Gruszka Na Północy (część 5)

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

← Przeczytaj poprzednią część artykułu

Ochrona młodych gruszy przed odmrożeniami, poparzeniami słonecznymi i gryzoniami

Ponieważ kora młodych gruszy jest cienka i delikatna, może zostać poważnie uszkodzona przez przegrzanie w intensywnym nasłonecznieniu, zwłaszcza od lutego do marca, kiedy dzień jest pogodny, słoneczny, a nocą często występują przymrozki. Może to prowadzić do powstania rozległych ran, które wymagają natychmiastowego leczenia.

Aby zapobiec poparzeniom słonecznym jesienią, konieczne jest wybielenie pni i podstaw gałęzi szkieletowych. Bielenie znacznie (o 5-6 stopni) ogranicza spadki temperatury w okresie wczesnej wiosny. Obecnie w celu ochrony drzew przed poparzeniem słonecznym zwykle stosuje się specjalnie wyprodukowaną farbę dyspersyjną, która utrzymuje się przez 2-3 lata. Mysie gryzonie i zające stanowią istotne zagrożenie dla kory młodych drzew. Aby uniknąć uszkodzeń, pnie drzew są wiązane różnymi materiałami ochronnymi na zimę. Do opasywania można użyć papy, papy, gałęzi świerkowych, szypułek malin itp. Do tego celu nadaje się również wełna szklana. Do spinania nie można używać folii syntetycznej - pod nią w słoneczne dni następuje znaczny wzrost temperatury, co może prowadzić do oparzeń słonecznych, a także słomy,ponieważ przyciąga myszy.

Materiał ochronny jest wstępnie pocięty na paski o takiej szerokości, aby mogły owinąć pień drzewa w kilku warstwach. Przed opasaniem ziemia jest lekko zgrabiana od podstawy. Lepiej jest wykonać wiązanie po wybieleniu drzewa przed zimą. Podkładkę umieszcza się igłami do dołu, zawiązując ją szczególnie ciasno u dołu. W przypadku stosowania pokrycia dachowego pod nim umieszcza się papier, matę, płótno itp.

Niezawodnym lekarstwem na myszy i zające jest zainstalowanie wokół pni młodych drzew cylindra z drobnej siatki drucianej o średnicy oczek 12-15 cm, który jest zakopany w ziemi 5-8 cm, a cylinder zakrywa bole na całą wysokość. Butle wykonane z plastikowych butelek 1,5-2 litrów na napoje bezalkoholowe są również bardzo wygodne.

Zastanówmy się nad cechami opieki nad zamarzniętymi drzewami. Nie spiesz się, aby usunąć częściowo uszkodzone drzewa i zastąpić je nowymi. Musimy spróbować je odtworzyć, wykorzystując ogromny potencjał życiowy rośliny i jej zdolność do regeneracji. Zamarznięte drzewa są poważnie osłabione i wymagają starannej pielęgnacji i intensywnej pielęgnacji. Odzyskiwanie powinno rozpocząć się wczesną wiosną. Natychmiast po stopieniu się śniegu należy nawozić nawozami azotowymi w dawce nieco wyższej niż zwykle. Następnie rośliny należy wybielić lub spryskać roztworem wapna, aby zmniejszyć nagrzewanie się kory, dobrze rozluźnić glebę w pniach i ściółkować warstwą materii organicznej lub czarną folią syntetyczną.

Przy suchej pogodzie zamarznięte drzewa wymagają okresowego podlewania, które należy wykonywać nie tylko wiosną, ale także latem - do połowy lipca. Przycinanie takich drzew odbywa się na końcu. Nie powinieneś się z nią spieszyć. Należy poczekać, aż wszystkie pozostałe pąki zaczną rosnąć i zostanie zaznaczona granica między żywymi a zamarzniętymi częściami. To określi rodzaj i zakres wykończenia. Cięcie należy wykonywać ostrożnie, ponieważ drewno z zamarzniętych drzew staje się kruche i łatwo pęka. Przycinanie powinno odbywać się tylko za pomocą drabiny, bez stania lub opierania się o gałęzie. Konieczne jest szczególnie dokładne oczyszczenie i przykrycie sekcji boiskiem ogrodowym. W tym okresie bardzo skuteczny jest opatrunek dolistny.

