Schisandra Chinensis - Cechy Biologiczne, Sadzenie I Pielęgnacja. Roślina XXI Wieku - 2

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Część 1

Najbardziej charakterystyczną cechą trawy cytrynowej jest jej wielogrubienie: w jej populacjach można spotkać zarówno rośliny jednopienne, jak i dwupienne. Na okazach dwupiennych występują kwiaty tylko jednej płci (u roślin męskich - męskie, u żeńskich - żeńskich), a na okazach jednopiennych występują jednocześnie kwiaty męskie i żeńskie.

W trawie cytrynowej osobniki jednopienne i żeńskie dwupienne są stosunkowo rzadkie w warunkach naturalnych i podczas uprawy w kulturze. Z reguły w jego populacjach dominują okazy czysto męskie lub rośliny o zmiennej seksualizacji na przestrzeni lat (tj. W niektórych latach powstają tylko kwiaty męskie, w kolejnych latach - męskie i żeńskie). Dla ogrodnika-amatora jest prawie niemożliwe dokładne określenie płci nabytej trawy cytrynowej, zanim zakwitnie, dlatego kiedyś miałem szczęście, że natychmiast nabyłem roślinę jednopienną.

Należy zauważyć, że młode rośliny, wchodzące właśnie w okres owocowania, początkowo tworzą głównie kwiaty męskie, aw kolejnych latach, w miarę wzrostu i rozwoju, kwiaty żeńskie. W dorosłej trawie cytrynowej kwiaty są ułożone w poziomach: w dolnej części częściej męskie, pośrodku - męskie i żeńskie - z jednego mieszanego pąka, aw górnej - żeńskie. Należy pamiętać, że obecność w roślinie kwiatów tej lub innej płci jest cechą niestabilną, która zależy od wieku rośliny, miejsca wzrostu i czynników środowiskowych (od światła, warunków odżywczych, temperatury i wilgotność gleby).

Podczas rozmnażania wegetatywnego Schizandra ma taką charakterystyczną cechę biologiczną, gdy z sadzonek obserwuje się rośliny odpowiadające roślinie matecznej. Poprzez rozmnażanie nasion uzyskuje się rośliny czterech typów: jednopienne, żeńskie, męskie oraz z niestałą seksualizacją. Zdaniem naukowców stosunek tych grup roślin w populacji naturalnej i nasiennej wynosi 1: 3: 8: 8! Pierwsze dwa typy (męskie i żeńskie) co roku nieustannie potwierdzają swoją dwupienność: tworzą odpowiednio mężczyznę lub kobietę. W roślinach jednopiennych obserwuje się niestabilny stosunek kwiatów żeńskich i męskich: w jednym roku mogą występować zarówno te, jak i inne, aw następnym - większość lub tylko kwiaty żeńskie.

Uważa się, że zjawisko to nie przyczynia się do rocznego gwarantowanego plonu, jeśli na stanowisku uprawiane są tylko rośliny jednopienne, dlatego niektórzy autorzy zalecają sadzenie osobników jednopiennych razem z dwupiennymi. Jednak przy uprawie trawy cytrynowej w kulturze nadal większym zainteresowaniem cieszą się osobniki jednopienne, które nie wymagają dodatkowych roślin zapylających. Często od ogrodników słyszymy, że trawa cytrynowa kwitnie corocznie na ich terenie, ale nie ma zbiorów. Może to oznaczać, że w ogrodzie występują tylko rośliny żeńskie lub tylko męskie. U kobiet owoce nie są ustawione, ponieważ w pobliżu nie ma męskich roślin.

