Kiedy Zacząć Zbierać Ziemniaki, Jak Zachować Zbiory

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Zbieranie ziemniaków

Chociaż masowe zbiory wczesnych odmian w regionie Leningradu rozpoczynają się zwykle 2-3 tygodnie po kwitnieniu (w drugiej lub trzeciej dekadzie lipca), w tym roku stosunkowo chłodna pogoda w pierwszej połowie czerwca miała pewien wpływ na dojrzewanie ziemniaki.

Dlatego te odmiany wykopano najwyraźniej nie wcześniej niż w pierwszej dekadzie sierpnia. We wcześniejszych okresach zbiorów krzewy nie będą jeszcze w stanie uzyskać wystarczającej masy plonu (nawet jeśli sadzono ziemniaki w połowie maja).

Przewodnik ogrodnika

Szkółki roślin Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

Przy zbiorach odmian średnio późnych wielu ogrodników najwyraźniej się nie spieszy. Nawiasem mówiąc, zebrane częściowo niedojrzałe bulwy, w porównaniu z w pełni dojrzałymi (z naturalnie martwymi wierzchołkami), nie kiełkują dłużej wiosną (w tym podczas przechowywania w pomieszczeniach).

Ponieważ większość patogenów infekuje ziemniaki na polu, prawidłowa uprawa zapewni normalne bezpieczeństwo bulw. Przechowując ziemniaki słabej jakości, trudno będzie zapewnić dobrą jakość przechowywania bulw (nawet przy zachowaniu optymalnych warunków temperatury i wilgotności). Dlatego zbiory należy traktować poważnie: jakość i bezpieczeństwo upraw zależą od czasu i metod ich realizacji.

W związku z tym starają się nie zwlekać ze zbiorami wczesnych odmian ziemniaka (w przeważającej większości są podatne na zarazę). Ponadto bierze się pod uwagę, że dojrzałe bulwy z tej grupy w glebie szybko zaczynają tracić na wadze, wzrasta niebezpieczeństwo ich uszkodzenia przez patogeny, a po długim pobycie w ziemi mogą być słabo przechowywane.

Zwykle odmiany tych grup mają czas na dojrzewanie przed aktywną manifestacją zarazy, ale dzięki jej wczesnej manifestacji wiele bulw chorych na tę grzybicę można uzyskać w żniwach. Bulwy ziemniaka z tej grupy z reguły nie przechowują się przez długi czas i są sprzedawane do Nowego Roku, pozostawiając tylko część przeznaczoną na nasiona. W ostatnich 2-3 tygodniach wegetacji ziemniaków następuje aktywna kumulacja suchej masy i skrobi.

Zbliżanie się końca sezonu wegetacyjnego ziemniaka determinowane jest stopniowym fizjologicznym więdnięciem liści i łodyg, a następnie ich suszeniem. Uważa się, że wraz z naturalną śmiercią wierzchołków bulwy przestają nabierać masy, a napływ składników odżywczych z liści i łodyg całkowicie ustaje. W tym czasie odnotowuje się najwyższą skrobiowość bulw, zakorkowanie skórki i łatwe oddzielanie rozłogów od pępowinowej części bulw.

Zwykle wraz z pojawieniem się żółtych dolnych liści podlewanie, jeśli zostanie przeprowadzone, jest znacznie zmniejszone, ponieważ nadmiar wody w glebie przyczynia się do pokonania młodych bulw przez zarazę późną i miękką zgniliznę bakteryjną. Wyraźną oznaką dojrzewania wierzchołków jest zmiana koloru liści z zielonego na żółtozielony (nawet na żółto-brązowy). Ale częściej zaczynają zbierać wczesne odmiany, nie czekając na ten naturalny proces. Jednocześnie należy rozumieć, że jeśli plon jest zbierany zbyt wcześnie (przez zielone wierzchołki), bulwy są niedojrzałe: mają bardzo słabą i cienką skórkę, która łatwo ulega uszkodzeniu podczas zbioru i oddziela się podczas transportu (takie bulwy łatwo tracić wodę w upalne letnie dni) … Świeżo zebrane ziemniaki są transportowane w koszach i skrzynkach, a nie w workach, ponieważ w nich skóra bulw jest szybko zdzierana z tarcia o siebie.

Tablica ogłoszeń

Kocięta na sprzedaż Szczeniaki na sprzedaż Konie na sprzedaż

Do długoterminowego przechowywania w okresie zimowym do celów spożywczych zaleca się stosowanie zbioru odmian średnio i średnio późnych, które zbierane są w zależności od warunków atmosferycznych (często w połowie września).

W warunkach klimatycznych regionu Leningradu późne odmiany ziemniaków zwykle nie dojrzewają, więc zbiera się je, zanim wierzchołki nasion naturalnie obumrą. Ale nadal nie warto wprowadzać wegetatywnych roślin ziemniaka bezpośrednio na mróz, ponieważ ich uszkodzenie zielonych wierzchołków znajduje odzwierciedlenie w bulwach - pojawiają się obszary martwej tkanki.

