Uprawa Kolorowych Porzeczek Na Działkach Ogrodowych

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Porzeczki - magazyn witamin

W Rosji czerwone i białe porzeczki znane są od około XV wieku. Na Syberii jagoda ta nazywana jest „oxalis”, aw Niemczech „jagodą Iwana”, gdyż dojrzewa do dnia przesilenia letniego - 24 czerwca.

Cechy kultury

Czerwone i białe porzeczki można nazwać kolorowymi, ponieważ w zależności od odmiany mogą być różowe, fioletowe, a także beżowo-żółte.

Krzewy tych roślin są trwalsze niż czarne porzeczki. Średnio rosną i owocują ponad 15 lat. Są to krzewy wieloletnie o wysokości 1–1,5 m, z koroną półrozkładalną lub wzniesioną. Gałązki bukietowe są głównym rodzajem pędów owocujących.

Czerwone i białe porzeczki kwitną wcześniej niż inne krzewy jagodowe. Ich grono ma 5–20 kwiatów, kwiaty zielonkawe, duże. Liście w przeciwieństwie do czarnej porzeczki nie mają charakterystycznego zapachu, ponieważ brakuje im aromatycznych gruczołów. Liście są trójpłatkowe, z postrzępioną krawędzią, raczej gęste.

Kolorowe porzeczki zaczynają owocować w wieku 3-4 lat, a szczyt produktywności osiągają 9-12 lat po posadzeniu.

Te wieloletnie krzewy mają silny system korzeniowy, który znajduje się na głębokości 30–40 cm, a pojedyncze pionowe korzenie wnikają na głębokość 1,2 m, dzięki czemu rośliny lepiej znoszą suszę.

Pod względem składu biochemicznego porzeczki czerwone i białe są prawie takie same. Ich owoc to produkt multiwitaminowy. Zawierają witaminy B1, B2, B9, H, E, PP, K, a pod względem witaminy C przewyższają pomarańcze i cytryny. Ponadto jagody zawierają niezbędne dla człowieka kwasy organiczne, cukry, karoten, jod, pektyny i garbniki.

Kolorowe porzeczki uważane są za lidera wśród krzewów jagodowych pod względem mrozoodporności. Mimo to jest to kultura raczej ciepłolubna i światłolubna, dlatego należy ją sadzić w podwyższonych miejscach po zawietrznej stronie, gdzie dobrze gromadzi się śnieg. Może być uprawiana na wielu typach gleb, ale najlepiej sprawdza się na lekkich żyznych. Inną cechą tych upraw jest dobra tolerancja na zasolenie gleby.

× Poradnik ogrodnika Szkółki roślinne Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

Sadzenie porzeczek

Miejsce sadzenia porzeczek czerwonych i białych powinno być chronione przed wiatrem, ponieważ ich pędy łatwo się odrywają. W ogrodach amatorskich rośliny te są tradycyjnie sadzone wzdłuż ogrodzenia wzdłuż granic terenu. Najlepszy czas na sadzenie w centralnej Rosji to koniec września - początek października.

W miejscu przyszłego sadzenia pod kopanie poddaje się 5-10 kg próchnicy, 30 g soli potasowej, 50 g superfosfatu na 1 m2 powierzchni. Dołki do sadzenia wykopuje się w odległości 1–1,5 m od siebie, o wymiarach 50 × 40 cm i dodaje się 4–5 kg próchnicy, 50 g superfosfatu, 30 g soli potasowej lub 300 g popiołu drzewnego im. Nawozy miesza się z wierzchnią warstwą gleby i przykrywa 2/3 dołka. Rośliny sadzi się ukośnie, z kołnierzem korzeniowym o głębokości 6–8 cm, aby stymulować wzrost pędów i korzeni.

Po posadzeniu ziemia wokół buszu jest zagęszczana i podlewana (1 wiadro wody na krzew), a następnie mulczowanie odbywa się za pomocą torfu lub próchnicy.

Pielęgnacja porzeczek

Opieka nad roślinami porzeczek czerwonych i białych obejmuje podlewanie, spulchnianie i usuwanie chwastów wiosną i latem oraz kopanie jesienią.

Czerwone i białe porzeczki są bardzo wymagające do podlewania. Konieczne jest również ściółkowanie pni obornikiem, torfem lub trocinami warstwą 5-15 cm.

Opieka nad tymi wieloletnimi krzewami obejmuje przycinanie. Po posadzeniu sadzonek na stałe pędy odcina się, pozostawiając 3-4 pąki. W ciągu pierwszych 4-5 lat wykonuje się przycinanie formacyjne. Wiele odmian czerwonych i białych porzeczek ma tendencję do gęstnienia, dlatego co roku pozostawia się 3-5 silnych pędów podstawy, a resztę wycina się u nasady krzewu.

