Uprawa Porów W Szklarni I Na Otwartym Polu

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

← Przeczytaj poprzednią część "Uprawa sadzonek porów w mieszkaniu"

Por to smaczne i zdrowe warzywo

Sadzonki porów w szklarni

Jak już zauważyłem, opcja uprawy sadzonek porów w domu jest dość trudna.

Istnieje kilka powodów:

- potrzeba znacznego i dobrze oświetlonego obszaru, który trzeba będzie przeznaczyć na sadzonki cebuli;

- bardzo częste obumieranie sadzonek z wszelkiego rodzaju zgnilizny przy najmniejszym zalaniu;

- pewne trudności w utrzymaniu wymaganego reżimu temperaturowego.

Dlatego większość ogrodników preferuje sadzenie porów w szklarni. To prawda, że będziesz musiał zrezygnować z bardzo późnych odmian (ponieważ w lutym nie będziesz mógł uruchomić nieogrzewanej szklarni). Ponadto, biorąc pod uwagę długi okres wegetacji porów, sam siew nadal należy wykonać w domu - wysiew nasion w trociny (wygra to tydzień).

Przewodnik ogrodnika

Szkółki roślin Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

A po tygodniu, w którym konieczne będzie przygotowanie szklarni, konieczne jest przetransportowanie do niej wysianych nasion. Oczywiście ta opcja jest możliwa tylko wtedy, gdy szklarnia jest w pełni przygotowana jesienią, a wiosną dodaje się do niej świeży obornik z trocinami i wapnem do ogrzewania. Następnie całe to „ciasto” posypuje się, jak zwykle, ziemią przygotowywaną w szklarni od jesieni. Technicznie wszystko będzie wyglądać tak.

1. Około 1 marca pokryj całą powierzchnię szklarni podwójną lub nawet potrójną warstwą folii w celu wcześniejszego rozmrożenia gleby. Oczywiście drzwi szklarni również muszą być szczelnie zamknięte.

2. Po dwóch tygodniach uformować redliny w szklarni: przykryć warstwę jesiennej materii organicznej świeżym obornikiem, posypać wapnem i trocinami; posyp warstwą ziemi, dodając popiół i złożone nawozy takie jak nitrofoska lub Kemira. Następnie wylej grzbiety wrzącą wodą z konewki (będziesz musiał podgrzać kąpiel, ponieważ będziesz potrzebować dużo wody) - jeśli ci się nie uda, po prostu zimną wodą.

Tablica ogłoszeń

Kocięta na sprzedaż Szczeniaki na sprzedaż Konie na sprzedaż

3. Ponownie przykryj całą powierzchnię szklarni folią.

4. Jednocześnie w domu namoczyć nasiona cebuli w trocinach i pozostawić w mieszkaniu do kiełkowania. Aby zapobiec wysychaniu trocin, pojemniki z trocinami należy umieścić w plastikowych workach, ale nie należy ich szczelnie zamykać, ale pozostawić otwór wentylacyjny. Następnie miseczki z nasionami umieść w ciepłym miejscu.

5. Po tygodniu gleba w szklarni powinna wystarczająco się nagrzać, a nasiona powinny się wykluć. Wtedy należy od razu przystąpić do siewu (najlepiej na początku ostatniej dekady marca). Aby to zrobić, wystarczy rozsypać nasiona trocinami (po wymieszaniu nasion i trocin ze sobą) na wymaganym obszarze i posypać cienką warstwą gleby. Pod koniec siewu konieczne jest ściółkowanie gleby trocinami.

W razie potrzeby zasiew należy podlać. Aby podnieść temperaturę gleby i nad nią, bardzo dobrze jest układać w rzędach plastikowe butelki z wodą. Pożądane jest wykonanie takich rzędów wzdłuż całej zewnętrznej strony szklarni, wzdłuż wewnętrznej i, jeśli to możliwe, między nasadzeniami bezpośrednio na grzbietach. Ponownie przykryj całą powierzchnię szklarni podwójną warstwą folii. Wszystko to razem da bardzo dobry efekt termiczny.