Jeśli okres przed zbiorami zbiega się z opadami obfitych opadów, w celu ochrony ziemniaków przed zamoczeniem i późniejszym uduszeniem (a także w celu zmniejszenia liczby bulw dotkniętych zarazą zarazy), grzbiet gleby o wysokości co najmniej Nad gniazdem tworzy się 7-8 cm, a bulwy nagie podczas jesiennych opadów należy koniecznie przykryć ziemią.

Niezależnie od wczesnej dojrzałości odmiany nadal będziemy doradzać 5-7 dni przed zbiorem dla wczesnych odmian roślin, a dla pozostałych - ścinać wierzchołki w 10-12 dni (pozostawić łodygi konopi 15-20 cm). Ten ostatni jest usuwany z ogrodu (jest to szczególnie ważne w latach późnej zarazy, aby wykluczyć kontakt dotkniętych roślin z młodymi bulwami) lub zakopywany na głębokości ponad pół metra. Usunięcie wierzchołków przed zbiorami ma wiele zalet: sadzeniaki, których bulwy osiągnęły optymalny rozmiar, przestają rosnąć; przyspiesza dojrzewanie bulw, stymuluje tworzenie się skórki, zmniejszając w ten sposób ich mechaniczne uszkodzenia podczas zbioru i przechowywania; zmniejsza się ryzyko przejścia patogenów zarazy z liści na bulwy.

Ważne jest również, aby po zbiorach był czysty obszar wolny od resztek roślinnych. Dojrzewanie bulw można nieco przyspieszyć niszcząc wierzchołki - opryskując rośliny roztworem superfosfatu. Dodajemy, że okres między zniszczeniem wierzchołków a zbiorem powinien być wystarczający, aby skórki bulw stały się mocniejsze, ale niezbyt długie, ponieważ w tym czasie rizoktonoza silnie się rozprzestrzenia. Nie można zbierać bezpośrednio po skoszeniu wierzchołków - bulwy mogą pękać.

Ogrodnik musi wcześniej przygotować się do zbioru ziemniaków. Jeśli dba o stan przyszłego materiału siewnego z własnych nasadzeń, to przed zbiorem (na zielonych wierzchołkach) musi wybrać, zaznaczając gałęziami, najbardziej typowe (w kwiatach i liściach) zdrowe krzewy najlepszych odmian tj. przeprowadzić wstępną selekcję według linii. Zbiory w przyszłych latach będą zależały od tego, jakie ziemniaki wybierze ogrodnik teraz na nasiona.

Podczas kopania najlepsze gniazda z bulwami o normalnym kształcie wybiera się z zaznaczonych krzewów, pozostawiając małe bulwy do sadzenia. Zbiory wybranych krzewów posłużą w przyszłym roku jako materiał do sadzenia. Podczas kopania i transportu należy wykluczyć uderzenia i obicia bulw, ponieważ prowadzi to do niebieskiego przebarwienia warstw powierzchniowych pod skórką.

Po zakończeniu zbioru wczesnych odmian ziemniaka, zwolniony obszar może być zajęty przez wcześnie dojrzewające uprawy - kolendrę, rzodkiewkę, sałatę, koper, rzepę przed jesiennymi przymrozkami. Jesienią wielu ogrodników obsiewa wolną przestrzeń żytem ozimym - uprawą niewymagającą warunków wzrostu, wilgoci i kwasowości, mrozoodporną (zdolną wytrzymać silne mrozy do -20 ° C lub więcej, w tym bezśnieżne zimy), który ma czas, aby uformować wysokiej jakości system korzeniowy przed ostrą zimą. Wiosną żyto może zacząć rosnąć w temperaturze + 3 … + 5 ° С, bardzo szybko rozwijając silną zieloną masę.

Żyto ozime, jako uprawa agresywna, dzięki swojemu silnemu systemowi korzeniowemu wypiera inne rośliny (najczęściej chwasty), a także stwarza dogodne warunki do rozwoju kompleksu pożytecznych mikroorganizmów, co ogranicza szkodliwość bakterioz i grzybic ziemniaków i warzyw uprawy. Żyto ozime jest również wykorzystywane jako nawóz zielony (zielony nawóz), który zachowuje swoją aktywność biologiczną nawet po zaoraniu.

Jeżeli siew przeprowadza się najpóźniej do końca sierpnia - pierwszej dekady września, to w warunkach naszego regionu rośliny żyta ozimego mają czas na oddanie (przed silnymi przymrozkami) dobrego systemu korzeniowego i masy gruntu jesienią. Co najmniej 7-8 dni przed siewem miejsce dla tego zboża jest wykopywane, stosuje się obornik lub kompost. Na 1 m2 powierzchni wysiewać 18-20 g nasion. Wiosną, 10-15 dni przed sadzeniem głównej rośliny, zakopuje się rośliny żyta.

