Hybryda Moreli Pospolitej I Mandżurskiej - Cechy Kultury, Szczepienie, Podział, Rozmnażanie Przez Sadzonki I Nasiona - Morela Północna

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Hybryda moreli pospolitej i moreli mandżurskiej w pełni opanowała klimat regionu północno-zachodniego i cieszy się obfitymi zbiorami owoców

Morela to jedna z najbardziej wszechstronnych roślin ogrodowych. Ze względu na smaczne owoce jest drzewem owocowym. Na kwiaty i owoce zdobiące ogród - dekoracyjne. I wreszcie za pyszne i bardzo pożywne pestki - orzechowo-orzechowe, ponieważ zawierają dużą ilość łatwo przyswajalnych białek i olejów roślinnych.

Co więcej, jąderka te są, w zależności od kształtu rośliny, zarówno gorzkie, jak w gorzkich migdałach, jak i (rzadziej) słodkie. Te ostatnie są szczególnie cenne. Jednak czytelnicy mogą zwrócić uwagę autora na to, że morela nie rośnie na północnym zachodzie. Rzeczywiście, nie rośnie tutaj pospolita morela (Armeniaca vulgaris Lam). Ale w ostatnich dziesięcioleciach pojawiła się tu hybryda z mandżurską morelą (A. mandshurica Skvortz.), Nazywana inaczej - północna, Wołogda, Leontyjew-Osokin itp. (Nazwa jeszcze się nie ustabilizowała). Każdy z nich na ogół jest poprawny, chociaż nie odzwierciedla całkowicie istoty wyhodowanej rośliny.

Jego przodek, jeszcze w pięćdziesiątym trzecim roku ubiegłego wieku, był wyhodowany w rezerwacie Darwin, położonym we wsi Borok, obwód Kalinin, A. M. Leontiev. Hodowca po wejściu drzewa w okres owocowania wysłał nasiona (hybryda drugiej generacji) do wielu ludzi w całym kraju. Jednak po jego śmierci większość roślin, w tym roślina matczyna, obumarła. Tylko V. V. Osokin w regionie Wołogdy z kilku wysianych nasion wyrosło i przetrwało jedno drzewo, z którego zaczęło się odrodzenie tej formy hybrydowej, późniejsze krzyżowanie się jej potomków między sobą i dystrybucja. Obecnie w północno-zachodniej Rosji rosną tysiące moreli Wołogdy. Granica wieku dla hybrydy nie została jeszcze ustalona, ale widać, że rośnie przez co najmniej 40–50 lat (nie ma jeszcze starszych roślin).

Cechy kultury

Dorosła (40-letnia) morela wołogda to wysoki, rozłożysty krzew o wysokości do 3 mi szerokości do 7 m lub małe drzewo o wysokości do 6 m, o dobrym wigorze i dużej zdolności pędowej. Wokół drzewa tworzy się obfity wzrost korzeni. Kora pnia i gałęzi jest brązowoszara, kora pędów czerwonawo-brązowa. System korzeniowy jest mocny, głęboko i szeroko (znacznie szerszy niż korona) wnikający w glebę. Liście są proste, naprzemienne, na krótkim ogonku; szeroko owalne lub owalne, ze spiczastym końcem, drobno ząbkowane, zielone, błyszczące. Pąki wegetatywne i generatywne (kwiatowe) powstają na gałązkach bukietów, ostrogach i zeszłorocznym wzroście, układane są 2-3 w kątach liści. Morela kwitnie w tym samym czasie, gdy zaczynają kwitnąć liście, w połowie maja kwitnie obficie. Kwiaty są białe lub lekko różowawe. Różne formy moreli mogą być samozapłodne lub wymagać zapylenia krzyżowego. Owocowanie jest przeważnie regularne. Owoce dojrzewają w połowie sierpnia. Dojrzewanie nie następuje jednocześnie, rozciąga się przez 20-25 dni. Owoce zbiera się kilkakrotnie. Owocem jest pestkowiec o wadze od 10 do 25 g. Miąższ ma słodko-kwaśny smak, delikatną konsystencję. Jego kolor waha się od żółtego do pomarańczowego.

