Wybór Odmian Ziemniaków. Część 1

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Nasz ulubiony drugi chleb

12 października 1492 roku okręty wojenne dowodzone przez Krzysztofa Kolumba dotarły do nieznanego lądu, którego odkrycie zapoczątkowało rozwój nie tylko nowych relacji między krajami świata, ale także dało rolnikom wiele nowych roślin.

Najbardziej niezwykłym sposobem na nasz stół były ziemniaki, które teraz słusznie stały się w wielu krajach, w tym w Rosji, „drugim chlebem”.

Ziemniak to wieloletnia, szeroko uprawiana roślina z rodziny Solanum z rodzaju Solanum, sekcja Tuberazium. Zaczęli ją uprawiać około 5 tysięcy lat temu mieszkańcy Peru. Obecnie istnieje ponad 150 znanych dzikich gatunków pochodzących z Ameryki Południowej i Środkowej. Najpopularniejszym uprawianym typem ziemniaka jest psianka bulwiasta (Solanum tuberozum), która jest uprawiana w prawie wszystkich krajach świata.

Przewodnik ogrodnika

Szkółki roślin Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

Najwyższe i niezmiennie wysokie plony ziemniaków uzyskuje się w Wielkiej Brytanii, Holandii i Szwajcarii - do 500 c / ha. W Rosji plony ziemniaków osiągają tylko 90-110 c / ha.

Światowy asortyment ziemniaków obejmuje ponad trzy tysiące odmian, w tym 230 odmian w Rosji. Krajowe odmiany ziemniaków wypadają korzystnie w porównaniu z zagranicznymi odpowiednikami, zwłaszcza pod względem przystosowania do chorób, zawartości suchej masy i skrobi, które decydują o stabilnych wskaźnikach smaku bulw. Jednym z wybitnych osiągnięć krajowej hodowli jest stworzenie odmian ziemniaków, które łączą w sobie wysoką odporność na zarazę z wczesnym i średnio wczesnym dojrzewaniem.

Podstawą technologiczną produkcji ziemniaków w Rosji jest właściwy dobór odmian, uwzględniający cele produkcyjne, cechy przyrodnicze i klimatyczne regionu, warunki fitosanitarne i możliwości ekonomiczne gospodarstw i każdego konkretnego właściciela.

Ze względu na dojrzewanie ziemniaków wyróżnia się następujące grupy odmian:

Wczesne (wczesne) - 60-70 dni sezonu wegetacyjnego. W tym przypadku więdnięcie wierzchołków rozpoczyna się 70-90 dni po wykiełkowaniu. Suma aktywnych temperatur (dni z temperaturą 10 ° C lub więcej) w okresie wegetacji wynosi 1000-1200 ° C.

Odmiany średnio wczesne dojrzewają z utworzeniem gęstej skórki na bulwach w ciągu 70-80 dni, a wierzchołki więdną 100-115 dni po wykiełkowaniu. Suma aktywnych temperatur dla tych odmian wynosi 1200-1400 ° C.

Odmiany sezonowe dojrzewają w 80-100 dni, wierzchołki więdną w 115-125 dni. Suma aktywnych temperatur wynosi 1400-1600 ° C.

Odmiany średnio późne dojrzewają w ciągu 100-110 dni, wierzchołki więdną w ciągu 125-130 dni. Konieczne jest, aby ich wzrost wyniósł 1800 ° C.

Późne odmiany dojrzewają w 110-140 dni, wierzchołki więdną po 125-150 dniach. Suma aktywnych temperatur wzrostu ziemniaka sięga 1800-2200 ° C.

W północno-zachodniej części Rosji Non-Black Earth Zone średnia długoterminowa suma aktywnych temperatur wynosi od 1400 ° C do 1800 ° C. Tylko ten najważniejszy wskaźnik pogodowy decyduje o wyborze odmian o wczesnym i średnim okresie wegetacji.

Najkorzystniejsze wartości średniej dobowej temperatury powietrza w okresie wegetacji ziemniaków mieszczą się w przedziale 15 … 22 ° C z opadami co najmniej 300 mm w okresie tuberyzacji.

Biorąc pod uwagę te cechy, plantatorzy ziemniaków powinni preferować odmiany wczesne, średnio wczesne i śródsezonowe, które odpowiadają warunkom agroklimatycznym większości regionów kraju.

