Czego Potrzebujesz Do Zbioru Ziemniaków

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Nie przypadkiem ziemniaki nazywane są „drugim chlebem” ze względu na ich doskonały smak i wysoką wydajność. Dlatego każdy ogrodnik stara się przeznaczyć jak najwięcej miejsca na swoje sadzenie. Ale ważne jest nie tylko przydzielenie miejsca, ale także prawidłowe jego wykorzystanie.

Łóżka do sadzenia nie powinny być zacienione drzewami ani budynkami. Konieczna jest coroczna zmiana upraw w miejscach, a także stosowanie wysokiej jakości materiału siewnego.

Konieczne jest prawidłowe stosowanie nawozów mineralnych i organicznych (używaj złożonych nawozów mineralnych lub mieszanki nawozów zawierających wszystkie trzy składniki odżywcze - azot, fosfor, potas). Ważne jest, aby uprawiać nowe, wysokowydajne, odporne na choroby odmiany. I nie zapomnij przeprowadzić kontroli chwastów na czas i skupić się na nasadzeniach.

Podręcznik ogrodnika

Szkółki roślin Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

To podstawowe zasady, których należy przestrzegać przy uprawie ziemniaków. A potem działka o powierzchni 1-1,5 akra ziemniaków może wykarmić rodzinę 4-5 osób do następnych zbiorów.

Obliczenie jest bardzo proste: na 1 splocie można posadzić 570 bulw ziemniaka ze schematem sadzenia 0,7 x 0,25 cm. Przy zwykłych zbiorach 1-1,2 kg z jednego krzewu można usunąć do 680 kg ziemniaków ze stu metrów kwadratowych.

Jeśli nie możesz dobrze zachować materiału do sadzenia do przyszłego roku, lepiej kupić go w wyspecjalizowanej instytucji lub w sklepie z nasionami wiosną (marzec-kwiecień). Na sto metrów kwadratowych potrzeba 30-35 kg sadzeniaków z bulwami do 60 g. Zakup sadzeniaków od producenta kosztuje półtora róży taniej niż w sklepie.

A teraz sadzimy bulwy, wykonałeś niezbędne prace związane z pielęgnacją roślin, aw drugiej połowie lata możesz wizualnie ocenić sadzenie ziemniaków.

Przy odpowiedniej pielęgnacji i wysokiej jakości materiału do sadzenia krzew ziemniaczany powinien być dobrze rozwinięty (4-6), łodygi 60-80 cm wysokości, dobry ciemnozielony kolor. Blaszka liściowa szeroka, gładka, bez zmarszczek i plamek, bez wyraźnego żyłkowania. Liście są ułożone poziomo do powierzchni gleby, rozłożone. Spoczniki mają wyrównaną wysokość. Wierzchołki są długo zielone, nie żółkną i nie obumierają przedwcześnie (jeśli nie dotknęła ich zaraza późna lub pierwsze jesienne przymrozki).

Drugim krokiem w ocenie nasadzeń ziemniaków jest ocena plonów podczas zbiorów. Średni plon z 1 krzewu wczesnych ziemniaków (druga połowa lipca) - 1,2-1,3 kg; połowa wczesnych (sierpień) - od 1,5 do 2 kg; w połowie sezonu (pierwsza połowa września) - powyżej 2 kg na krzew.

tablica ogłoszeń

Sprzedaż kociąt Sprzedaż szczeniąt Sprzedaż koni

Jeśli natkniesz się na krzewy z dużą ilością małych brzydkich bulw, to najczęściej jest to konsekwencja choroby wirusowej lub grzybicy, a także bakteryjno - czarnej nogi.

Takie krzewy należy natychmiast wyrzucić i nie należy ich używać do celów siewnych. Sadzeniaki zbiera się 2-3 tygodnie wcześniej niż ziemniaki spożywcze, ponieważ w tym przypadku nie są potrzebne zbyt duże bulwy, a także można zbierać ziemniaki w bardziej sprzyjających warunkach pogodowych - w sierpniu. Wierzchołki są koszone 10-12 dni przed zbiorem i umieszczane w pryzmie kompostu.