Zawiera cukry (głównie sacharozę), błonnik, pektyny, które wspomagają trawienie oraz usuwają toksyny i cholesterol z organizmu; kwasy organiczne - cytrynowy, jabłkowy, winowy; zawiera również witaminy C, B1, P, PP, dużą ilość karotenu. Wśród mikroelementów znajdują się sole potasu, magnezu, fosforu, żelaza, jodu, wapnia, cynku, miedzi, aluminium itp. Pestka jest niewielka, stanowi 6-10% masy owocu, gładka, brązowa, łatwo się wydziela z miazgi. Jądra zawierają około 60% bardzo smacznego, pożywnego i zdrowego oleju roślinnego i do 25% białka. Jednak w większości postaci moreli, podobnie jak migdały, zawierają amigdalinę, dlatego mają gorzki smak. Ale nawet z takich jąder można uzyskać olej.

W medycynie błędnie nazywa się to brzoskwinią. Dobrze zmiękcza skórę, dlatego trafia do przemysłu kosmetycznego, a także do produkcji leków. Po podgrzaniu gorzkie pestki moreli, a także roślin strączkowych, migdałów i niektórych innych owoców pestkowych tracą gorycz i stają się całkiem jadalne. Smakują jak migdały, można je wykorzystać bezpośrednio do potraw, a także do wyrobu marcepanu i innych pysznych słodyczy. Ponadto, jak już wspomniano, wśród wielu roślin o gorzkich owocach czasami spotyka się szczególnie cenne okazy o słodkich jąderkach. Takie morele, aby zachować cenną jakość ich jąderek, zaleca się rozmnażać wegetatywnie.

Łuski nasion można wykorzystać do produkcji bardzo wysokiej jakości węgla aktywowanego, tuszu, ołówków węglowych i wysokiej jakości farb. Chociaż główną wartością moreli są oczywiście nie jąderka, ale owoce, to jednak te ostatnie mogą być również używane. Dlatego morela stała się jednym z orzechów. Ponadto wykwintny dżem można zrobić z zielonych moreli wraz z ich jeszcze miękkim pestką, a także z niedojrzałych orzechów włoskich i mandżurskich.

A także - dwa razy w roku północna morela wspaniale zdobi ogród. Wiosną cała pokryta jest białymi kwiatami, a pod koniec lata - początek jesieni - choć mniejszymi od zwykłej, ale też bardzo pięknymi i licznymi żółtopomarańczowymi owocami, które zresztą jak już wspomniałem są dość smaczne i pachnące.

Szczepione rośliny zaczynają owocować w 3 lub 4 roku, a samoukorzenione rośliny nasienne - w 5 i 6 roku. Morela Wołogda daje maksymalne plony od 8 do 20 lat. Z jednego dojrzałego drzewa można zebrać do pięciu wiader owoców.

Morela jest lekka. Nie lubi bliskiego występowania wód gruntowych (bliżej niż 2 m). Jest mało wymagająca dla gleb, rośnie na każdej glebie ogrodowej, ale nadal gorzej rozwija się na glebach ciężkich, słabo nagrzanych i nadmiernie nawilżonych. Szczególnie słabo rośnie w niskich, bagiennych obniżeniach. Preferuje głęboko zdrenowane gleby piaszczysto-gliniaste i lekko gliniaste o pH 6,5–7. W wilgotnych miejscach wskazane jest sadzenie go nie w dołach, ale na kopcach.

Morela jest odporna na suszę, jednak daje duże plony tylko przy normalnej wilgotności gleby. Ma wyjątkową mrozoodporność, większą niż najbardziej odporne na zimę jabłonie, w rejonie Wołogdy wytrzymuje mrozy do -48 ° C bez zadaszenia. Najostrzejsze mroźne zimy go nie przerażają, ale podczas ciepłych, naprzemiennie z częstymi i przedłużającymi się odwilżami, może zostać uszkodzony, gdy wcześniej wychodzi ze stanu uśpienia.

