwsze próby uprawy jeżyn, aw USA pojawiły się pierwsze odmiany kultury, które już wielu pokochało Utworzony.

A w Rosji pierwszą taką pracą z jeżynami był Ivan Vladimirovich Michurin, zaczął prowadzić aktywne prace hodowlane mające na celu uzyskanie odmian. Około początku XX wieku pojawiły się pierwsze osiągnięcia, które odniosły taki sukces, że jego odmiany sto lat później można znaleźć w nasadzeniach ogrodników-amatorów. Jedną z tych odmian była odmiana Izobilnaya. Jednak jeżyna zdobyła największą popularność nie w naszym kraju, ale za granicą. Na przykład w USA, Niemczech, krajach bałtyckich i Anglii istnieją obecnie bardzo solidne nasadzenia przemysłowe tej kultury.

Do czego służą jeżyny?

Przede wszystkim oczywiście bogaty skład jej owoców, ponieważ one, zwłaszcza odmiany, zawierają ponad 9% cukrów, wiele przydatnych kwasów organicznych, a także posiadają witaminy, których ilość sięga 300 mg%. Między innymi jeżyny są również bogate w naturalne gąbki - pektyny, których w owocach jest około 2%, jest też błonnik, garbniki i antocyjany. Nie zapomnij o obecności w owocach najważniejszych dla człowieka składników mineralnych. Są to potas, żelazo, fosfor, wapń niezbędny dla kości, a także mangan i miedź. Osoby, które zostały potwierdzone częstymi przeziębieniami, nie powinny zapominać o obecności witaminy C w owocach i liściach jeżyny, a liście zawierają aż 270 mg%, czyli czterokrotnie więcej niż w cytrynach i pięciokrotnie więcej niż w pomarańczach.

Oprócz wykorzystania owoców do jedzenia, jeżyny były i nadal są używane jako lekarstwo. Wykorzystywane są do tego absolutnie wszystkie części rośliny. Tak więc, oprócz owoców, zaparzane i parzone są świeże i suszone liście, które służą jako skuteczny napiwek, robią wywar z korzeni, aby przepłukać gardło przeziębienie i wzmocnić dziąsła, liściaste wierzchołki roślin, parzone jak herbata, pomagają oczyścić organizm i złagodzić skutki łagodnego zatrucia.

Jeżyna, w której znajdują się substancje biologicznie czynne, pomaga wzmocnić ściany naczyń włosowatych, zapobiega rozwojowi miażdżycy, ogranicza procesy zapalne w organizmie. Oprócz wszystkich powyższych pozytywnych właściwości jeżyny są również doskonałą rośliną miodową, jej miód pomaga przy przeziębieniach, łagodzi kaszel i normalizuje temperaturę ciała.

Ale nawet to nie kończy się na wszystkich zaletach jeżyn. Ona, jako kultura o silnym systemie korzeniowym, może być z powodzeniem stosowana, jeśli konieczne jest wzmocnienie zboczy, które są podatne na erozję wodną lub powietrzną. Może być również stosowany w projektowaniu krajobrazu jako kultura dekoracyjna. A to wszystko dzięki temu, że na początku lata jego krzewy pokryte są śnieżnobiałymi kwiatami, a bliżej jesieni zawieszone są jagodami lśniącymi jak węgle.

Cechy kultury

Charakterystyka jeżyn byłaby oczywiście niekompletna bez wspomnienia o biologii tej kultury. Musisz wiedzieć, że jest to jeden z najzdolniejszych przedstawicieli rodziny Rosaceae, należący do rodzaju Raspberry i podrodzaju Blackberry. Ogólnie rzecz biorąc, na naturalnych plantacjach występuje dość dużo dzikich gatunków i form jeżyny - ponad pięćdziesiąt. Jednak wśród tej odmiany jeżyna szara występuje samotnie, rośnie w europejskiej części Rosji, zamieszkuje u podnóża Kaukazu, w dolinach Azji Środkowej, a nawet na Syberii Zachodniej, gdzie czasami tworzy prawdziwe nieprzekraczalne zarośla.

