Uprawa Cebuli Ałtaju, Warstwowej Cebuli I Szczypiorku

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Wielopoziomowy łuk

Wielopoziomowy łuk ma puste, szorstkie jak batun liście, które przez długi czas nie szorstkują. Smak i delikatność liści są zachowane do momentu pojawienia się pierwszego poziomu cebulek. Jego podziemna żarówka jest lepiej wyrażona, a zamiast kwiatostanu na strzale powstaje kilka poziomów (w pobliżu Petersburga - do dwóch) żarówek (żarówek) o wadze do 8 g.

Czasami między cebulami tworzą się pąki, ale w wielopoziomowej cebuli nie ma nasion. Jeśli są związane, ich zdolność kiełkowania jest praktycznie zerowa. Rozmnaża się tylko wegetatywnie: dzieląc krzew i sadząc cebulki powietrza.

Cebule wielowarstwowe są bardzo mrozoodporne, nie przemarzają nawet przy niewielkiej pokrywie śnieżnej i temperaturze -30 ° C … -35 ° C, młode liście łatwo znoszą mrozy do -5 ° C.

Wielopoziomowa odmiana cebuli Likova - wyhodowana w VNIISSOK. Uprawiane są również formy lokalne.

Podobnie jak batun, cebula wielopoziomowa może być z powodzeniem uprawiana w uprawach jednorocznych i wieloletnich. W jednym miejscu może rosnąć przez 5-7 lat. Coroczny wzrost liczby cebulek w gnieździe prowadzi do zmniejszenia powierzchni żerowania każdej rośliny i gniazda jako całości. Należy o tym pamiętać przy wyborze i przygotowaniu witryny.

Cebula wielopoziomowa zaczyna rosnąć bardzo wcześnie na wiosnę - 7-10 dni wcześniej niż pałeczka, jej odrastanie zaczyna się nawet pod śniegiem, dlatego aby uzyskać wczesną zieleń należy korzystać z dobrze nagrzanych miejsc, które są uwolnione od śnieg wcześnie. Gleba musi być wystarczająco wilgotna, ale woda nie może tam stagnować.

Obszary zaatakowane przez wieloletnie chwasty nie nadają się do jej uprawy. Cebula wielopoziomowa jest dobrze przystosowana do wszystkich typów gleb z wyjątkiem kwaśnych, ciężkich i pływających gliniastych i dobrze na nich rośnie. Ta cebula reaguje na nawożenie organiczne.

Jego poprzednikami mogą być wszelkie uprawy warzyw, do których zastosowano nawozy organiczne: kapusta, ogórki, cukinia, ziemniaki, buraki, rutabagi itp. 10-15 kg obornika lub 5-6 kg humusu, a także 40-50 g superfosfat nakłada się pod nim. i 20-30 g chlorku potasu na 1 m3.

Cebule powietrzne sadzi się późnym latem lub wczesną jesienią, krótko po zbiorach, ponieważ „cebulki” są bardzo słabo zachowane do wiosny. W tych terminach sadzenia cebulki zapuszczają korzenie na długo przed zimą i dają 5-7 liści. Takie rośliny nie zamarzają nawet w bardzo surowe zimy. Do sadzenia można również użyć cebulek podziemnych, które sadzi się w tym samym czasie, co cebulki powietrzne.

Cebulę wielopoziomową sadzi się w łóżku ogrodowym w czterech rzędach wzdłuż, w odległości między nimi 20-30 cm, w rzędzie odległość między cebulkami powietrza podczas uprawy rocznej wynosi 10-15 cm, przy uprawie wieloletniej to zwiększa się do 20 cm. Podczas sadzenia części krzewu starych roślin, odległość między nimi w rzędach 25-30 cm. Lepiej sadzić cebulę natychmiast po deszczu lub podlewaniu, aby szybciej się zakorzeniła. Następnie rośliny wchodzą w zimę z dobrze rozwiniętym systemem korzeniowym i lepiej zimują.