Pomimo tego, że morela ta nie boi się silnych mrozów, pożądane jest, aby była chroniona przed silnymi, wysuszającymi korą i drewnem wiatrów północnych, północno-wschodnich i północno-zachodnich. Dlatego lepiej posadzić go po południowej stronie budynków lub nasadzeń ochronnych. Ale w miejscu, w którym nie będzie zaspy. Morela Wołogdy praktycznie nie cierpi na plagę większości innych gatunków, form i odmian tej kultury - podoprevanie kołnierza korzeniowego. Ale nawet dla niego zimą grubość pokrywy śnieżnej przekraczająca 15 cm jest nadal niepożądana. Zimą warto przykryć koło pnia ściółką warstwą 5–7 cm.

W tej moreli jest niewiele chorób: przebarwienia, zgnilizna owoców, apopleksja (wysychanie), werticyloza, a nawet te są rzadkie. Nie ma też zbyt wielu szkodników: mszyce, śliwka, czereśnia, pszczoła jednolistna. Szczególnie duże szkody zimą mogą wyrządzić zające i mysie gryzonie, które ze wszystkich gatunków owoców ziarnkowych i pestkowych preferują korę i gałązki moreli. Dlatego zakopane sadzonki i posadzone drzewa należy chronić przed nimi w jak najbardziej ostrożny sposób: zawiązać je stopą iglastą, gazetami, taśmami lutrasil i spunbond. Ta sama uprząż chroni przed poparzeniem słonecznym. Pomocne jest również wybielanie farbami VS-511, „Ochrona” lub nawet zwykła kreda lub wapno (gaszone) z dodatkiem kleju.

Rozmnażanie przez sadzonki

Morela Wołogdy jest do tej pory rozmnażana głównie przez nasiona, rzadziej przez szczepienie na własnych sadzonkach, śliwkach i cierniach, warstwach poziomych i powietrznych, pędach korzeniowych, czasem przez podzielenie krzewu, sadzonki zielone i zdrewniałe. Te ostatnie zakorzeniają się nieco gorzej, zwłaszcza jeśli pochodzą ze starych roślin.

Stosowanie substancji wzrostowych - heteroauxin, "Kornevin" i innych - zwiększa plon ukorzenionego materiału nasadzeniowego. Podczas ukorzeniania należy pamiętać, że sadzonki moreli są bardzo podatne na uszkodzenia pleśni, dlatego należy je regularnie wietrzyć, aw przypadku wystąpienia zmian spryskać je różowym roztworem nadmanganianu potasu i innych fungicydów. Jak już wspomniano, zielone sadzonki ukorzeniają się znacznie lepiej. Kroi się je na początku czerwca na 10-15 cm długości, a dolne sekcje umieszcza się na dzień na 1-2 cm w roztworze heteroauxiny (1 tabletka na 1 litr wody).

