Odmiany Czy Hybrydy Heterotyczne - Co Wybrać?

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

„Nie oczekuj dobrego plemienia od złego nasienia”

Często pojawia się pytanie dla miłośników uprawy warzyw w ich letnim domku: co lepiej sadzić - odmiany lub hybrydy heterotyczne? Spróbujmy zrozumieć ten problem.

Skąd pochodzą nasiona

Znany genetyk, naukowiec Wiktor Dragawcew, w jednym ze swoich przemówień zauważył: „Wzrost plonów kukurydzy w Ameryce jest zapewniony tylko o 4% dzięki ulepszeniu technologii rolniczej, a o 96% przez geny i tworzenie nowych hybryd kukurydzy. Ten sam obraz jest z pszenicą ozimą w Anglii: plon wzrasta o 5% dzięki ulepszeniu technologii rolniczej io 95% - dzięki technologiom selekcji genetycznej”. Widać wyraźnie, że na naszych działkach przydomowych rezerwy z wprowadzenia kultury rolniczej są nieco wyższe niż w krajach rozwiniętych. Jednak wiele zależy od właściwości nasion.

W Rosji od niepamiętnych czasów występowały problemy z „ludową” uprawą warzyw. Michaił Wasiliewicz Rytow w książce „Ogrodnictwo rosyjskie” (Wydawnictwo P. Soikina, 1914) pisał: „Oprócz niezdolności chłopów w wielu miejscowościach do uprawy dobrych warzyw, należy również zwrócić uwagę na ogólną ignorancję i często analfabetyzm, co czyni nie pozwalają na zdobywanie wiedzy poprzez książki i zmuszanie ich do zadowolenia się jedynie ustnymi wskazówkami i przykładami kultur w pobliżu. Kupowanie dobrych nasion w przystępnej cenie również nie jest małą trudnością; prasols, handlarze i handlarze bazarowi często obdarowują chłopów bezwartościowymi nasionami. Teraz jest pewna nostalgia za starymi rosyjskimi odmianami, mówią, kiedyś nie były tym, czym są w naszych czasach. Chciałbym zaznaczyć: „… nasiona pochodzą z prowincji środkowych, więcej Orzeł i Tambowa, ale na 100 odmian tylko 5% rosyjskiej produkcji,resztę kupuje z zagranicy”(M. V. Rytov, 1914)

× Poradnik ogrodnika Szkółki roślinne Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

Od tamtej pory minęło 100 lat, ale problemy są nadal takie same. W ZSRR rozwiązano problemy z produkcją nasion, pojawiły się bardzo przyzwoite odmiany. Niestety, teraz wszystko popadło w ruinę, naukowcy pracują tylko z entuzjazmem. Wśród ogrodników istnieje opinia, że skoro kapusta rośnie w regionie Leningradu, oznacza to, że można tu produkować nasiona. Oczywiście nie każdy zna podstawy hodowli. Jak zauważył słynny hodowca kapusty Grigorij Monakhos: „Niestety w Rosji praktycznie nie ma gdzie produkować nasion. Pod względem warunków naturalnych i klimatycznych dwa regiony najbardziej sprzyjają produkcji nasion mieszańców kapusty - region Adler w Soczi i region Derbent w Dagestanie. Pierwszy to teren uzdrowiskowy z igrzyskami olimpijskimi, więc używanie tam pestycydów jest zabronione (było to dozwolone w czasach radzieckich). W związku z tym niemożliwe jest uzyskanie tam nasion wysokiej jakości. Potrzebne są nasiona o współczynniku kiełkowania 96-98%, bez użycia chemikaliów uzyskuje się 20-30%.

Wcześniej wszystkie te warunki spełniały gospodarstwa nasienne Azerbejdżanu, które były głównymi producentami nasion kapusty dla całego ZSRR. Naukowcy znaleźli teraz wyjście: w Rosji prowadzi się hodowlę, rozmnaża się formy rodzicielskie i wysyła za granicę - do Włoch, Francji i Australii - do firm nasiennych na świecie, gdzie produkcja nasion najwyższej jakości. Nasiona są tam produkowane, a następnie eksportowane do Rosji. Tak więc produkcja nasion stopniowo nabiera statusu międzynarodowego. Właściwie to prawda, na ziemi nie ma tak wielu korzystnych stref klimatycznych dla każdej kultury. Na przykład Holendrzy sprzedają najwięcej nasion na świecie, ale w swoim kraju tylko rozmnażają materiał źródłowy. I są produkowane w tych naturalnych i klimatycznych regionach, w których można uzyskać produkty najwyższej jakości.

