Zemklunika

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Jak wyhodować ziemiankę w łóżkach, odmiany karłowate

Zemklunika to nowa roślina, która powstała w wyniku skrzyżowania dwóch upraw - truskawek ogrodowych i truskawek. Wraz z już istniejącymi rasami mieszańców - Cerapadus, Ribelaria i wieloma innymi, dżdżownica zyskała popularność wśród miłośników dziwacznych roślin, ponieważ istnieją również odmiany dżdżownic i nie jest tak trudno je zdobyć.

Jak wszystkie takie uprawy, właściciel ziemski ma autora - to słynna hodowczyni Tatyana Sergeevna Kantor. To ona w latach 70. ubiegłego wieku udało się uzyskać unikalną hybrydę truskawek z gałki muszkatołowej i wielkoowocowych truskawek ogrodowych.

× Poradnik ogrodnika Szkółki roślinne Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

Cecha kultury

Co się stało w wyniku przejścia, a co to jest ziemianka? Jest to bardzo wysoki krzew, mocny i silnie ulistniony. Ma wyprostowane szypułki, które wznoszą się ponad liście i nie opadają, nawet gdy uformuje się na nich plon. Ze względu na to, że dżdżownica ma taką budowę, jest również atrakcyjna jako roślina ozdobna. W okresie kwitnienia kultura dosłownie zamienia się w małą pęczek pokrytą jasnymi kwiatami. Ogrodnicy są również zadowoleni, że prawie wszystkie liczne kwiaty tworzą jagody.

W pełni dojrzałe owoce stają się czerwone z lekko wyczuwalnym fioletowym odcieniem. Jagody są bardzo podobne do truskawek, ale ich gęstość jest większa, dzięki czemu można je stosować do wszystkich rodzajów przetwarzania, także tam, gdzie wymagane jest zachowanie nienaruszonej struktury owoców. Nadaje się również do transportu na duże odległości. Oprócz koloru i kształtu jagód, do których jesteśmy przyzwyczajeni, dżdżownica ma charakterystyczny dla truskawek piżmowy aromat.

Dojrzałe jagody to doskonały deser, który można zjeść poprzez wyrywanie z roślin, lub można odłożyć i rozciągnąć przyjemność, zamrażając jagody w lodówce lub mieszając je z cukrem i zamieniając w pyszne i bogate w witaminy przeciery. Nawet po rozmrożeniu zachowuje się w nich smak i aromat jagód, a co najważniejsze większość witamin. Pierwsze, najbardziej pożądane jagody dżdżownicy dojrzewają zwykle później niż jagody truskawki ogrodowej, a później nieco rzadziej niż spotykane truskawki - na przełomie czerwca i lipca. Zawierają ogromną ilość pożytecznych substancji, mogą być stosowane jako środek profilaktyczny pomagający przy różnych schorzeniach - skokach ciśnienia, reumatyzmie, zapaleniu stawów, a nawet dnie moczanowej. Oczywiście nie należy oczekiwać całkowitego wyleczenia choroby poprzez zwykłe spożywanie jagód dżdżownicy, ale mogą one również złagodzić objawy chorób.

Ciekawą cechą dżdżownicy jest fakt, że nawet jeśli nie zdążyłeś zebrać owoców na czas, będą na Ciebie czekać i nie zaczną gnić. Najbardziej nieprzyjemną rzeczą, jaka może im się przydarzyć, jest ich wysychanie bezpośrednio na roślinach. Pod tym względem ziemianka przypomina nieco irgę, jej owoce również wiszą na roślinach, aż zamieniają się w rodzynki.

Absolutnie wszystkie dostępne dziś odmiany dżdżownic charakteryzują się wysoką zimotrwalością, która pozwala bez problemu przetrwać nawet najsurowsze zimy pod pokrywą śnieżną, a także odpornością na mączniaka prawdziwego nawet w latach epifitotii i całkowitą odpornością na szarą zgniliznę.

Wybór miejsca i lądowanie

Jeśli chodzi o wybór lokalizacji, krasnolud woli otwarte obszary, lekki cień jest dopuszczalny tylko wtedy, gdy zbiory nie są dla ciebie najważniejsze. W cieniu rośliny będą się dobrze czuć, ale niewiele owoców będzie związanych, a te, które zawiązały się, będą w końcu małe i będą miały mniej cukru. Nawet okres dojrzewania jagód w cieniu wydłuży się, pierwsze z nich dojrzeją około dwa tygodnie później niż te, które rosną na otwartej przestrzeni.