Przycinanie gruszki

Przycinanie gruszy ma swoje własne cechy. Po posadzeniu drzewa należy przyciąć, aby przywrócić zakłóconą korelację między korzeniami a częścią nadziemną. W takim przypadku wskazane jest nie tyle skracanie, ile usuwanie nadmiaru gałęzi przez przerzedzenie.

W okresie wzrostu części wegetatywnych, kiedy tworzy się korona korony, przycinanie jest zminimalizowane, przestrzegając jedynie zasady ułożenia gałęzi szkieletowych zgodnie z przyjętym projektem korony, wyginając nadwyżki gałęzi w celu nadania im pozycji poziomej. Aby to zrobić, są ciągnięte sznurkiem do gwoździa wbitego w podstawę pnia drzewa. Technika ta jest znana od dawna i niezmiennie prowadzi do przyspieszenia owocowania.

W przeciwieństwie do jabłoni korona gruszki jest rzadsza i lżejsza, roczny wzrost jest silniejszy. Jeśli nie są przycięte, powstaje niewiele rozgałęzień. Skrócenie pędów kontynuacji gałęzi szkieletowych podczas formowania się korony o około 1/4 długości prowadzi do pojawienia się jednej lub dwóch bocznych gałęzi i sprzyja rozwojowi przerastających gałęzi w dolnych partiach narośli.

Przycinanie gruszy owocujących jest jedną z najważniejszych czynności, które wpływają na długość okresu owocowania i zwiększają plony. Wysoki plon i dobrą jakość owoców można uzyskać tylko wtedy, gdy corocznie na drzewie rosną pędy o długości 30-40 cm, co jest charakterystyczne dla młodych drzew.

Wraz ze wzrostem plonów i starzeniem się drzewa osłabia się roczny wzrost pędów, powstaje mniej drewna owocowego. Krążki gruszki istnieją 12-15 lat, ale największą produktywność osiągają w wieku 1-3 lat. W drugiej połowie okresu owocowania nie można zapewnić silnego wzrostu nawet przy zastosowaniu wysokiej techniki rolniczej. Jedynym sposobem, aby spowodować normalny wzrost i wzmocnić układanie młodych formacji owocowych, jest skrócenie cięcia w zależności od rodzaju lekkiego odmłodzenia. W tym celu gałęzie są skracane na całym obwodzie korony i częściowo wewnątrz niej, głównie na gałęziach bocznych i formacjach owocowych. To „bicie” przeprowadza się raz na 2-4 lata. Sygnałem jest zmniejszenie długości przyrostów do 20-25 cm Lekkie odmłodzenie przeprowadza się w okresie pełnego owocowania i osłabienia wzrostu na 4-5-letnim drewnie,to znaczy dla ostatniej rocznej sadzonki normalnej długości (30-40 cm). Cięcie odmładzające zalecane jest w latach mało wydajnych i dopiero wiosną, po ustąpieniu silnych mrozów.

Podczas przycinania drzew zwykle stosuje się trzy metody cięcia - na pączek, na obrączkę i na gałąź boczną. W zależności od grubości ciętej gałęzi i jej umiejscowienia w koronie, sekcje wykonuje się nożem, sekatorem lub piłą.

Skracając roczny wzrost, nacina się nerkę. Ponadto zaczyna się od podstawy nerki i kończy na jej wierzchołku. Jeśli takie cięcie okaże się zbyt ukośne, pączek może wyschnąć lub wyrośnie z niego bardzo słaby pęd. Podczas przycinania wczesną wiosną nad pąkiem pozostaje mały kikut (1,5-2 cm długości). Technika ta gwarantuje utworzenie pełnoprawnego pędu z górnego pąka.