Sadzenie cebuli wielopoziomowej musi być wolne od chwastów, gleba musi być luźna. Po ścięciu liści rośliny należy karmić tymi samymi nawozami, które są używane do cebuli batuna, a także podlewać. Jesienią, na miesiąc przed nadejściem chłodów lub bezpośrednio po wystąpieniu pierwszych silnych mrozów, lepiej wyciąć liście i zabrać je na pryzmę kompostu lub na wysypisko śmieci. Jeśli liście nie były usuwane od jesieni, należy to zrobić wczesną wiosną. Trzeba je zgrabić i spalić.

Zbierana wielopoziomowa cebula na produkty pęczkowe, wyrywanie całych roślin cebulką lub odcinanie liści. Cięcie zaleca się wykonywać nie więcej niż 2-3 razy, ponieważ późne cięcia zauważalnie osłabiają rośliny, zmniejszając ich zimotrwalosc.

W trzecim lub czwartym roku cebula wielopoziomowa rośnie silnie, a rośliny zaczynają naciskać na siebie. Z powodu braku składników odżywczych liście stają się mniejsze, cebulki również zmniejszają się, a plon maleje. Podczas zbioru zaleca się przerzedzenie krzewów, dzieląc je w przybliżeniu na pół. Każdego roku liczba strzał rośnie na wieloletnich nasadzeniach cebuli wielopoziomowej, w wyniku czego zmniejsza się ogólny plon liści.

Przy wysokiej technologii rolniczej plon liści cebuli wielopoziomowej osiąga 5 kg / m2.

Łuk Ałtaju

Miejscowa ludność może w pełni zaspokoić swoje zapotrzebowanie na cebulę kosztem Ałtaju. Cebule zebrane jesienią są zwykle przechowywane zamrożone w nieogrzewanych pomieszczeniach i rozmrażane przed użyciem. Nie wpływa to negatywnie na smak ani nawet właściwości siewne cebul. Przechowywane w ciepłym pomieszczeniu jego cebulki szybko wysychają.

Jest to wieloletnie zioło, trochę podobne do cebuli lub cebuli batun. System korzeniowy jest potężny, korzenie silnie rozwinięte, gęsto rozgałęzione. Jedną z głównych cech odróżniających ją od batuna jest obecność większych, izolowanych cebulek cebuli ałtajskiej. Najczęściej występują pojedynczo, podłużne, owalne, wielkości od 1,5 do 3,5 do 5 cm Łuski zewnętrzne są suche, cienkie, skórzaste, czerwono-brązowe; wewnętrzna soczysta, gęsta, żółtozielona. Cebula znajduje się od powierzchni gleby na głębokości 10-15 cm, dzięki czemu cebula Ałtaj może wytrzymać trudne warunki pogodowe panujące w wysokich górach.

Liście są zwarte, 3-5 na główkę, cylindryczne, zwężone ku górze, z wyraźnymi krawędziami, położone w tej samej płaszczyźnie. Liście są krótsze niż u batuna, ale nieco szersze, 2-2,5 razy krótsze niż strzały nasienne.

Kwiatostan to kulisty parasol o wielu kwiatach; zawiera 100-250 kwiatów. Średnica kwiatostanu wynosi 2,5-4 cm, strzelanie następuje 10 dni później niż w batun. Dojrzewanie nasion następuje jednocześnie z nim.

W uprawie na terenach bogatych w próchnicę tworzy w gnieździe do 8-19 bulw. W związku z tym liczba liści wzrasta do 16-40.

Agrotechnika cebuli Ałtaju (czas siewu, pielęgnacja, karmienie) jest taka sama jak w przypadku batunu. Uprawy szeroko-rzędowe zapewniają roślinom lepsze warunki odżywiania i oświetlenia, co przyczynia się do większej akumulacji witamin.

Szczypiorek

Ryc.2. Szczypiorek

Szczypiorek to roślina wieloletnia (patrz ryc. 2). Jeśli chwasty go nie zatykają, może rosnąć w jednym miejscu nawet przez 10 lat. Jej liście są rurkowate, bardzo cienkie, często ciemnozielone, o delikatnym smaku. Nie tworzy uformowanej żarówki. Jego cebulka jest podłużna, jajowata, pokryta suchym płaszczem, silnie rozgałęzia się, aw 3-4 roku tworzy potężny gęsty krzew, w którym może znajdować się do 100 gałęzi.

