Spisu treści:
2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53
Campanula - oznacza „dzwon”
Dzwony w Rosji kochano od czasów starożytnych. Każdy zna te śliczne i skromne kwiaty.
Na łące i leśnej polanie, w odległym wąwozie i nad brzegiem rzeki ciepło nas witają ich niebieskie, niebieskie, fioletowe lub białe kwiaty. Jednak nie wszystkie dzwonki mają ciemnoniebieskie kwiaty. Wśród nich są gatunki o kolorach białym, płowym, bladej ochry, różowym, jasnoliliowym i fioletowym corolla.
Dzwony to jedna z najpopularniejszych roślin wśród ludzi. Widać to chociażby po trafnych, serdecznych nazwach lokalnych: dzwonki, dzwonki, gołębie, orły itp. W środku sezonu truskawkowego, kiedy dojrzewają czerwone jagody, w jasnych lasach kwitnie prawdziwe piękno naszych lasów. polany - dzwon o liściach brzoskwini. Jego jasnoniebieski, duży kwiat o klasycznym kształcie jest jakby odlany z dźwięcznego metalu.
Przewodnik ogrodnika
Szkółki roślin Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu
Jest to jeden z największych ze wszystkich 150 rodzajów dzwonów w rodzimej florze. Niebieskie lub liliowo-niebieskie (rzadko białe) korony z krótkimi zębami, pocięte na pięć płatów, zwisają na nogach z wierzchołków smukłej wysokiej łodygi, przyciągając niestrudzone pszczoły i trzmiele. W głębi korony znajduje się gruczoł nektarowy, z którego nektar mogą uzyskać tylko duże owady. Jeśli zapylenie krzyżowe z ich pomocą nie nastąpiło, to samozapylenie jest możliwe dla tego przystojnego mężczyzny.
Wszystkie dzwonki są zróżnicowane pod względem kształtu i wielkości kwiatów (od 1 do 7 cm), wysokości krzewu - od 6 do 150 cm), koloru i wielkości liści, czasu kwitnienia.
Mogą być stosowane w nasadzeniach pojedynczych i grupowych, na redlinach i rabatach, w ogrodach skalnych i w pojemnikach na kwiaty, do ogrodnictwa wertykalnego i do cięcia. Niezależnie od tego, jaki jest Twój ogród kwiatowy, zawsze możesz wybrać rodzaj, którego potrzebujesz, spośród tak różnorodnych dzwonków.
Ostatnio, gdy coraz częściej wykorzystuje się parki krajobrazowe, skwery, działki osobiste, rośliny typowe dla krajobrazów naturalnych. Wyrafinowane róże, luksusowe piwonie, jasne floksy i dalie ustępują miejsca skromniejszym i bezpretensjonalnym chabrom, volżankom, ukwiałom, paprociom, gospodarzom i oczywiście romantycznym dzwonkom.
Dzwony rosnące w ogrodzie przynoszą mu dobrobyt, aw Anglii ten kwiat jest uważany za święty. Otrzymała nazwę „Canterbury Bells” ze względu na podobieństwo do dzwonów noszonych przez konie pielgrzymów w drodze do grobu Thomasa Canterbury'ego. Wędrowni mnisi pieszo lub konno nieśli też dzwony, po których dźwiękach wieś wiedziała, że zbliżają się z błogosławieństwami i lekarstwami dla chorych. Dlatego łatwo zrozumieć, dlaczego Canterbury Bells zaczęto uważać za zwiastuny szczęścia.
Istnieje ponad 250 gatunków dzwonków, które występują głównie na półkuli północnej. Wiele z nich rośnie w górzystych regionach Europy i Morza Śródziemnego.
Nazwa naukowa pochodzi od łacińskiego słowa campanula - dzwon. Rośliny z tego rodzaju wyróżniają się długimi, prostymi, lekko obniżonymi u góry, pełzającymi lub pełzającymi łodygami. Liście są naprzemienne, u podstawy łodygi są czasami zebrane w rozety. Kwitną od czerwca do nadejścia mrozów.
