Buk: Sadzenie I Stosowanie Jako Krzew Ozdobny

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Fagus - południowiec odporny na cień, dekoracja ogrodu północnego

Wiele gatunków liściastych - dąb, klon, wiąz, jesion i inne, rzadko spotykane w przyrodzie, rośnie całkiem dobrze w Non-Black Earth Belt i na północnym zachodzie w kulturze, wyrastając na piękne, wysokie drzewa. Ale buki należące do tej samej grupy - orientalne (Fagus orientalis Lipsky) i leśne lub europejskie (F. silvatica L.) - są mniej odporne.

W stanie drzewiastym w spoczynku są w stanie wytrzymać tylko krótkotrwałe spadki do -35 ° C bez uszkodzeń. Długotrwałe mrozy są dla nich śmiertelne. Ponadto ich sadzonki, młode pędy i liście są wrażliwe na mrozy w temperaturze -2 … -5 ° C. Dlatego w tych regionach zwykle nie są uprawiane.

Tymczasem buki mają wiele tak niezwykłych właściwości, które sprawiają, że jest wysoce pożądane, aby wprowadzić je do kultury jako ozdobne rośliny drzewiaste do projektowania krajobrazu. W południowych rejonach kraju, a także w Europie Zachodniej są wysoko cenione w budownictwie parkowym i ogrodnictwie ozdobnym. Rosną powoli. Ich pnie pokryte są cienką szarą korą o srebrzystym odcieniu. Drewno jest trwałe, piękne, dobrze wypolerowane.

Przewodnik ogrodnika

Szkółki roślin Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

Służy do produkcji parkietów, mebli, m.in. gięte (wiedeńskie), instrumenty muzyczne, pudełka na karabiny. Służy do imitacji drewna szczególnie cennych gatunków poprzez impregnację pnia barwnikami u nasady. Korona jest szeroka, gęsta, stożkowata lub owalna; w samotnych drzewach jest kulisty. Liście są błyszczące, błyszczące, ciemnozielone, jesienią brązowozłote lub pomarańczowe. Blaszki liści osiągają do 10 cm długości (średnio 6) i do 6 cm szerokości (średnio 3,5), ogonek ma ok. 1 cm. Wyróżniają się różnorodnością kolorów i kształtów, ale w większości są całe, zaokrąglone, jajowate z szeroką podstawą i falistą krawędzią.

Buk ma bardzo cenną wartość w projektowaniu krajobrazu - jest jednym z najbardziej tolerancyjnych dla cienia gatunków drzew, wytrzymuje długotrwałe i silne zacienienie. Dzięki temu można je stosować do nasadzeń ozdobnych po północnej stronie domu oraz pod koronami drzew. Chociaż jest lepiej, nadal rosną w świetle.

Buki wymagają żyzności gleby, lubią żyzne, świeże gleby o pH 5,5-6,5; nadmiar i brak wilgoci jest równie słabo tolerowany. Ich kwiaty są niepozorne, zapylane przez wiatr. Buki kwitną jednocześnie z pełnym kwitnieniem liści, pojedyncze stojące drzewa w wieku 20-40 lat, a na plantacji 40-80 lat. Owoce to trójkątne, ostro żebrowane orzechy, zamknięte na dwie części w jednej kolczastej poduszce. Dojrzewają we wrześniu - październiku, po czym opadają na ziemię. Mają do 1,5 cm długości i 0,8 szerokości; waga 1000 sztuk - 250-300 g.

Pokryta cienką, drzewną skórką o barwie od jasnobrązowej do ciemnobrązowej, błyszczącą lub matową. Zawierają 23-30% substancji azotowych, do 30% tłustego oleju półschnącego. W oczyszczonych jąderkach ta ostatnia jest jeszcze większa - 40-67%. Ponadto zawierają 3-5% cukrów, skrobię, białka, kwasy organiczne (jabłkowy i cytrynowy), garbniki, do 150 mg% witaminy E. Zawierają również trującą alkaloid faginę.

Dlatego surowe są lekko trujące, a nadmiernie spożywane mogą powodować ból głowy, ale smażone są smaczne, pożywne i całkowicie bezpieczne (w temperaturze 100-120 ° C ten alkaloid ulega zniszczeniu). Ponadto wyroby cukiernicze przygotowywane są z orzechów, wyciskany jest olej. Po tłoczeniu na zimno okazuje się słomkowożółty, smaczny, nie zjełczały. Podczas tłoczenia na gorąco uzyskuje się większy olej, ale okazuje się, że jest ciemniejszy, szybciej schnie i jest zwykle używany do celów technicznych.

Tablica ogłoszeń

Kocięta na sprzedaż Szczeniaki na sprzedaż Konie na sprzedaż

Chociaż buki są rasami orzechowymi, oczywiście w naszych strefach nie można uzyskać od nich orzechów, podobnie jak drewno. Jednak jako rośliny ozdobne niewątpliwie wzbudzają zainteresowanie.

