Sadzenie I Pielęgnacja Sadzonek Pieprzu W Szklarni

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Przeczytaj poprzednią część. ← Uprawa sadzonek papryki słodkiej

Słodka papryka z uralskim akcentem. Część 2

Przygotowanie szklarni do sadzenia sadzonek papryki

W surowym klimacie uprawa roślin ciepłolubnych (w szczególności papryki) w szklarniach bez biopaliwa jest mało efektywna. W tym przypadku na Środkowym Uralu można sadzić sadzonki pieprzu nie wcześniej niż 10 czerwca. Jednocześnie ogrodnicy muszą stale być czujni, aby założyć dodatkowe schronienia na pierwsze zagrożenie kolejnym mrozem. A pieprz źle się rozwija na zimnej ziemi. W rezultacie w praktyce jego wydajność jest symboliczna.

Inna sprawa to gleba z biopaliwem. Tutaj zagrożenie mrozem jest pustym frazesem (oczywiście w obecności jednowarstwowych schronień wewnętrznych), a aktywność wzrostu jest wysoka, a rozwój roślin (a więc ostatecznie zbiorów) jest na wysokości. Opcje napełniania redlin szklarni biopaliwem mogą być bardzo różne - obornik zmieszany ze słomą i liśćmi, wierzchołki i inne pozostałości organiczne zmieszane z sianem i częścią obornika itp.

Przewodnik ogrodnika

Szkółki roślin Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

Niezależnie od wybranej wersji ciasta szklarniowego, wiosną grzbiety (jeszcze nie w pełni uformowane) przykrywa się przezroczystą folią, aby przyspieszyć rozmrażanie górnej warstwy, a same szklarnie są zamykane. Gdy składniki gleby w szklarni bardziej lub mniej rozmarzają, zwinięta materia organiczna jest rozluźniana widłami i obficie wylewana z konewki gorącą wodą z rozpuszczonym nawozem azotowym (na 10 litrów wody, 1 łyżka stołowa z mocznikiem).

Przy ograniczonej ilości obornika lub jego całkowitym braku dobrze jest też rozlać glebę podanymi odchodami ptaków lub roztworem dziewanny. Następnie materiały organiczne składowane jesienią (najlepiej obornik), jeśli to konieczne, są podgrzewane w taki czy inny sposób, a następnie materia organiczna jest umieszczana w rowach i obficie zalewana gorącą wodą. Następnie grzbiety są ponownie przykrywane folią na kilka dni, aby rozpocząć proces ogrzewania.

Tablica ogłoszeń

Kocięta na sprzedaż Szczeniaki na sprzedaż Konie na sprzedaż

Następnie na prefabrykowaną glebę wylewa się przygotowaną glebę, wymieszaną z nawozami mineralnymi i popiołem, warstwą co najmniej 10-15 cm, po czym będzie można przystąpić do siewu i sadzenia. Oczywiście w tej chwili będzie za wcześnie, aby sadzić sadzonki upraw ciepłolubnych, a szklarnia może być tymczasowo zajęta do uprawy sadzonek lub różnych witamin.

Sadzenie sadzonek pieprzu w szklarni

Sadzenie sadzonek pieprzu w szklarniach w trudnym klimacie, na przykład na Uralu, odbywa się mniej więcej w drugiej połowie maja. W tym czasie pierwsze pąki powinny już pojawić się na sadzonkach (ale nie na owocach - pojawienie się owoców w fazie sadzenia zwykle prowadzi do zubożenia roślin), a gleba szklarniowa jest całkowicie przygotowana i dobrze ogrzana.

Technika sadzenia sadzonek nie nastręcza żadnych trudności. Rośliny obficie podlewamy, a następnie ostrożnie wyjmujemy z doniczek i sadzimy w przygotowanych dołkach, bez pogłębiania. Papryki nie należy pogłębiać, ponieważ nie powstają korzenie boczne. Ponadto w przypadku pogłębienia możliwe jest gnicie w okolicy szyjki korzeniowej. Po posadzeniu rośliny są dobrze podlewane.

Podczas sadzenia nic nie dodaję do studni, ale na niewystarczająco żyznych glebach jest to oczywiście konieczne, ponieważ ta kultura wymaga bardzo żyznych lekkich gleb z neutralną reakcją środowiska, zawierającą materię organiczną w postaci próchnicy. Na niewystarczająco żyznych glebach nie można uzyskać dużego plonu pieprzu. Możliwą opcją dodatkowego nawożenia w otworach może być kompost częściowo zgniły zmieszany ze złożoną wodą mineralną (Kemira itp.).

Schemat sadzenia papryki zalecany przez agronomów zależy od wielkości krzewów w wybranej hybrydzie. Na przykład wysokie hybrydy są umieszczane zgodnie ze schematem: między rzędami - 70 cm, między roślinami - 40-45 cm (około 4-5 roślin na 1 m2). Sadzonki mieszańców nisko rosnących sadzi się gęsto - zgodnie ze schematem 70x30-35 cm (6 sadzonek na 1 m2).