Podłoże do sadzenia przygotowuje się w następujący sposób: wykopuje się rowek, na jego dnie kładzie się drenaż (żwir) na głębokość 40 cm, następnie gruby piasek, powyżej - warstwa trawy i obornika lub kompostu (do ogrzewania), nawet wyższa - 20-25 cm pożywnej, dobrze nawożonej gleby z mieszanki próchnicy i torfu (1: 1) z dodatkiem 0,5 litra popiołu i 50 g podwójnego superfosfatu na każdy metr kwadratowy. A na wierzchu - warstwa torfu lub piasku o grubości 3-5 cm. Łóżko ogrodowe jest obficie podlewane i kładzie się na nim sadzonki, przykryte folią od góry, a 4-5 cm niżej - gazą, która, po pierwsze tworzy lekki cień, a co najważniejsze - ponieważ jego krawędzie są opuszczane do sąsiednich naczyń z wodą - działa zamiast instalacji zamgławiającej. Odległość między górnymi liśćmi sadzonek a gazą powinna wynosić około 10 cm, dolne liście są usuwane z sadzonek, po czym są one wkopywane w górną warstwę gleby o 2,5–3 cm. Zwykle 2-3 liście pozostają nad ziemią. Oprócz zwilżania gazą sadzonki opryskuje się trzy razy dziennie z opryskiwacza, a do naczyń dodaje się wodę. Rootowanie, w zależności od pogody, następuje po 3-4 tygodniach. Po miesiącu opadają na nie liście rodzicielskie i zaczynają tworzyć się ich własne liście. W tym czasie pudełka do krojenia należy otwierać 3-4 razy dziennie na 15-20 minut. Na początku sierpnia sadzonki należy karmić słabym roztworem obornika, a po 3-4 dniach - popiołem. Po 40 dniach, do połowy sierpnia, można je przesadzić na miarce razem z ziemią do małej grządki ogrodowej, układając według schematu 30x30 cm Posadzone rośliny podlewa się ciepłą wodą, ściółkuje torfem lub próchnicą i pokryte włókniną (lutrasil lub spunbond). Pod koniec lata uszczypnij szczyt pędu, aby szybciej stał się zdrewniały. Do połowy września schronisko zostaje usunięte. Na zimę sadzonki pokryte są świerkowymi nogami, suchymi opadłymi liśćmi, torfem itp. Ale można je umieścić na początku października, kiedy upuszczą liście, wykopią je, zawiążą w pęczki, przykryj korzenie mokrym mchem, włóż do plastikowych toreb (bez wiązania) i wykop w suchym miejscu w otwór nie głęboki na 35–40 cm, przykryty suchymi liśćmi i trocinami, a następnie śniegiem. Lub po prostu umieść je w piwnicy, gdzie są przechowywane w temperaturze od 0 do + 9 ° C. Najlepiej posadzić je na stałe w drugiej połowie maja. Wraz z początkiem rozmieszczenia liści konieczne jest karmienie nawozami azotowymi.włożyć do worków foliowych (bez ich wiązania) i przekopać w suchym miejscu w dołku o głębokości nie 35–40 cm, pokrytym suchymi liśćmi i trocinami, a następnie śniegiem. Lub po prostu umieść je w piwnicy, gdzie są przechowywane w temperaturze od 0 do + 9 ° C. Najlepiej posadzić je na stałe w drugiej połowie maja. Wraz z początkiem rozmieszczenia liści konieczne jest karmienie nawozami azotowymi.włożyć do worków foliowych (bez ich wiązania) i przekopać w suchym miejscu w dołku o głębokości nie 35–40 cm, pokrytym suchymi liśćmi i trocinami, a następnie śniegiem. Lub po prostu umieść je w piwnicy, gdzie są przechowywane w temperaturze od 0 do + 9 ° C. Najlepiej posadzić je na stałe w drugiej połowie maja. Wraz z początkiem rozmieszczenia liści konieczne jest karmienie nawozami azotowymi.

Dodatkowo, pozytywne (z pozytywnymi właściwościami) rośliny ukorzenione samodzielnie mogą być rozmnażane przez sadzonki korzeniowe. Aby to zrobić, korzenie są cięte na kawałki o długości około 10 cm i sadzone w luźnej glebie, tak aby górne cięcie było wyrównane z jego powierzchnią. Dla lepszego ocieplenia i odżywienia sadzonek sadzi się je ukośnie. Głównym warunkiem udanego ukorzenienia jest utrzymanie optymalnej wilgotności gleby. Zarówno przesuszenie, jak i podlewanie są niezwykle szkodliwe. Sadzonek nie można leczyć stymulantami wzrostu, ponieważ ma to odwrotny skutek - wzrost korzeni ze szkodą dla pojawienia się pędów. Sadzonki wyrosłe z sadzonek korzeniowych uprawiane są na redlinach jeszcze przez 1–2 lata.