Podczas cięcia gałęzi wieloletnich cięcie należy wykonać wzdłuż zewnętrznej granicy napływu gałęzi w kształcie pierścienia w punkcie jej wyjścia. Czasami przy takim przycinaniu dochodzi do niechcianych przedwczesnych przerw, silnego zdzierania kory, co prowadzi do powstania rozległych ran, które nie goją się przez długi czas. W związku z tym zaleca się cięcie takich gałęzi w dwóch etapach: pierwsze cięcie w tym przypadku będzie wstępne, drugie - ostateczne.

Najczęstszym błędem w tym przypadku jest pozostawienie pniaków lub odwrotnie przycięcie zbyt głęboko podstawy gałęzi (poniżej pierścieniowego zalewu), co powoduje duże i długotrwałe rany na drzewie. Podczas przycinania nożem ogrodowym cięcia wykonuje się jednym szybkim ruchem ostrza. W tym przypadku powierzchnia cięcia jest gładka i nie wymaga dodatkowego czyszczenia. Podczas przycinania sekatora przycinającego jego odpowiednik, a nie część tnąca, jest obracany w kierunku ściętej gałęzi. W tym przypadku cięcie jest gładkie, kora wokół niego nie jest uszkodzona, a konopie nie pozostają na gałęzi podtrzymującej.

Kiedy ścinana jest gałąź z ostrym kątem wyjścia, sekator jest doprowadzany do niej od dołu, a nie z boku. Podczas cięcia gałęzi nie wolno obracać sekatora wokół osi ciętej gałęzi, ponieważ kora na gałęzi zostanie oderwana, a rana nie zagoi się dobrze. Podczas przycinania używają również pił - pił do metalu i łuków. Gałęzie o kątach rozwartych można odciąć dowolnymi piłami, a przy ostrych kątach lepiej jest użyć piły do metalu z wąskim ostrzem. Długie, grube i ciężkie gałęzie należy najpierw przyciąć od dołu, wzdłuż pierścienia, a na koniec wyciąć od góry. Jeśli gałęzie mają ostre kąty wyładowania, lepiej je wyciąć, wykonując cięcie piłą od dołu, w przeciwnym razie kikut pozostanie, cięcie będzie bardzo głębokie, a zarośnięcie go zajmie dużo czasu.

W przypadku stosowania do pił i sekatorów ogrodniczych powierzchnia cięcia jest szorstka i nierówna, co zapobiega szybkiemu i całkowitemu zagojeniu rany. Aby pobudzić proces gojenia, rany należy czyścić ostrym nożem ogrodowym.

Szybkość gojenia się ran wynosi średnio około 1 cm średnicy rocznie. Tak więc, jeśli rana ma średnicę 10 cm, jej całkowity przerost zajmie co najmniej 10 lat. Po tak długim czasie rana, jeśli nie jest niczym chroniona, może stać się ogniskiem próchnicy. Aby temu zapobiec, wszystkie kawałki o średnicy powyżej 1 cm są czyszczone do zdrowego drewna i przykrywane boiskiem ogrodowym.

Ważne miejsce w technologii uprawy gruszek zajmują środki ochrony roślin przed szkodnikami i chorobami. Aby z nimi walczyć, wolno używać tylko najmniej toksycznych leków, ich lista jest stale weryfikowana, zmieniana i uzupełniana.

Walcz z chorobami i szkodnikami gruszek

Najbardziej szkodliwą chorobą gruszy jest parch, który atakuje liście, owoce i pędy. Grzyb hibernuje na opadłych liściach, a także w korze gałęzi. Na liściach pojawiają się małe rozmyte plamki pokryte aksamitnym, ciemnym nalotem. Na owocach pojawiają się również ciemnoszare, prawie czarne, popękane plamy. Młode owoce kruszą się, a większe pękają, stają się brzydkie i nie nadają się do przechowywania.

