Czerwone Rośliny W Ogrodzie - Piękno I Korzyści

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

„… Karmazynowy kolor budzi radość w sercu”

Jabłoń to piękna, klasa Pionerochka

Przyroda w pobliżu Sankt Petersburga nie uszczęśliwia nas bogactwem kolorów. Dlatego oko natychmiast wyrywa się z surowych północnych roślin monochromatycznych, pomalowanych na jasne kolory: czerwony, fioletowy, pomarańczowy, żółty. I dusza staje się szczęśliwa.

Ogrodnikom szczególnie podoba się fakt, że jasne kolory roślin utrzymują się przez długi czas w okresie wegetacji. Są to rośliny drzewiaste o barwie czerwonej, które przez większość roku nie tracą efektu dekoracyjnego, a nawet zimą np. Czerwono-brązowe okazy.

Czeremcha, leszczyna, bąbelek, klon, głóg, berberys - to niekompletna lista drzewiastych roślin ozdobnych, które są popularne wśród ogrodników i projektantów krajobrazu ze względu na szeroką gamę odcieni czerwieni.

Przewodnik ogrodnika

Szkółki roślin Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

Czerwony kolor w naszych umysłach jest postrzegany jako pozytywny, radosny, świąteczny, ekscytujący: „… Świt z czerwonym modlitewnikiem przepowiada dobrą nowinę”. (S. Jesienin), „… Karmazynowy kolor wywołuje radość w sercu”. (A. Dehlevi), „… Zauważyłem tylko jasny szkarłat - wybucham…” (A. Fet). Według Dahla w dawnych czasach słowo „czerwony” było używane nie tylko do określenia piękna, ale także doskonałego, najlepszego. Fizjolodzy wykazali, że kolor czerwony wywołuje pozytywne podniecenie emocjonalne, któremu towarzyszy przyspieszenie akcji serca i wzrost ciśnienia krwi.

Uważa się, że kolor czerwony jest w stanie ujawnić głębię przestrzeni, jeśli wystaje do przodu na ciemnym tle. Im lżejszy i czystszy, tym silniejszy jest ten efekt wizualny. I choć profesjonalni projektanci krajobrazu dbają o czerwień w ogrodzie, której nadmiar uznawany jest za zły smak, to dzięki staraniom hodowców liczba czerwonych roślin w ogrodzie w ostatnich latach wzrosła wielokrotnie.

Tak znane firmy na rynku ogrodniczym jak holenderskie Darwin Plants, niemiecki Lappen Baumsehulen i Bruns Tflanzen prezentują w swoich katalogach od kilkudziesięciu do setek roślin o czerwonych liściach, kwiatach, owocach i korze. I cała ta różnorodność znajduje nabywcę.

W naszym kraju tradycyjnie nastawione na rośliny stosowane w żywieniu, uprawy owoców i jagód zajmują szczególne miejsce. W ogrodach Leningradu można znaleźć niezwykle piękne drzewa owocowe. W większości przypadków przodkami ozdobnych jabłoni w kolorze czerwonym jest jabłoń Nedzvetsky.

Jej rodzime pochodne takie jak odmiany Komsomolec, Babushkino, Pionerochka mogą być z powodzeniem uprawiane na północnym zachodzie ze względu na ich wysoką odporność na niskie temperatury. Również bardzo dekoracyjne i odporne na zimę odmiany pochodzenia obcego - Makomik, General Grant, Minnesota. Odmiana Helena to niesamowita jabłoń z Kanady o trójklapowych liściach burgunda, które przypominają liście kaliny.

Tablica ogłoszeń

Sprzedaż kociąt Sprzedaż szczeniąt Sprzedam konie

Śliwka rosyjska odmiana Spring Flame

Na uwagę zasługują również czerwonolistne śliwki. Domowe formy i odmiany rosyjskiej śliwki Spring Flame i Red Ribbon są dość mrozoodporne w naszym regionie i są dekoracyjne przez cały sezon: ich młode, jasnoróżowe pędy ostro kontrastują z resztą ciemnej części rośliny, tworząc efekt źródło światła. A odmiany Scarlet Sail i Krasnolistnaya TSKHA - z tej samej grupy, między innymi, mogą dać obfity zbiór owoców o wysokiej jakości smakowej.

W moim ogrodzie rośnie kilka czerwonych jabłoni Pionerochka. I przez kilka lat z rzędu nie przestaje mnie zadziwiać ich dekoracyjność i odporność na niekorzystne klimatyczne warunki wzrostu. Myśląc o naturze kolorowania, odkryłem ciekawe fakty. Okazuje się, że całą gamę tonacji kolorystycznej, od pomarańczowo-różowej po niebiesko-fioletową, wyznaczają pigmenty zwane antocyjanami.

Te barwniki o charakterze fenolowym z grupy flawonoidów należą do chemicznej klasy glikozydów. Obecnie z roślin wyizolowano 70 gatunków. Jakościowy skład antocyjanów jest specyficzny dla danego gatunku roślin i jest dość stabilny. Jasny kolor kwiatów i owoców w naturze przyciąga owady zapylające i sprzyja rozprzestrzenianiu się owoców przez ptaki.