Późne odmiany ziemniaków w naszym kraju zwykle nie mają czasu na dojrzewanie, w wyniku czego bulwy są poważnie uszkodzone podczas zbioru i z reguły są źle przechowywane. Szczególnie duże straty występują podczas przechowywania niedojrzałych bulw z uszkodzeniami mechanicznymi.

Na przykład w warunkach regionu leningradzkiego zaobserwowano to w przypadku białoruskiej odmiany Temp. Przy długich godzinach dziennych, wystarczającej ilości ciepła i wilgoci kwitnie z przyjemnością nawet we wrześniu, a wraz ze spadkiem dodatnich temperatur składniki odżywcze z liści i łodyg nie mają czasu na wejście do bulw. W rezultacie pod krzakiem powstają małe bulwy, które ogrodnicy nazywają „groszkiem”.

Skład chemiczny bulw różni się w przypadku różnych wczesnych odmian ziemniaka

Odmiany wczesne i średnio wczesne charakteryzują się niską zawartością skrobi (7-15%), a odmiany średnio i średnio późne charakteryzują się wyższą (15-25%). Ich smak jest zwykle wyższy, po ugotowaniu mają bardziej kruchą miękkość.

Oprócz odmian krajowych, w ciągu ostatnich 20 lat na północnym zachodzie szeroko uprawiano odmiany holenderskie, polskie, niemieckie i fińskie. W 1985 roku w PGR Agrotekhnika w powiecie Tosnensky w obwodzie leningradzkim po raz pierwszy w Rosji zaczęto uprawiać odmiany ziemniaków z Holandii i Niemiec. Są to obecnie powszechnie znane odmiany Fresco, Adretta, Romano, Sante. Ponadto zawartość skrobi w ich bulwach, nawet u odmian wcześnie dojrzewających, przekracza 20%.

Miałem okazję spróbować w moim ogrodzie w 1986 roku bardzo wcześnie dojrzewającej odmiany Amazon z holenderskiej selekcji. 45 dnia po wykiełkowaniu, do 1 lipca, pod krzakiem powstało 5-7 identycznych bulw. Rozłogi (pędy podziemne) tej odmiany były bardzo krótkie, a bulwy były zwarte w glebie, co jest bardzo wygodne do kopania. W tej odmianie jest trzykrotnie więcej skrobi niż we wczesnych odmianach krajowych (23%). Oczywiście to sukces hodowców.

Jednak uprawiając zagraniczne odmiany należy pamiętać, że wymagają one specjalnej techniki rolniczej i wprowadzenia dużych dawek nawozów oraz walki z zarazą.

Krajowe odmiany ziemniaków są bardziej niezawodne, gdy są uprawiane w naszym regionie, ponieważ lepiej przystosowane do lokalnych warunków glebowych i klimatycznych.

W połowie kwietnia bulwy ziemniaka należy poddać wernalizacji - najlepiej na 40-50 dni. W tym przypadku przez pierwsze 15-20 dni ziemniaki powinny mieć temperaturę do 20 ° C, aw kolejnych dniach - do 12 … 14 ° C.

Takie warunki będą sprzyjać powstawaniu silnych i krótkich pędów. I oczywiście nie trzeba się spieszyć do sadzenia, ale tak obliczyć czas sadzenia, aby nie uszkodzić sadzonek przez mróz. Ostatnie mrozy w rejonie Leningradu obserwuje się 12 czerwca. Dlatego koniec trzeciej dekady maja to optymalny czas sadzenia. Wernalizowane bulwy kiełkują po 10-14 dniach. Ale jest to możliwe tylko w ciepłej glebie.

W ostatnie bezśnieżne i ciepłe zimy z wczesną wiosną sadziłem różne odmiany na największych obszarach 1 kwietnia, 18 i 25 kwietnia oraz każdego dnia maja. Jeśli są suche łóżka, nawy ogrodowe, można przeprowadzić wczesne sadzenie, ale konieczne jest monitorowanie nadchodzących mrozów. Dlatego w dniach 16-20 czerwca otrzymaliśmy zbiór świeżych bulw odmiany Newski.

Dlatego każdy ogrodnik może uzyskać stabilne zbiory, jeśli wybierze odpowiednią odmianę. Konieczne jest zakup czystych, zdrowych bulw o wyższej reprodukcji. Taki materiał nasadzeniowy można kupić w wyspecjalizowanych sklepach i gospodarstwach w regionie.

Przeczytaj następną część: Wybór odmian ziemniaków. Część 2 →