Wpływ Gęstości Sadzenia Na Plon Ziemniaka

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Przeczytaj poprzednią część. ← Technika sadzenia ziemniaków z podziałami bulwiastymi

O wydajności

Zbiór krzewów ziemniaczanych Bars

Ponownie pytanie z poczty: „Przecinamy bulwę na dwie części. Z każdej połowy kiełkowały kiełki. Oznacza to, że zarówno z górnej, jak i dolnej części (gdzie nie powinno być kiełków), oczy włączyły się i zaczęły rosnąć!

Okazuje się, że całkowity plon z jednej bulwy powinien być wyższy, ponieważ wzrosła łączna liczba kiełków. Prawidłowo?"

Podręcznik ogrodnika

Szkółki roślin Magazyny towarów do letnich rezydencji Pracownie projektowania krajobrazu

Rysunek 23

W poprzednim artykule ustaliliśmy, że na plon ziemniaków wpływa nie bezwzględna liczba kiełków, ale liczba pni, które z nich wyrosną. Czy możemy powiedzieć, że im więcej pni, tym większy plon? Jest to możliwe, ale z zastrzeżeniem. Zależność ta jest prawdziwa tylko do pewnego limitu - 23-25 pni dla bulw nadających się do sprzedaży (na żywność i sprzedaż) i 25-27 pni dla sadzeniaków na metr kwadratowy. Jeśli jest więcej pni, plon spada. Wynika to z wewnątrzgatunkowej walki o światło słoneczne, roztwory odżywcze w glebie i wodę.

Rysunek 24

Pokroiłeś bulwę. Z pewnością wzrośnie liczba pni wyhodowanych z jednej bulwy. Ale tutaj nie ma bezpośredniego związku. Przyjrzyjmy się bliżej tej kwestii. Na przykład górna część ma 7 wyłupiastych oczu (patrz rys. 23). Na kawałkach z dużą liczbą kiełków (a także na całych bulwach) z reguły nie wszystkie kiełki stają się pniami. Ostatecznie z tego wierzchołka może rozwinąć się 1–5 kiełków. Ale częściej kilka pędów rozwija się od góry, a nie jeden. Od czego zależy liczba rozwiniętych pni? Nie wiem.

Weź kawałek stolonu z 4 kiełkami. Na takim kawałku może rozwinąć się 1-4 pni (patrz rysunek 24).

Rysunek 25

Kawałek z dwojgiem oczu może rozwinąć 1-3 kiełków. Kawałek z 1 okiem rozwinie 1-2 pędy (patrz rys. 25)

Dlaczego mówię o tym tak szczegółowo? Ważne jest, aby zrozumieć, czego się spodziewać po elementach o różnej liczbie oczu. I nie miej złudzeń, że każdy wizjer na pewno da pełnoprawną roślinę (pień).

Patrząc na krzaki ziemniaków podczas zbioru, zauważyłem następujący wzór: w krzakach wyrosłych z całej bulwy na każdej roślinie (pniu) rośnie 1-3 bulw. W krzewach wielokwiatowych na niektórych roślinach (pniach) nie ma w ogóle bulw (patrz ryc. 26). Częściej w takim buszu jest 6-10 bulw.

Rysunek 26

Rozważałem roślinę, która wyrosła z kawałka bulwy z jednym pniem. Jedna taka roślina ma od 2 do 10 bulw. I duże.

Dlaczego tak się dzieje? Rysunek 27 przedstawia etapy rozwoju krzewu wyrosłego z całej bulwy. Z reguły pierwszy kiełkuje, potem drugi, trzeci. Cała bulwa do pewnego czasu reguluje dopływ składników odżywczych do kiełków. A większość jedzenia trafia do najwyższego kiełka. Następnie w porządku malejącym - dla wszystkich innych. Dlatego pierwszy kiełek jest początkowo w korzystnej pozycji.

Rysunek 27

Wraz z utworzeniem korzeni każdy pojedynczy pień zaczyna żyć własnym życiem - to już oddzielna roślina. Wszyscy są bardzo blisko. Już w bardzo młodym wieku rozwijających się roślin każda z nich doświadcza konkurencji w buszu.

I to właśnie w tym wieku roślina jest „zaprogramowana” na zbiory - decyduje, ile przyszłych bulw może wykarmić w okresie wegetacji. Im silniejsza konkurencja, tym bardziej roślina jest „zaprogramowana” na mniejszy plon. Pnie - te ostatnie są uciskane przez pierworodnych. I często daje jeden lub dwa małe guzki. Dla krzaka jako całości są w rzeczywistości chwastami - używają pożywienia, cieniują sąsiadów, ale nie dają znaczących zbiorów.

Rycina 28

Te same procesy zachodzą podczas sadzenia części bulwy. Część „uważa” się za niezależną bulwę. Różnica polega na tym, że jest na nim kilka kiełków. A w młodym wieku doświadczają znacznie mniejszej konkurencji. Oznacza to, że składają więcej rozłogów - są gotowe dać więcej bulw. Możesz zrobić krzak z oddzielnych części (patrz rys. 28).

Przy takim sadzeniu rozwój wszystkich roślin będzie przebiegał bardziej równomiernie niż całej bulwy. W takim przypadku liczba bulw pod krzakiem będzie większa niż z całej bulwy. Ponadto bulwy wyhodowane z kawałków w roślinach będą największe (patrz ryc. 29).

Rysunek 29

Mając na uwadze walkę konkurencyjną i szczególne znaczenie początkowego etapu rozwoju rośliny ziemniaka, należy mieć na uwadze, że im dalej od siebie znajdują się pędy aktywne podczas sadzenia, tym lepiej. Dlatego wśród opcji sadzenia, które stosuję (patrz ryc. 14-16), najbardziej produktywna jest ta, w której w jednym „gnieździe” jest mniej pędów - wariant 3 (patrz ryc. 16). Dlatego w innych wariantach kiełki umieszczam w "dziurkach" dalej od siebie (patrz rys. 18).

Rycina 30

Oprócz konkurencji w buszu rośliny z części bulw mają jeszcze jedną zaletę. Mają więcej liści. Oznacza to, że cała roślina otrzymuje więcej produktów fotosyntezy - plon wzrasta. Zwiększenie powierzchni liści następuje dzięki temu, że w kątach liścia pojawiają się „pasierbice” - dodatkowe pnie. Taka roślina nie wygląda jak pień z liśćmi, ale jak małe drzewo. Na rysunku 30 strzałki pokazują pasierbów.

Kilkakrotnie spotkałem się z twierdzeniami, że jeśli pokroimy bulwy, uzyskamy 2-3 razy więcej zbiorów z tego samego materiału sadzeniowego. To jest możliwe. Ale nie gwarantuję tego. Przy użyciu ciętego materiału do sadzenia mój plon zawsze wzrastał o 30-70%. Dzięki temu możliwe było lekkie przekroczenie granicy 25 worków na sto metrów kwadratowych. Myślę, że w moim przypadku nie wszystkie rezerwy zostały wyczerpane i można osiągnąć znacznie lepsze wyniki.