Uprawa I Zastosowanie Selera, Rodzaje I Odmiany

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Skarbonka życiodajnej mocy

Seler (Apium Graveolens L.) to dwuletnia roślina warzywna z rodziny Seler (Umbrella), występuje w trzech odmianach: korzeniowej, liściowej i ogonkowej.

W pierwszym roku roślina tworzy okop (korzeń) lub korzeń (liść, petiolate) i potężną rozetę liści. W drugim roku roślina tworzy szypułkę do 1 m wysokości i kwiatostan o małej pępowinie. Nasiona są małe, prawie okrągłe, o długości 1,5-2,0 mm. Masa 1000 nasion wynosi 0,4-0,6 g.

Wydawałoby się, że jest to roślina znana wszystkim. Jak często jednak spotykasz go w rosyjskich ogrodach? Jednocześnie trudno sobie wyobrazić kuchnię francuską bez tego warzywa. A czym byłaby gruzińska mieszanka bez niego? Nie możesz sobie wyobrazić? Jestem tutaj.

× Poradnik ogrodnika Szkółki roślinne Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

W rzeczywistości seler jest najstarszą rośliną pochodzącą z Morza Śródziemnego, Północnego Kaukazu, Afryki Północnej, Europy, rozprzestrzenioną aż do Szwecji. Przynajmniej nadal można go znaleźć na wolności. Jeszcze przed naszą erą roślina ta była używana jako środek leczniczy, dekoracyjny lub rytualny. Później zaczęto go używać jako kultury korzenno-aromatycznej. W Europie w XV-XVII wieku seler jest coraz częściej wprowadzany do kultury. W Rosji pojawił się w XVIII wieku, ale nigdy nie stał się powszechny.

U nas tylko najlepiej wyszkoleni, doświadczeni ogrodnicy uprawiają odmianę korzeni selera, inni - liść. W Europie uprawia się rośliny okopowe (w naszych sklepach spożywczych można kupić rośliny okopowe z Holandii), a częściej seler liściowy i ogonkowy. W naszym kraju odmiana petiolate tego cennego warzywa jest mało znana, chociaż w USA, Afryce Północnej, Indiach, Chinach, Korei, Japonii ta i inne odmiany są popularnymi ulubionymi warzywami. W Rosji seler częściej można spotkać na polach podmiejskich gospodarstw, w pobliżu konserw niż w ogrodach warzywnych, w WNP uprawiany jest na Białorusi, Ukrainie, Mołdawii, Tadżykistanie, Turkmenistanie, a także w republikach bałtyckich.

Odmiany selera

Nie ma ich wiele, ale nasiona są dostępne. W „Rejestrze Państwowym… 2004” 8 odmian selera korzeniowego i. Są to Albin, Diamant, Jegor, Esaul, Kornevoy Gribovsky, Prezydent Republiki Zaporoskiej, Yudinka, Yablochny. Oprócz nich można zobaczyć w sprzedaży odmiany Delikates, Berger White ball, Friga, Appia, Gribovets, Brilliant, Maxim, Monarch. W gospodarstwach warzywnych, a czasem w sieci detalicznej, występują holenderskie hybrydy i odmiany Luna, Triumph, Ilona, Mentor, Pontor i inne.

Znacznie mniej odmian selera liściowego. Są to przede wszystkim lokalne formy i odmiany Gruzji i Zakaukazia, takie jak Kartuli. W „Rejestrze Państwowym… 2004” 5 nowych odmian selera liściastego: Athena, Zakhar, Tender, Parus, Samurai.

Odmiany selera Petiolate są uprawiane w naszym kraju bezzasadnie mało. To prawda, że w sprzedaży nie ma wystarczającej liczby nasion tej odmiany. Istnieją odmiany Utah, Golden Pen, Pascal, Florida, Malachite. W „Rejestrze Państwowym… 2004” tylko jedna odmiana - Tango. W gospodarstwach warzywnych, a czasem w małych opakowaniach, występują holenderskie odmiany Avalon, Bolivar, Daklet, Grinlet, Loret i inne. Agrotechnika kultury.

Uprawa selera

Seler to roślina wymagająca żyzności gleby: najlepsze dla niego są gleby gliniaste, bogate w materię organiczną, luźne, głęboko uprawiane, wilgotne, bliskie obojętnemu (pH 6,0-7,0). Nie jest umieszczany z krewnymi. Lepiej jest, jeśli poprzednikami są kapusta, psianka, cebula, rośliny dyni.

Jesienią zaleca się głęboką uprawę gleby. Do kopania na 1 m2 nakłada się wiadro z kompostem, humusem, torfem wzbogaconym, a także fosforowym (około 40 g / m2 superfosfatu) i potasem (20 g / m2 chlorku potasu). Wiosną aplikuje się azot (20 g / m2 mocznika lub azotanu amonu). Nasiona selera są trudne do kiełkowania, dlatego moczy się je w temperaturze pokojowej w roztworze kwasu borowego (0,2 g / litr) lub w cyrkonie, Epinie zgodnie z zaleceniami. Następnie nasiona są suszone i wysiewane.

