Wymagania Dotyczące Warunków Uprawy Słodkiej Papryki

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Uprawa papryki słodkiej w warunkach regionu Leningradu. Część 2

Wymagania dotyczące warunków uprawy słodkiej papryki

Pochodzenie papryki z krajów tropikalnych determinuje jej wysokie wymagania dotyczące warunków uprawy: światła, ciepła, wilgoci, odżywienia gleby. W chronionych warunkach gruntowych istnieją duże możliwości stworzenia korzystniejszych warunków do rozwoju roślin niż w otwartym terenie.

Przewodnik ogrodnika

Szkółki roślin Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

Temperatura i światło

Optymalna temperatura powietrza do kiełkowania nasion to 25 ° … 26 ° С, dla wzrostu i rozwoju roślin przez cały sezon wegetacyjny 20 ° С … 26 ° С w ciągu dnia i 18 ° С … 20 ° С w nocy, temperatura gleby 19 ° С … 20 ° С. Papryka jest szczególnie wrażliwa na wahania temperatury w okresie sadzenia.

Jeśli sadzonki są trzymane w temperaturze 10 ° C i niższej przez 20 dni, to w przyszłości nawet najbardziej optymalne warunki nie są w stanie przywrócić zaburzonego metabolizmu. W temperaturze -0,5 ° C papryka ginie. Silne stłumienie roślin obserwuje się w bardzo wysokich temperaturach (powyżej 35 ° C).

Warunki temperaturowe są ściśle związane z natężeniem światła. W warunkach słabego oświetlenia (pochmurna pogoda, w nocy) temperatura powietrza powinna być niższa niż w pogodne, słoneczne dni. Wyjaśnia to fakt, że w ciemności roślina spędza na oddychaniu substancje nagromadzone w ciągu dnia, a im intensywniej, tym wyższa temperatura.

Rośliny papryki są bardzo lekkie. Oświetlenie jest najbardziej ograniczającym czynnikiem w chronionym gruncie. Optymalne oświetlenie dla jego roślin to 30-40 tysięcy luksów.

W warunkach naturalnego światła w regionie Leningradu, od grudnia do lutego, papryki nie można uprawiać bez dodatkowego oświetlenia. Sadzonki należy uprawiać z dodatkowym oświetleniem elektrycznym z lampami DRL lub DRI. Najlepszą jakość sadzonek uzyskuje się pod świetlówkami LF-40 w połączeniu z lampami DRLF-400.

Papryka jest szczególnie wrażliwa na intensywność oświetlenia podczas układania organów generatywnych. W tym okresie sadzonki odpowiadają fazie 3-4 prawdziwych liści, a poziom oświetlenia powinien wynosić co najmniej 5 tys. Luksów.

Papryka jest uważana za roślinę krótkiego dnia, dla normalnego wzrostu i rozwoju wystarczy 10-12 godzin dziennie. Jednak pozytywna reakcja na krótki dzień w pieprzu objawia się tylko w pierwszych dniach po wykiełkowaniu (10-15 dni), a następnie pojawia się fotoperiodyczna neutralność. Odmiany różnego pochodzenia różnie reagują na długość dnia. Tak więc odmiany z Meksyku w Hiszpanii kwitną w 10-godzinny dzień 10-20 dni wcześniej niż w przypadku uprawy w 14-godzinnym dniu.

Nie tylko intensywność, ale i jakość światła ma ogromne znaczenie dla dobrego wzrostu i rozwoju. Stwierdzono, że nawet przy dobrym nasłonecznieniu pieprz pozytywnie reaguje na dodatkowe oświetlenie światłem niebieskim. Tłumaczy to pozytywny efekt utwardzania sadzonek światłem powietrznym. Technika ta polega na tym, że dla sadzonek tworzy się korzystny reżim oświetlenia i temperatury, otwierając nawiewniki w bezchmurne dni od strony południowej, począwszy od kwietnia.

Szczególnie wysoką jakość sadzonek obserwuje się również przy uprawie pod folią, ponieważ przechodzą przez nią promienie ultrafioletowe, a szkło ich nie przenosi.

Tablica ogłoszeń

Kocięta na sprzedaż Szczeniaki na sprzedaż Konie na sprzedaż

Wilgotność powietrza i gleby

Papryka wymaga wysokich temperatur gleby. Przy braku wilgoci w glebie papryka nie rozwija się, pozostaje karłowata, plon maleje, a owoce stają się brzydkie.