Nisko rosnące gatunki są obowiązkowym zasięgiem ogrodów skalnych. Kwiaty tej rośliny dobrze ożywiają krajobraz. Dzwony są bardzo bezpretensjonalnymi roślinami (z wyjątkiem gatunków alpejskich): są bezpretensjonalne dla gleby i warunków wzrostu. Dobrze rosną w kamiennych ścianach, wśród pęknięć w schodach, między płytkami wyłożonymi ścieżkami ogrodowymi.
Prawie wszystkie dziko rosnące dzwony są ozdobne i nie jest przypadkiem, że były używane w kulturze ogrodowej od średniowiecza. Długie i szeroko znane dzwony są brzoskwiniowe, zatłoczone, piramidalne, szerokolistne, średnie i inne.
Tych dzwonów jest coraz mniej w naszych lasach - cierpią z powodu swojej atrakcyjności i niepewności. Dlatego miłośnikom bukietów można polecić hodowanie dzwonków ogrodowych, zwłaszcza że brzoskwiniowy dzwonek jest znany w kulturze od XVI wieku.
Dzwony, których przodkowie w naturze rosły na leśnych polanach, krawędziach, w ciemnych wąwozach, dobrze rosną w cieniu w kulturze i mogą ozdobić najciemniejsze części ogrodu.
Są to na przykład dzwony pokrzywowe, szerokolistne, zatłoczone, brzoskwiniowe, podobne do rapunzel itp., Są to dzwony o liściach stokrotki, trójzębne, graniczne, Radde, gargan.
Na środkowym pasie dzwony mogą obejść się bez podlewania. Potrzeba dodatkowej wilgoci może pojawić się tylko w okresach suszy.
Szczególne miejsce zajmuje shirokolokolchik lub platycodon, którego nazwa doskonale charakteryzuje kształt korony jako szeroki dzwon. Rośnie we wschodniej Syberii, na Dalekim Wschodzie, w Japonii, Korei, Chinach, na suchych łąkach i skalistych gruzach.
Istnieje wiele form ogrodowych, w tym karłowate, z podwójnymi i półpełnymi białymi, jasnoniebieskimi i różowymi kwiatami. Shirokokolokolchik wielkokwiatowe to wieloletnia, niebieskawa roślina o prostych, gęsto ulistnionych pędach o wysokości 40–45 cm, kwiaty duże, do 8 cm średnicy, wierzchołkowe pojedynczo lub 3-5 w kwiatostanie wiechowatym. Corolla szeroko lejkowata, jasnoniebieska, niebieska, rzadziej biała.
Pąki o pierwotnym kształcie przypominają małe, zaokrąglone latarnie. Odrastanie wiosenne jest późne w porównaniu z innymi dzwonami - w środku, a czasem nawet pod koniec maja. Kwitnie od połowy czerwca, kwitnie długo. Owocuje we wrześniu. W warunkach środkowego pasa dojrzewają pełnoprawne, żywotne nasiona. Platycodon lepiej jest uprawiać w dobrze przepuszczalnych, otwartych, nasłonecznionych miejscach, ale toleruje też półcień.
Tablica ogłoszeń
Kocięta na sprzedaż Szczeniaki na sprzedaż Konie na sprzedaż
Odporna na suszę. Dobrze rośnie na luźnej glinie. Nie toleruje bliskości wód gruntowych. Zimotrwała. Najlepszym sposobem rozmnażania są nasiona. W kulturze od 1872 roku. Platycodon jest niezwykle skuteczny podczas kwitnienia w skalistym ogrodzie oraz w małych grupach na trawniku w połączeniu z innymi roślinami. Bardzo dobrze prezentuje się w bukietach. Jest to szczególnie interesujące, ponieważ kwitnie w drugiej połowie lata, kiedy kończy się główne kwitnienie większości dzwonów.
Kilka lat temu zupełnie przypadkowo kupiłem nasiona boneta i lancetowatego codonopsis, o czym chcę opowiedzieć na końcu artykułu. Codonopsis to roślina wieloletnia o prostych lub kręconych, rozgałęzionych łodygach o długości 60–100 cm, w rodzaju ok. 40 gatunków, występujących głównie w Azji Wschodniej i Centralnej, w naszym kraju - tylko na Dalekim Wschodzie iw górach Azji Środkowej. Codonopsis rośnie na łąkach alpejskich i subalpejskich, na zacienionych obrzeżach lasów, wzdłuż potoków iw dolinach rzek, na łąkach.