W tym okresie skórka na bulwach dojrzewa, a zbieranie wierzchołków zmniejsza możliwość zakażenia bulw zarazą zarazy. Zarodniki grzyba są zmywane przez deszcz z wierzchołków na ziemię, a w kontakcie z bulwami dochodzi do zarazy, która objawia się na bulwach w postaci brązowych plam o różnej wielkości i kształcie podczas przechowywania.

Podczas zbioru ziemniaki są suszone, najlepiej pod baldachimem. A potem, po przejściu tak zwanego okresu leczenia, który trwa dwa tygodnie, układają się z odrzuceniem uszkodzonych, chorych, małych bulw. Wysokiej jakości ziemniaki są przechowywane. Optymalna temperatura przechowywania zimą i wczesną wiosną wynosi + 2 … + 3 ° С. Gdy temperatura spada do 0 ° C ziemniak zaczyna słodzić i traci zdolność kiełkowania, w wyższych temperaturach rośnie i silnie rośnie do czasu sadzenia, co w naturalny sposób wpływa na właściwości siewne bulw.

W przypadku niektórych odmian jest to niedopuszczalne, ponieważ przerośnięte ziemniaki z odłamanymi kiełkami mogą zostać osadzone. Żartowanie to formowanie się młodych bulw nawet przy przechowywaniu w podwyższonych temperaturach, zwłaszcza przy dużej pojemności magazynowej, lub - formowanie się potomstwa na bulwach matecznych w glebie bez powierzchniowych pędów. Dzieje się tak często po wykiełkowaniu przed sadzeniem i podczas zimnej pogody, kiedy nie kiełkują uśpione pąki.

Jeśli więc nie masz możliwości kontrolowania przechowywania ziemniaków i zapewnienia optymalnych warunków przechowywania, lepiej kupić sadzeniaki wiosną 1-1,5 miesiąca przed sadzeniem.

Jak i czym nawozić ziemniaki

Pod ziemniaki podaje się składniki odżywcze w postaci organicznych i mineralnych nawozów. Głównym nawozem organicznym jest obornik, który na gleby gliniaste i gliniaste stosuje się jesienią, na glebach lekkich piaszczysto-gliniastych - wiosną w dawce 5-10 kg na 1 m2 powierzchni. Nie można pozostawić obornika na powierzchni gleby, ponieważ szybko wysycha i traci swoją wartość.

Innym rodzajem nawozu organicznego jest torf. Zwykle kompostuje się go z obornikiem i nawozami mineralnymi. Mąkę fosforową, wapno i popiół dodaje się w zależności od kwasowości torfu w ilości 2-4% do masy kompostu. Kompost torfowo-obornikowy przygotowywany jest 4-6 miesięcy przed aplikacją (3 części torfu i 1 część obornika).

Obornik drobiowy sprawdził się jako nawóz organiczny. Na wszystkich typach gleb dawka dla ziemniaków wynosi 0,5 kg na 1 m2 powierzchni wykopów.

Aby zapewnić ziemniakom od samego początku rozwoju dostateczną ilość składników pokarmowych, należy obok nawozów organicznych stosować nawozy mineralne (azot, fosfor, potas).

Spośród składników odżywczych największy wpływ na wzrost ziemniaków i plonowanie ma azot. Nadmierne stosowanie azotu powoduje tuczenie łodyg, opóźnia tuberyzację i dojrzewanie. Z drugiej strony azot często obniża zawartość suchej masy ziemniaków, pogarsza smak, zwiększa wodnistość i ciemnienie miąższu, a także pogarsza trwałość i odporność na przetwórstwo oraz zwiększa podatność na choroby. Zapotrzebowanie na azot dla ziemniaków jadalnych wynosi 0,5-0,7 kg substancji czynnej na 100 metrów kwadratowych, co odpowiada: 1,5-2 kg azotanu amonu lub 1-1,5 kg mocznika (mocznika) lub 2,5-3 kg siarczanu amonu.

Fosfor ma największy wpływ na wewnętrzną jakość ziemniaków. Zwiększa liczbę bulw i ich skrobiowość, poprawia smak i stabilność podczas przechowywania i obróbki, zwiększa żywotność sadzeniaków w początkowym okresie wzrostu. Im chłodniejszy początek lata i krótszy okres wegetacyjny, tym ważniejsze jest stosowanie nawozów fosforowych. Zapotrzebowanie na ziemniaki w fosforze wynosi około 0,4-0,5 kg substancji czynnej na sto metrów kwadratowych, co odpowiada: 1-1,2 kg podwójnie ziarnistego superfosfatu lub 2-2,5 kg granulowanego superfosfatu.