Jednak zacienione obszary mają swoje zalety, wilgoć wyparowuje tam wolniej, a jeśli zdecydujesz się rozpocząć ziemiankę na daczy, gdzie nie jesteś tak często, preferuj obszary, w których jest trochę cieniowania. Zatem cień może korzystnie wpływać na kulturę, zbiory w czasie suszy będą nawet większe niż w przypadku roślin rosnących w otwartym słońcu. Ponadto zacienione obszary mogą przedłużyć okres spożycia świeżych jagód o około dwa do trzech tygodni, a jagody tam będą, choć mniejsze, ale bardziej wyrównane.

Jeśli chodzi o sadzenie, jeśli możesz posadzić roślinę kawałkiem ziemi, możesz to zrobić przez cały ciepły sezon, nawet podczas kwitnienia krzewów. W przypadku sadzenia tych samych sadzonek z otwartym systemem korzeniowym istnieją bardzo konkretne daty. To okres od końca sierpnia do połowy września.

Sadzonki lepiej sadzić w deszczową pogodę, a po posadzeniu rośliny należy dobrze podlać, co przyczyni się do ich szybszego przetrwania w nowym miejscu. Po podlaniu glebę należy ściółkować, do tego nadaje się torf, próchnica lub zwykła sucha i lepiej odżywcza gleba.

× Tablica ogłoszeń Kocięta na sprzedaż Szczeniaki na sprzedaż Konie na sprzedaż

Opieka nad dżdżownicą

Aby uzyskać stabilne, wysokie plony smacznych jagód, rośliny należy okresowo karmić. W tym celu odpowiednie są zarówno nawozy organiczne, jak i mineralne. Opatrunek wierzchni należy wykonywać w okresach, gdy rośliny są szczególnie potrzebne. Pierwszy przeprowadza się w okresie poprzedzającym kwitnienie; druga podczas kwitnienia kwiatów, a trzecia ma na celu wzmocnienie roślin po owocowaniu. Dzięki takiemu nawożeniu stworzysz optymalne podłoże rolnicze, które pomoże Twoim roślinom odejść z pełną mocą w okresie zimowym, a to gwarantuje przyszłe wysokie plony w przyszłym roku.

Jesienią powinieneś przygotować się na to, że możesz potrzebować schronienia dla roślin. Będzie potrzebny tylko wtedy, gdy mrozy uderzą w gołą ziemię. Jeśli spadł pierwszy śnieg i zakrył krzaki ziemianki, nie powinieneś martwić się o schronienie. Najlepszą opcją na schronienie są jodłowe gałęzie świerkowe, które nie tylko pomagają w utrzymaniu ciepła, ale także przyczyniają się do gromadzenia się śniegu. Przy dobrej opiece i terminowym karmieniu plony z ziemianki będą stale wysokie. Maksymalna wydajność, jaką może dać pełnoprawny krzew dżdżownicy, wynosi ponad 300 gramów.

Jednak nadal nie można nazwać właściciela ziemskiego kulturą bezproblemową. Być może najważniejszym problemem jest aktywne formowanie wąsów. Jedna roślina w krótkim czasie może wytworzyć ponad siedem tuzinów wąsów. Aby nie uruchamiać witryny, konieczne jest okresowe ich usuwanie. Usuwanie wąsów można rozpocząć od razu po zakończeniu owocowania, ich największa liczba powstaje zwykle w połowie lipca.

Rzadko, ale nadal zdarza się, że na jagody wpływa szara zgnilizna. Najczęściej objawia się to na terenach zbyt wilgotnych, gdzie dopuszczalna jest stagnacja wody roztopowej lub deszczowej. Jednak nawet w tym przypadku na jagody wpływa nie więcej niż 5-7%, czyli dziesięć razy mniej niż na przykład truskawki. Pod wieloma względami ten opór jest spowodowany szypułkami, które nie pozwalają jagodom znajdować się na ziemi, są wentylowane i nie pozwalają na rozprzestrzenianie się choroby. Wady dżdżownicy obejmują również niską masę owoców, rzadko przekraczającą 20 g.