Co to są hybrydy heterotyczne

Dlaczego cywilizowany świat przestawia się teraz na produkcję nasion heterotycznych hybryd, porzucając odmiany? Przecież wiadomo: aby stworzyć hybrydę o heterotycznej sile i pewnych cechach, corocznie testuje się w terenie kilka tysięcy kombinacji hybrydowych roślin warzywnych, a następnie prowadzi się badania przez ponad rok. Aby uzyskać odpowiednią kombinację genów i stworzyć hybrydę o pożądanej właściwości, od pojawienia się pomysłu do wprowadzenia nowej odmiany / hybrydy może minąć nawet 15 lat - tyle czasu może być potrzebne na ponowne skrzyżowanie, testowanie, hodowla i współpraca w całym łańcuchu produkcyjnym.

Co to jest różnorodność? Odmiana to wydzielona kolekcja roślin stworzona przez hodowcę o określonych cechach (plon, wczesna dojrzałość, wielkość, kolor itp.). Główną cechą tej odmiany jest jej zdolność do zachowania wszystkich właściwości u kolejnego potomstwa, dzięki czemu łatwo ją rozmnażać nawet w kraju. Ale przy masowym zbieraniu nasion, a nawet przy czwartym rozmnażaniu, odmiana degeneruje się w ciągu 3-5 lat.

W ogrodnictwie amatorskim może to nie jest takie ważne. Wygląda na to, że nawet ty możesz zdobyć własne nasiona, oszczędności wyjdą. Ale, jak wiesz, skąpiec płaci dwa razy. Czemu? W obrębie odmiany obserwuje się znaczne różnice w cechach. Niektóre rośliny są owocne, inne nie, niektóre wcześnie dojrzewają, inne późno, są rośliny, o których mówi się, że "dojrzewają jałowe kwiaty", niektóre są gorzkie, inne nie.

Bardziej jednorodne odmiany uzyskiwane przez hodowców dzięki długiej selekcji najlepszych roślin. Najbardziej jednolite pod względem właściwości są tak zwane linie. Linie uzyskuje się, wybierając najlepsze z kilku pokoleń przez samozapylenie, zwykle co najmniej od trzech do czterech. Jednak przy przedłużonym samozapyleniu stwierdzono spadek żywotności rośliny. To jest wrodzona depresja.

Hodowcy przekraczając dwie linie otrzymują hybrydy F1. Rośliny mieszańców F1 są bardziej jednorodne pod względem cech biologicznych i morfologicznych niż odmiany konwencjonalne. Wyróżniają się również wczesną dojrzałością i wyższą produktywnością, odpornością na niekorzystne czynniki środowiskowe, choroby i szkodniki. Ale w przeciwieństwie do odmian konwencjonalnych, nasion nie można zbierać z roślin hybrydowych. Co ciekawe, gdy uzyskano hybrydy F1, ujawniono specjalne hybrydy, w których cechy cenne ekonomicznie znacznie przewyższały oboje rodziców - zarówno formy matczyne, jak i ojcowskie. Zjawisko to nazywa się heterozją, omówimy to bardziej szczegółowo później.

× Tablica ogłoszeń Kocięta na sprzedaż Szczeniaki na sprzedaż Konie na sprzedaż

W ZSRR produkcja nasion odmiany rozpoczęła się od superelity i elity, prowadzonej przez jej instytucje badawcze, stosując metodę selekcji indywidualnej rodziny według schematu: wybór najlepszych roślin, badanie ich potomstwa identyfikacja najlepszych rodzin w mateczniku selekcyjnym, wtórne badanie potomstwa w szkółce nasiennej, uzyskanie superelitów i elit. Po ponownym zasiewie elita Semkhozes otrzymała pierwszą, drugą i kolejne reprodukcje. Dzięki takiemu podejściu jakość odmiany można utrzymać przez długi czas, obserwując izolację międzygatunkową między uprawami o długości 3 km i przeprowadzając kompetentną selekcję roślin, które nie odpowiadają właściwościom odmiany.