Ammophos to złożony nawóz fosforowo-azotowy. Zawiera 50% rozpuszczalnego w wodzie Р205 i do 13% azotu i wymaga do 1 kg na sto metrów kwadratowych. W takim przypadku konieczne jest zmniejszenie ilości stosowanego nawozu azotowego.

Ziemniaki zużywają znaczną ilość potasu i łatwo pobierają z gleby cały dostępny potas. Potas zwiększa rozmiar bulw i udział dużych ziemniaków w uprawie. Z uwagi na fakt, że chlor znacznie zwiększa wodnistość i ciemnienie miazgi, a także osłabia smak, należy stosować bezchlorowe nawozy potasowe. Najskuteczniejsze są formy siarczanowe i siarczanowo-magnezowe nawozów potasowych. Przyczyniają się do zwiększonego gromadzenia się skrobi w bulwach. Negatywnego wpływu chloru obecnego w chlorku potasu lub soli potasowej można uniknąć, wprowadzając te tłuszcze jesienią podczas jesiennej orki: jesienne i wiosenne deszcze wypłukują chlor z gleby.

Zapotrzebowanie na ziemniaki w potasie to 1-1,4 kg substancji czynnej na sto metrów kwadratowych, co odpowiada: 2,2-3,2 kg siarczanu potasu lub 3,3-4,6 kg potasu i magnezu lub 1,6-2,3 kg chlorku potasu lub 2,5 -3,5 kg soli potasowej.

Mikronawozy

Aby zwiększyć plon ziemniaków, duże znaczenie ma stosowanie mikronawozów, które nie tylko zwiększają plon brutto produktów, ale znacznie poprawiają ich jakość i znacznie zmniejszają uszkodzenia ziemniaków przez choroby grzybowe.

Główne sposoby wykorzystania mikroelementów to obróbka bulw przed sadzeniem słabymi roztworami soli miedzi, cynku, manganu, molibdenu, kobaltu, boru i jodu oraz dokarmianie dolistne 3-4 tygodnie przed zbiorem.

Zabieg przed sadzeniem mikroelementami przeprowadza się w następujący sposób: po 30 dniach wernalizacji na świetle układa się bulwy, przekładając je masą torfową zwilżoną roztworem składników odżywczych i kiełkuje przez 7-8 dni, aż do dobrze rozwiniętego pojawia się płat korzenia. 60-70 kg sadzeniaków wymaga 10 litrów pożywki.

Aby przygotować 10 litrów pożywki, weź: 40 g - azotan amonu, 60 g - superfosfat lub 25 g amofosu, 50 g - siarczan potasu lub 40 g chlorku potasu. I dodaj wymaganą ilość mikroelementów:

- boraks, siarczan miedzi (siarczan miedzi), siarczan cynku - 0,05% (5 g na 10 litrów wody lub roztworu);

- azotan kobaltu i molibdenian amonu - 0,01% (1 g na 10 litrów wody);

- nadmanganian potasu - 0,15% (15 g na 10 l).

Na glebach torfowych szczególnie odczuwalny jest brak miedzi i manganu.

Popiół drzewny to doskonały mikroelement zawierający prawie wszystkie pierwiastki śladowe niezbędne dla ziemniaków. Jeśli popiół zostanie użyty jako nawóz fosforowo-potasowy, to średnia dawka dla ziemniaków wyniesie 5-6 kg na sto metrów kwadratowych. Przy stosowaniu jako mikronawóz dawkę można zmniejszyć do 1-1,5 kg na sto metrów kwadratowych.

Jak pokazują liczne badania i praktyka, wprowadzenie organicznych i mineralnych nawozów do ziemniaków jest najbardziej efektywne. Mieszanki organiczno-mineralne nie tylko poprawiają odżywianie roślin, właściwości wodno-powietrzne gleb, ale także wzmacniają biologiczną aktywność mikroflory glebowej.