6. Tydzień później, gdy zaczną pojawiać się pierwsze pędy, folię należy zastąpić grubym materiałem okrywającym, który ze względu na barykadę butelek nie będzie dociskany blisko ziemi, ale w pewnej odległości od niej, co wystarczy dla wschodzących sadzonek. Ponadto konieczne jest zainstalowanie łuków ze szklarni na całej powierzchni szklarni i naciągnięcie na nie folii. W rezultacie warunki dla poru będą najbardziej odpowiednie.

Jeśli chodzi o nawożenie i opryskiwanie, w szklarni, pod warunkiem utworzenia żyznej gleby, nie jest to wymagane. Wystarczy podlewać rośliny mniej więcej raz w tygodniu. Spryskiwanie epiną oczywiście nie zaszkodzi.

Jeśli ze względu na warunki pogodowe nie można wysiać roślin na czas, można posypać trociny wyklutymi nasionami w misce z cienką warstwą gleby i przytrzymać na oknie przez około tydzień, czekając na korzystniejszy warunki. To prawda, że w tym przypadku sadzenie zajmie znacznie więcej czasu, ponieważ będziesz musiał wybrać każdą roślinę i ostrożnie ją posadzić. Ale jest też plus - rośliny będą w odpowiedniej odległości od siebie, a nie tak, jak nasiona same spadły na trociny.

Miłość nie kocha…

Z jednej strony uważa się, że uprawa porów jest łatwiejsza niż zwykłej cebuli, ponieważ według oficjalnych danych są one bardziej odporne na choroby cebuli i szkodniki. Z drugiej strony jest to trudniejsze, ponieważ jest bardzo wybredny, jeśli chodzi o warunki uprawy.

1. Pory mogą tworzyć normalne plony tylko na glebach obojętnych, żyznych i luźnych. Gleby podmokłe i kwaśne są całkowicie nieodpowiednie do uprawy porów. Nie będzie rosnąć na ciężkich glebach gliniastych.

2. System korzeni porów jest lepiej rozwinięty i wnika głębiej niż cebuli. Dlatego żyzna warstwa gleby musi być wystarczająco głęboka.

3. Pory są światłolubne i absolutnie nie znoszą cieniowania.

4. Cebula ta jest wyjątkowo higrofilna. To samo ściółkowanie dowolnym odpowiednim materiałem, na przykład trocinami, pomoże utrzymać wilgoć w glebie (szczególnie przy silnych wiatrach Ural). Ponadto mulczowanie pozwoli Ci zaoszczędzić kłopotów związanych z ciągłym spulchnianiem gleby.

5. Por jest bardzo wrażliwy na nawozy i pozytywnie reaguje na nawozy organiczne i mineralne.

6. Jest odporny na zimno i wytrzymuje jesienne mrozy do -7 ° С.

Technika rolnicza w ziemi

Przygotowanie łóżka ogrodowego. Oczywiście jesienią lepiej jest przygotować ogród na pory (a także na większość innych warzyw). Gleba musi być bardzo żyzna, w przeciwnym razie nie ma co próbować jej uprawiać - nadal nie można uzyskać plonu na słabej glebie. Do ogrodu przynoszę znaczną ilość próchnicy ze szklarni.

Możesz wypełnić kalenicę częściowo zgniłym obornikiem lub pozostałościami organicznymi. Przed sadzeniem należy dodać złożony nawóz, taki jak Kemir, dobrze podlać i poluzować glebę. Sadzonki w szklarni również będą musiały być dobrze wysadzone, aby zminimalizować ryzyko poważnych uszkodzeń.

Rozładunek. Po 50-60 dniach sadzonki mają zwykle 3-4 pióra i można je zacząć sadzić. W naszych warunkach dzieje się to zwykle około połowy maja.

Zgodnie z zaleceniami agronomów, przed sadzeniem sadzonki są starannie rozmontowywane i skracane o 1/3 zarówno liści, jak i korzeni. Nigdy tego nie robię i uważam, że im mniej uszkadzasz rośliny, tym lepiej. Ale w każdym razie musisz bardzo ostrożnie oddzielić rośliny (i ich korzenie) od siebie i posadzić je na przygotowanym łóżku. Podczas sadzenia rośliny należy lekko pogłębić (o 0,5-1 cm).