Aby zwalczyć parch, drzewa opryskuje się 1% mieszanką Bordeaux (100 g siarczanu miedzi i wapna na 10 litrów wody): pierwszy raz - gdy pąki się otwierają, drugi - pod koniec kwitnienia; dalej - w przypadku opadów; trzecie opryskiwanie - 12-15 dni po drugim, a czwarte - w tym samym odstępie. Zamiast siarczanu miedzi można użyć tlenochlorku miedzi (40 g na 10 litrów wody). Do rozpylania można również użyć nowych preparatów (na 10 litrów wody): Abiga-peak (40 g), Vectra (2-3 ml), Cuproxat (25-50 g). Drzewa opryskuje się Skor (2 ml) w fazie pączkowania, drugi zabieg przeprowadza się po kwitnieniu, trzeci i czwarty - w odstępie 10-14 dni. Konieczne jest zbieranie i niszczenie opadłych liści lub osadzanie ich w glebie podczas jesiennego kopania. Zamiast tego możesz posypać opadłe liście roztworem nawozów mineralnych:mocznik (7%), azotan amonu (10%), siarczan amonu (15%) lub chlorek potasu (7%). Przy silnym porażeniu parchem dobrze jest jesienią opryskiwać drzewa 4-5% roztworem mocznika po zebraniu owoców i zażółceniu 30% liści.

Zgnilizna owoców jest również chorobą grzybiczą. Na dotkniętym owocu początkowo tworzy się mała brązowa plamka, szybko rośnie, a na niej pojawiają się jasnoszare płatki, umieszczone w koncentrycznych okręgach. Miąższ najpierw się rozluźnia, a następnie twardnieje, owoce są mumifikowane i nabierają błyszczącego czarno-niebieskiego koloru. Straty w uprawach mogą sięgać 50-70%.

Aby zwalczyć gnicie owoców, konieczne jest zbieranie i spalanie zmumifikowanych owoców jesienią, zbieranie i usuwanie ochotników z ogrodu latem, a także zabiegi profilaktyczne z 1% mieszanką Bordeaux: pierwsza - na kwitnących liściach, druga - przed kwitnieniem.

Roztocza gruszkowate powodują tworzenie się pęcherzy (żółci) na uszkodzonych liściach, co prowadzi do ich wysuszenia, obumarcia i odcięcia. Aby temu zaradzić, w okresie wegetacji zaleca się 1-2 opryski z lekami: agrawertyną (2 ml na 1 l wody), karbofos (75-90 g na 10 l), neoron (15-20 ml na 10 l wody)). Ponadto z powodzeniem można stosować napary i wywary z roślin owadobójczych: ziemniaków, cebuli, mniszka lekarskiego, tytoniu, makhorki, pomidora, czosnku.

Innym powszechnym szkodnikiem gruszy jest mszyca jabłoniowa. Przed hibernującymi jajami wczesną wiosną, przed pęknięciem pąków, przycina się wierzchołki i gałęzie zasiedlone przez jaja, czyści się pędy i gałęzie ze starej kory. W okresie oddzielania się pąków można zalecić opryskiwanie karbofosem (75-90 g na 10 l). Można również użyć agrawertynu (6 ml na 1 l), decisu (2 ml na 10 l) lub jednej z trucizn ziołowych (ziemniaki, cebula, ostra papryka, tytoń, makhorka, czosnek itp.). Dobre wyniki uzyskuje się stosując roztwór mydła do prania, zwłaszcza przez krótkotrwałe zanurzenie w nim gałęzi.

W niektórych latach znaczne uszkodzenia liści powodują gąsienice ćmy zimowej, pozostawiając tylko najgrubsze żyłki. Jesienią, zanim motyle wynurzą się z gleby, aby zniszczyć samice czołgające się na pniu w celu złożenia jaj, na łodygę nakłada się lepkie pierścienie. W walce z gąsienicami przed kwitnieniem stosuje się opryskiwanie karbofosem (75-90 g na 10 l wody), a także wywary i napary z ostrej papryki, tytoniu, makhorki, pomidora, czosnku.

Chrząszcz z jabłoni uszkadza pąki, pąki i zjada początki liści i kwiatów. Pąki nie otwierają się i nie wysychają, przypominając brązowe czapki. Aby temu zaradzić, konieczne jest spryskanie roztworem karbofosu (75 g na 10 l) w okresie pączkowania i po kwitnieniu.

Gruszka na północy:

część 1, część 2, część 3, część 4, część 5