Jagody kolorowych porzeczek zbiera się za pomocą pędzli, aby uniknąć uszkodzeń, a jagody muszą być również suche.

Powielanie kolorowych porzeczek

Porzeczki czerwone i białe rozmnaża się na różne sposoby. Rozmnażanie jest możliwe zarówno przez zdrewniałe, jak i zielone sadzonki i nawarstwianie.

Zdrewniałe sadzonki sadzi się w sierpniu-wrześniu, ponieważ ich pędy kończą wzrost wcześniej i po tym czasie sadzenia potrafią się zakorzenić przed nadejściem chłodów.

Szkodniki i choroby porzeczki

Spośród szkodników kolorowych porzeczek najgroźniejszy jest roztocz nerkowy, ale nie powoduje on takiej szkody, jak czarna porzeczka. Rzadko stosuje się środki zwalczania tego zjawiska.

Również porzeczki czerwone i białe są dotknięte mszycami żółciowymi i tartaczkiem agrestowym.

Larwy mszyc osadzają się na spodniej stronie liści i żywią się nimi. W tym przypadku na górnej stronie liści tworzą się ciemnoczerwone lub żółte obrzęki. Aby zwalczyć mszyce, opryski 0,5% olejami mineralnymi stosuje się w grudniu lub styczniu.

Dobre wyniki uzyskuje się opryskując na przełomie kwietnia i maja preparaty fosforoorganiczne. Oprócz chemicznych środków zwalczających wielu ogrodników sadzi krzewy pomidorów obok porzeczek.

Gąsienice agrestu zjadają liście, pozostawiając tylko grube żyłki. Aby z nimi walczyć, stosuje się opryskiwanie naparami piołunu, tytoniu i czosnku. A latem musisz ręcznie zbierać gąsienice, strząsając je z gałęzi.

Najgroźniejsze dla czerwonych i białych porzeczek są choroby takie jak mączniak prawdziwy, antraknoza i septoria.

Mączniak prawdziwy to biała powłoka proszkowa. Po chwili brązowieje i gęstnieje, a pędy obumierają. Aby zwalczyć mączniaka prawdziwego, eksperci zalecają wczesną wiosną, przed przebudzeniem pąków, spryskiwanie 3% roztworem 60% nitrafenu w ilości 300 g na 10 litrów wody lub siarczanu miedzi w ilości 300 g na 10 litrów woda.

W przypadku antraknozy pojawiają się małe brązowe plamki, a następnie łączą się, a następnie liście zwijają się w górę i opadają. Chore liście należy zebrać i spalić. Przed pęknięciem pąków można potraktować krzaki nitrafenem w ilości 300 g na 10 litrów wody i 1% płynu Bordeaux przed kwitnieniem i po zbiorach.

Septorioza dotyka porzeczek czerwonych i białych, zwłaszcza w latach mokrych. W maju na liściach pojawiają się małe plamki z brązową obwódką, które następnie stają się białe, po czym liście wysychają i kruszą się. Środki chemiczne do zwalczania septorii są takie same jak w przypadku antraknozy. Eksperci zalecają regularne przycinanie krzewów i karmienie ich pierwiastkami śladowymi, takimi jak bor, miedź, cynk i mangan.

Kolorowe porzeczki są również niszczone przez ptaki. Gile i wróble często powodują poważne uszkodzenia nerek w miesiącach zimowych, podczas gdy kosy uszkadzają dojrzałe jagody. Stare taśmy przywiązane do gałęzi można odstraszyć.

× Tablica ogłoszeń Kocięta na sprzedaż Szczeniaki na sprzedaż Konie na sprzedaż

Właściwości lecznicze porzeczek

Czerwone i białe porzeczki od dawna cenione są ze względu na swoje właściwości lecznicze. Ich jagody są stosowane jako lek przeciwgorączkowy i przeciwgorączkowy, a sok pije się na przeziębienia. Ich sok doskonale gasi pragnienie, pobudza apetyt, aktywuje jelita, pomaga usuwać toksyny i sole metali ciężkich z organizmu.

Również jagody czerwonej i białej porzeczki działają moczopędnie, są przydatne przy kamicy moczowej, a ponadto są wskazane dla pacjentów z cukrzycą i osób o niskiej kwasowości soku żołądkowego.

Przydatne są nie tylko jagody, ale także nasiona: znacznie poprawiają funkcję motoryczną jelit.

Znane jest również stosowanie kolorowych porzeczek do celów kosmetycznych. Jego sok pomaga wybielić skórę, usunąć plamy starcze i piegi.

Jagody czerwonych i białych porzeczek są spożywane zarówno świeże, jak i przetworzone. Służą do produkcji przetworów, dżemów, galaretek, marmolady, kompotów, soków, a nawet win, które w niczym nie ustępują jakością winogronom.