Evergreeny W Twoim Ogrodzie

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Jak mogą ozdobić twoją osobistą fabułę

Evergreens to nowoczesny termin pochodzący z dalekiej Anglii. Oznacza to różnorodność gatunków z wieloma różnymi podgatunkami, zwykle sztucznie hodowanymi, ozdobnymi drzewami iglastymi.

Już samo słowo „wiecznie zielone” podkreśla początkowo, że rośliny te zachowują swój zielony kolor przez cały rok. Evergreeny są szeroko rozpowszechnione ze względu na bezpretensjonalny wzrost i przeszczepianie, na zimotrwalość, sezonową zieleń, która nas cieszy, szczególnie zimą. A także dlatego, że są łatwe w cięciu, co pozwala na uformowanie z takich drzew i krzewów różnych kształtów, od kul i piramid po różne egzotyczne gatunki.

× Poradnik ogrodnika Szkółki roślinne Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

Głównymi czynnikami determinującymi klimat są sezonowe wahania temperatury i opadów (deszcz, śnieg, deszcz ze śniegiem i grad). Klimat obszaru zależy od jego szerokości geograficznej, rzeźby terenu i wysokości nad poziomem morza, a także bliskości morza. Większość klasyfikacji klimatycznych pochodzi z prac rosyjskiego meteorologa Władimira Keppena (1846–1940). Köppen podzielił świat na sześć głównych stref klimatycznych: A, B, C, D, E i H.

A - klimat tropikalny wilgotny, B - suchy, C - umiarkowany ciepły, D - umiarkowany zimny, E - polarny i H - alpejski. Köppen dalej podzielił klimaty A, B, C, D i E na podgrupy, biorąc pod uwagę sezonowe wahania temperatury i intensywność opadów. Określając granice stref klimatycznych, wziął pod uwagę rozmieszczenie naturalnej roślinności i gleby. Wskaźniki te są często dokładniejszymi wskaźnikami niż statystyki dotyczące warunków klimatycznych. Strefa A, według Köppena, obejmuje obszary tropikalne z deszczami przez cały rok, a także obszary o wilgotnym klimacie tropikalnym i porze suchej.

Warunki klimatyczne naszego pasma różnią się od tych panujących w krajach europejskich, gdzie klimat jest łagodny i umiarkowany, gdzie zimowa granica temperatur sięga zaledwie –18 ° С. Znajdujemy się w rejonie, w którym maksymalna temperatura latem dochodzi do ok. + 35 ° С przy podwyższonej temperaturze suchego powietrza, a maksymalna temperatura zimą to ok. –30 ° С przy niewielkiej ilości pokrywy śnieżnej.

Strefy zimotrwałości roślin USDA

Często opisując roślinę w międzynarodowych podręcznikach ogrodniczych, można znaleźć odniesienia do różnych stref klimatycznych. Jest to dość wygodny i wszechstronny sposób wskazania maksymalnej możliwej odporności rośliny na zimno. Definicja stref klimatycznych została opracowana przez Departament Rolnictwa Stanów Zjednoczonych (USDA) na podstawie minimalnych temperatur zimowych w poszczególnych regionach dla potrzeb rolnictwa, a później została wykorzystana przez ogrodników. System ten jest przede wszystkim wygodny dla tak dużych krajów, jak USA, Rosja, Kanada itp., Terytoriów leżących w kilku strefach klimatycznych.

Decydując się na zakup konkretnej rośliny należy mieć na uwadze, że odpowiednia strefa mrozoodporności nie gwarantuje, że roślina ta z powodzeniem będzie rosła w Twoim ogrodzie. Zawsze należy brać pod uwagę takie czynniki, jak rodzaj gleby, opady, różnice temperatur w dzień iw nocy, godziny światła dziennego, ciepło i wilgotność. Wiele regionów o zupełnie różnych typach klimatu znajduje się w tej samej strefie ze względu na zbieżność najniższych temperatur. Jednak nie wszystkie rośliny będą równie dobrze rosły i rozwijały się w tych regionach.

Strefa zimotrwałości roślin	Najniższe temperatury (° C)
Strefa 1	-45 i poniżej
Strefa 2	-45 … -40
Strefa 3	-40 … -34
Strefa 4	-34 … -29
Strefa 5	-29 … -23
Strefa 6	-23 … -18
Strefa 7	-18 … -12
Strefa 8	-12 … -7
Strefa 9	-7 … -1
Strefa 10	-1 … +4

Masy powietrza atlantyckiego, kontynentalnego i arktycznego mają decydujący wpływ na klimat północno-zachodniej części Federacji Rosyjskiej. We wszystkich porach roku dominują tu masy powietrza umiarkowanych szerokości geograficznych. Cyklony atlantyckie często wkraczają na terytorium. Zapewniają wystarczającą wilgotność przez wszystkie miesiące w roku. Wiąże się z tym również duże zachmurzenie, które chroni powierzchnię ziemi przed silnym wychłodzeniem zimą i wysychaniem latem. Położenie geograficzne i charakter cyrkulacji atmosferycznej determinują klimat północnego zachodu z umiarkowanie ciepłymi latami, dość długimi mroźnymi zimami i niestabilnymi warunkami pogodowymi. Opady spadają od 600 do 750 mm. Dwie trzecie opadów (450-500 mm) przypada na ciepły sezon (kwiecień - listopad).

