Przycinanie Drzew Owocowych Zapewnia Zbiory

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Gałąź - „rejestrator” drzewa owocowego

Roślina owocowa to złożony organizm, który wymaga znajomości jej cech biologicznych i zdolności wspomagania jej wzrostu, rozwoju i owocowania. Tylko w tym przypadku można liczyć na jego długowieczność, uzyskując coroczne zbiory wysokiej jakości owoców. „Prośby” drzewa i podpowiedź „co robić” są widoczne gołym okiem, wystarczy przyjrzeć się z bliska jego wieloletniej gałęzi.

Ten ostatni to rejestrator roślin. Opowie o wielu rzeczach: o swoim wieku (i wieku rośliny), o tym, jak roślina czuła się przez te wszystkie lata, czy w tym roku będą zbiory i jakiego rodzaju, co ogrodnik musi zrobić w zakresie przycinania itp.. Wystarczy znać.”Język rośliny, aby móc w odpowiednim czasie otrzymywać z niej informacje.

Tak więc, czytelniku, póki jest jeszcze czas, „zanurzmy się” w biologię rośliny owocowej.

Gałąź, podobnie jak całe drzewo, wyrasta z pąka. Zatem pączek jest podstawową zasadą rośliny, jej najważniejszym elementem. Jest szczątkowym pędem w stanie względnego spoczynku. Roślina ma ogromną liczbę pąków, różniących się funkcjami, lokalizacją i czasem przebudzenia.

Z natury nowotworów rozwijających się z pąków dzieli się je na wzrost (wegetatywny) i owoc (kwitnący, generatywny, reprodukcyjny). Pąki wzrostu są małe, ze spiczastym wierzchołkiem i rozszerzoną podstawą. Owoce - większe, kuliste, zwężające się ku nasadzie. Różnice te stają się wyraźnie widoczne bliżej wiosny.

Pąki owocowe układane są w roku poprzedzającym kwitnienie. W owocach pestkowych - na początku czerwca, w ziarnku - na przełomie lipca i sierpnia. Dorosłe drzewo tworzy 40-60 tysięcy kwiatów. Gdyby z każdego kwiatu powstał jajnik, a z każdego jajnika owoc, to z jednego drzewa zebralibyśmy 5-7 ton owoców. Nikt jeszcze tego nie zrobił. Z jednego prostego powodu: drzewo nie jest w stanie wykarmić tak obfitego potomstwa. Większość kwiatów jest zarezerwowana. Aby uzyskać normalne zbiory, wystarczy, że roślina zużyje 8-10% całkowitej liczby kwiatów. Odpada również większość jajników.

× Poradnik ogrodnika Szkółki roślinne Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

A teraz początkujący ogrodnik, który nie zdążył jeszcze otrząsnąć się z przeżycia grozy na widok opadłych kwiatów, jest gotów krzyknąć „strażnik”: jajnik dosłownie spada przed jego oczami, obficie pokrywając ziemię. Kruszenie jajnika spowodowane jest przede wszystkim jego nadmierną ilością, wadą zapylania i nawożenia oraz brakiem składników odżywczych w glebie i wodzie. Zwykle przebiega w trzech falach.

Pierwsza fala - zaraz po kwitnieniu (odpada mały i niezapłodniony jajnik).

Druga fala rozpoczyna się 1-2 tygodnie po kwitnieniu i trwa około dwóch tygodni (jajnik rozpada się przy niepełnym zapłodnieniu).

Trzecią falę obserwuje się 15-40 dni po kwitnieniu, jest to tak zwane czerwcowe „oczyszczanie” jajnika. W tym okresie z powodu braku odżywiania, zwłaszcza azotu i złego reżimu wodnego, może również spaść dobrze zapłodniony jajnik.

Niemniej jednak 5-10% zachowanego jajnika zapewnia wysoką wydajność. Oczywiście, odrzucając znaczną liczbę kwiatów i jajników, roślina straciła dużą ilość plastikowych składników odżywczych. Ale co mógłby zrobić, gdybyśmy nie przycięli drzewa na czas, zanim pąki zaczęły kwitnąć, a tym samym nie uwolnili drzewa od niektórych pąków owocowych i nie dali mu możliwości oszczędzania żywności. Gdyby tak się stało, roślina podziękowałaby nam umiarkowanymi zbiorami dużych, wysokiej jakości owoców.

Dlatego ci, którzy panicznie boją się przycinania, głęboko się mylą, widząc w każdym usuniętym pąku owocu część usuniętego plonu, całkowicie ignorując biologię drzewa owocowego. I jest tak, że jeśli drzewo jest nadal przeciążone zbiorami, to w każdej odmianie masa owocu spada, a smak często się pogarsza. Równolegle z formowaniem się żniwa bieżącego roku drzewo składa pąki owocowe na zbiory w przyszłym roku. I nie jest w stanie, zwłaszcza jeśli pielęgnacja pozostawia wiele do życzenia (brak odżywienia, nawilżenia), ułożyć je w odpowiedniej ilości. Dlatego w przyszłym roku „zadowoli” nas skąpymi żniwami lub „po ogłoszeniu strajku” odpocznie. W tym przypadku mamy do czynienia ze zjawiskiem zwanym „częstotliwością owocnikowania”.