Nie spieszyli się z wprowadzeniem jeżyn do kultury, najwyraźniej było wystarczająco dużo naturalnych nasadzeń i szczerze mówiąc, bali się tego, ponieważ może rosnąć na miejscu tak bardzo, że później będzie bardzo problematyczne. Jednak w połowie XIX wieku pojawiła się i została wprowadzona do kultury forma „jeżyna ogrodowa”, która stała się protoplastą większości znanych i uprawianych do dziś odmian.

Co to jest „jeżyna ogrodowa”? Okazuje się, że podobnie jak jeżyna z gołębiem to krzew o wieloletnich pędach. Cykl rozwojowy tych pędów jest interesujący. Jest dwuletni - w pierwszym roku wzrostu układane są pąki, aw drugim roku następuje owocowanie, a następnie obumieranie pędów. Jeśli chodzi o wysokość rośliny, to jest ona różna w zależności od warunków wzrostu: na glebach uboższych, gdzie brakuje wilgoci, rośliny osiągają czasem ledwie metr, ale na glebach żyznych, w miejscu otwartym z dużą ilością wilgoci, krzaki mogą rozciągać się do rekordowych siedmiu metrów! Charakterystyczną cechą pędów jeżyny jest białawy woskowaty nalot i dość duża liczba kolców o imponujących rozmiarach. Liście jeżyny mają różne kształty, mogą być trójlistkowe, złożone, ale częściej pięciokrotne. W ich zatokach najczęściej układane są dwa lub trzy pąki, z których jeden jest zauważalnie większy niż reszta - jest to pączek generatywny, który utworzy kwiaty, a następnie owoce.

Pąki pęcznieją i zaczynają rosnąć dość wcześnie - już na początku maja, ale dopiero po półtora miesiąca zaczyna kwitnąć. Okres kwitnienia jest dość długi, w tym czasie kwitną śnieżnobiałe, dość duże, samozapylające się kwiaty, które są złożone w kwiatostan - wiechę lub pędzel. Pierwsze owoce zaczynają barwić się na początku sierpnia, aw połowie tego miesiąca poszczególne okazy są już zwykle gotowe do zbioru. Masowy zbiór owoców odbywa się zwykle we wrześniu. Generalnie odmiany jeżyny wymagają znacznie dłuższego okresu dojrzewania niż maliny: nawet wczesne odmiany dają pierwsze owoce dopiero 30-35 dni po kwitnieniu.

W zależności od rodzaju wzrostu krzewu wszystkie jeżyny dzieli się na kumaniki - rosnące prosto i mączniaki - rośliny pełzające. Istnieją jednak odmiany jeżyny o pośrednim kształcie krzewu. Ogólnie rzecz biorąc, jeśli mówimy o wyprostowanej formie jeżyny, to jest ona pod wieloma względami podobna zarówno pod względem biologicznym, jak i sposobem rozmnażania się ze znaną nam maliną.

Preferencje Blackberry

Jeżyna rośnie na różnych typach gleb, jednak na żyznych, bogatych w próchnicę plony są większe. Jeżyna dobrze radzi sobie również na podłożach średnio gliniastych, a także na glebach luźnych i przepuszczalnych dla powietrza o odczynie obojętnym. Jeżyny nie lubią być może obszarów ze stojącą wilgocią, a poziom wód gruntowych nie powinien być wyższy niż półtora metra od powierzchni gleby.

Odmiany jeżyny

Jak już wspomniano, prace hodowlane z jeżynami trwają i są całkiem udane, ponieważ powstała już dość duża liczba odmian tej uprawy, ale zdecydowana większość z nich jest efektem działalności hodowców z USA. Na stanowiskach naszego kraju można teraz zobaczyć odmiany o wyprostowanych pędach, przede wszystkim są to Agavam, Darrow, Erie, Wilson Earley i Ufa local. Mamy również odmiany pełzające, takie jak Obfite. Ogrodnicy również wysoko cenią odmiany bez cierni, na przykład Thornfree.

Irina Guryeva, młodszy pracownik naukowy, Departament Uprawy Jagód, V. I. I. V. Michurin.

Zdjęcie autora

Przeczytaj jeżyny, uprawa na miejscu i odmiany. Część 2