Nawiasem mówiąc, z własnego doświadczenia wiem, że paprykę można uprawiać nawet przy gęstszym sadzeniu, ale pod warunkiem zapewnienia odpowiednich warunków świetlnych (o jakimkolwiek cieniowaniu nie może być mowy - podczas cieniowania rośliny rozciągają się, mają żółte liście, opadające pąki i jajniki itp.). Jeśli chcesz zebrać większe plony na jednostkę powierzchni, możesz bezpiecznie sadzić rośliny i są one nieco grubsze. Wszystko zależy od okoliczności: projektu szklarni, poziomu żyzności gleby i gotowości na dodatkowe koszty pracy. Faktem jest, że będziesz musiał stale monitorować stopień efektywności redystrybucji dostępnej przestrzeni świetlnej między roślinami i regularnie wprowadzać własne poprawki, dalej odchylając roślinę i przywiązując poszczególne pędy do podpór.

Kiedyś np. W ten sposób odchyliłem zbyt gęsto posadzone rośliny w stronę szyby (gdzie często znika jasna przestrzeń ze zwykłą opcją podwiązki), a także w stronę ścieżki szklarni (jednak wszyscy domownicy zaczęli wyrażać niezadowolenie tutaj) i otrzymałem zauważalnie wyższy plon papryki. Zatem niektóre ogólnie przyjęte zalecenia i zasady mogą zostać w pewnym stopniu złamane.

W naszych Uralskich warunkach klimatycznych w czasie sadzenia sadzonek temperatury w dzień i w nocy są nadal zbyt niskie, a przymrozki mamy do 17-18 czerwca. Dlatego należy natychmiast zbudować dodatkowe schronienia wewnątrz szklarni w postaci łuków pokrytych grubym materiałem pokrywającym. W ciepłe, słoneczne dni materiał pokryciowy jest chwilowo odrzucany z łuków i ostrożnie wracany na miejsce na noc. Schronienia wewnętrzne można zwykle usunąć dopiero po 20 czerwca. W innych regionach, gdzie klimat jest również surowy, ogrodnicy powinni kierować się czasem, w którym ustają powrotne mrozy.

A jednak hodowcy warzyw powinni pamiętać, że słodką paprykę można zapylać nie tylko własnym pyłkiem, ale także pyłkiem gorzkiej papryki, dzięki czemu papryka słodka może wtedy mieć gorzki smak. Dlatego papryka słodka i gorzka nie są sadzone w tym samym czasie w tej samej szklarni.

Siedem punktów dalszej opieki

Jeśli zapomnisz o surowym klimacie, pieprz jako całość jest wystarczająco wdzięczną kulturą i niezbyt pracochłonną. To prawda, że konieczne jest działanie z uwzględnieniem jego indywidualnych cech. Jest siedem wymagań, które stawia każdemu, kto chce uzyskać dobre zbiory jego owoców.

Po pierwsze, wszystkie nowoczesne wysoce produktywne hybrydy papryki należą do mieszańców typu intensywnego, to znaczy mogą dawać duże plony, pod warunkiem wprowadzenia zwiększonych dawek nawozów. Oznacza to, że musisz zapewnić roślinom regularne dostawy nawozów. W tym celu zwykli ogrodnicy mogą podążać sprawdzoną ścieżką, cotygodniowo wykonując przez siebie opatrunki korzeniowe z pełnymi nawozami i nawozami dolistnymi, ale w mniejszych dawkach. Jest też łatwiejszy sposób - stosować długotrwałe nawozy złożone (np. „Apions”), które zapewniają ciągłą dostawę składników pokarmowych, co pozwala na wykorzystanie każdego dnia krótkiego sezonu wegetacyjnego z maksymalną wydajnością i znacznie zmniejsza nakład pracy koszty.

Po drugie, system korzeniowy pieprzu nie toleruje braku powietrza iz reguły nie wystarcza z powodu zagęszczenia gleby. Można to zaobserwować zarówno z powodu nawadniania, jak i z powodu niewystarczająco oddychającej gleby. W efekcie rozwój roślin jest opóźniony, a plon znacznie spada. Dlatego gleba musi zawsze umożliwiać dostateczny dopływ powietrza do korzeni. Jak można to zapewnić? Jest to bardzo proste: z jednej strony początkowo uformuj odpowiednio ustrukturyzowaną glebę wprowadzając dodatki spulchniające (trociny, siano, posiekana kora itp.), Az drugiej nie zapominaj o ściółkowaniu (listowie, ściółka z liści, słoma lub humus z warstwą 3-5 cm). Jeśli chodzi o poluzowanie gleby, operacja ta jest niepożądana ze względu na powierzchowne położenie większości korzeni.

Po trzecie, pieprz jest niezwykle wrażliwy na brak wilgoci. W przypadku braku wilgoci w roślinach jajniki odpadają (a same krzewy będą niższe, a wielkość liści i owoców mniejsza). To prawda, że nadmierne podlewanie jest również niebezpieczne, ponieważ prowadzi do braku tlenu w glebie i wywołuje rozwój chorób. Dlatego konieczne jest terminowe podlewanie roślin (tylko u nasady, a nie przez zraszanie), ale nie przelewanie i tylko bardzo ciepłą wodą (33 … 35 ° C).

Po czwarte, papryka ciepłolubna może mieć duże problemy z zapylaniem w naszych warunkach. Dlatego lepiej nie czekać na opadnięcie jajników, tylko regularnie spryskiwać rośliny stymulantami owocotwórczymi (pączek itp.) - preparaty te zapewnią prawie całkowite zapylenie w każdych warunkach pogodowych.

Przeczytaj następną część. Uprawa papryki słodkiej w szklarni →