Formowanie Krzewów Winogronowych Bez Norm

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Jak rozwiązać "Zagadkę Sharova"?

Nowe odmiany winogron, stworzone w ostatnich latach przez skrzyżowanie odpornych na mróz dzikich form i odmian uprawnych, pozwalają zwykłemu ogrodnikowi uprawiać odmiany stołowe, winiarskie i uniwersalne w północnych regionach Rosji, tj. na północ od Tuły do Archangielska, a także na Syberii, na środkowym i południowym Uralu, w Primorye.

Są to głównie odmiany wcześnie i wcześnie dojrzewające, charakteryzujące się dużą mrozoodpornością winorośli, niewielkim zapotrzebowaniem na ciepło, zdolne do owocowania przy krótkim cięciu oraz odporne na szkodniki i choroby. Jednak pomimo faktu, że w XVII wieku za cara Aleksieja Michajłowicza założono ogród winogronowy w Izmaiłowie pod Moskwą, który był pokryty matą na zimę i istniał przez ponad 30 lat, uprawa winorośli na północy nie ma zasięgu.

Przewodnik ogrodnika

Szkółki roślin Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

W naszej wiosce pod Moskwą tak naprawdę nie idziesz do sąsiada, aby nauczyć się uprawiać winogrona, ponieważ sąsiad z reguły nie ma winogron i nigdy ich nie miał. I spróbujcie kogoś, kto w końcu zdecydował się posadzić winogrona na swojej stronie, poczytajcie literaturę, aby napisali o takiej mądrości i heroicznych trudnościach, które trzeba pokonać, że ręce opadną na zawsze. I nie ma nic do powiedzenia na temat przycinania.

Najprostsze i najbardziej klasyczne przycinanie winogron według systemu Guyota pozostanie w większości w pamięci początkującego winiarza jako prawdziwa „chińska litera”. Dopóki sam nie zaczniesz się rozwijać, nic nie zrozumiesz! Więc nie bój się. Najważniejsze jest to, że jeśli chcesz uprawiać winogrona, a twoje zimy nie są bezśnieżne podczas silnych zimowych mrozów, możesz sadzić krzewy winogronowe w północnym regionie. Najpierw musisz sporo wiedzieć. Na przykład, jeśli zimą mrozy spadają poniżej -25 ° C, ogólnie lepiej jest przykryć wszystkie winogrona na zimę, dlatego mrozoodporność winorośli w obecności zimowego schronienia ze śniegiem nie jest decydująca. Przecież od około 20 lat uprawiam krymską odmianę „Early Magaracha” o mrozoodporności winorośli tylko -18 ° C.

Jak przykryć winogrona na zimę

Cała kwestia dotyczy tego, jak się osłonić, aby nie cierpieć. Bardzo prosty. Winorośl, przypięta do ziemi i pocięta przez 8-10 oczu, dobrze zimuje pod śniegiem. Moje miejsce jest na samym dole i tam przepływa całe zimne powietrze. Nie ma w tym radości, bo winogrona lepiej sadzić w wysokich miejscach, po południowej stronie stoków, z dala od miejsc nawiewanych.

Ale kiedy nie ma wyboru, musisz rosnąć na nizinach. Zimą 2005-2006 w mojej winnicy przez tygodnie przy poziomie śniegu temperatura wynosiła -40 … -45 ° C, ale krzewy winogronowe "Early Magarach", jak wszystkie inne odmiany, zimowały dobrze. Poziom pokrywy śnieżnej wynosił 30-40 cm Oprócz przypinania winorośli do ziemi w celu zimowania pod śniegiem stosuję również hulanie przypiętą winoroślą ziemią, jak to ma miejsce na Kubaniu i Ukrainie.

W takim przypadku ważne jest, aby miejsce sadzenia winogron znajdowało się nieco powyżej poziomu gleby. Podczas zimowych roztopów woda nie powinna stać w miejscu wykopania winorośli. Wykonywanie suchych zadaszeń z desek, folii, pokrycia dachowego, a następnie zapewnianie wentylacji za każdym razem, gdy topnieje, nie jest siłą każdego, zwłaszcza jeśli jest duża winnica.

Dużo łatwiej jest posypać ziemią (wziął motykę i wyrzucił przypiętą winorośl 15-20 cm, jak ziemniak). Kiedy ziemia topnieje, winogrona należy wykopać, wtedy „on sam wie”, kiedy zacząć pączkować. Moim zdaniem bardzo dobra jest następująca metoda zimowania: przypięta winorośl bez rowu jest po prostu przykryta deską na górze i pokryta śniegiem na desce. W tym przypadku po stopieniu się śniegu winorośl natychmiast zaczyna „oddychać”, nie czekając, aż zostanie wykopana. Chciałbym zwrócić uwagę na fakt, że te metody są dobre i ekonomiczne w przypadku uprawy winogron w formie wieloramiennej bez łodygi (więcej o tym później) z krótkim przycinaniem winorośli.

