Zbiory Dają Leszczyna - Orzech Laskowy

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Hazel - piękna i owocna

Pierwszą małą sadzonkę leszczyny, popularnie zwanej leszczyną, nabyliśmy na rynku na początku lat 90-tych. Jego różnorodność była nieznana. W tym czasie leszczyna była rzadką rośliną w naszych ogrodach ze względu na brak materiału nasadzeniowego w sklepach.

Dwa lata później, w skrajnym lesie, w pobliżu dojrzałych krzewów leszczyny znalazłem dość wysoki pęd o wysokości około 60 cm, który był osobno rosnącą gałęzią bez pędów bocznych.

Delikatnie wyciągnąłem ten pęd z ziemi, zawinąłem małe korzenie w mokrym mchu, włożyłem do plastikowej torby i przyniosłem do domu. Ustawiłem go w jednym rzędzie, trzy metry od zakupionej leszczyny.

Przewodnik ogrodnika

Szkółki roślin Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

Aby krzewy te nie przeszkadzały w przyszłości w uprawach owoców, posadzono je w pobliżu ogrodzenia po wschodniej stronie stanowiska. Zrobiliśmy tak, aby gdy dorosną, mogły osłonić nasze miejsce przed wiatrem, ponieważ znajduje się na obrzeżach wioski, obok opuszczonego pola.

Sadzonki leszczyny rosły szybko, najwyraźniej odpowiadając na poświęconą im opiekę i uwagę. Sadziłem rośliny w specjalnie wykopanym dołku, do którego wlałem kilka wiader kompostu, zgniłego obornika i garść superfosfatu. Wszystkie składniki zostały dokładnie wymieszane z ziemią wyjętą z dołu. Następnie co roku wiosną wnosiłem pod krzaki garść azofoski lub nitroammofoski oraz wiadro zgniłego obornika i kompostu. Kiedy krzaki urosły, wiosną zastosowałem tylko złożony nawóz, rozsypując go po pniach drzew. W suche lato raz w tygodniu obficie podlewała leszczynę.

Obok leszczyny posadzono w rzędzie krzewy bzu i najczęściej występujące, wszechobecne róże krzewiaste. Później gdzieś przeczytałem, że korzenie leszczyny wydzielają toksyczne substancje, co oznacza, że pod tymi krzakami i obok nich żadna inna roślina nie przeżyje. I tak stało się kilka lat później. Krzew róży „uciekał” z niechcianej okolicy, wypuszczając nowe pędy z dala od korzeni leszczyny, a same rośliny mateczne zdechły. I to pomimo tego, że rosły w słonecznym miejscu. Lilak żył trochę dłużej, ale cały czas był przygnębiony. A potem też umarła.

Tak więc leszczyna podbiła dla siebie dużą przestrzeń życiową. Być może stało się tak również dlatego, że leszczyna ma potężny system korzeniowy. Nawet trawa nie rośnie pod nim.

Na pięciu metrach, pod sąsiednimi krzakami bzu, rośnie wierzba, ale nie „zbliża się” do leszczyny. Zgniły obornik i kompost, który wprowadziliśmy do kręgu pnia leszczyny, również nie dawały przyjaznych pędów chwastów (a jest w nich dużo nasion chwastów). Ta właściwość leszczyny jest bardzo wygodna, jeśli chodzi o zbieranie orzechów. Nie musisz ich szukać w trawie, wszystkie są w zasięgu wzroku.

Pierwszy zbiór - garść orzechów, które zebraliśmy i spróbowaliśmy pięć lat po posadzeniu. Od tego czasu nasza leszczyna co roku obficie owocuje. Zbiory leszczyny są zawsze imponujące. Zbieramy ponad dziesięć litrów orzechów z dwóch krzaków. W tym samym czasie myszy, a czasem wiewiórki, zabierają część plonu.