Nie można ich uprawiać, na przykład w regionie Leningradu w postaci wysokich smukłych drzew, nie ma sensu nawet próbować. Ale uformowanie ich w postaci oryginalnego niskiego krzewu do celów dekoracyjnych jest całkiem możliwe. W Szwecji i Norwegii, na obszarach o mniej więcej tym samym klimacie, buk w kształcie krzewu był używany w projektowaniu krajobrazu od dawna i często. W tej formie na północnym zachodzie można uprawiać oba wyżej wymienione gatunki buka, ale buk leśny jest nieco bardziej zimotrwały, co oznacza, że jest bardziej preferowany.

Można je wprowadzić importując i wysiewając na to nasiona z Ukrainy, Kaukazu i innych rejonów naturalnego występowania tych gatunków. Należy jednak pamiętać, że ich nasiona, podobnie jak żołędzie dębowe, szybko tracą zdolność kiełkowania i można je przechowywać tylko do wiosny. Ponadto konieczne jest w stanie mokrym (wysuszone umierają) iw temperaturze około 0 ° C.

Dlatego nadal łatwiej jest je zasiać jesienią. Jednocześnie staraj się chronić je przed myszami, które bardzo lubią orzechy bukowe. Nasiona najlepiej wysyłać natychmiast po dojrzewaniu w plastikowych torebkach posypanych wilgotnym podłożem (mech, trociny itp.). Norma wysiewu na 1 metr bieżący redliny wynosi 25 g lub około 80 nasion.

Głębokość siewu do siewu jesiennego wynosi 2-3 cm, a do siewu wiosennego po rozwarstwieniu - 1,5 cm. Rośliny mulczuje się trocinami lub suchymi liśćmi z warstwą 1-1,5 cm. Optymalna gęstość sadzenia sadzonek wynosi 50- 60 sztuk na 1 mb redlin. Wysiew orzechów bukowych powinien oczywiście przekroczyć wymaganą liczbę sadzonek, biorąc pod uwagę dobór najbardziej odpornych na zimę okazów. Sadzonki są uszkadzane przez larwy chrząszczy majowych i drutowce.

Wskazane jest sadzenie 3-4-letnich sadzonek i sadzonek w stałym miejscu. Zwykle dobrze się zakorzeniają. Ale kopanie materiału do sadzenia i sadzenie powinno być bardzo ostrożne, bez uszkadzania systemu korzeniowego. Najmniejsze wysuszenie korzeni również znacznie zmniejsza przeżywalność. W pierwszych latach wzrostu sadzonki i sadzonki wymagają cieniowania. Buki mogą również rozmnażać się przez nawarstwianie, gałęzie przyciśnięte do ziemi dają korzenie przybyszowe. Buki nie tworzą potomstwa korzeniowego.

Jest jednak jeszcze lepsze wyjście. Niewiele osób wie, ale na niewielkim obszarze w pobliżu wsi Mozhaiskoe, Taitsy, Pudost znajduje się jedyny naturalny obszar lasów mieszanych w regionie Leningradu, na którym rośnie wiele gatunków liściastych w ich naturalnym stanie, w tym buk europejski. To prawda, jest rzadki, ale rośnie tylko w formie wegetatywnej i tylko w postaci krzewów lub niskich drzew wielopniowych o wysokości 5-8 m.

Niemniej jednak sam kilka razy spotkałem te rośliny w lesie. Rozmnażają się przez nawarstwianie i pędy pneumatyczne, które można również przekształcić w warstwowanie. Ale ta forma buku jest dość odporna na zimę i jest dość dostosowana do trudnych warunków regionu Leningradu.

Dlatego znacznie łatwiej jest wziąć takie warstwy 3-4 letnie z grudkami ziemi i wprowadzić je bezpośrednio z natury do kultury. Dobrze się zakorzeniają. Podczas przesadzania najważniejszym wymogiem jest ponowne ostrożne wykopanie materiału sadzeniowego bez uszkodzenia systemu korzeniowego i utrzymywanie korzeni w wilgoci, ponieważ ich wysychanie znacznie zmniejsza przeżywalność. Sadzonki nie tolerują zginania korzeni podczas sadzenia.

Na miejscu nie ma potrzeby posiadania dużej liczby krzewów bukowych, lepiej sadzić je w małych biogrupach lub nawet pojedynczo, w tym drugim przypadku najlepiej na trawniku. Para drzewiastych krzewów może również w oryginalny sposób ozdobić wejście lub wejście na teren. Na jak najszerszą dystrybucję zasługuje bez wątpienia wprowadzenie do kultury w naszej strefie tak bardzo dekoracyjnych roślin drzewiastych jak buki.