Wystarczająca wilgotność doprowadziła do powstania dość gęstej sieci wód powierzchniowych: rzek, jezior i bagien. Wysoka wilgotność obniża temperaturę.

Średnie daty przejścia dziennej temperatury powietrza do + 10 ° С to 11 maja i 20 września. A po + 15 ° С - 15 czerwca i 10 sierpnia. To prawda, że daty przemian temperatur w poszczególnych latach są bardzo zróżnicowane, a różnice te sięgają niekiedy jednego miesiąca, zarówno wiosną, jak i jesienią, zwłaszcza w ostatnich dziesięcioleciach. Mrozy w powietrzu wiosną kończą się zwykle w drugiej dekadzie maja, ale w niektórych latach są również możliwe w pierwszej dekadzie czerwca. Jesienią przymrozki zaczynają się średnio od 1 października, ale czasami mogą wystąpić w pierwszych dziesięciu dniach września.

Stabilna pokrywa śnieżna tworzy się średnio w pierwszej połowie grudnia, ale zdarza się 1 listopada, zapada się pod koniec marca, a czasem 15 kwietnia. Czas jego wystąpienia wynosi do 100 dni. Grubość pokrywy śnieżnej wynosi średnio 30 cm, chociaż w ostatnich zimach liczba ta znacznie wzrosła.

Na północnym zachodzie przeważają wiatry południowo-zachodnie, zachodnie i południowe. Chociaż wiatry północne, północno-wschodnie i wschodnie również nie omijają strefy.

Na obszarze północno-zachodnim najbardziej rozpowszechnione są gleby sodowo-bielicowe, w niewielkim stopniu reprezentowane są gleby bagienne oraz gleby sodowo-wapienne i sodowo-aluwialne. Wszystkie są ubogie w próchnicę.

Ukształtowanie strefy, mimo dominacji płaskiego charakteru terenu, wyróżnia się znacznym zróżnicowaniem. Istnieją niziny i rozległe wyżyny. Silnie pagórkowate tereny przebiegają na południu regionu pskowskiego, gdzie znajdują się wzniesienia Vyazovsky (264 m) i Bezhanitsky (328 m) z górami. Na granicy obwodów pskowskiego i leningradzkiego znajduje się wysoczyzna Ługa (200 m). Na południowym wschodzie leży Wyżyna Valdai z górami Revenitsa.

× Tablica ogłoszeń Kocięta na sprzedaż Szczeniaki na sprzedaż Konie na sprzedaż

Tereny pagórkowate w porównaniu z równinami charakteryzują się: niższymi temperaturami, krótszym okresem bezmrozowym, zwiększonymi opadami, wyższymi prędkościami wiatru, wyższą wilgotnością powietrza i zachmurzeniem, zwiększoną częstotliwością śnieżyc, mgieł, lodu, opadów deszczu i śniegu, a także większą wysokością i czas występowania pokrywy śnieżnej.

Region Północno-Zachodni położony jest w strefie leśnej. Ze względu na roślinność jego terytorium jest podzielone na dwie podstrefy: lasy iglaste - na północ od Pskowa i lasy mieszane - na południe od tego miasta. Na północ od Pskowa przeważają masywy sosnowe i świerkowe, miejscami podmokłe, z domieszką brzozy, olchy i osiki. Na obszarach nizinnych i przejściowych rozwija się roślinność błotna łąkowa. Wśród borów sosnowych przeważają bory wrzosowe i borówkowe, wśród świerków borówki i borówki brusznicy. Lasy są bogate w rośliny lecznicze.

W podstrefie lasów mieszanych najczęściej występują masywy iglasto-szerokolistne, w których lipa, dąb, jesion, klon, olsza i inne mieszają się w znacznych ilościach z iglakami. Lasy sosnowe są powszechne na glebach piaszczystych. Na zboczach dolin rzecznych i na wododziałach występują niewielkie połacie dąbrowy. Strefę charakteryzują torfowiska z rosnącymi w nich i w pobliżu sosnami. W szczelinach między drzewami rosną krzewy.

Na terenach otwartych najczęściej spotyka się olcha, jałowiec, wierzba wszelkiego rodzaju, rzadziej czeremcha, wiciokrzew, kalina, jarzębina, rokitnik, czarny bez, leszczyna. Duże terytoria zajmują łąki i pastwiska, na których przeważają zarośla zbożowe i turzycowate.

Przeczytaj następną część artykułu: Komponowanie Evergreenów w Twoim ogrodzie

Evergreeny w Twoim ogrodzie:

• Część 1. Rośliny zimozielone w ogrodzie

• Część 2. Urządzanie roślin zimozielonych w ogrodzie

• Część 3. Uprawa roślin zimozielonych w ogrodzie

• Część 4. Jedzenie w ogrodzie

• Część 5. Cyprys w ogrodzie

• Część 6 Jałowce w ogrodzie

• Część 7. Rododendron, azalia i bukszpan w ogrodzie

• Część 8. Sosny i cisy w ogrodzie

• Część 9. Tuja w ogrodzie