Słyszałem skargi od ogrodników, którzy również uprawiają leszczynę na swojej działce, że ich plony są bardzo niskie. Być może zbieramy tak obfite zbiory ze względu na fakt, że na tym samym stanowisku rosną dwie różne odmiany leszczyny: uprawnej i jej dzikiego krewnego, które zapylają się wiosną, a rośliny otrzymują niezbędne składniki odżywcze. Nasze krzewy urosły, ale nie zrywamy orzechów z gałęzi, ale czekamy, aż same dojrzeją i opadną. Nie zauważamy żadnej różnicy w smaku i wielkości jąderek między leszczyną uprawną a przywiezioną z lasu. Są pyszne, moim zdaniem, smaczniejsze niż orzechy laskowe sprzedawane w sklepach, mają swego rodzaju przyjemny aromat. Roślina dojrzewa zwykle do końca września.

Tablica ogłoszeń

Kocięta na sprzedaż Szczeniaki na sprzedaż Konie na sprzedaż

Suszimy orzechy w domu, posypując je gazetami. Jeśli przebywasz w ciepłym pomieszczeniu, proces ten trwa co najmniej miesiąc. Jeśli nie wyschną dobrze, jąderka będą blisko skorupy, a wtedy niewygodne jest ich nakłuwanie, gdy rozpadają się na małe kawałki.

Nasza leszczyna nie wytwarza pędów, ale kiełki leszczyny pojawiają się co roku w różnych częściach stanowiska. To myszy niosą orzechy, których nie mieliśmy czasu zebrać po całym terenie, i zakopują je w ziemi. Wiosną kiełkują, czasem tworząc ciągłe zarośla młodych pędów. Wyciągamy je z ziemi jak chwasty, a następnie sadzimy w wyznaczonym miejscu do uprawy. Wyrosłe sadzonki oddajemy sąsiadom. Myślę, że teraz można jesienią przenieść nadwyżki materiału do sadzenia do lasu i tam je posadzić. Młode pędy można przesadzać całkowicie bezboleśnie od wczesnej wiosny do późnej jesieni. Nawet latem, wyrywając się z łóżek (wyłaniając się z orzechów) i sadząc w innym miejscu, rośliny leszczyny dobrze się zakorzeniają.

Raz na pięć lat przerzedzamy krzewy leszczyny, aby wygodnie było do nich podejść, a wewnątrz korony nie ma cienia, ponieważ leszczyna nie rośnie jako jedno drzewo, ale wypiera krzak z kilku pni. Pod koniec września odcinamy nadmiar i cienkie słabe gałęzie. Sekcje pokrywam boiskiem ogrodowym.

Uważam, że uprawa leszczyny w domkach ogrodowych i letniskowych jest konieczna i pożyteczna, ponieważ jądra jej orzechów są bardzo smaczne i zdrowe. I to nie tylko rdzenie. Czytałem, że liście, kora i owoce leszczyny są używane do celów leczniczych. Młode, majowe liście zbierane są, suszone na powietrzu. Kora jest zbierana wiosną i jesienią, suszona w dobrze wentylowanym miejscu. Dojrzałe owoce suszy się w piekarniku lub suszarce w temperaturze 60-70 ° C. Okres trwałości liści 1 rok, kora - 2 lata, owoce - 1 rok.

Roślina ma działanie ściągające, przeciw czerwonce, przeciwgorączkowe, rozszerzające naczynia krwionośne. Jądra poprawiają pracę jelit, pomagają rozpuszczać kamienie nerkowe, działają tonizująco i stymulująco. Orzechy laskowe sprzedawane w sklepach są drogie i mają gorszy smak niż nasze orzechy laskowe.

A co najważniejsze dla ogrodników - krzew ten nie wymaga szczególnej uwagi, dopiero w pierwszych latach po posadzeniu należy go dobrze nawozić wiosną i kilkakrotnie podlewać latem w czasie upałów. Po trzech, czterech latach trzeba będzie o tym pamiętać wiosną, by pod krzak wrzucić garść nawozu, a jesienią zebrać wyrośnięty plon. Jedyna zasada podczas sadzenia: należy sadzić leszczynę wzdłuż krawędzi działki i zapobiegać przyleganiu do uprawianych drzew i krzewów, które uciska.

Olga Rubtsova

ogrodniczka, kandydatka nauk geograficznych, rejon Wsiewołożski