Szczepienia

Podczas rozmnażania przez szczepienie sadzonki moreli Wołogdy o małych owocach są traktowane jako podkładki, a na glebach ciężkich i wilgotnych preferowane są sadzonki i warstwy odpornych na zimę odmian śliwki, głównie czerwonej Skorospelki, a także tarniny i drażliwy. Podkładki moreli są odporne na suszę, pędy dają niewiele, ale niektóre formy mogą cierpieć na kołnierz korzeniowy podoprevaniya. Podkładki cierniowe mają zdolność przystosowania się do bardzo szerokich warunków glebowych i klimatycznych, ale podobnie jak śliwki mają negatywną właściwość nadawania dużej ilości korzeni, co wymaga dodatkowego nakładu pracy i czasu na ich usunięcie. Ponadto należy pamiętać, że nie wszystkie formy moreli charakteryzują się dobrą kompatybilnością i silną fuzją ze śliwkami i cierniami, a ponadto nie można przewidzieć, jak w przyszłości będą się zachowywać niektóre pary podkładek i zrazów. Bezpieczniej jest zaszczepić wiosną, w drugiej połowie kwietnia, rączką z 2-3 pąkami. Pączkowanie latem nie zawsze kończy się sukcesem. Ponadto wiele przeszczepionych oczu umiera zimą. Zaleca się sadzenie moreli na podkładkach śliwkowych i cierniowych na wysokości 75–100 cm, co dodatkowo chroni przed podoprevaniya korzeni (w niestabilnych formach). Przeżywalność moreli wołogdy na tarninie, zwłaszcza na 1-2-letnich pędach po zaszczepieniu w pęknięciach, wynosi prawie 100%. Na czeremchy zwyczajnej morela Wołogdy, chociaż jest szczepiona, ale fuzja jest krucha, a przeszczep trwa nie dłużej niż rok. Czeremchy można wykorzystać jako podkładkę tylko do bardzo ograniczonych celów, na przykład czasowo utrzymywać przy życiu sadzonkę (w przypadku braku innej podkładki) i uzyskać roczny przyrost do późniejszego szczepienia na innych rasach.uchwyt z 2-3 pąkami. Pączkowanie latem nie zawsze kończy się sukcesem. Ponadto wiele przeszczepionych oczu umiera zimą. Zaleca się sadzenie moreli na podkładkach śliwkowych i cierniowych na wysokości 75–100 cm, co dodatkowo chroni przed podoprevaniya korzeni (w niestabilnych formach). Przeżywalność moreli wołogdy na tarninie, zwłaszcza na 1-2-letnich pędach po zaszczepieniu w pęknięciach, wynosi prawie 100%. Na czeremchy zwyczajnej morela Wołogdy, chociaż jest szczepiona, ale fuzja jest krucha, a przeszczep trwa nie dłużej niż rok. Czeremchy można wykorzystać jako podkładkę tylko do bardzo ograniczonych celów, na przykład czasowo utrzymywać przy życiu sadzonkę (w przypadku braku innej podkładki) i uzyskać roczny przyrost do późniejszego szczepienia na innych rasach.uchwyt z 2-3 pąkami. Pączkowanie latem nie zawsze kończy się sukcesem. Ponadto wiele przeszczepionych oczu umiera zimą. Zaleca się sadzenie moreli na podkładkach śliwkowych i cierniowych na wysokości 75–100 cm, co dodatkowo chroni przed podoprevaniya korzeni (w niestabilnych formach). Przeżywalność moreli wołogdy na tarninie, zwłaszcza na 1-2-letnich pędach po zaszczepieniu w pęknięciach, wynosi prawie 100%. Na czeremchy zwyczajnej morela Wołogdy, chociaż jest