Nie sądzę, żeby ta działalność zakończyła się sukcesem na sześciuset metrach kwadratowych, w sąsiedztwie hodowcy-amatora, choć, szczerze mówiąc, wątpię też w skuteczność współczesnych Semchozów.

Oczywiście nasiona powinny być produkowane przez profesjonalistów i tam, gdzie produkcja nasion jest najwyższej jakości.

Przyjrzyjmy się książce „Rosyjski ogród warzywny, szkółka i sad” autorstwa RI Schroedera - wybitnego przedrewolucyjnego naukowca i praktyka, głównego ogrodnika Akademii Rolniczej w Pietrowsku. Oto, co napisał: „Niektóre odmiany roślin warzywnych nie mogą być hodowane z nasionami zebranymi poza prawdziwym obszarem kulturowym przez dłuższy czas, bez utraty cech charakterystycznych dla nich na prawdziwym obszarze kulturowym. Przykładem są ogórki murom, które w Europie Zachodniej degenerują się już w pierwszym pokoleniu i których nasiona są corocznie eksportowane za granicę w dużych ilościach”. Przydatna obserwacja, wyciągnij własne wnioski.

Jakie odmiany posadzili nasi przodkowie w przedrewolucyjnej Rosji i czy przetrwały do naszych czasów? Kapusta biała: Velera, Yorkskaya, Sugarloaf-England, Ulm Spitz-filder, Braunschweig, Kolomenskaya, Saburka, Erfurt duża, pud grecki, Ditmarskaya. Czytelnik może poszukać nasion tych odmian w sprzedaży, kiedyś były bardzo dobre. Na przykład Kolomenskaya: „Kolomenskaya kapusta w tamtych czasach odnosiła sukcesy w Moskwie i okolicznych województwach, osiągając w kochnej niezwykłą wagę do jednego funta; inne miejsca o odmiennej glebie, małej wilgotności i słabym nawożeniu zupełnie się do niej nie nadają, bo na nich często nawet nie skręca głowy, zwłaszcza przy spóźnionym nasadzeniu "…" ogródki warzywne Kołomna na piaszczysto-mulistych żyznych nizinach, które wiosną są silnie nawożone obornikiem, a latem utrzymywane w wilgoci,z powodu przesiąkania wody w rzece. " (Rytov, kapusta pekińska, 1890).

Oczywiste jest, że dla ówczesnych chłopów produkcja kapusty była, jak mówią teraz, biznesem, kupowali ją moskiewscy kupcy na karczmy, wojsko, więzienia były zaopatrywane w kapustę, ta odmiana odpowiadała wymaganiom czas. Proces wyglądał następująco: „Chłopi podzielili brzegi zatoki na parcele lub czynsz od klasztorów (Spasski, Pokrovsky, Chudov), płacąc 50-100 rubli. do dziesięciny. Obornik kupuje się w stolicy za 15 rubli. W ciągu roku za konia zaoranych jest 200-300 wozów na dziesięcinę, a po źródlanej wodzie ziemia uprawiana jest w szerokie grzbiety, na których latem pracują tysiące chwastów, częściej wozy, a także z prowincji twer i smoleńsk; pod Pokrowem zatrudniani są drwale do krojenia kapusty w dużych korytach …

Kapusta jest solona w ogromnych drewnianych kadziach zwanych doshnikami, 2 sadza. głębokość i 4 metry. średnica; w doshniku mieści się 11/2 tys. wiader siekanej kapusty, co wymaga do 10 tys. główek kapusty i 30 pudów soli; na dno portiera trzepak w czystych butach (łykowych butach) schodzi po schodach i zabija kapustę ubijakiem. Dooshniki są robione na równi z ziemią na świeżym powietrzu lub w szopach, na zimę są przykryte deskami i matami. (M. V. Rytov, 1914)

Przeczytaj następną część. Czym jest heterozja i jej zastosowanie w hodowli roślin →

Vladimir Stepanov, Doctor of Biological Sciences

Zdjęcie E. Valentinov