Tablica ogłoszeń

Kocięta na sprzedaż Szczeniaki na sprzedaż Konie na sprzedaż

Sadzenie winogron

Zalecenia dotyczące przygotowania ogromnych dołów, których dno wyłożone jest warstwą łamanej cegły i tłucznia do drenażu i odprowadzania wody, są bardzo przerażające dla początkujących winiarzy. Ale prace te są zwykle wykonywane podczas sadzenia winnic tylko na ciężkich glinach na południowym Uralu i na niektórych obszarach terytorium Ałtaju. W warunkach gleb przepuszczalnych nie jest to konieczne. Zasadniczo winogrona nie są wybredne pod względem gleby, rosną na wszystkich typach gleb z wyjątkiem słonych bagien i bagien.

Najlepszą rzeczą dla niego jest osuszona gleba. Dobrze rośnie na piaszczystych glinach na naszych przedmieściach, ale świetnie czuje się również na glebach gliniastych w Mołdawii. Winogrona są bardziej wrażliwe na warunki temperaturowe niż na warunki glebowe. Dlatego na działkach przydomowych lepiej posadzić go od strony południowej w pobliżu ścian domów, budynków, ogrodzeń, co zapewnia dodatkowe odbicie ciepła na krzakach.

Teraz o głębokości lądowania. Korzenie winogron, w zależności od odmiany, wytrzymują mróz od -5 do -9 ° C, dlatego należy je „schować” głębiej. Ale do pewnego limitu. Jeśli sadzisz sadzonkę na głębokości 50-60 cm, doprowadzi to do opóźnienia w rozwoju krzewu, ponieważ gleba na tej głębokości w krótkim północnym lecie nagrzewa się przez krótki czas i niewystarczająco. Tutaj musisz wybrać najlepszą opcję: aby zimą korzeń był ukryty przed zamarzaniem, a latem rośnie w ogrzewanej warstwie gleby. Najbardziej optymalną rzeczą przy sadzeniu jednorocznej sadzonki w stałym miejscu jest to, że po posadzeniu winorośl zaczyna rosnąć w dołku 15 cm poniżej poziomu gleby.

W tym przypadku korzenie piętowe cięcia o długości 15-25 cm rozwiną się na głębokości 30-40 cm, co jest dość optymalne. Gdy winorośl rośnie, otwór zostaje zakryty. Roczna sadzonka po posadzeniu w stałym miejscu rośnie z jednego pąka do jednego pąka, pozostałe pąki są uszczypnięte. W procesie wzrostu winorośl jest przypinana na pierwszych 10-12 pąkach (pędy boczne są usuwane spod liści). Na zimę jest odcinany przez 10-12 pąków z ziemi, przypinany i hibernowany.

To już dwuletnie drzewko w stanie hibernacji. Mając 20-letnie doświadczenie w uprawie winogron, zupełnie nie zgadzam się z tymi hodowcami, którzy pozostawiają winorośl na zimę na całej długości. Oprócz wielkich niedogodności związanych ze skręcaniem lub ciągnięciem długich winorośli po ziemi prowadzi to do ich uszkodzenia, ale ostatecznie winorośl jest nadal wycinana na wiosnę.

Jesienią łatwiej ci jest ściąć winorośl i zachować sadzonki, to też jest lepsze dla krzewu, ponieważ zmniejsza się dodatkowe obciążenie korzenia związane z zimowaniem zbędnej masy drzewnej. Jeśli winorośl jest zdrewniała, przyniesie owoce w następnym sezonie. Zwykle najbardziej owocne pąki na jednorocznej winorośli mają od 5 do 7, licząc od podstawy, ale w wielu odmianach, zwłaszcza nowoczesnych, trzeci, a nawet drugi pąk może być owocny.

Tak więc wyhodowaliśmy dwuletnią sadzonkę z jedną zdrewniałą winoroślą, jest ona cięta przez 10-12 pąków i przyniesie owoce. W rzeczywistości nie potrzebujemy takiej liczby pąków, ale zimą niektóre oczy mogą umrzeć (dalej dla uproszczenia będziemy nazywać oczy nerkami, różnica polega na tym, że oko zawiera jeden główny i kilka zapasowych). Wiosną najpierw pozwalamy wyrosnąć wszystkim pąkom naszej dwuletniej sadzonki.

Pojawia się kilka zielonych pędów. Po pojawieniu się kwiatostanów na pędach należy pozostawić jeden pęd z kwiatostanami, pozostałe zielone pędy wyciąć, pozostawiając dwa niższe wyrastające prawie z ziemi z główki krzewu (główka krzewu zostanie nazwana zarośnięte zgrubienie znajdujące się na poziomie gruntu, od którego odchodzą ich przyszłe pnącza i rękawy) … Te dwie niższe będą owocne w przyszłym roku.