Seler korzeniowy uprawiany jest wyłącznie przez sadzonki, wysiew na przełomie lutego i marca w doniczkach, skrzynkach, specjalnej cebuli, kasetach selera (drobne oczka, głębokie). Nasiona praktycznie nie są zakopane. Przykryj pudełka, doniczki folią. Świeże nasiona kiełkują w ciągu 8-10 dni w temperaturze około 25 ° C.

Stare nasiona (nasiona selera są przechowywane przez 3-4 lata, ale zwykle już w drugim roku ich zdolność kiełkowania gwałtownie spada) kiełkują w ciągu 3-4 tygodni. Po wzejściu sadzonek posypuje się je warstwą gleby 0,5-1,0 cm. Po tygodniu lub dwóch dobre nasiona kiełkują, w 30-40 dniu w ciepłym, jasnym miejscu, sadzonki są już na etapie dwa prawdziwe liście. W tym czasie (połowa kwietnia) plony w skrzynkach są przerzedzane, pozostawiając sadzonki na powierzchni 5x5 cm, a trzecia część korzeni wyekstrahowanych sadzonek jest ściskana i zanurzana w doniczkach - 5x5 cm, po czym rośliny są podlewane, można je dolistnie nawozić nawozami rozpuszczalnymi w wodzie z mikroelementami (Kemira -Lux, Solution) w połowie dawki. Po tygodniu pożądane jest obniżenie temperatury do 15-20 ° C.

Po 60-70 dniach (15-20 maja, po przejściu niebezpieczeństwa mrozu, w przeciwnym razie rośliny same się wystrzelą), w fazie 4-5 prawdziwych liści sadzonki są gotowe do sadzenia w ziemi. Schemat sadzenia: 30x30 cm, 40-60x20 cm itp. Podczas przesadzania wskazane jest skrócenie korzeni o jedną trzecią ich długości, a liście o jedną czwartą. Sadzonki sadzi się tak, aby wierzchołkowy pączek nie został zakopany. W przeciwnym razie nie uzyskasz normalnej rośliny okopowej. Po 5-10 dniach (początek czerwca) po przesadzeniu, pierwsze dokarmianie korzeni odbywa się za pomocą rozpuszczalnych w wodzie złożonych nawozów, takich jak Solution, Kemira-Lux lub OMU, płynne nawozy organiczne są nakładane powierzchownie. Co 20 dni wykonaj kolejne 2-3 karmienia. Gleba jest wilgotna, wolna od chwastów. Pamiętaj, aby regularnie poluzowywać glebę.

Aby uzyskać duże rośliny okopowe gdzieś na początku sierpnia, gleba jest zgrabiana z roślin, uwalniając rośliny okopowe o połowę. Wyłamać stare liście na obwodzie. Przez całe lato używa się selera, wyrywając liście. Rośliny odmian petiolate pojawiają się na początku sierpnia. Ich liście można za pieniądze zawiązać gumką bankową. Bielone liście są delikatne i nie mają charakterystycznego ostrego smaku selera. Seler liściasty jest używany latem i zbierany przed mrozem.

× Tablica ogłoszeń Kocięta na sprzedaż Szczeniaki na sprzedaż Konie na sprzedaż

Zbiór selera, przechowywanie selera

Seler korzeniowy zbiera się tak późno, jak to możliwe, ale przed nadejściem mrozów poniżej - 5 … - 7 ° С. Po mrozach rośliny okopowe są gorzej przechowywane. W połowie września wykopuje się je, ręcznie usuwa z gleby, liście odcina się pod kątem, pozostawiając ogonki liściowe o długości 2-3 cm bez uszkodzenia pąka wierzchołkowego. Rośliny okopowe suszy się, umieszcza w perforowanych workach foliowych lub w skrzyniach, odkurza kredą lub przykrywa suchym torfem. Niektóre rośliny okopowe pozostawia się na zimę w grządce ogrodowej, odcinając liście.

Po wystąpieniu stabilnych przymrozków posypać warstwą ziemi 8-10 cm, torfem, trocinami, korą mieloną itp. z warstwą 5–10 cm lub pokryty gęstym materiałem pokrywającym, takim jak spunbond. Wiosną przed strzelaniem uzyskuje się na nich świeże warzywa.

Wykopane korzenie liściastych, petiolate lub niestandardowych roślin korzeniowych selera korzeniowego sadzi się w doniczkach, drewnianych lub plastikowych skrzynkach i naprzemiennie umieszcza się na parapetach przez całą zimę, wypuszczając świeże zioła. W tym samym celu wykonuje się siew lipcowy, a jesienią młode rośliny przesadza się i eksponuje, bez cięcia, na parapecie. W ten sposób eliminowana jest przerwa w spożyciu zieleni.

Przydatne właściwości selera

Seler jest cennym produktem spożywczym i lekarstwem. Jego korzenie zawierają 10-20%, w liściach - 9-18% suchej masy, odpowiednio od 1,8-3,5 do 0,6-1,4% cukrów, najcenniejszych aminokwasów asparaginy, tyrozyny, a także witaminy C, karoten, kwas nikotynowy, witaminy z grupy B, pierwiastki śladowe, olejki eteryczne (do 10 w korzeniach, do 30 mg /% w liściach). Wszystkie części rośliny pobudzają apetyt.