Przy łącznym stosowaniu organicznych i mineralnych nawozów w pierwszym okresie wzrostu i rozwoju rośliny są zaopatrywane w łatwo rozpuszczalne mineralne związki tłuszczowe. Następnie, gdy gleba wystarczająco się nagrzeje i rozpocznie się mineralizacja nawozów organicznych, będą one służyć jako główne źródło pożywienia dla ziemniaków.

Łączne stosowanie nawozów organicznych i mineralnych nie tylko zwiększa plon ziemniaków, ale także zachowuje wysoką zawartość skrobi i dobre właściwości odżywcze bulw.

Sadzenie bulw

Gleba przeznaczona do sadzenia ziemniaków powinna być luźna, bez dużych grudek, dobrze przepuszczalna dla wody, powietrza i ciepła.

Przygotowanie gleby rozpoczyna się jesienią od kopania jesienią (orka) na głębokość warstwy ornej z wprowadzeniem pełnej dawki obornika (5-10 kg / m²).

Na glebach ciężkich jesienią można zastosować 2/3 nawozów fosforowo-potasowych (superfosfat, chlorek potasu).

W wiosennej uprawie gleby lub bezpośrednio podczas sadzenia wiosną stosuje się azot mineralny i 1/3 nawozów fosforowo-potasowych.

Na glebach lekkich, piaszczystych reżim wymywania jest znacznie silniejszy, dlatego wiosną bardziej efektywne jest stosowanie nawozów organicznych i mineralnych. Działki zaorane (wykopane) na zimę nie są bronowane.

Wiosną, gdy tylko można udać się na miejsce, upadek jest bronowany, aby zapobiec nadmiernemu wysuszeniu gleby.

Kopią działkę pod ziemniaki tuż przed sadzeniem, gdy ziemia nagrzeje się na głębokości od 10 cm do + 6 ° … + 8 ° C, a wyrzucona z łopaty bryła powinna się rozpaść. Podczas kopania konieczne jest wybranie kłączy chwastów, usunięcie kamieni i upewnienie się, że nie ma żadnych nieprawidłowości, kropli (woda może w nich stagnować, a to jest destrukcyjne dla ziemniaków).

W celu lepszego ocieplenia gleby można ją przykryć czarnym filmem, a już wykiełkowane, zielone ziemniaki można sadzić wcześniej. W tym przypadku bulwy sadzi się na płytszej głębokości, ponieważ wierzchnia warstwa gleby nagrzewa się szybciej. Grzbiet z wczesnymi ziemniakami można przykryć spunbondem lub lutrasilem, aż nadejdzie ciepła pogoda.

Optymalny czas na zakończenie sadzenia ziemniaków zgodnie z naturalnym kalendarzem to uformowanie pełnego liścia topoli. Na przykład w południowych i zachodnich regionach obwodu leningradzkiego dzieje się to zwykle w pierwszej dekadzie, aw północnych i wschodnich regionach - w drugiej dekadzie maja. Głębokość sadzenia ziemniaków 6-8 cm, licząc odległość od wierzchołka bulwy do powierzchni gleby. Na glebach piaszczystych i piaszczysto-gliniastych, a także na obszarach o niedostatecznej wilgotności na wszystkich typach gleb, bardziej wskazane jest sadzenie ziemniaków w redlinach.

Najpopularniejszy wzór sadzenia ziemniaków przebiega w rzędach. Odległość między rzędami 70 cm. W rzędzie między bulwami - od 18 cm do 30 cm. Małe bulwy sadzi się częściej, ponieważ rozwijają mniej łodyg, standardowe bulwy sadzi się w odległości 22-25 cm, duże bulwy - co 30 cm Nie zapominaj, że oprócz nawozów organicznych i mineralnych ziemniaki potrzebują również nawozów mikroelementowych.

Kompleksowe nawozy mineralne firmy Kemira zawierają wszystkie niezbędne dla ziemniaków nawozy mikroelementowe. Jeśli jest to dla ciebie zbyt drogie, użyj popiołu drzewnego - 1 garść popiołu do sadzenia w każdym dołku.

Życzę wszystkim ogrodnikom sukcesów w opanowaniu technik uprawy ziemniaków!

Valentina Lopatina, agronom

Zdjęcie: Olga Rubtsova