Pielęgnacja Plantacji Truskawek: Nawożenie, Podlewanie, Ochrona Przed Mrozem

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

← Przeczytaj poprzednią część artykułu

Nawożenie

Potencjał truskawek można w pełni wykorzystać, jeśli rośliny otrzymają wystarczającą ilość składników odżywczych. Zapotrzebowanie na truskawki w nawozach uzależnione jest od szeregu warunków: stopnia uprawy gleby, dokładności jej przygotowania przed sadzeniem, kondycji roślin, wieku plantacji itp.

Przy dobrym wypełnieniu gleby w okresie poprzedzającym złożenie nasadzeń i ściółkowaniu nowych roślin rośliny zwykle dobrze rosną i owocują bez dodatkowego stosowania nawozów organicznych i mineralnych w pierwszym roku owocowania. Jednak przy niedostatecznym wzroście i słabym ulistnieniu krzewów młode truskawki należy karmić nawozami azotowymi: saletrą amonową lub mocznikiem w dawce 10 g na 1 mb rzędu.

Wraz ze wzrostem wieku sadzenia wzrasta zapotrzebowanie roślin na składniki odżywcze, zwłaszcza azot i potas.

Na owocującej plantacji od drugiego roku owocowania wczesną wiosną, bezpośrednio po usunięciu suchych liści, pod pierwszym spulchnieniem aplikuje się pełny nawóz mineralny, rozrzucając go na całej powierzchni - w rzędach i nawach bocznych, gdyż system korzeniowy dorosłe krzewy rosną we wszystkich kierunkach.

Truskawki nie stawiają specjalnych wymagań formom nawozów azotowych, a od potażu preferuje bezchlorowo (potas siarczanowy, potasowo-magnezowy, kalimag, potaż, popiół drzewny), z fosforu - superfosfatu.

Na glebach o przeciętnym zaopatrzeniu wiosną w składniki pokarmowe w dawce 1 m2 stosować: nawozy azotowe - siarczan amonu (35-40 g) lub saletrę amonową (20-22 g) lub mocznik (18-20 g)); fosforowy - superfosfat (30-35 g) lub podwójny superfosfat (13-15 g); potaż - potas siarkowy (18-20 g) lub popiół (300 g).

Truskawki są najbardziej wymagające do nawożenia w drugiej połowie lata - w okresie po zakończeniu owocowania, kiedy wszystkie części rośliny aktywnie się rozwijają: odkładanie się rezerwowych składników pokarmowych w kłączu, wzrost dużej liczby rzęs i rozety, które zubażają krzew, wzrost młodych liści, nowe rogi, młode korzenie na nich, układanie pąków kwiatowych i pachowych na przyszłoroczne zbiory itp.

Dlatego całkowicie niedopuszczalne jest spóźnianie się z uprawą gleby i nawożeniem w tym okresie. Pod spulchnianiem gleby w rzędach i głębokim spulchnianiem w korytarzach stosuje się kompletny nawóz mineralny: nawozy azotowe i fosforowe są mniej więcej takie same jak wiosną, a nawozy potasowe są zwiększane 2-3 razy.

Zamiast tych nawozów można zastosować specjalną mieszankę nawozową do upraw owoców i jagód lub złożone nawozy mineralne zawierające trzy składniki (azot, fosfor, potas) - diamofoskę, nitrofoskę itp.

Ponadto po owocnikowaniu stosuje się również nawozy organiczne w ilości 2-3 kg na 1 m², do pielenia lub jako materiał do mulczowania. W zależności od uprawy gleby i stanu roślin dawki nawozów można zmniejszyć lub zwiększyć.

Aby poprawić odżywienie roślin, w razie potrzeby należy zastosować płynne nawozy z gnojowicy, odchodów drobiu, uprzednio rozcieńczonych wodą odpowiednio 10 i 20 razy. Nawozy płynne stosuje się przed kwitnieniem i po zbiorach (1 wiadro na 4 mb rzędu). Lepiej jest osadzić je w rowkach między rzędami w odległości 15-20 cm od roślin, po obfitym podlaniu gleby wodą.

Istotną rezerwą dla zwiększenia plonów i poprawy jakości jagód jest stosowanie do nawożenia mikroelementów, których brak w glebie obniża efektywność nawozów azotowych, fosforowych i potasowych. Pierwiastki śladowe (mangan, cynk, miedź, bor, kobalt, molibden) przyczyniają się do zwiększenia metabolizmu roślin i energiczniejszego wchłaniania składników pokarmowych z gleby. Efektem jest poprawa składu biochemicznego jagód i wzrost plonu. Ponadto pierwiastki śladowe zwiększają odporność roślin na suszę, choroby itp.