Preparaty z selera naciowego służą do regulacji pracy wątroby i nerek oraz wzmocnienia funkcji seksualnych. Stosowane są również jako środki nasenne, przeciwbólowe, leczące rany, środek na otyłość, w profilaktyce miażdżycy, normalizacji metabolizmu, jako środek przeciwalergiczny.

Sok z selera stosowany jest w leczeniu kamicy moczowej, przy chorobach przewodu pokarmowego, jako lekarstwo na alergie, skazę, pokrzywkę itp. Niemożliwe jest, aby współczesny człowiek, który coraz częściej spożywał wyrafinowane jedzenie, ignorował właściwości lecznicze i dietetyczne selera.

Seler do gotowania

Od XV wieku jest szeroko stosowany w kuchni w Europie, zarówno świeży, jak i przetworzony. W naszym kraju jest jeszcze mało uprawiany i spożywany, chociaż odmian jest sporo, dostępne są nasiona. Moim zdaniem powodem jest nieznajomość użytecznych właściwości tej rośliny, techniki rolniczej, metod przetwarzania i przepisów kulinarnych. Chodzi też o mentalność Rosjan. Na przykład musiałem nawet nauczyć moich bliskich, przyjaciół i znajomych spożywania selera (a także kolendry, bazylii itp.), Potajemnie dodając go do sałatek.

Seler może służyć jako zioło piernikowe do przyrządzania aromatycznych przypraw do sałatek, dodatków, zup, jako zielona jadalna dekoracja stołu.

Z ogonków i warzyw korzeniowych przygotowywane są osobne potrawy: seler duszony z warzywami, seler pieczony.

Kotlety selerowe przygotowywane są z mieszanki płatków owsianych i warzyw korzeniowych.

Świetnie komponuje się z jabłkami, szczególnie kwaśnymi, marchewką, ananasami oraz w sałatkach i duszonych.

Sałatki selerowe można mieszać z ziemniakami i pomidorami, marchewką i fasolą, zielonym groszkiem, kukurydzą, owocami, dowolnymi ziołami, mięsem, rybą itp.

Seler jest używany do przyrządzania marynat i konserw.

Liście i korzenie są solone, konserwowane, suszone, przygotowywane na specjalne sosy, a zimą dodawane do zup i dań głównych.

Seler ogonkowy, drobno posiekany, marynowany.

Seler można zbierać do wykorzystania w przyszłości, aby zimą delektować się pysznymi zupami witaminowymi. W tym celu świeży seler jest zamrażany w zamrażarce lub krojony w jednocentymetrowe plasterki wraz z korzeniami, suszony w cieniu w wentylowanym pomieszczeniu.

Sos z selera

Drobno posiekaj zioła i korzenie selera, pietruszki, marchewki, porów. Wymieszaj wszystkie składniki w jedną część (wagowo) i 1 część soli, włóż do słoików, zamknij plastikowymi pokrywkami i przechowuj w lodówce do momentu użycia.

Marynowany korzeń selera

Świeżego, dojrzałego selera obierz, dokładnie umyj i pokrój w kostkę. Zanurz posiekany seler we wrzącej osolonej wodzie na 2-3 minuty (30 g soli i 3 g kwasu cytrynowego na 1 litr wody). Następnie natychmiast przelej do zimnej wody, wyjmij, pozwól wodzie spłynąć i napełnij słoiki selerem po ramiona. Zalać gorącą marynatą i pasteryzować w 95 ° C: słoiki półlitrowe - 20 minut, słoiki litrowe - 25 minut.

Seler (korzeń), woda - 4 szklanki, ocet 9% - 1 szklanka, goździki - 3-4 pąki.

Marynowane liście selera

Dokładnie umyj świeże, zdrowe liście selera. Na dno słoików układamy ząbki czosnku i liście laurowe, a następnie przygotowane liście selera. Wlej gorącą marynatę i sterylizuj we wrzącej wodzie przez 20-25 minut.

Seler (liście), woda - 4 szklanki, ocet 9% - 1 szklanka, sól - 40-80 g, cukier - 40-100 g. Na litr słoika: czosnek - 2-4 ząbki, liść laurowy - 2 szt.

Seler w puszkach

Umyte ogonki są blanszowane przez 3-5 minut. Przyprawy (pieprz, liść laurowy, cynamon) kładzie się na dnie przygotowanych słoików, tam kładzie się łodygi, zalewając gorącą marynatą i sterylizując we wrzącej wodzie (półlitrowe słoiki - 5 minut).

Na półlitrowym słoiku weź 300-320 g ogonków, aby przygotować 1 litr marynaty, spożywa się 50 g cukru, 40 g soli, 8 g lodowatego 96% kwasu octowego.

Suszony czosnek z selerem

Przyprawa może być stosowana do doprawiania barszczu, kapuśniaka, zup warzywnych.

Suchy czosnek - 1 część, seler (suszone zioła) - 1 część.