Jesienią winorośle, które owocują, są wycinane, a dwie nowe winorośle są cięte na 10-12 pąków i przypinane w celu dalszego hillingowania i zimowania. Tak więc wyhodowano trzyletnią sadzonkę z dwoma urodzajnymi winoroślami. W ten sam sposób wzrost owocnych winorośli osiąga się o jeden lub dwa na następny rok. Wigor krzewu wzrasta do 5-6 lat. Następnie liczba owocnych winorośli pozostaje stała, wystarczy okresowo wyhodować nowe, usuwając stare.

O wieloramiennym kształtowaniu krzewu bez pieczątki (pnącza wystające z główki krzewu rok później nazywane są rękawami). Osobliwością regionów północnych jest to, że uprawa winogron na wysokich łodygach i dużych formacjach jest tu niedopuszczalna. Istnieją oczywiście odmiany nieokrywające, jest ich niewiele, ale uważam, że bezpieczniej jest uprawiać takie odmiany na naszym terenie, chowając je pod śniegiem i odcinając zimą.

Mimo to te winorośle ścięte latem na śnieg dadzą wzrost nawet o siedem metrów i zamkną altanę, okna, żywopłot. Po co ryzykować i narażać je na lodowate wiatry zimą i, nie daj Boże, nieplanowane bardzo silne mrozy? Winogrona w rejonie Moskwy uprawiam w wieloramiennej bezstopniowej formie od 20 lat.

Jego zaletą w porównaniu z wysokimi formacjami jest to, że zdrewniała, gęstniejąca łodyga winogron o dużej formacji jest trudna do zgięcia bez złamania, aby przymocować ją do ziemi pod śniegiem, a cienkie rękawy wyrosły zamiast tej łodygi na wręcz przeciwnie, idealnie pasują i zimą pod śniegiem. Sześć do siedmiu ramion wyrastających prosto z główki krzewu, po opadnięciu liści i jesiennym przycięciu, bardziej przypomina krzewy porzeczki niż winogrona. Na każdym rękawie na wiosnę pozostaje 1-2 pędy owocowe z gronami. Po owocowaniu co roku jesienią wycina się 1-2 stare rękawy, ale wcześniej wyrasta dodatkowe 1-2 pędy z główki krzewu, aby zastąpić stare.

Jeśli wybrano optymalne obciążenie tulei, na przykład 6-7 tulei, to co roku jeden lub kilka starych tulei jest wymienianych na nowe i ponownie 6-7 tulei pozostaje na wiosnę. Te stare rękawy, których wymiana nie zdążyła urosnąć, są wydłużane średnio o 5-7 pąków ze względu na wzrost winorośli w tym roku. Ogólnie rzecz biorąc, po osiągnięciu dojrzałości krzew powtarza się co roku. Bezstopniowy wieloramienny - najprostszy schemat tworzenia krzewu winogronowego.

Nadają się do tego wszystkie odmiany winorośli wczesne i bardzo wczesne dojrzewające. Dzięki temu schematowi winogrona nigdy nie zamarzną. Nie musi „pracować” w bardzo mroźną zimę, aby „uratować” nieznośnie dużą łodygę przed mrozem, ponieważ nie ma tułowia. Nie umrze za ciebie, bo był przeładowany żniwami i poszedł w zimę osłabiony, nieprzygotowany, tj. przy bezprogowej formacji praktycznie nie ma przeciążeń upraw, ale zbiory są równomierne, a jagody i kiście są rekordowe.

Takie krzewy są zwykle uprawiane na jednopłaszczyznowej kratownicy, gdy kilka kołków wbija się wzdłuż ściany, między nimi rozciąga się drut na kilku poziomach, a wzdłuż ściany jest przywiązana do drutów pionowo winorośl. Winorośl można wjechać po ścianach altany lub przez ogrodzenie. Dla jasności zdjęcia przedstawiają tę samą piętnastoletnią odmianę krzewu „Sharova's Riddle” uprawianą w formie wieloramiennej, bez łodygi.

Winogrona na północy są warte uprawy. Twoje pieniądze nie zostaną zmarnowane. Nawet jeśli chcesz zamrozić krzak, nie jest to takie łatwe, ponieważ wiosną winogrona odrodzą się z ziemi z uśpionych pąków. Nawet jeśli nie masz doświadczenia w przycinaniu, nadal możesz eksperymentować z krzewami przez wiele lat, aż dojdziesz do siebie. A może wymyślisz własne sposoby i techniki.

Swoją drogą jest jeszcze jeden ważny powód, który może rozbudzić Twoje zainteresowanie uprawą winorośli - jest to to, że winogrona, które kupujemy na targu lub w sklepie, przed wejściem na ladę przechodzą w trakcie uprawy 6-7 zabiegów. a Twoje winogrona mają wszelkie szanse być przyjazne dla środowiska. Na przykład uprawiam winogrona dwudziestu odmian, które posiadam, bez jednego zabiegu. Kiedy zdobywasz doświadczenie, pojawia się również wiedza. Idź po to!