Na początku wzrostu roślin skuteczne jest dokarmianie dolistne mieszaniną pierwiastków śladowych: manganu, boru, molibdenu w stężeniu 0,2%. Podwójna obróbka sadzonek truskawek na początku kwitnienia i podczas wzrostu jajników 0,01-0,02% roztworem siarczanu cynku (1-2 g na 10 l wody) zwiększa plon o 15-17%.

Obecnie istnieje szereg nawozów zawierających nie tylko podstawowe pierwiastki (azot, fosfor, potas), ale także mikroelementy. Przede wszystkim dotyczy to tak złożonego nawozu jak Kemira, czyli najlepszy nawóz mineralny do truskawek.

Opryskiwanie dolistne roztworami makronawozów pozytywnie wpływa na wzrost i rozwój roślin truskawek. Wiosną rośliny lepiej reagują na dokarmianie dolistne nawozami azotowymi, w szczególności mocznikiem - 0,2-0,4%, jesienią - superfosfatem - 2% i potasem - 1%. Zabieg 0,3% roztworem mocznika w sierpniu również pozytywnie wpływa na sadzonki truskawek - przyczynia się do lepszego układania pąków kwiatowych.

× Poradnik ogrodnika Szkółki roślinne Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

Podlewanie truskawek

Najważniejszym czynnikiem udanej uprawy truskawek jest normalny reżim wodny. Zapotrzebowanie roślin na wodę w okresie wegetacji jest zróżnicowane w zależności od fazy rozwoju truskawek i warunków atmosferycznych.

Bardzo ważne jest podlewanie plantacji w pierwszej połowie lata w okresie odrastania liści, szypułek, a zwłaszcza w fazie masowego kwitnienia truskawek.

Zapotrzebowanie na wilgoć osiąga maksimum w okresie owocowania. Normalne podlewanie decyduje o wielkości owocu i plonie. Jednak podlewanie truskawek w okresie owocowania powinno być bardzo ostrożne (wzdłuż rowków wzdłuż rzędów), unikając zwilżania liści i jagód, aby zapobiec uszkodzeniu owoców przez szarą zgniliznę.

Po zakończeniu owocowania, gdy rozpoczyna się wtórny aktywny wzrost roślin i układane są pąki kwiatowe i pachowe, wymagane są specjalne warunki do nawilżania gleby. Bezpośrednio po zbiorach do września truskawki podlewane są oszczędnie, gdyż duża wilgotność gleby w tym okresie prowadzi do wzmożonego tworzenia się liści i wąsów, co ogranicza proces zawiązywania pąków kwiatowych.

Obfite nawadnianie plantacji jest konieczne od września do października (przy suchej pogodzie), aby zapewnić wysokie plony w kolejnym roku. Przy suchej pogodzie pod koniec października przeprowadza się nawadnianie doładowujące.

Szybkość nawadniania zależy od rodzaju gleby i ilości opadów. Gleby lekkie gliniaste dobrze przepuszczalne zatrzymują wilgoć słabiej niż gleby o przeciętnej teksturze i ciężkie, dlatego w pierwszym przypadku należy podlewać częściej niż w drugim. Ponieważ system korzeniowy truskawek jest umieszczony płytko, w celu bardziej efektywnego wykorzystania wilgoci, nawadnianie odbywa się w kilku etapach. Stopień nawadniania truskawek, w zależności od wszystkich tych cech, wynosi 20-60 litrów na 1 m².

Do nawadniania truskawek stosuje się różne metody, z których główne to zraszanie, nawadnianie bruzd i gruntowe nawadnianie kroplowe.

Dzięki zraszaniu gleba jest bardziej równomiernie nawilżana, a zużycie wilgoci zmniejsza się o połowę w porównaniu z nawadnianiem bruzdowym. Zraszanie jest preferowane przy uprawie truskawek na ciemnym filmie. Nawadnianie bruzdowe jest częściej stosowane w suchych regionach o płaskim terenie i przepływie grawitacyjnym przez kanały.