Już w drugim roku niektóre gałęzie tworzą strzały o wysokości do 35-45 cm z małymi kulistymi kwiatostanami w kolorze różowym lub liliowym. Wiosną, po stopnieniu śniegu, szczypiorek zaczyna odrastać i za 20-25 dni jest gotowy do zbioru. Stosuje się go do jedzenia wczesną wiosną, ponieważ w drugiej połowie lata nieobcięte liście stają się bardzo szorstkie.

Nasiona szczypiorku są znacznie mniejsze niż batun. Sadzonki są małe i cienkie, łatwo zapychają się chwastami. Pielenie jest trudniejsze niż w przypadku innych rodzajów cebuli. Szczypiorek najlepiej rozmnażać w amatorskiej uprawie warzyw, dzieląc krzew.

Cebula sznycka dzieli się na dwa podgatunki: rosyjski (alpejski) - silnie rozgałęziony, liście są małe, szydłowate; i syberyjski - gałęzie słabo rozwinięte, liście są dwukrotnie większe (patrz ryc. 3). Odmiany tej cebuli to: Miód, Chibiny, Chemal, Praga, Czechy. Hodowane są również populacje lokalne.

Postać: 3. Rośliny rosyjskiego szczypiorku (po lewej) i podgatunku syberyjskiego

Szczypiorek uprawia się tylko w uprawach wieloletnich. Powinien być umieszczony w dobrze wilgotnych miejscach lub często podlewany. Wilgotność gleby jest bardzo ważna. Krótka susza trwająca 1-3 dni prowadzi do nieodwracalnego zgrubienia liści, gromadzi się w nich błonnik, a zawartość cukru spada. Liście tracą swoje walory handlowe.

Schemat sadzenia szczypiorku różni się nieco od schematu sadzenia cebuli batuna: sadzonki lub rośliny sadzi się w łóżkach w 3-4 rzędach, w odległości 30-40 cm między nimi, ponieważ krzewy rozgałęziają się i silnie rosną lata. Wiosną przyszłego roku przeprowadza się przerzedzanie roślin, usuwając część krzewu z korzeniem na zieleni, aż pojawią się strzałki.

Wszelkie działania związane z pielęgnacją szczypiorku, zwłaszcza wyhodowanego z nasion w pierwszym roku, należy przeprowadzić w odpowiednim czasie, ponieważ małe rośliny cebuli są silnie uciskane przez chwasty i skorupę gleby. W kolejnych latach krzewy szczypiorku rosną silnie i zwalczają chwasty. Latem, 2-3 razy po każdym pokosie, rośliny zasilane są głównie nawozami azotowymi, a jesienią na miesiąc przed równomiernym schładzaniem nawozami fosforowo-potasowymi.

Jej cebulki, rosnące, stopniowo stają się nagie, dlatego należy je posypać ziemią, oczyszczoną z chwastów, aby uniknąć pielenia. Na roślinach przeznaczonych na zieleń łodygi kwiatowe należy usunąć, gdyż ich wygląd obniża jakość zieleni i osłabia rośliny. Liście dębu cięte latem 2-3 razy na długość co najmniej 20-25 cm Przy częstym cięciu kwitnienie jest opóźnione, a liście stają się bardziej miękkie. Od 1 m? Z jednego pokosu uzyskuje się 1-1,5 kg zielonych liści.

Schnitt można uprawiać zimą w szklarniach, a także batun, aby uzyskać zieleń. Rośnie szybko i daje plony w warunkach wewnętrznych. W tym celu sadzi się stare krzewy, bez podziału na oddzielne pędy, pogłębiając je o 4-5 cm.

Ze względu na przyjemne zabarwienie kwiatostanów szczypiorek jest często uprawiany na osobistych działkach jako roślina ozdobna na rabatach i na rabatach. Suszone kwiatostany można wykorzystać do bukietów zimowych.