W ogrodach jako roślina ozdobna uprawiana jest od przełomu XIX i XX wieku. Podziemne części roślin są stosowane jako lekarstwo w leczeniu narządów oddechowych, astmy oskrzelowej, ucha, gardła, nosa i narządów trawiennych.
W chińskiej medycynie ludowej korzenie jednego z rodzajów kodonopsis są używane jako tonik, a dwa pozostałe to doskonałe rośliny miodowe i pastewne. Codonopsis rośnie na łąkach alpejskich i subalpejskich, na zacienionych obrzeżach lasów, wzdłuż potoków iw dolinach rzek, na łąkach.
Codonopsis lancetowaty jest jednym z najwyższych gatunków. Jest to liana, która wznosi się na wysokość 2-3 metrów, a jej kwiaty są duże, bardzo piękne, w kształcie dzwonu, zielonkawożółte z fioletowymi plamkami i końcówkami płatków wygiętymi na zewnątrz. Roślina potrzebuje wsparcia, aby rosnąć. Miejsce zamieszkania jest wymagane zacienione lub półcieniste, wilgotne.
W kulturze rośnie lepiej w dobrze oświetlonym miejscu, ale tylko przy wystarczającej wilgotności. Mało wymagająca dla gleb, ale preferuje luźne i pożywne. Strefa katalogów zachodnich: (5) 6-8. Na środkowym pasie jest zimotrwała, ale pożądane jest schronienie prewencyjne z iglastymi gałęziami świerkowymi. W moim ogrodzie zdejmuję go tylko ze wspornika i kładę na ziemi, aby się zakrył. Niestety kodonopsy nie są powszechne w naszych ogrodach, ale moim zdaniem zasługują na uwagę ogrodników i miłośników rarytasów.
Zalecana:
Melisa Lekarska Lub Miód Ziołowy (Melissa Officinalis), Cechy Uprawy I Zastosowania
Od kilku lat próbowałem uprawiać melisy na parapecie; należy zauważyć, że dobrze rosła przez cały rok. Próbowałem go posadzić na otwartym polu, niestety melisa zniknęła. Znałem ogrodników, którym o tym opowiadałem, twierdzili, że najwyraźniej wyplułem to jak chwast. Wtedy dowiedziałem się, że okazuje się, że ta kultura nie lubi zim
Dzwony W Projektowaniu Ogrodów
Dzwony są używane w dowolnych mieszanych nasadzeniach, ponieważ swoim wyglądem wnoszą wzruszającą prostotę do każdej kompozycji. Wysokie odmiany sadzi się na środku klombu lub rabatki. Inne, na przykład karpackie - świetnie prezentują się pod koroną drzew
Echinacea - Właściwości Lecznicze I Zastosowania
Echinacea purpurea jest dziś jedną z najpopularniejszych roślin leczniczych na świecie. Powodem tego jest ogromna moc uzdrawiania i niezwykły zakres zastosowania terapeutycznego. Bez przesady można powiedzieć, że jeżówka szybko i skutecznie leczy ogromną liczbę schorzeń bez skutków ubocznych, uzależnienia i spadku skuteczności preparatów z niej przygotowanych
Szafran (krokus) - Cechy I Zastosowania
Szafran to nie tylko barwnik i przyprawa, bez której nie da się ugotować w Marsylii prawdziwego ciasta wielkanocnego czy zupy rybnej, ale także doskonały konserwant, którego właściwości antyseptyczne znane były egipskim kapłanom, użyli szafranu w kompozycji do balsamowania środki, leki i kremy przeciwstarzeniowe
Hyzop - Właściwości Lecznicze I Zastosowania
Hyzop jest z powodzeniem stosowany przy: dusznicy bolesnej, grypie, zapaleniu tchawicy, zapaleniu gardła, gruźlicy, astmie oskrzelowej. Stosowanie hyzopu eliminuje atonię, kolkę żołądkowo-jelitową, niedobór enzymów jelitowych