Podsumowując powyższe: bardzo ważny jest dobór odpowiedniej jakości materiału do sadzenia, aby zagwarantować dobre roczne zbiory. Sadząc rośliny z nieznanej rośliny matecznej w ogrodzie, trudno jest samemu, po upływie 3-4 lat, dokładnie określić, do jakiej formy należą - jednopienne, dwupienne lub o naprzemiennej płci na przestrzeni lat. Dojrzałe owoce trawy cytrynowej mają miękki miąższ, bardzo mocno przylegają do pojemnika i są od niego oddzielone pęknięciem skórki. Jagody wiszą w pęczkach na winorośli, nie opadając, aż do samych mrozów, w niektórych latach musieliśmy je obserwować nawet przed Nowym Rokiem i później. Wewnątrz znajdują się nasiona (o średnicy 2-3 mm), okrągłonerkowate, żółto-pomarańczowe o błyszczącej powierzchni, pokryte gęstą skorupą, mają gorzko palący „iglasty” smak. Wraz z wiekiem powierzchnia nasion traci swój błyszczący wygląd i nabiera matowego odcienia.

Z wieloletniego krzewu z dobrą pielęgnacją roślin plon jagód osiąga 3-4 kg; maksimum (do 5-7 kg) uzyskuje się z rośliny w 12-16 roku jej życia. Ale na początku aktywnego owocowania trawa cytrynowa zbliża się z reguły do 6-7 lat. Aby uzyskać stabilny i dostatecznie wysoki plon trawy cytrynowej na działce ogrodowej, zaleca się trzymanie 2-4 roślin owocujących (trzymam 4 z nich, wszystkie pochodzą z tej samej gałęzi Ogrodu Botanicznego w Mińsku); odległość między roślinami, jeśli są umieszczone obok siebie, wynosi co najmniej 1-1,2 m. Podczas zbioru szczotki z dojrzałymi jagodami należy bardzo ostrożnie zdjąć z rośliny, aby nie uszkodzić winorośli. Podczas zbierania, przechowywania i ponownego składania owoców nie należy używać naczyń łatwo utleniających się (metalowych).

Sadzenie winorośli Schisandra Chinensis

Najlepszym miejscem do sadzenia trawy cytrynowej jest część stanowiska osłonięta od zimnych wiatrów, podwyższona, dobrze przepuszczalna, gdyż nie toleruje stojącej wody i nasiąkania wodą. Świetnie nadaje się do pionowego kształtowania krajobrazu budynków ogrodowych, budynków. Znajduje się przy elewacji budynków (cofająca się 70-80 cm), najlepiej od strony zachodniej lub południowo-zachodniej, a także wzdłuż ścieżek ogrodowych.

Czasami wzdłuż żywopłotów ustawionych na obrzeżach terenu układa się liany. Latem ich ulistnienie tworzy przyjemny cień i chłód wokół łuków, krat, pergoli, altan i krat. Bladozielone liście roślin, zebrane w pęczki na cienkich zwisających jak gdyby „powietrznych” pnączach, łatwo prześwitują przez promienie słoneczne, co nadaje im ażurowy wygląd.

Trawa cytrynowa preferuje żyzne gleby o lekkiej konsystencji. Przygotowuje się dół do sadzenia o średnicy 60-70 cm i głębokości 40-50 cm. Na dno kładzie się pół wiadra z kamyków, połamanej cegły, twardego piasku lub tłucznia (warstwa 10-15 cm) drenaż. Następnie wypełnia się żyzną glebą, składającą się z ziemi darniowej, kompostu z liści, zgniłego obornika i mieszanej z nawozami mineralnymi. Świeżego obornika nie stosuje się pod trawę cytrynową. Na ciężkich glebach gliniastych wielkość dołu do sadzenia zwiększa się do 70-80 cm, drenaż kładzie się na dnie warstwą 15-25 cm i dodaje się 10-15 kg piasku. Początek jego kwitnienia i owocowania zależy w dużej mierze od jakości przygotowania gleby pod trawę cytrynową: dzieje się to im wcześniej, tym lepiej przygotowywana jest gleba. Trawa cytrynowa zdecydowanie potrzebuje trwałego podparcia o wysokości 2,5-3 m;w jednym miejscu można ją uprawiać z należytą starannością nawet do 50 lat.