Nie powinieneś oszczędzać na odległości między roślinami, biorąc pod uwagę fakt, że latem pory będą musiały być spuszczane co najmniej trzy razy. Zalecana odległość między rzędami to 25-30 cm, a odległość między roślinami w rzędzie to około 10-15 cm (w zależności od odmiany - im większa cebula tym większa odległość).

Po posadzeniu rośliny należy podlać (dobrze jest dodać huminaty dla lepszej przeżycia), a glebę między nimi ściółkować, a następnie przykryć materiałem okrywowym. Materiał pokryciowy uchroni Cię przed nadmiernym nasłonecznieniem i ekstremalnymi temperaturami, a także pomoże zachować wilgoć - wtedy cebulę będziesz musiał podlewać mniej więcej raz w tygodniu (bez przykrycia, musisz to robić codziennie). Przy spulchnianiu obraz jest taki sam - bez ściółkowania będziesz musiał poluzowywać łóżka mniej więcej raz w tygodniu, przy mulczowaniu możesz ograniczyć się do spulchniania raz w miesiącu.

Top dressing. Jak już wspomniano, por rośnie szybko tylko na glebie dobrze wypełnionej materią organiczną i przy obfitym (ale nie nadmiernym) podlewaniu. Jeśli gleba nie jest wystarczająco żyzna, tempo wzrostu znacznie spada, a jest to całkowicie niedopuszczalne w warunkach naszego krótkiego lata na Uralu.

Dlatego nawet na glebach bardzo żyznych konieczny jest opatrunek górny, a nawet nie warto mówić o glebach słabych - lepiej nie próbować uprawiać na nich porów. Na dobrej ziemi pory będą musiały być karmione 2-3 razy w ciągu sezonu. Jako opatrunek wierzchni dobrze jest stosować rozcieńczony „Giant” (lub Kemira) z dodatkiem gnojowicy. Ponadto w naszych warunkach Ural, przy ciągłym braku potasu w glebie, wymagane jest dodatkowe nawożenie nawozami potasowymi (2 łyżki siarczanu potasu na wiadro).

W zależności od lata liczba opatrunków potasowych może wahać się od jednego (dobre słoneczne lato) do czterech (pochmurno i deszczowo). Dodatkowo mniej więcej w połowie sezonu wegetacyjnego należy posypać glebę wokół roślin popiołem, co znacznie poprawi smak porów.

Jeśli gleba w ogrodzie porowym nie jest wysoce żyzna, spróbuj cotygodniowego karmienia. Otrzymasz też wynik, ale oczywiście nie taki sam jak w wariancie opisanym powyżej. W takim przypadku będziesz musiał rozpocząć karmienie w ciągu dwóch tygodni po posadzeniu pora na łóżkach.

Hilling. Długość i grubość delikatnej nogi pora zależą zarówno od głębokości sadzenia sadzonek, jak i od wysokości późniejszego pęcznienia, szczególnie w drugiej połowie sezonu wegetacyjnego.

Dlatego hilling jest jedną z charakterystycznych cech porów. Co więcej, twoje zbiory - długość nogi - będą ostatecznie zależeć od tego, jak poważnie podejmiesz tę operację. Musimy starać się przytulić por wyżej, żeby noga była dłuższa. To z powodu potrzeby nasadzeń hillingowych ten łuk jest sadzony w znacznej odległości od siebie.

Ponadto hilling nie jest przeprowadzany jednorazowo. Należy to robić stopniowo. Za pierwszym razem trochę się skuliliśmy, potem po 2-3 tygodniach operacja została powtórzona itd. I możesz zacząć hulać od połowy lata, kiedy słabe pędy sadzonych sadzonek zamieniają się już w potężne rośliny. Generalnie hilling zaleca się przeprowadzać około trzy razy w sezonie, ale można to zrobić do pięciu razy.