Takie podlewanie stosuje się zwłaszcza w okresie owocowania truskawek, gdy wilgoć nie przedostaje się bezpośrednio do roślin i jagód, przez co zmniejsza się ryzyko uszkodzenia owoców przez szarą zgniliznę. W przypadku nawadniania bruzd najpierw wykonuje się rowki wzdłuż rzędu w odległości 15-20 cm od roślin. Głębokość rowków wynosi 10-15 cm.

W ostatnich latach upowszechniło się nawadnianie podpowierzchniowe, w którym woda do nawadniania jest dostarczana bezpośrednio do warstwy korzeni poprzez system rur, co eliminuje potrzebę spulchniania gleby po nawadnianiu. W przypadku wody do nawadniania z podpowierzchniowym nawadnianiem kroplowym można stosować rozpuszczone nawozy mineralne. Ta metoda nawadniania wykazała najwyższą skuteczność w porównaniu z innymi.

× Tablica ogłoszeń Kocięta na sprzedaż Szczeniaki na sprzedaż Konie na sprzedaż

Ochrona przed mrozem dla truskawek

Wiosną, podczas powrotu chłodnej pogody, która często zbiega się z fazą pączkowania i początkiem kwitnienia truskawek, istnieje niebezpieczeństwo uszkodzenia kwiatów. Zwykle kwiaty w stanie otwartym i dobrze rozwinięte pąki są najpierw uszkadzane. W rezultacie pojemnik staje się czarny, a jagody nie powstają. Jeśli tylko pręciki są uszkodzone, powstają zdeformowane jagody.

Przy -1,1 ° C na poziomie rośliny obserwuje się niewielkie uszkodzenie, a przy -3,3 ° C uszkodzenie kwiatu jest poważne. Całkowita śmierć słupków następuje, gdy temperatura spada do -10 ° C, pyłek - w -5 ° C, a pąki - w -4 ° C. Spadek temperatury przez kilka godzin jest szczególnie niebezpieczny, w tym przypadku ginie więcej kwiatów i giną pierwsze największe jagody.

Najskuteczniejszą metodą zwalczania mrozu jest nawadnianie małymi kroplami, w którym nawilżane są nie tylko rośliny, ale także gleba, w wyniku czego znacznie zwiększa się jej przewodnictwo cieplne na skutek zwiększenia przepływu ciepła dostarczanego z wodą. Zraszanie wodą tworzy lodową skorupę na roślinach, a podczas formowania się lodu generowane jest ciepło - a wszystko to ogólnie zmniejsza ryzyko poważnego uszkodzenia kwiatów.

W czasie mrozów woda powinna płynąć w sposób ciągły i otaczać całą powierzchnię roślin. Nawadnianie trwa do momentu stopienia się całego lodu na kwiatach, a między lodem a liśćmi znajduje się warstwa wody.

Przed zamrożeniem na plantacji instaluje się termometr, którego odczyty sprawdzane są po 30 minutach. Podlewanie rozpoczyna się, gdy temperatura na poziomie buszu spadnie do -0,5 lub 1 ° C.

Dym układa się na niewielkich powierzchniach, aby uniknąć uszkodzenia kwiatów truskawek w okresie nawracających wiosennych przymrozków. Ta technika może zwiększyć temperaturę powietrza na plantacji o 1-2 ° C. Do wędzenia nadają się chrust, wilgotna słoma, siano, mech, trociny i bomby dymne. Z góry przygotowuje się hałdy (szerokość - do 1,5 m, wysokość - 0,8 m). Materiały suszarki układa się na dnie pryzmy, a mokre na wierzchu. Pręty przykrywa się 2-3 cm warstwą gleby.

Są podpalane po wystąpieniu temperatury krytycznej (0-1 ° C) i zapewniają, że zasłona dymna w postaci białego dymu równomiernie otacza cały obszar. Dym prowadzony jest bliżej świtu i w ciągu dwóch godzin po wschodzie słońca przed nadejściem temperatury powyżej zera.

W ostatnich latach, wraz z pojawieniem się materiałów pokryciowych do ochrony przed mrozem, zaczęto stosować lutrasil i spunbond, które są stosowane do okrywania roślin w okresie powracającej chłodnej pogody. Przy jednowarstwowej powłoce efekt ochronny wynosi do -3-4 ° С, przy dwuwarstwowej - do -5-6 ° С. Działanie ochronne można zwiększyć zwilżając schrony wodą z opryskiwacza bez ich zdejmowania. W tym samym czasie gleba jest również zwilżana, co magazynuje ciepło. Ta metoda jest prostsza i bardziej niezawodna.