Jeśli trawa cytrynowa jest sadzona bezpośrednio w pobliżu domu, podporę można wykonać w postaci drabiny wznoszącej się na dach. Sadzona pod drzewami owocowymi trawa cytrynowa obficie przenosi swoje liście na korony i gałęzie, ale nadal okazuje się ciemna, co prowadzi do niskiego plonu jagód. Ponadto winorośl ma tendencję do wspinania się na sam wierzchołek drzewa, co utrudnia zbieranie owoców. Liany, przeciągnięte z jednego podpory na nowe, nie rosną, a po roku lub dwóch ich łodygi obumierają. Trawa cytrynowa jest bardzo lekka. Dojrzałe rośliny czują się lepiej i aktywnie owocują na otwartych przestrzeniach (ale nie na słońcu). Dobrze, gdy sam system korzeniowy roślin jest stale w cieniu.

Chińska pielęgnacja trawy cytrynowej

Na pierwszym etapie uprawy trawy cytrynowej, zanim wejdzie ona w aktywne owocowanie, wszelkie środki agrotechniczne powinny mieć na celu wzmocnienie procesów wzrostu. Przez 1,5-2 lata musi wznieść się na wysokość 1,5-2 m. Na jego rozwój (szczególnie w tym okresie) bardzo korzystnie wpływa dokarmianie dolistne (oprysk powierzchni liścia), które jest źródłem dodatkowego pożywienia dla Roślina. Przyspiesza wzrost i rozwój pędów, wzmacnia kwitnienie i owocowanie, co prowadzi do wzrostu ilości i jakości jagód, a także zmniejsza zużycie składników odżywczych w porównaniu z dokarmianiem korzeni. Obróbkę dolistną należy wykonywać wcześnie rano (przed 8:00) lub po południu (po 18:00),gdy aktywność słoneczna spada, a odpływ soków roślinnych z substancjami odżywczymi z liści do systemu korzeniowego i do narządów rozrodczych wzrasta.

Roztwór szczególnie dobrze się wchłania w godzinach wieczornych i nocnych. Należy zauważyć, że co roku winorośl usuwa z gleby dużą ilość składników odżywczych, dlatego ich zapas w glebie powinien być stale uzupełniany. Bardzo przydatne jest korzenie wierzchniej warstwy popiołu z pieca z twardego drewna. W okresie wegetacyjnym przeprowadza się pielenie, płytkie spulchnianie, podlewanie, dosypywanie luźnej ziemi do szyjki korzeni, dokarmianie nawozami organicznymi i mineralnymi (koniecznie z udziałem mikroelementów), zwłaszcza w okresach zawiązywania owoców i intensywnego pędu. Trawa cytrynowa to jedna z najszybciej rosnących winorośli na świecie. Od północy jej zasięg jest ograniczony współczynnikiem temperatury do regionu Leningradu (60 ° szerokości geograficznej północnej). Zaczyna wegetować, gdy średnia dzienna temperatura przekroczy 7 … 9 ° C. W Karelii, położonej nieco na północ od regionu Leningradu,którego klimat charakteryzuje się krótkimi i chłodnymi latami, upał nie wystarcza do pomyślnego dojrzewania owoców trawy cytrynowej, chociaż winorośl może tworzyć normalne łodygi.

Cytryniec jest bardzo odporny na zimę (wytrzymuje mrozy - 35 ° C i poniżej), ale późne przymrozki wiosenne (-3… -4 ° C) czasami pokrywają się z początkiem kwitnienia i mogą uszkodzić pąki i kwiaty. Jednak pędy i liście z reguły nie zamarzają podczas takich mrozów. Tak więc nawet na północnej granicy występowania Schisandra chinensis (region Leningradu) nie ma potrzeby okrywania dorosłych roślin na zimę. Tolerancja na suszę cytryńca jest niska, dlatego w okresach suchych wymaga okresowego podlewania i okresowego opryskiwania liści (przy okazji zawsze dobrze reaguje na wzrost wilgotności powietrza, dlatego 2-3 otwarte pojemniki o wystarczającej średnicy z parującą wodą można umieścić pod rośliną).

Według wielu specjalistów, w warunkach regionu Leningradu, pomimo corocznego obfitego kwitnienia trawy cytrynowej, rośliny mogą dawać dobre plony tylko raz na 2-3 lata. Wyjaśniają to zjawisko wpływem warunków atmosferycznych.