W tym przypadku powrót ziemniaków po żyto ozimym jest całkiem akceptowalny, ponieważ gleba została wzbogacona materią organiczną, stężenie szkodliwej mikroflory - patogenów chorób - znacznie się zmniejszyło, a aktywność chwastów została częściowo stłumiona.

Najczęściej w ogrodnictwie i na prywatnych działkach ziemniaki zbiera się łopatą, ale wielu ogrodników używa również wideł ogrodowych, szczególnie na lekkiej lub dobrze uprawianej glebie, tylko gumowe końcówki są umieszczane na ostrych końcach tych ostatnich, aby uniknąć mechaniczne uszkodzenie bulw. Zbiór odbywa się w suchy, słoneczny dzień lub wybiera się wietrzną pogodę: wtedy powierzchnia bulw szybko wysycha, a gleba łatwo z niej schodzi.

Aby przyspieszyć suszenie, lepiej rozłożyć ziemniaki w jednej warstwie za pomocą plandeki lub folii; Wystarczy 1-2 godziny słonecznej pogody lub 3-4 godziny zachmurzenia, aby bulwy wyschły i usunęły z nich przylegającą ziemię. Jeśli zbiory ziemniaków spadły na deszczową pogodę, która nadal jest niepożądana, bulwy suszy się w dobrze wentylowanym pomieszczeniu, aż całkowicie wyschną. Podczas zbioru ziemniaków używają pojemnika dezynfekowanego 2-3% roztworem siarczanu miedzi.

Ziemniaki przechowuje się przez 2-3 tygodnie w suchym ciemnym pomieszczeniu. Optymalne warunki w tak zwanym „okresie leczenia”, kiedy następuje przyspieszone gojenie się ran mechanicznych i zwiększa się konserwacja bulw, to temperatura 13-18 ° C (nie niższa niż 10-12 ° C) i wilgotność względna ok. 90-95%. Po okresie leczenia na bulwach łatwo można wykryć utajoną infekcję zarazy późnej (matowe plamy zagłębione na zewnątrz; wewnątrz zardzewiałe, pochodzące z powierzchni) i miękką zgniliznę.

Materiał siewny musi być wolny od uszkodzeń, ważyć 60–80 g i mieć taki sam kształt jak odmiana; należy zazielenić (światło rozproszone) pod przykryciem przez 6-8 dni. Prowadzenie ogrodnictwa w bezpośrednim świetle słonecznym jest niedopuszczalne: możliwe są oparzenia powierzchni bulw.

Przed położeniem do przechowywania bulwy oddziela się od ziemi, korzeni i resztek wierzchołków, a następnie mechanicznie uszkadza, sortuje (mniejszy materiał służy głównie do celów spożywczych, większy pozostawiamy na późniejszy okres).

Do przechowywania ziemniaków nasi ogrodnicy używają różnych izolowanych pomieszczeń (piwnice, piwnice i szafy). Na długo przed sadzeniem produktów roślinnych (najlepsza opcja to 6-8 tygodni) na zimę należy je oczyścić z gruzu i pozostałości produktów roślinnych z poprzedniego zbioru, naprawić i zdezynfekować. Resztę ziemi i gruz najlepiej spalić w specjalnym miejscu lub wlać do otworu o głębokości co najmniej 1 m.

Te środki zapobiegawcze zmniejszą liczbę zakażeń patogenami, które nagromadziły się podczas poprzedniej zimy. Dezynfekcję z reguły należy przeprowadzać w ciepłe dni 2-3% roztworem siarczanu miedzi, 40% wodnym roztworem formaliny (zużycie 25-30 ml / m3) lub roztworem świeżo gaszonego wapna (2,5 kg / 10 l); czasami stosuje się zasłony dymne z piołunu lub wrotyczu pospolitego.

Po takim zabiegu magazyny są starannie zamykane, przechowywane przez dwa dni i wentylowane. Magazyny znajdujące się poza lokalami mieszkalnymi są dezynfekowane poprzez odkażanie ich siarką (na przykład stosuje się skałę siarkową) w ilości 30-60 g / m3 pomieszczeń. Przed fumigacją wszystkie otwory wentylacyjne są zamknięte, a pęknięcia pokryte gliną. Po przetworzeniu pomieszczenia są szczelnie zamykane i przechowywane przez 24-36 godzin, a następnie wentylowane. 2-3 tygodnie przed położeniem ziemniaków do przechowywania ściany i sufit magazynu wybiela się mlekiem wapiennym (2-3 kg świeżo gaszonego wapna i 200-300 g siarczanu miedzi na 10 litrów wody przy zużyciu 0,5 litra roztworu roboczego na 1 m2). Po wybielaniu pomieszczenie należy wysuszyć.

Aby zabić gryzonie, magazyny są fumigowane siarką (30-50 g / m2), instalowane są pułapki na myszy, układane są trujące preparaty przynętowe (rodencydy).