szczepiona, ale fuzja jest krucha, a przeszczep trwa nie dłużej niż rok. Czeremchy można wykorzystać jako podkładkę tylko do bardzo ograniczonych celów, na przykład czasowo utrzymywać przy życiu sadzonkę (w przypadku braku innej podkładki) i uzyskać roczny przyrost do późniejszego szczepienia na innych rasach.wiele przeszczepionych oczu ginie zimą. Zaleca się sadzenie moreli na podkładkach śliwkowych i cierniowych na wysokości 75–100 cm, co dodatkowo chroni przed podoprevaniya korzeni (w niestabilnych formach). Przeżywalność moreli wołogdy na tarninie, zwłaszcza na 1-2-letnich pędach po zaszczepieniu w pęknięciach, wynosi prawie 100%. Na czeremchy zwyczajnej morela Wołogdy, chociaż jest szczepiona, ale fuzja jest krucha, a przeszczep trwa nie dłużej niż rok. Czeremchy można wykorzystać jako podkładkę tylko do bardzo ograniczonych celów, na przykład czasowo utrzymywać przy życiu sadzonkę (w przypadku braku innej podkładki) i uzyskać roczny przyrost do późniejszego szczepienia na innych rasach.wiele przeszczepionych oczu ginie zimą. Zaleca się sadzenie moreli na podkładkach śliwkowych i cierniowych na wysokości 75–100 cm, co dodatkowo chroni przed podoprevaniya korzeni (w niestabilnych formach). Przeżywalność moreli wołogdy na tarninie, zwłaszcza na 1-2-letnich pędach po zaszczepieniu w pęknięciach, wynosi prawie 100%. Na czeremchy zwyczajnej morela Wołogdy, chociaż jest szczepiona, ale fuzja jest krucha, a przeszczep trwa nie dłużej niż rok. Czeremchy można wykorzystać jako podkładkę tylko do bardzo ograniczonych celów, na przykład czasowo utrzymywać przy życiu sadzonkę (w przypadku braku innej podkładki) i uzyskać roczny przyrost do późniejszego szczepienia na innych rasach. Przeżywalność moreli wołogdy na tarninie, zwłaszcza na 1-2-letnich pędach po zaszczepieniu w pęknięciach, wynosi prawie 100%. Na czeremchy zwyczajnej morela Wołogdy, chociaż jest szczepiona, ale fuzja jest krucha, a przeszczep trwa nie dłużej niż rok. Czeremchy można wykorzystać jako podkładkę tylko do bardzo ograniczonych celów, na przykład czasowo utrzymywać przy życiu sadzonkę (w przypadku braku innej podkładki) i uzyskać roczny przyrost do późniejszego szczepienia na innych rasach. Przeżywalność moreli wołogdy na tarninie, zwłaszcza na 1-2-letnich pędach po zaszczepieniu w pęknięciach, wynosi prawie 100%. Na czeremchy zwyczajnej morela Wołogdy, chociaż jest szczepiona, ale fuzja jest krucha, a przeszczep trwa nie dłużej niż rok. Czeremchy można wykorzystać jako podkładkę tylko do bardzo ograniczonych celów, na przykład czasowo utrzymywać przy życiu sadzonkę (w przypadku braku innej podkładki) i uzyskać roczny przyrost do późniejszego szczepienia na innych rasach.tymczasowo utrzymywać przy życiu sadzonkę (w przypadku braku innej podkładki) i uzyskać roczny przyrost do późniejszego szczepienia na innych rasach.tymczasowo utrzymywać przy życiu sadzonkę (w przypadku braku innej podkładki) i uzyskać roczny przyrost do późniejszego szczepienia na innych rasach.