Szczególną uwagę należy zwrócić na regularne i wystarczające nawadnianie papryki podczas kwitnienia i tworzenia owoców, ponieważ na suchych obszarach kwiaty, a nawet jajnik nieuchronnie odpadną. Wysokie zapotrzebowanie na wilgoć można wytłumaczyć pochodzeniem pieprzu, ograniczonym rozprzestrzenianiem się systemu korzeniowego oraz dużym zapotrzebowaniem na wodę do transpiracji i plonowania.

Optymalna wilgotność gleby zmienia się w zależności od jej tekstury i wieku roślin. Na lekkich glebach piaszczysto-gliniastych optymalna wilgotność gleby powinna wynosić co najmniej 70% maksymalnej wilgotności gleby, a na glebach cięższych 80-90% całkowitej wilgotności gleby (FWC) w warunkach glebowych chronionych, gdzie torf gruntowy lekki lub zwykle stosuje się mieszanki z torfem, trociny, korę drzew itp.

Optymalna wilgotność gleby powinna być utrzymywana w granicach 70-80% PPV; 70% - przed rozpoczęciem owocowania i 80% - w okresie owocowania. W przypadku podmokłości aktywność procesów wzrostu spada z powodu braku tlenu w glebie. Przesadzenie gleby ma szczególnie niekorzystny wpływ na młode rośliny w pierwszych 3-4 tygodniach po wykiełkowaniu. Podczas nawadniania zimną wodą o temperaturze poniżej 15 ° C trudno jest wchłonąć wodę i składniki mineralne.

Najlepsze gleby dla papryki są lekkie, strukturalne, żyzne i bogate w materię organiczną. W szklarniach pieprz dobrze rośnie na torfie. Kwaśność gleby powinna mieścić się w zakresie pH 6-6,6. Papryka jest mniej tolerancyjna na nadmierną kwasowość gleby niż pomidory. Papryka jest bardzo wrażliwa na składniki odżywcze gleby. Gleba jest dobrze wypełniona częściowo zgniłym obornikiem 4-5 kg / m².

jedzenie

Rośliny papryki są bardzo wrażliwe na nawożenie, a dobrze zaprojektowany system żywienia jest podstawą wysokich i zrównoważonych plonów. Pod względem usuwania składników mineralnych przewyższa pomidory - 1 kg plonu owoców pochłania 60 mg azotu, 15 mg fosforu, 80 mg potasu.

W przeciwieństwie do pomidorów papryka reaguje na nawożenie azotem przez cały sezon wegetacyjny. Nawozy fosforowo-potasowe we wczesnym stadium rozwoju przyczyniają się do powstania dużej liczby kwiatów, a ostatecznie owoców.

Ogólne zapotrzebowanie roślin na nawozy do papryki zależy od ich zawartości w glebie, ich strawności, usuwania podczas żniw oraz wiązania nawozów stosowanych przez glebę. Dlatego musisz wiedzieć, że wykorzystanie składników odżywczych z nawozów w szklarniach to: azot - 70%, fosfor - 35-45%, potaż - 80%. Jednocześnie wiązanie w glebie składników pokarmowych z nawozów to: azot - 10%, fosfor - 60%, potas - do 30%.

Pod warunkiem, że Twoja szklarnia lub schronienie jest wypełnione dobrą glebą, średnio na dobry zbiór papryki, 4-5 kg wstępnie dojrzałego obornika, 15 g mocznika, 25 g podwójnego superfosfatu i 10 g siarczanu potasu na metr kwadratowy są wprowadzane do kopania. Taka sama ilość nawozu jest stosowana jako nawóz pogłówny.

Najłatwiejszym sposobem na stworzenie gleby do uprawy papryki jest darń, próchnica, trociny. Mieszankę sporządza się w proporcji: 2 części ziemi darniowej, 3 części próchnicy i 1 część trocin. Możliwa jest mieszanka składająca się z równych części próchnicy, torfu, ziemi darniowej, trocin. Trociny są zużyte, najpierw podlewane są roztworem mocznika (25 g na 10 l wody, 1 wiadro roztworu na 4-5 wiader trocin). Z tak przygotowanej mieszanki gleby w szklarni powstają łóżka o wysokości 30-35 cm.