Ale czy obecność barwników antocyjanów w tkankach roślin jest związana tylko z funkcją zapylania? I dlaczego ilość tych pigmentów w roślinie zmienia się w zależności od pory roku i środowiska? Rzeczywiście, nawet rośliny, które są stale i całkowicie zabarwione na czerwono, zmieniają intensywność koloru wiosną, latem i jesienią.

A przede wszystkim antocyjany są kumulowane przez rośliny na obszarach o trudnych warunkach klimatycznych i nadmiernym nasłonecznieniu (arktyczne, alpejskie łąki). Dlaczego natura w procesie zmian ewolucyjnych wybrała tę zdolność do malowania nawet tradycyjnie zielonych roślin na czerwono w pewnych okresach życia?

Związek między wybarwieniem a odpornością roślin w przyrodzie zauważono od dawna. Ale dopiero w ostatnich dziesięcioleciach pojawiły się przekonujące dane na temat roli pigmentów w życiu roślin. Grupa rosyjskich hodowców z Uniwersytetu Rolniczego w Michuryńsku - S. V. Parshikova i M. V. Romanov, w procesie selekcji jabłoni obiecujących poprawę ich właściwości, przeprowadziła badanie porównawcze form czerwonolistnych i zielonolistnych.

Wykazano, że odmiany podkładek jabłoni zabarwione na czerwono są bardziej mrozoodporne (liczba nieuszkodzonych pąków po eksperymentalnym mrożeniu była istotnie większa) w porównaniu z zielonymi. Procesy ich wzrostu rozpoczynają się i kończą wcześniej, drewno lepiej dojrzewa, liście mają większą zdolność zatrzymywania wody, a odporność na suszę jest większa. Inne badania wykazały, że rośliny zawierające duże ilości antocyjanów mają zwiększoną odporność na zanieczyszczenie powietrza kwaśnymi gazami z zakładów przemysłowych.

Jabłoń, odmiana Helena

Biorąc pod uwagę wszystkie nagromadzone fakty, powstała teoria dotycząca roli antocyjanów w fizjologii roślin o barwie czerwonej. Przyjmuje się, że w optymalnych dla rośliny warunkach węglowodany do odżywiania pozyskują one poprzez fotosyntezę - proces wykorzystania energii słonecznej dzięki zielonemu pigmentowi chlorofilowi. Ale w składzie widma słonecznego są promienie ultrafioletowe, których nadmiar jest szkodliwy dla roślin.

Antocyjany absorbują światło w ultrafioletowych i zielonych obszarach widma. Zaabsorbowana nadwyżka energii dla rośliny jest częściowo zamieniana na ciepło, podnosząc temperaturę liści, słupków, pręcików o 1-4 stopnie. Stwarza to korzystniejsze warunki zarówno do fotosyntezy, jak i do nawożenia i kiełkowania pyłku w niskich temperaturach, a także do przetrwania roślin w niekorzystnych okresach życia (zimno, upał, susza).

Znana jest jeszcze jedna cenna właściwość antocyjanów. Są silnymi naturalnymi przeciwutleniaczami, czyli substancjami, które chronią ludzki organizm przed szkodliwymi produktami utleniania i hamują procesy starzenia. Dodatek do żywności E163 (mieszanina antocyjanów) pozyskiwany jest w przemyśle z czerwonej kapusty, winogron, porzeczek.

Stosowany jest jako środek zapobiegający kruchości naczyń włosowatych, poprawia stan tkanki łącznej, pomaga w leczeniu zaćmy, cukrzycy, zapobiega miażdżycy naczyń krwionośnych i ogólnie działa korzystnie na cały organizm, zwiększając aktywność układu odpornościowego system. Niedawne badania w Stanach Zjednoczonych wykazały, że spożywanie antocyjanów może pomóc zmniejszyć ryzyko raka przełyku i odbytnicy. Istnieją dowody na zmniejszenie stanu zapalnego w organizmie przy regularnym spożywaniu warzyw i owoców o jasnym kolorze.

Myślę, że przytoczone przeze mnie fakty wystarczają hodowcom i ogrodnikom-badaczom do zastanowienia się, jaki ważny mechanizm w postaci powstawania barwników natura daje nam w naszych rękach. W warunkach ryzykownej strefy hodowlanej warto kontynuować adaptację pięknych i wartościowych ras z korzystniejszych rejonów klimatycznych w naszym nieprzyjaznym klimacie i tym samym ulepszać nasze ogrody. Możliwe, że rośliny barwione będą bardziej odporne w klimacie północnych szerokości geograficznych. Ponadto rośliny te mogą być atrakcją w Twoim ogrodzie.

A „czerwone” herbaty z roślin uprawianych na ich podwórku będą nieodzownym rarytasem dla miłośników zielarskich upraw.