Dzielenie buszu

Rozmnażając, dzieląc krzew od 3-4-letniego krzewu, można łatwo uzyskać do 20 roślin z niezależnym systemem korzeniowym. Podczas rozmnażania przez pędy korzeni i odrosty nie wykopuj okazy znajdujące się blisko rośliny matecznej, ponieważ jednocześnie powoduje poważne uszkodzenie jego systemu korzeniowego. Ponadto takie rośliny mają zwykle słabo rozwinięty system korzeniowy, w wyniku czego nie zakorzeniają się dobrze. Sensowne jest zbieranie ich tylko z drzew posiadających własne korzenie oraz o pozytywnych właściwościach (zimotrwalosc, dobry smak owoców itp.).

Hodowla nasion

Głównymi metodami rozmnażania wegetatywnego będą niewątpliwie sadzonki i szczepienie, ale jak dotąd najbardziej rozpowszechniona jest hodowla nasion. Po umyciu miąższu pestki moreli zanurza się w wodzie, nasiona z dobrze rozwiniętym zlewem do ziarna, a puste unoszą się na wodzie i są usuwane. Usuń również te nasiona, które ciemnieją po umyciu, zwykle zawierają niedojrzałe nasiona i nie nadają się do siewu. Należy pamiętać, że podczas rozmnażania nasion (podczas przechowywania nasion) nasiona nie powinny wysychać - prowadzi to do utraty kiełkowania. Lepiej siać je jesienią, wcześniej trzeba je lekko spryskać naftą przed zjedzeniem przez mysie gryzonie. Ale możesz siać wiosną, po 80-100 dniach stratyfikacji. W tym przypadku są one przechowywane w mokrym piasku, torfie lub torfie w szczelnie zawiązanych plastikowych torebkach w temperaturze 0 … + 3? С. W wyższych temperaturach nasiona giną. Są okresowo sprawdzane i wietrzone, w przeciwnym razie mogą się udusić lub spleśniać. Zamiast toreb plastikowych można również użyć toreb materiałowych, w których zwykle nie ma negatywnych zjawisk. Wystarczy dokładniej monitorować zawartość wilgoci w wypełniającym je podłożu. Jesienią lepiej wysiewać późno, przed pierwszymi przymrozkami. Nasiona zasadzone wcześnie mogą kiełkować i umrzeć. Tempo kiełkowania jest niestabilne na przestrzeni lat. Czasami część wysianych nasion może kiełkować dopiero w drugim roku. Nasiona wysiewa się na redliny utworzone w podwyższonych, niezalanych miejscach. Sadzenie przy wysiewie 20x20 cm głębokość sadzenia 2-3 cm Zaleca się mulczowanie upraw torfem, obornikiem lub torfowcem warstwą 1-2 cm w celu utrzymania stałej wilgotności gleby. Kiedy tworzy się skorupa, konieczne jest poluzowanie gleby,a także usuwaj chwasty.

Strata wśród sadzonek w pierwszych 1-2 latach jest dość duża i wiąże się oczywiście z rozdwajaniem się cech rodzicielskich - giną okazy, które odchyliły się w swoich właściwościach w kierunku nieodpornego przodka - moreli pospolitej. W drugim roku sadzonki można sadzić na stałe.

Możliwa jest również trzecia opcja: w listopadzie nasiona wysiewa się w naczyniu z piaskiem lub torfem i od czasu do czasu lekko zwilża w chłodnym pomieszczeniu w temperaturze + 10 … + 15? С. Niektórzy z nich od stycznia dziobią. Takie rośliny nurkują w oddzielnych pojemnikach i są umieszczane na parapecie. Latem rosną wystarczająco duże i sadzi się je w ziemi. Od połowy kwietnia do połowy maja kości, które nie zostały zebrane, przechowuje się w podłożu w lodówce (warstwowej) w temperaturze 0 … + 1,5 ° C, a następnie wysiewa w szklarni, w której temperatura wzrasta do 35 ° C w ciągu dnia. Po 7-10 dniach kiełkują razem. Szybkość kiełkowania tą metodą jest bliska 100%. Już w szóstym roku sadzonki moreli Wołogdy mogą kwitnąć i owocować. Następuje zakończenie