Odmiany karłowate

Hodowcy aktywnie wykorzystywali koparkę w swojej pracy, w wyniku czego uzyskano odmiany, które zdobyły sympatię ogrodników. Podam przykłady, moim zdaniem, najbardziej udanych, odpornych na mączniaka prawdziwego, więdnięcie, szarą zgniliznę, a także nicienie i roztocza truskawkowe:

Odmiana

Nadieżda Zagorya

to bardzo wysoki krzew o grubych i mocnych szypułkach oraz biseksualnych kwiatach, które nie wymagają dodatkowego zapylenia. Odmiana może być bezpiecznie polecana do ogrodnictwa amatorskiego, ponieważ ma normalną masę jagód średnio 10-15 g (pojedyncze jagody mogą osiągnąć 25 g), a plon często przekracza standardowe 300 g z krzaka.

Odmiana M ukatnaya biryulevskaya - ta odmiana tworzy średniej wielkości krzewy z lekko nachylonymi szypułkami, niosąc biseksualne kwiaty. Jagody są gęste, nadają się do transportu i przetwarzania. Średnia waga jagód to ponad 8 g, a maksymalna może dochodzić do 20 g. Plon z krzewu kształtuje się zwykle na poziomie 250-300 g, jest bardzo stabilny przez lata.

Odmiana Truskawka tworzy również krzew średniej wielkości, jednak jej szypułki są grube i proste, jagody unoszą znacznie wyżej niż liście, dzięki czemu nie ma na nie szarej zgnilizny. Ta odmiana ma jedną wadę - kwiaty są jednopłciowe i potrzebują odmiany zapylającej. Jagody odmiany Truskawka dojrzewają nieco wcześniej niż zwykle, mają średnią masę 5-7 g, natomiast maksymalna ledwie przekracza 10 g. Plon z krzewu w idealnych warunkach może osiągnąć 250 g, a średnia to zwykle 100 -120 g.

Odmiana Penelope jest bardzo interesująca dla ogrodników-amatorów, mając średnią wysokość, może jednak dawać roczne i obfite plony 250, a nawet 280 g z krzaka. Średnia waga jagód to około 10 g, a maksymalna waga często przekracza 20 g. Wśród pozytywnych cech odmiany należy zwrócić uwagę na dużą odporność na mączniaka prawdziwego oraz brak konieczności stosowania zapylacza.

Przeczytaj także:

Uprawa odmiany Penelope

Odmiana Report to dość silny krzew o plonie przekraczającym dwieście gramów z rośliny i średniej masie owoców 7-9 g. Jej biseksualne kwiaty znajdują się na wysokich szypułkach, które nie uginają się pod zbiorami.

Odmiana o romantycznej nazwie Diana to wysoka roślina o wyprostowanych szypułkach i jagodach o wadze do 20 g. Plon z krzewu w idealnych warunkach osiąga 300 g, a średnia 200-250 g.

Jeśli widziałeś na miejscu duże rośliny z mocnymi szypułkami, kwiatami biseksualnymi i jagodami o ciekawym owalno-stożkowym kształcie o masie ponad 25 g, to istnieje duże prawdopodobieństwo, że jest to odmiana Raisa - największa znana do tej pory odmiana o owocach. Jej średni plon z krzaka może osiągnąć 350 g, a maksymalny blisko 400.

Wśród odmian o złożonej odporności na szkodniki i choroby wyróżnia się odmiana Candied Muscat. Po wylądowaniu na miejscu zapomnisz, że oczywiście potrzebne jest pewne przetwarzanie, jeśli jesteś zadowolony z owoców o wadze 6-8 gi plonu około 250 g z krzaka.

Chciałbym dać jedną ważną radę czytelnikom, którzy dopiero zamierzają rozwijać nowo nabytą stronę. Jeśli zdecydowanie zdecydowałeś przeznaczyć na to miejsce na ziemiankę, wybierz wolne miejsca, które nie będą poszukiwane w najbliższej przyszłości. Niech będą to redliny, rabaty kwiatowe, wolne strefy między krzewami lub drzewami. Zajmując wolne terytorium, ograniczone przez większe rośliny, nie można obawiać się nadmiernego rozprzestrzeniania się kultury, a pierwsze zbiory jagód na otwartej przestrzeni można uzyskać już w drugim roku po posadzeniu.

Nikolay Khromov, pracownik

naukowy, kandydat naukowy, Państwowa Instytucja Naukowa VNIIS im. I. V. Michurina Rosyjska Akademia Rolnicza, sekretarz naukowy ANIRR

Zdjęcie autora