Trzeba uczciwie zauważyć, że wiele odmian, ze względu na swoje cechy biologiczne, jest podatnych na to niepożądane dla nas zjawisko. Ale niewłaściwe techniki rolnicze, w tym niedoszacowanie przycinania, w naturalny sposób doprowadzą do tego, że będzie „rok - gruby, kolejny - pusty”.

× Tablica ogłoszeń Kocięta na sprzedaż Szczeniaki na sprzedaż Konie na sprzedaż

Ale wracając do oddziału. Zobaczmy, jak drzewo czuło się przez ostatnie lata. Jak to zrobić? Bardzo prosty. Co roku na końcu gałęzi tworzy się tzw. „Pęd kontynuacyjny”. Pęd to liściasty roczny wzrost. W szerszym znaczeniu, pojęcie „pędu” jest również używane w przypadku, gdy upuścił liście. Pęd przedłużający gałąź powstaje z wierzchołkowego pąka wzrostu z poprzedniego roku. To jest, jeśli chcesz, „puls” drzewa owocowego. Oceniając stan rośliny ogrodnik powinien przede wszystkim zwrócić uwagę na długość przedłużenia gałęzi. Do tego czasu drzewo będzie dobrze rosło, rozwijało się i owocowało, aż długość corocznie uformowanych pędów kontynuacji gałęzi wyniesie co najmniej 30-35 cm. U młodych roślin pędy te mogą osiągać długość do 1 m lub więcej. To jest dobre.

Ale wraz ze starzeniem się rośliny wzrost będzie się zmniejszał. Jej spadek może być spowodowany wieloma przyczynami: przejawem niezgodności między podkładką a zrazem, zamarznięciem tkanek, brakiem pożywienia, nadmiarem lub niedoborem wody itp. Ograniczając wzrost, drzewo daje tym samym sygnał niepokoju. Czasami dosłownie „krzyczy”, woła o pomoc (wzrost mierzy się w milimetrach), ale uparcie nie słyszymy. Słyszałeś teraz? A jak dawno to się zaczęło?

Ustalając to, zobaczmy, jaki był wzrost w poprzednich latach. Wierzchołkowy pączek następnego pędu kontynuacji, pęczniejący wiosną, zrzuca łuski powłokowe. Po ich upadku pozostaje kolisty ślad - zewnętrzny pierścień wzrostu. Licząc liczbę tego ostatniego na gałęzi, określamy w ten sposób jego wiek. Zwracając uwagę na odległość między sąsiednimi pierścieniami, ustalimy długość przyrostów i odpowiednio dawny stan zdrowia rośliny.

Jeśli istnieje wyraźna tendencja do stopniowego zmniejszania wzrostu, a długość pędów kontynuacyjnych w ostatnich latach stała się mniejsza niż dopuszczalna, to na pewno tej wiosny przeprowadzimy cięcie odmładzające oparte na zjawisku odnowienia. Jej istotą jest to, że roślina straciła część drewna w wyniku skrócenia gałęzi, aktywuje procesy wzrostu i przywraca to, co zostało utracone, tworząc potężne pędy. Z reguły pąki pędów bocznych (pachowych) nie kiełkują w roku ich powstania. Kwitną następnej wiosny. Co więcej, niektóre odmiany kiełkują większość pąków, podczas gdy inne - mniej. Mniej lub więcej pąków znajdujących się w dolnej części pędu pozostaje uśpionych. W zależności od liczby przebudzonych pąków z ich ogólnej liczby, tradycyjnie rozróżnia się odmiany o niskim, średnim i wysokim stopniu przebudzenia pąków,biorąc pod uwagę ten wskaźnik przy wyborze systemu formowania korony, przeprowadzając jej przycinanie.

Kiełkując, pąki tworzą pędy o różnej długości. Mogą to być krótkie przerośnięte pędy, tzw. drewno owocowe (loki, włócznie, ostrogi, gałązki bukietów itp.) lub pędy typu wzrostowego (o długości powyżej 20 cm). Zdolność rośliny do naturalnego rozwoju pędów wzrostu nazywana jest zdolnością do tworzenia pędów. Każdy ogrodnik może łatwo określić te wskaźniki, zwracając uwagę na dwuletni kawałek silnej gałęzi. Stosunek liczby utworzonych pędów wzrostowych do liczby przebudzonych pąków pozwoli określić stopień zdolności pędowej drzewa: wysoki, średni lub niski. Należy pamiętać, że wraz z wiekiem stopień przebudzenia pąków i zdolność odmiany do tworzenia pędów mogą się znacznie różnić. Zawierają też wskazówkę, czy podczas przycinania warto skracać silny wzrost gałęzi, a jeśli tak, towtedy w jakim stopniu.